Ο ανώτερος, ο βελτιωμένος και η... ανταλλαγή

Να είμαστε ειλικρινείς, ο Παναθηναϊκός, αυτήν την εποχή είναι ανώτερος από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι καλός. Απλά οι κρίσεις και τα συμπεράσματα βγαίνουν με ένα χαμηλό πήχη απαιτήσεων.

Ο Νίκος Νιόπλιας είχε διαβάσει καλά τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού, στόχευσε πάνω σε αυτές και δικαιώθηκε.

Αδυναμία πρώτη: δεξιά πλευρά. Χώρος που ο Παναθηναϊκός υποφέρει από την περυσινή χρονιά και είναι ανεπίτρεπτο που δεν διορθώθηκε σε δύο μεταγραφικές περιόδους.

Ο Νιόπλιας χρησιμοποίησε τον Μαρσελίνιο πάνω στον Τριανταφυλλόπουλο και έδωσε εντολή οι συμπαίκτες του να παίζουν τον Βραζιλιάνο με τη μία και πάνω στο τρέξιμό του. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο έγινε το 1-0.

Αδυναμία δεύτερη: Πέτριτς σε ρόλο δημιουργού. Έχω κουραστεί να επαναλαμβάνω συνεχώς τα ίδια πράγματα. Ο Πέτριτς είναι φορ, δεν μπορεί να λειτουργήσει ως επιπλέον χαφ, δεν μεταφέρεται με αυτόν στην κορυφή του ρόμβου γρήγορα η μπάλα, δεν υπάρχει δημιουργία και ποιότητα στην ανάπτυξη. Παρά το γεγονός ότι σε τρία συνεχόμενα νικηφόρα παιχνίδια, με ΟΦΗ, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός λειτούργησε πολύ καλύτερα, όταν ο Πέτριτς βγήκε από αυτόν το ρόλο, ο Αναστασίου συνεχίζει με εμμονή να χρησιμοποιεί ως "δεκάρι" τον Πέτριτς. Ο Νιόπλιας χρησιμοποίησε τριάδα στα χαφ τους Κατσουράνη, Πίτου Γκαρσία και Δημούτσο, τους ζήτησε να παίζουν κοντά και δυσκόλεψε τη δημιουργία των παικτών του Αναστασίου από τον άξονα.

Αδυναμία τρίτη: Αυτό το πρόβλημα προέκυψε από την απουσία του Σίλντενφελντ και την άσχημη ατομική κατάσταση του Κουτρουμπή, ο οποίος δεν μπορούσε να κυνηγήσει στα άκρα τον Ναπολεόνι ούτε να υπηρετήσει τακτική με τα στόπερ ψηλά και μέτρα πίσω τους. Το κέντρο άμυνας του Παναθηναϊκού δυσκολευόταν πολύ από τη διαρκή κίνηση του Ναπολεόνι, με συνέπεια ο Ταυλαρίδης να πραγματοποιήσει την πρώτη του άσχημη εμφάνιση με τα χρώματα του Παναθηναϊκού.

Η επιστροφή του Νιόπλια

Ο Νίκος Νιόπλιας έδειξε πολύ διαβασμένος και όπως έκανε στο ντεμπούτο του, απέναντι στον ΠΑΟΚ, βοήθησε με την τακτική του τον Ατρόμητο να βρει χώρους και να χτυπήσει στην πλάτη τις άμυνας του αντιπάλου. Ο Νιόπλιας είναι ένας από τους ανθρώπους που έχω ασκήσει σκληρή κριτική. Σε συλλογικό επίπεδο έκανε την αρχή με τον Παναθηναϊκό της πολυμετοχικότητας και δεν ήταν έτοιμος ούτε ως προπονητής ούτε ως προσωπικότητα να διαχειριστεί την πίεση. Στη συνέχεια απέτυχε στην Κύπρο και για ένα μεγάλο διάστημα έμεινε χωρίς δουλειά. Δεν ξέρω αν κοίταγε το ταβάνι του σπιτιού του όπως ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αλλά είναι φανερό πως στην επιστροφή του στον πάγκο δείχνει πιο έτοιμος. Άμεσα βοήθησε την ομάδα του κάνοντάς την πιο γρήγορη.

Το πρόβλημα του Ατρομήτου επί Πίντο ήταν πως ο Πορτογάλος τεχνικός ήθελε να της αλλάξει στυλ και να τη μάθει να αναπτύσσεται με κατοχή μπάλας. Χρησιμοποιούσε μόνιμα ένα βαρύ σχήμα, με Παπάζογλου στράικερ και Καραμάνο στα αριστερά, ενώ ήθελε να επιβληθεί με ποδόσφαιρο κατοχής δίχως να έχει έναν ποδοσφαιριστή να κινείται στο χώρο χωρίς μπάλα. Ο Νιόπλιας έχει αλλάξει εντελώς τη φιλοσοφία του Ατρομήτου. Επανέλαβε κάτι που έκανε και στον Παναθηναϊκό: χρησιμοποίησε ως πασέρ τον Κατσουράνη. Στον Παναθηναϊκό, ο "Κατσούρ" προσπαθούσε με τη μία να στοχεύσει στην κίνηση του Σισέ στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, το ίδιο κάνει και τώρα στο Περιστέρι. Μόνο που για τον Ατρόμητο είναι πιο πρακτικό να κερδίσει μέτρα η ομάδα του και πιο εύκολο να βγάζεις φάση στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας από το ύψος της σέντρας με μία πάσα.

Ξαφνικά εκεί που ο Ατρόμητος είχε ένα δημιουργό, τον Ούμπιδες και τους Παπάζογλου, Καραμάνο να περιμένουν στο χώρο τους την μπάλα, έγινε μία ομάδα που περιμένει να πάρει την πάσα από τέσσερις παίκτες (Κατσουράνης, Πίτου, Ούμπιδες, Μαρσελίνιο) και τους Καράσκο, Ναπολεόνι, Ούμπιδες να μπορούν να χτυπήσουν στον κενό χώρο. Η πιο βαριά ομάδα του πρωταθλήματος, με τις αλλαγές του Νιόπλια σε μικρό χρονικό διάστημα, μετατράπηκε σε ομάδα αντεπιθέσεων με μία πάσα.

Ανταλλαγή Μαρσελίνιο με Ντουρμάζ, Αφελάι και Ντοσεβί

Σε αυτήν την αλλαγή βοήθησε πολύ η μεταγραφή του Μαρσελίνιο, αλλά και οι διαφοροποιήσεις που έφερε ο Νιόπλιας στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Βλέποντας τον Μαρσελίνιο να ταλαιπωρεί τον Τριανταφυλλόπουλο, στο μυαλό μου ήρθε το πόσο εύκολα έβγαλε ο αμυντικός του "τριφυλλιού" την πλευρά με τον Ολυμπιακό έχοντας πάνω του τον Ντοσεβί και μου γεννήθηκε μία απορία. Η διοίκηση Σπανού πήγε στην επιλογή Μαρσελίνιο, έχοντας ένα πολύ χαμηλό μπάτζετ και μικρότερες διασυνδέσεις στα γραφεία των μάνατζερ. Σε μία υποθετική συζήτηση, αν αποφάσιζε η διοίκηση του Ολυμπιακού να προσέφερε για τον Μαρσελίνιο και τους τρεις εξτρέμ που απέκτησε το περασμένο καλοκαίρι, δηλαδή να έκανε πρόταση η διοίκηση του Ολυμπιακού στον Σπανό για τον Μαρσελίνιο και τους τρεις. "Δίνουμε τους Ντοσεβί, Ντουρμάζ, Αφελάι για να μας δώσετε τον Μαρσελίνιο". Υπήρχε περίπτωση να βρεθεί λογικός άνθρωπός να συναινέσει σε αυτήν την ανταλλαγή;

Για να επανέλθουμε λοιπόν στο πρώτο μας θέμα, ο Παναθηναϊκός σήμερα φαντάζει ως η καλύτερη ομάδα της Super League όχι γιατί ο ίδιος είναι καλός, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ βρίσκονται σε υπερβολικά χαμηλό επίπεδο. Ο Νιόπλιας έχει καταφέρει να κάνει γρήγορη την ομάδα του, να δώσει στην ομάδα του συγκεκριμένο αγωνιστικό στίγμα που βασίζεται στην ταχύτητα και στο κάθετο παιχνίδι ανάπτυξης και ανέδειξε όλες του τις αδυναμίες.

Διαβάστε ακόμη:

Ατρόμητος - Παναθηναϊκός 2-0 (VIDEOS)

Το ανύπαρκτο πέναλτι του Ατρομήτου επί του Παναθηναϊκού (VIDEO+PHOTOS)

Πανηγυρισμός ή fair play; Η αμφιλεγόμενη αντίδραση του Λαζαρίδη μετά τον καταλογισμό του πέναλτι (VIDEO)