Με ιερό φανατισμό για την κούπα η Ατλέτικο

Η τετράδα συμπληρώθηκε χωρίς εκπλήξεις όπως αναμενόταν μετά τους πρώτους ημιτελικούς. Η Μπάγερν ήταν αυτή που έφτασε πιο κοντά στο να κάνει την ανατροπή, αλλά δεν τα κατάφερε. Ρεάλ, Γιουβέντους, Ατλέτικο, Μονακό είναι οι 4 που συνεχίζουν.

Όπως έχει σημειωθεί εδώ και καιρό, ομάδα που να είναι ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους δεν υπάρχει. Και σε ένα τέτοιο περιβάλλον, πολλές πιθανότητες έχει αυτός που ξέρει να παίζει την καλύτερη άμυνα.

ΤΟ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΧΟΥΑΝΦΡΑΝ

Σε υψηλό επίπεδο οι ομάδες που δεν φοβούνται να αμυνθούν είναι η Ατλέτικο και η Γιουβέντους. Οι ποδοσφαιριστές του Σιμεόνε βρέθηκαν ξανά στα ημιτελικά, έχουν την δίψα από τους δύο χαμένους τελικούς στις τελευταίες τρεις διοργανώσεις και τον ιερό φανατισμό στα μεγάλα παιχνίδια. Προσωπικά είχα ανατριχιάσει με το συγκλονιστικό γράμμα του Χουανφράν προς τους οπαδούς της Ατλέτικο μετά τον χαμένο τελικό.

Σας θυμίζω τα λόγια του Χουάνφράν, απλά για να τα βάλετε και εσείς στο μυαλό σας.

"Γεια σας Ατλέτικος,

Ζήτησα από την ομάδα να στείλει σε όλους εσάς αυτό το γράμμα στο οποίο εκφράζω όλα όσα νιώθω. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις αντιδράσεις συμπαράστασης ότι ήρθα να σας ζητήσω να με συγχωρέσετε (σ.σ για το χαμένο πέναλτι).

Βλέποντας τα δάκρυά μου να αντανακλώνται στα πρόσωπα χιλιάδων οπαδών της Ατλέτικο μέσα στο γήπεδο, με βοήθησε να αντιμετωπίσω την τεράστια θλίψη που ένιωσα αυτές τις δύσκολες στιγμές. Όπως και την στήριξη των συμπαικτών μου, του προπονητή και όλων αυτών των ανθρώπων που απαρτίζουν αυτή την μεγάλη οικογένεια.

Θέλω επίσης να σας ευχαριστήσω επειδή πιστεύατε πάντα σε εμάς κι αποδείξατε ότι το να είσαι οπαδός της Ατλέτικο, είναι ξεχωριστό, διαφορετικό και η καρδιά χτυπάει διαφορετικά από οποιονδήποτε άλλο.

Δύο χρόνια πριν, σας είπα πως θα επιστρέψουμε στον τελικό, τώρα σας λέω πως ο Γκάμπι, ο αρχηγός, θα σηκώσει το Champions League το συντομότερο δυνατόν και θα πανηγυρίσουμε όλοι μαζί στο Νεπτούνο.

Σας αγαπώ τόσο πολύ,

Πάμε Ατλέτι".

ΜΕ ΙΕΡΟ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ

Δεν κάνω την αναφορά στο γράμμα που είχε γράψει για τους οπαδούς της Ατλέτικο ο Χουανφράν γιατί πιστεύω πως μπορούν αυτά τα λόγια να καθορίσουν τον νικητή. Όμως σκεφτείτε πόσο μακρινό ήταν εκείνη την στιγμή, το να ξαναφτάσει ο Χουανφράν και οι συμπαίκτες του να παίξουν τελικό ώστε να μπορέσει να γίνει πράξη η υπόσχεση που έχει δώσει. Πόσο δύναμη ψυχής ήθελε εκείνη την στιγμή αυτή η υπόσχεση από τον μοιραίο άνθρωπο και πόσο κοντά βρίσκεται σήμερα για να την κάνει, να την κάνουν όλοι μαζί πράξη. Ο φανατισμός που θα βγάλει η Ατλέτικο ιερός. Θα παλέψουν οι παίκτες του Σιμεόνε για να κατακτήσουν το τρόπαιο που έφτασαν δύο φορές να το κάνουν δικό τους και τους το πήρε η συμπολίτισσα της η Ρεάλ.

Στο Τσάμπιονς Λιγκ έχουμε δει πολλές φορές η ιστορία να δίνει στις ομάδες αυτό που άξιζαν και να επιστρέφει χρωστούμενα.

Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Πιστεύω πάντως πως αυτή την εποχή, η καλύτερη ομάδα στο να παίζει άμυνα χαμηλά είναι η Γιουβέντους. Δεν νομίζω πως θα μπορούσε καμία άλλη από αυτές που συνεχίζουν στην διοργάνωση να βγάλει δύο παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα δίχως να δεχτεί γκολ. Η Γιουβέντους έχει κυνικότητα, ξέρει να σβήνει τα παιχνίδια και έχει τους ποδοσφαιριστές να δίνουν την επιθετικότητα που χρειάζεται.

Η ομάδα του Αλέγκρι μπορεί σε ικανοποιητικό επίπεδο να παίξει όλες τις τακτικές και σε όλα τα δεδομένα. Προσέξτε, όχι τέλεια, μόνο άμυνα βαθιά παίζει σε επίπεδο world class και στα αμυντικά και επιθετικά στημένα. Δεν υπάρχει όμως στιλ παιχνιδιού που δεν μπορεί να υπηρετήσει παίρνοντας ικανοποιητικό βαθμό. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα της σε σχέση με τους υπόλοιπους, έχει βαθύ ρόστερ, μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής όταν χρειαστεί, να ζητήσει χώρο, να παίξει στην αντεπίθεση και να ψάξει ταχύτητα από τα άκρα, να προσπαθήσει να χτυπήσει το αντίπαλο αμυντικό δίδυμο, να πιέσει στις κερδισμένες στημένες φάσεις.

ΣΒΗΝΕΙ ΤΟ ΡΥΘΜΟ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Σε αντίθεση με την Ρεάλ και την Μονακό και τις περισσότερες φετινές Ευρωπαϊκές ομάδες, μπορεί να παγώσει τον ρυθμό με κατοχή, να παίξει πίσω από την μπάλα και να αμυνθεί με ασφάλεια και με αυτοπεποίθηση.

Χθες στο Καμπ Νου αντιμετώπισε μία Μπαρτσελόνα που με βάση τις δυνατότητες που έχει αυτή την εποχή έκανε καλό παιχνίδι. Διαχειρίστηκε όμως τα διαστήματα επιθετικότητας της ομάδας του Ενρίκε με σιγουριά. Η φετινή Γιουβέντους είναι μία κλασική μεγάλη ιταλική ομάδα που μπορεί και διεκδικεί σπουδαίο τρόπαιο. Όχι μόνο δεν φοβάται να πάει η μπάλα στην περιοχή της, αλλά πολλές φορές μοιάζει να το επιζητεί. Η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία που βγάζουν δύσκολες άμυνες κοντά στο τέρμα κάνει την διαφορά. Συνήθως όταν μία ομάδα δέχεται πίεση σε εκτός έδρας αγώνα πανικοβάλλεται.

Ο επιτιθέμενος όταν κερδίζει κόρνερ, παίρνει ενέργεια και το γήπεδο δημιουργεί φόβο στους αμυνόμενους. Τις ιταλικές ομάδες που είναι για να πετύχουν τις καταλαβαίνεις από τον τρόπο που αντιδρούν σε αυτές τις καταστάσεις. Ο Κιελίνι έβγαζε την μπάλα κόρνερ, με υπερπροσπάθεια και αντί για φόβο και πανικό, έβλεπες high five με τον Μπουφόν και πανηγυρισμούς. Θυμίζω στο πρώτο παιχνίδι πως έτρεμαν οι αμυντικοί της Μπαρτσελόνα όταν έβγαζαν την μπάλα κόρνερ και δεν έχει αξία οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά για τους φοβισμένους παίκτες του Έμερι, στο ματς με την Παρί.

Η Γιουβέντους στο Καμπ Νου δεν έβγαλε τις επιθέσεις που θα μπορούσε, έκανε αρκετές λανθασμένες επιλογές στην προσπάθεια αντεπίθεσης και δεν ανέδειξε τις αδυναμίες της Μπάρτσα. Όμως ποτέ δεν πτοήθηκε, δεν έδωσε κανένα δικαίωμα στους παίκτες του Ενρίκε να πιστέψουν πως μπορούν.

Η πρόκριση είχε κριθεί στο Τορίνο, οι Μπουφόν, Κιελίνι, Μπονούτσι, Άλβες είναι τεράστιες προσωπικότητες, δεν μπορείς να τους ανατρέψεις 3-0.

ΤΙΜΩΡΗΣΕ ΤΟΝ ΛΟΥΙΣ ΕΝΡΙΚΕ

Το πρώτο παιχνίδι δείχνει πόσο εύκολο είναι για την φετινή Γιούβε να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα της, δίχως να χρειαστεί να βγάλει καμία υψηλή ένταση, δίχως να εντυπωσιάσει. Κυνικά, απλά, χτυπώντας σε αυτό που της αφήνει ο αντίπαλος. Η Γιουβέντους στο Τορίνο εκμεταλλεύτηκε το δώρο του Ενρίκε. Ήταν απίστευτο λάθος και το σημείωσα κατευθείαν στην εκπομπή με το που είδα τις ενδεκάδες, το γεγονός πως τους αντιμετώπισε ο Ενρίκε χωρίς κλασικό μπακ. Για την ακρίβεια είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί. Δεν γίνεται προπονητής να έχει να παίξει ομάδα που έχει στα δεξιά τον Κουαδράδο και να μην του βάλει μπακ.

Στην τακτική με τους 3 στόπερ που είχε παίξει τότε, αριστερό στόπερ έπαιζε ο βαρύς Ματιέ, ενώ φύλαξη δεν υπήρχε ούτε για τον Μάντζουκιτς. Η Γιουβέντους εκμεταλλεύτηκε το δώρο κυνικά και απλά, όταν η μπάλα ακουμπά στα άκρα και οι Κουαδράδο, Μάντζουκιτς έχουν ελεύθερο χώρο και χρόνο, είναι εύκολο για τον Ντιμπάλα να ελευθερωθεί κινούμενος έξυπνα πίσω από τον Ιγκουαίν. Το 1-0 έγινε με ακούμπημα μπάλας στον Κουαδράδο που πάσαρε στον Ντιμπάλα, το 2-0 ο Μάντζουκιτς βρήκε ελεύθερα μέτρα και πάσαρε στον νεαρό Αργεντίνο, τόσο απλά τόσο εύκολα.

ΟΠΩΣ Η ΙΝΤΕΡ ΤΟΥ ΜΟΥΡΙΝΙΟ

Τα όπλα της Γιουβέντους είναι πως μπορεί να παίζει άμυνα έχοντας στο γήπεδο, δύο στράικερ, έναν βιρτουόζο περιφερειακό επιθετικό, έναν καθαρό εξτρέμ, έναν καλό δημιουργό με απίστευτο χτύπημα μπάλας και έναν πολύ καλό στα επιθετικά καθήκοντα μπακ. Μόνο Ιταλική ομάδα, μπορούσε να εκπαιδεύσει σε αυτό το στιλ ποδοσφαίρου και να έχει παράλληλα αποτέλεσμα τους Ιγκουαίν, Ντιμπάλα, Μάντζουκιτς, Κουαδράδο, Πιάνιτς, Άλβες. Με αυτά τα επιθετικά όπλα παίζει άμυνα. Θυμίζω πως η τελευταία Ιταλική ομάδα που κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ έπαιζε άμυνα έχοντας στο γήπεδο τους Μιλίτο, Σνάιντερ, Ετό, Πάντεφ και μπακ τον Μαικόν.

ΟΠΛΟ ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ

Ένα από τα μεγάλα της όπλα είναι τα στημένα, είναι μακράν η καλύτερη ομάδα σε άμυνα και επίθεση στον κόσμο. Για την αυτοπεποίθηση που αμύνεται σε δύσκολες καταστάσεις, το σημειώσαμε παραπάνω. Σκεφτείτε όμως πως στα επιθετικά στημένα έχει εκτελεστές τα καλύτερα πόδια στον κόσμο, Πιάνιτς, Ντιμπάλα και την δυνατότητα να έχει στην αντίπαλη περιοχή τους Ιγκουαίν, Μάντζουκιτς, Κεντίρα, Μπονούτσι, Κιελίνι. Όλοι τους με το κεφάλι λειτουργούν με πολύ υψηλό επίπεδο αποτελεσματικότητας.

ΕΦΥΓΑΝ ΜΕ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ

Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ. Η Γιουβέντους είναι μία καλή κλασική ιταλική ομάδα, που δεν πάει να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ επειδή είναι ανώτερη, αλλά προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί πως δεν υπάρχει ομάδα στην διοργάνωση να είναι σε θέση να το κατακτήσει με ανωτερότητα. Στην πράξη όλες αυτές οι ομάδες φέτος είχαν πολλές αδυναμίες και δεν συνεχίζουν στην διοργάνωση. Ακόμα και η Ρεάλ αρέσκεται να αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο. Και αυτό το στιλ παιχνιδιού, Μπουφόν, Μπονούτσι, Κιελίνι ξέρουν καλύτερα και ταυτόχρονα η Γιουβέντους φέτος μοιάζει πολύ αποτελεσματική στα διαστήματα που της αναλογούν για να επιτεθεί. Και αν ο αντίπαλός κάνει κάποιο τακτικό λάθος όπως ο κατώτερος των απαιτήσεων της Μπαρτσελόνα Ενρίκε διαθέτει τα κατάλληλα όπλα για να το εκμεταλλευτεί.

Η ιστορία του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου πιθανότατα να χρωστά στην Ατλέτικο ένα Τσάμπιονς Λιγκ, μπορεί όμως και με βάση τις δυνατότητες της ομάδας του Σιμεόνε, να είναι ήδη αρκετό που έφτασε σε δύο τελικούς. Το σίγουρο όμως είναι πως η ιστορία του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου χρωστά ένα Τσάμπιονς Λιγκ στο μεγάλο Μπουφόν. Και στα 39 του, του δίνεται η ευκαιρία να κατακτήσει το κορυφαίο διασυλλογικό τρόπαιο, που τόσο του λείπει.