Σέρχιο Μαρκαριάν: Η μόνη λύση για την Εθνική Ελλάδας

Την Κυριακή βγήκε στην επιφάνεια ένα όνομα που υπήρχε μόνο στη δική μας στήλη στην κουβέντα για τους πιθανούς υποψηφίους για την Εθνική Ελλάδος. Στο συγκεκριμένο κείμενο, λίγες ημέρες μετά την ήττα από τα Νησιά Φαρόε, αναλύσαμε τους 9 υποψήφιους για τον πάγκο της Εθνικής. Κάποια ονόματα έβγαιναν από ρεπορτάζ, κάποια άλλα από κοινή λογική. Νομίζω σήμερα είναι μία καλή ευκαιρία να ξαναδιαβάσετε το συγκεκριμένο άρθρο. Είχαμε και poll, στο οποίο υπήρχε μεγάλη συμμετοχή. Οι πρώτες επιλογές του κόσμου αποδεικνύονται προφητικές. Αναστασιάδης-Μαρκαριάν αναδείχθηκαν πρώτοι στις προτιμήσεις.

Αναστασιάδης η πρώτη επιλογή

Ο Άγγελος είχε συγκεντρώσει το 20.45% και ο Σέρχιο λίγο πίσω με 20.08%. Στο συγκεκριμένο κείμενο έγραφα πως ο Αναστασιάδης θα ήταν η πιο ασφαλής επιλογή. Όχι γιατί ο Άγγελος είναι ο καλύτερος προπονητής, αλλά γιατί έχουμε ένα ρόστερ με πολλές αδυναμίες, δεν υπάρχει πραγματικό ταλέντο, ειδικά στις μεσοεπιθετικές θέσεις και χρειάζεται ένας άνθρωπός που ειδικεύεται στις υπερβάσεις. Ψάχνουμε κάποιον να πιστεύει στα θαύματα, να μπορεί να φτιάχνει την ψυχολογία των παικτών του και να τα διεκδικεί.

Όπως κάνει για παράδειγμα ο Αναστασιάδης στον ΠΑΟΚ, στον οποίο μ' ένα ελλειπέστατο ρόστερ διεκδικεί το πρωτάθλημα. Ο Αναστασιάδης φέρεται πως εκτός από πρώτη επιλογή του κόσμου, ήταν και η πρώτη επιλογή Καραγκούνη. Πιθανότατα να μην γινόταν αυτή η συζήτηση, αν ο ΠΑΟΚ δεν είχε νικήσει την Καλλονή. Μπαίνουμε όμως στις τελευταίες 10 ημέρες του Ιανουαρίου, ο Αναστασιάδης κέρδισε χρόνο με τις νίκες με Καλλονή και Πλατανιά και στην Ελλάδα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ρεαλιστικές, συζητήσεις για παράλληλη απασχόληση.

Ο μοναδικός τρόπος για να είναι ο νέος προπονητής της Εθνικής ομάδας ο Αναστασιάδης είναι να κοουτσάρει στη Βουδαπέστη ο Τσάνας και ο Άγγελος να αναλάβει την Εθνική το καλοκαίρι. Κάτι που δεν είναι παράλογο, όμως η αλήθεια είναι πως ο αγώνας στην Βουδαπέστη είναι και το τελευταίο χαρτί μας. Πρακτικά χρειάζεσαι άνθρωπό για να δώσει το κίνητρό, την ψυχολογία και τη σωστή ποδοσφαιρική προσέγγιση σε αυτόν τον αγώνα.

Περνώντας οι ημέρες κάποιοι έφυγαν από τη λίστα και κάποια ονόματα άρχιζαν να παίζουν πιο έντονα. Πιστεύω πολύ στο ρεπορτάζ της λογικής. Ο Τσιώλης και ο Δώνης είναι τόσο καιρό χωρίς ομάδα, όπως και ο Λεμονής που γράφτηκε το τελευταίο καιρό. Αν ήθελε ο Καραγκούνης να πάρει κάποιον από αυτούς, θα τους είχε κλείσει. Για να είμαστε χωρίς προπονητή αυτό σημαίνει πως πέρα από τη λύση Αναστασιάδη, αναζητείται μία λύση πέρα από τις προφανείς που προσφέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Οι επιλογές που έχει ο Καραγκούνης είναι οι τέσσερις που θα σας αναφέρω:

Α) Τσάνας με Ουγγαρία και Αναστασιάδης από καλοκαίρι.

Β) Άνεργος Έλληνας προπονητής. Που ξέρει την ελληνική πραγματικότητα, αλλά δεν έχει πετύχει ποτέ κάποια σπουδαία υπέρβαση.

Γ) Να εκμεταλλευτεί ο Καραγκούνης τις γνωριμίες του και να φέρει κάποιον ξένο που να έχει συνταξιοδοτηθεί από τους συλλόγους και να επιθυμεί να δουλέψει ευκαιριακά στην Εθνική Ελλάδος, τύπου Άντβοκαρτ, Τραπατόνι, Γιολ.

Δ) Σέρχιο Μαρκαριάν.

Πιστεύω πως πλέον αποτελεί μονόδρομο ο Σέρχιο. Ένας άνθρωπος που έχει όλο το πακέτο. Γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα, έχει δουλέψει με επιτυχία σε Εθνικές, τόσο στην Παραγουάη όσο και στην τελευταία του δουλειά στην Εθνική Περού.

Παίζει το ποδόσφαιρο που μας ταιριάζει και μέσα από αυτό μπορεί να πετυχαίνει υπερβάσεις. Είναι ένας άνθρωπος που έχει συνδυάσει την καριέρα του με επιτυχίες πρωτοφανείς για τις ομάδες που τις πέτυχαν. Σε εμάς πρωτοσυστήθηκε το 1998-99, στον Ιωνικό, που με αυτόν στον πάγκο ο σύλλογος έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο της ιστορίας του. Στον Παναθηναϊκό είδαμε να κάνει ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Τον ανέλαβε δύο φορές με μεγάλο χάντικαπ και δεν έκανε ήττα. Έχασε μόνο το παιχνίδι στη Ριζούπολη, στο οποίο τον είχε στήσει όλη η Ελλάδα.

Δύο φορές στους "8"

Τις μεγάλες επιτυχίες τις πέτυχε στην Ευρώπη, στην οποία παράλληλα με το μεγάλο θετικό σερί που έκανε στο πρωτάθλημα έφτασε δύο φορές στους "8". Το 2002 αποκλείστηκε από την Μπαρτσελόνα, σε έναν αγώνα που έμεινε στην ιστορία για την απίστευτη πολιορκία στο τελευταίο 20λεπτό και την ευκαιρία του Βλάοβιτς στην τελευταία φάση.

Την επόμενη έφθασε τον Παναθηναϊκό στους "8" του Europa και αποκλείστηκε στην παράταση από την Πόρτο του Μουρίνιο. Κανένας αντίπαλος μέχρι το τέλος της θητείας του Μουρίνιο στην Πόρτο το καλοκαίρι του 2004 δεν δυσκόλεψε τόσο πολύ τον Μουρίνιο, όπως ο Παναθηναϊκός του Μαρκαριάν τον Μάρτιο του 2003. Θυμίζω απλά για τη σωστή καταγραφή της ιστορίας, πως έπαθε χιαστούς στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου στο "Καμπ Νού" ο Καραγκούνης, ενώ το σκορ ήταν 1-1 και τρεις ημέρες πριν από την ρεβάνς με την Πόρτο στην Λεωφόρο, στο παιχνίδι πρωταθλήματος με το Αιγάλεω τραυματίστηκε ο Μπασινάς.

Από την ημέρα που έφυγε από την Ελλάδα

Οι επιτυχίες για τον προπονητή Μαρκαριάν δεν σταμάτησαν το 2004 όταν έφυγε από την Ελλάδα. Δούλεψε για δύο χρόνια στην Λιμπερτάδ της Παραγουάης στην οποία λατρεύτηκε σαν θεός. Πήρε τα εγχώρια πρωταθλήματα το 2006 και το 2007 και έφθασε το σύλλογο, για πρώτη φορά στην ιστορία του, στους "4" του Λιμπερταδόρες, όπου και αποκλείστηκε δύσκολα από την Μπόκα του Ρικέλμε. Το 2008 πήγε στο πλούσιο πρωτάθλημα του Μεξικό και πέτυχε υπέρβαση καθώς επανέφερε μετά από 15 χρόνια την Κρούς Ασούλ στον τελικό των πλέι οφ.

Το 2009 πήγε στην Χιλή και έγραψε ιστορία σαν προπονητής της Ντε Τσίλε. Κέρδισε το πρωτάθλημα Απερτούρα, που ήταν και ο πρώτος τίτλος που πήρε ο σύλλογός μετά από 5 χρόνια. Το 2010 ανέλαβε το Περού, στο οποίο έκανε παπάδες. Για να έχει κάποιος σωστή κρίση για το πόσο πετυχημένος ήταν ο Μαρκαριάν ως προπονητής του Περού πρέπει να γνωρίζει που βρισκόταν η Εθνική Περού προτού την αναλάβει ο Σέρτζιο Μαρκαριάν.

Το Περού στα προκριματικά για το Μουντιάλ της Ν.Αφρικής βγήκε μακράν τελευταίο σε 10 ομάδες. Σε 18 παιχνίδια είχε 3 νίκες 4 ισοπαλίες, 11 ήττες και τέρματα 11-34. Το καλοκαίρι του 2011 ο Μαρκαριάν κατάφερε με το Περού να πάρει την τρίτη θέση στο Κόπα Άμέρικα.

Στα προκριματικά για το Μουντιάλ της Βραζιλίας πάλεψε για την πρόκριση σκληρά μέχρι και 4 αγωνιστικές πριν τελειώσει η προκριματική φάση. Αν κέρδιζε στο γήπεδο του την Ουρουγουάη στις 6 Σεπτεμβρίου του 2013 θα την έπιανε στην 5η θέση που οδηγεί στα μπαράζ, αλλά ο Αργεντίνος διαιτητής Λουστάου που σφύριξε το παιχνίδι τον πέρασε από "χειρουργείο". Ο Μαρκαριάν, πάντως έδωσε σκληρή μάχη και λατρεύτηκε από τους φιλάθλους του Περού. Θυμάμαι μετά από μία σημαντική νίκη με 1-0 επί του Εκουαδόρ, όλο το γήπεδο στο τέλος να τον αποθεώνει.

Είναι ο ιδανικός

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχουμε ένα ρόστερ το οποίο χρειάζεται βοήθεια. Αναζητείται ένας άνθρωπός ικανός να εμπνεύσει και να φέρει πίστη. Επειδή παρακολουθούσα την πορεία του Μαρκαριάν όλα αυτά τα χρόνια, θυμάμαι παραμονές του Κόπα Αμέρικα που έφερε το Περού στην 3η θέση, τον Μαρκαριάν να δηλώνει σε συνέντευξη Τύπου "μην μας ξεγράφετε, θα πάμε μακριά". Τότε κανένας δεν τον πίστεψε. Όλοι είχαν το Περού ως την χειρότερη ομάδα. Εμείς χρειαζόμαστε έναν τέτοιου τύπου προπονητή, έναν άνθρωπό που να διεκδικεί ακόμα και στόχους που μοιάζουν χαμένοι. Προπονητή ικανό να εμπνεύσει και να επαναφέρει την φλόγα στον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ψάχνουμε δηλαδή έναν μάγο, και το προσωνύμιο του Σέρχιο Μαρκαριάν στην Λατινική Αμερική, είναι "El Mago".

Η ιστορία κάτι χρωστά στον Σέρχιο Μαρκαριάν. Ο "El Mago" είναι ο ιδανικός για να ξαναδώσει τη χαμένη φλόγα, την πίστη στους διεθνείς μας. Πολύ κολλάνε στην ηλικία. Ξεχνάνε πως ο κάθε άνθρωπός έχει διαφορετικά γονίδια, διαφορετική κοσμοθεωρία, διαφορετικά θέλω. Ειδικά στο επάγγελμα του προπονητή βλέπουμε 50άρηδες συνταξιούχους, δίχως ζήλο και 70άρηδες να είναι γεμάτοι θέληση για εργασία, γεμάτοι κίνητρο. Το επάγγελμα του προπονητή είναι διαφορετικό από τα άλλα, θέλει τρέλα, μεράκι και ο Μαρκαριάν τα έχει, το αποδεικνύει αυτό και η τελευταία δουλειά του.

Ο Μαρκαριάν αξίζει τη θέση, όχι μόνο για αυτά που πέτυχε στην χώρα μας, αλλά κυρίως για όσα έχει πετύχει από την στιγμή που έφυγε από την Ελλάδα. Όπως είναι τα πράγματα σήμερα, δεν είναι η καλύτερη λύση, είναι η μοναδική λύση. Γιατί ψάχνουμε κάποιον να μας ξέρει, να παίζει το ποδόσφαιρό μας και να μπορεί να πείσει πως το θαύμα είναι κάτι εφικτό.