Ο ιδανικός άνθρωπος και ο χειρότερος αντίπαλος

Έμπλεξε με τον Ομπράντοβιτς ο Παναθηναϊκός. Όσα έχει πετύχει ο μεγάλος Ζιντάν την πρώτη του σεζόν σαν προπονητής.

Η σειρά του Παναθηναϊκού τώρα ξεκίνησε και δεν έχει κριθεί τίποτα. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια η δύναμη της έδρας σε υψηλό επίπεδο δεν είναι τόσο ισχυρή όπως παλιά και όλα μπορούν να ανατραπούν. Η πρώτη εικόνα όμως έδειξε πως αντί να αποτιναχτεί το φάντασμα του Ομπράνοτβιτς, υπάρχει ο κίνδυνος η νοσταλγία να γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Βλέπετε η διαφορά στην καθοδήγηση και στην ετοιμότητα των δύο ομάδων, τουλάχιστον στο πρώτο παιχνίδι ήταν μεγάλη.

ΕΜΠΛΕΞΕ ΜΕ ΤΟΝ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ

Η πρώτη αίσθηση είναι πως ο Παναθηναϊκός έμπλεξε με τον Ομπράντοβιτς. Στην μάχη των πάγκων ο Ζοτς κέρδισε κατά κράτος τον Πασκουάλ. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού γνωρίζουν καλά πόσο μεγάλο πλεονέκτημα είναι να έχεις ειδικά σε σειρές πολλών παιχνιδιών προπονητή τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Αυτή την φορά το πλεονέκτημα το είχε ο αντίπαλος τους.

Στο σάιτ θα διαβάσετε αναλύσεις για το που πήρε το αγωνιστικό πλεονέκτημα η Φένερ, προσωπικά αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο στην Ευρωλίγκα από το να πέσεις στα πλέι οφ για το Final 4 απέναντι στον Ομπράντοβιτς.

ΕΠΑΙΞΕ ΜΕ ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΣΚΟΥΑΛ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο πρώτος τελικός πήγαινε ιδανικά για τον Παναθηναϊκό μέχρι την ώρα που ο Ζοτς έπαιξε το χαρτί με τους δίδυμους πύργους. Η Φενέρ με Ούντοχ, Βέσελι να παίζουν ταυτόχρονα βρήκε ακούμπημα μπάλας μέσα στο καλάθι, εύκολους πόντους για να μαζέψει την διαφορά και ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να γυρνά την μπάλα χωρίς σκοπό και δίχως να μπορεί να κάνει ορθολογικές επιθέσεις. Όπως συνηθίζουν στα μεγάλα παιχνίδια οι ομάδες του Ομπράντοβιτς, υπάρχουν τα τρικ που βγαίνουν και ο άνθρωπος κλειδί. Αυτό συνέβη με τα 31 λεπτά των Ούντοχ, Βέσελι και το κλειδί, ο άνθρωπος που κάνει πολλές δουλειές ήταν ο Κάλινιτς, που δημιούργησε πολλά προβλήματα στον Παναθηναϊκό, που συνολικά αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων.

Ο Πασκουάλ έχασε κατά κράτος και εύκολα την μάχη των πάγκων στο πρώτο παιχνίδι, δεν αντιμετώπισε σωστά το δίδυμο Ούντοχ, Βέσελι και δεν βοήθησε σε αυτό το διάστημα η μεγάλη σε χρόνο χρησιμοποίηση του Μπουρούση και του Γκάμπριελ. Ο Ισπανός τεχνικός σχεδόν μόνιμα χάνει ένα από τα δύο παιχνίδια όταν πάει να παίξει σε πλέι οφ για το F4 με αβαντάζ έδρας.

ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ Η ΜΠΑΓΕΡΝ

Πάμε όμως στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η Μπάγερν είχε περισσότερα τρεξίματα από ότι στο πρώτο παιχνίδι, πιο φρέσκους τους Ρόμπεν, Ριμπερί και αντιμετώπισε πολύ καλύτερα το διάστημα που έμεινε με παίκτη λιγότερο.

Στο τέλος λύγισε και όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα δικαιούται να έχει παράπονα από την διαιτησία.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΡΤΣΑ-ΠΑΡΙ

Πάντως για να τα βάλουμε όλα στην σωστή τους διάσταση και επειδή έχουν γραφτεί υπερβολές, δεν έχουμε εδώ φαινόμενο ανάλογο με αυτό που ζήσαμε στην ρεβάνς Μπάρτσα-Παρί.

Στο Μπερναμπέου η Μπάγερν λύγισε στο τέλος από ένα τέρμα που δεν έπρεπε να μετρήσει, όμως δεν πρέπει να λησμονούμε πως πήρε από αποφάσεις του διαιτητή ζωή μέσα στο παιχνίδι. Ο Βιδάλ έπρεπε να αποβληθεί νωρίτερα και με το πέναλτι άνοιξε το σκορ. Σίγουρα, το τέρμα που ισοφαρίζει ο Ρονάλντο ήταν οφσάιντ και η αποβολή του Βιδάλ λανθασμένη. Επειδή αυτές είναι και αποφάσεις, που βοήθησαν την Ρεάλ να καθαρίσει την πρόκριση δικαιούται η Μπάγερν να έχει παράπονα. Σημειώνω όμως πως ο Βιδάλ έπρεπε να αποβληθεί νωρίτερα και το πέναλτι της επιτρέπει να μπει στην μάχη της πρόκρισης. Ένα από τα δύο να μην είχε πάρει η Μπάγερν, δεν θα έφτανε ποτέ το παιχνίδι στην παράταση.

Αν βάλουμε κάτω και τα δύο παιχνίδια η Ρεάλ ήταν καλύτερη σε μεγαλύτερο διάστημα.

Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο Ζιντάν πέρυσι πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ, φέτος όμως μας συστήνεται πραγματικά σαν προπονητής. Για την Ρεάλ Μαδρίτης αποδεικνύεται ο ιδανικός άνθρωπος. Και σαν ποδοσφαιριστής, συχνά με δηλώσεις του έδειχνε πως γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι οι ομάδες να προσέχουν μέσα από την τακτική τους την άμυνα.

Η Ρεάλ αφήνει κατοχή στον αντίπαλο, χωρίς όμως να εξασφαλίζει ότι δεν θα δεχτεί φάσεις.

Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ

Αυτό που πέτυχε όμως λόγω μεγέθους, είναι να πείσει το κοινό της Ρεάλ να βλέπει στο Μπερναμπέου τους αντίπαλους να έχουν την μπάλα. Όχι μόνο σε παιχνίδια με αντίπαλους στο επίπεδο της Μπάγερν, αλλά στο Ισπανικό πρωτάθλημα με την Λας Πάλμας την Αλαβές και με άλλες μικρομεσαίες ομάδες. Μην ξεχνάμε πόσο μεγάλη κριτική δέχτηκε, ειδικά τα δύο πρώτα χρόνια ο Μουρίνιο από μεγάλες προσωπικότητες του συλλόγου όταν είχε μεγάλο χάντικαπ από την Μπαρτσελόνα και πήγαινε σε προσαρμογές και πιο συντηρητικές διατάξεις. Ακόμα την δυσκολία που αντιμετώπισε ο προκάτοχος του Μπενίτες για να καθιερώσει τον Κασεμίρο στην βασική ενδεκάδα. Μάλιστα ο Ράφα έφαγε τα μούτρα του, γιατί από ένα σημείο και μετά υπέκυψε στην πίεση που του ασκούσαν για να μην βάζει τον άτεχνο Βραζιλίάνο στο κέντρο της Ρεάλ. Ο Ζιντάν το πρώτο πράγμα που έκανε με το που ανέλαβε, ήταν να καθιερώσει τον Κασεμίρο, να φροντίσει να εξηγήσει πως είναι απαραίτητος και με αυτόν βάση να επαναφέρει το 4-3-3. Στην συνέχεια βελτίωσε πολύ τα τεχνικά του στοιχεία και τώρα κανείς δεν μπορεί να πει το παραμικρό για το γεγονός πως η Ρεάλ ξεκινά από τον Κασεμίρο.

ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Η Ρεάλ φέτος έβαλε σαν στόχο την κατάκτηση του Ισπανικού πρωταθλήματος. Την Κυριακή έχει ένα ματς μπολ. Κερδίζει την Μπαρτσελόνα και πετυχαίνει τον μεγάλο φετινό στόχο. Και θα μπορέσει στην συνέχεια δίχως άγχος να παλέψει για το repeat. Ότι και να συμβεί όμως στο Τσάμπιονς Λιγκ, από την στιγμή που η Ρεάλ κατακτήσει το πρωτάθλημα και έχοντας φθάσει στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, η πρώτη ολοκληρωμένη σαιζόν του Ζιντάν θα είναι απόλυτα επιτυχημένη και αν προσθέσουμε πως πέρυσι που ανέλαβε να σουλουπώσει την Ρεάλ κατάφερε να πάρει Τσάμπιονς Λιγκ το ξεκίνημα του κρίνεται ονειρικό.

Δεν είμαι βέβαιος, δεν μπορώ να το αποκλείσω, αλλά ούτε να βάλω το χέρι μου στην φωτιά πως ο Ζιντάν θα μπορούσε να πετύχει τόσο εμφατικά και σε άλλο κλαμπ. Πιστεύω πάντως πως για την Ρεάλ αποδεικνύεται ιδανικός και θα ήταν σοφό να μείνει για πολλά χρόνια.

ΠΗΓΕ ΣΕ ΡΗΞΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Η προσωπικότητα του επιβάλει το σεβασμό και του δίνει το δικαίωμα να πάει σε ρήξεις ακόμα και με τον Ρονάλντο χωρίς να κοστίσουν. Να παίζει στο γήπεδο του την πρόκριση και η διαχείριση του παιχνιδιού να είναι καθαρά συντηρητική. Σε παιχνίδι που δεν έχει τον Μπέιλ διαθέσιμο να βγάζει τον Μπενζεμά και να μην περνάει τον Μοράτα, αλλά τον Ασένσιο, με σκοπό να μετατρέψει την διάταξη του σε ένα απλωμένο αμυντικογενές 4-5-1. Αν δεν ήταν ο Ζιντάν στον πάγκο, οι αποδοκιμασίες θα έπεφταν βροχή την ώρα της αλλαγής. Τον Ζιντάν κανείς δεν τολμά να τον αποδοκιμάσει. Και η αλήθεια είναι με την υπεροχή που είχε η Μπάγερν , την καλή ημέρα που βρέθηκαν οι Ρόμπεν, Ριμπερι και συνυπολογίζοντας πως στα άκρα υπήρχαν οι Λαμ, Αλάμπα τακτικά η απόφαση να μείνει μόνος σαν στράικερ ο Ρονάλντο χωρίς να αλλάζει με κάποιον από τους Μπενζεμά, Μοράτα και να πάρουν τις πλευρές οι Βάσκεζ, Ασένσιο ήταν λογική.

ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ROTATION

Το παιχνίδι σίγουρα δεν κρίθηκε από κάποια τακτική απόφαση του Ζιντάν. Βοήθησε η αποβολή του Βιδάλ και κανείς δεν ξέρει τι θα συνέβαινε αν είχε ακυρωθεί το γκολ του Ρονάλντο. Πάντως ο Ρονάλντο στα μέσα Απριλίου είχε πολλά χρόνια να βρεθεί σε τόσο καλή ατομική κατάσταση. Το κείμενο θα μπορούσε κάλλιστα να γραφτεί την Κυριακή το βράδυ αν η Ρεάλ πάρει το κλάσικο, η την ημέρα που θα εξασφαλιστεί η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Άλλωστε αυτός είναι και ο φετινός στόχος και σε αυτό το κομμάτι έχει βελτιώσει την Ρεάλ. Ο πόθος για το 10ο έκανε μετά το πρωτάθλημα που πήρε ο Μουρίνιο το 2012 να κοιτάξει να δημιουργήσει μία ενδεκάδα που θα μπορεί να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Το να μειωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό το rotation ξεκίνησε ο Μουρίνιο, το συνέχισε ο Αντσελότι. Δεν άλλαξε παρότι με τον Αντσελότι ο πόθος πραγματοποιήθηκε, η Ρεάλ συνέχισε να έχει μικρά ρόστερ και να μην πηγαίνει σε πολλές αλλαγές. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εμφανίζεται μόνιμα πιο κουρασμένη από το Μάρτιο και μετά αλλά και οι περιορισμένες λύσεις να φέρνουν τραυματισμούς και απώλειες που στοίχιζαν στο Ισπανικό πρωτάθλημα.

ΟΙ ΜΟΡΑΤΑ, ΙΣΚΟ, ΑΣΕΝΣΙΟ ΔΙΝΟΥΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Ο Ζιντάν άνοιξε πολύ την ομάδα και έδωσε χρόνο σε παίκτες που δεν υπολογιζόντουσαν. Επέμενε το καλοκαίρι να επιστρέψουν οι Μοράτα, Ασένσιο και τους έκανε να φανούν χρήσιμους. Είναι απίστευτο αλλά η περσινή Ρεάλ δεν είχε αλλαγή στον επιθετικό. Διάβαζα με απορία κρίσεις το καλοκαίρι στην λογική πως κακός αποκτήθηκε ξανά ο Μοράτα, επειδή δεν θα είναι βασικός. Κείμενα που εξέφραζαν την βεβαιότητα πως θα δοθεί δανεικός, ο Ζιντάν γνώριζε πως είναι παράλογο μία ομάδα σαν την Ρεάλ, να μην έχει υψηλού επιπέδου φορ στον πάγκο της. Από τον Μοράτα η Ρεάλ μόνο στο πρωτάθλημα έχει πάρει 12 γκολ και 2 ασίστ. Αν δεν γινόταν αυτή η μεταγραφή δεν θα είχε σήμερα και το πλεονέκτημα από την Μπαρτσελόνα. Την διαφορά στην Ρεάλ την έχουν δώσει τα 12 τέρματα του Μοράτα, τα 9 γκολ και οι 5 ασίστ του Ίσκο, τα 3 τέρματα και οι 6 ασίστ του Χάμες, τα 1374 λεπτά στο πρωτάθλημα του Κόβασιτς, τα 1182 του Βάσκεζ, τα 1852 του Νάτσο, οι ποιοτικές πινελιές του Ασένσιο.. Ποδοσφαιριστές που έδωσαν σε σημαντικές στιγμές της σαιζόν πολύτιμες λύσεις, επέτρεψαν στην Ρεάλ να πάρει νίκες δίχως να κουραστούν τα βαριά χαρτιά.

Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΝΡΙΚΕ

Αυτή την εποχή η Ρεάλ είναι ανώτερη από την Μπάρτσα σε πολλούς τομείς, συνολικά ο Ζιντάν κάνει καλύτερη δουλειά από τον Ερνίκε, έχει δημιουργήσει πολύ περισσότερες λύσεις και κρατά πιο φρέσκους τους παίκτες που περιμένει να κάνουν την διαφορά.

Ο Ρονάλντο έχει παίξει στο πρωτάθλημα 2100 λεπτά, Ο Μπενζεμά 1566, ο Μπέιλ 1386. Ο Ενρίκε έχει δώσει στον Μέσι 2320, στον Σουάρες 2426, στον Νειμάρ 2292. Τους έχει εξαντλήσει. Αν δούμε τον χρόνο που έχουν δώσει οι δύο προπονητές στους ποδοσφαιριστές τους, στο πρωτάθλημα κατανοούμε και για πιο λόγο αυτή την εποχή οι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ έχουν τρεξίματα και την Μπάρτσα παραπαίουν . Ο Ρονάλντο είναι με 2100 λεπτά πρώτος σε χρόνο συμμετοχής, με τον ίδιο χρόνο στην Μπαρτσελόνα θα ήταν οριακά 6ος. Οι Τερ Στέγκεν, Σουάρες, Μέσι, Νειμάρ, Μπούσκετς έχουν παίξει πολύ περισσότερο. Έχει δώσει πάνω από 750 λεπτά σε 21 παίκτες ο Ζινταν μόλις σε 18 ο Ενρίκε, έχει πάρει γκολ από 19 ποδοσφαιριστές στο πρωτάθλημα ο Ζιντάν, από 14 ο Ενρίκε.

Το έφερα συγκριτικά με την Μπαρτσελόνα για να γίνει πιο εύκολα αντιληπτός και ο κύριος λόγος που η Ρεάλ παρουσιάζεται πιο φρέσκια από την Μπάρτσα. Ο Ενρίκε τους έχει ξεζουμίσει, ο Ζιντάν, γέμισε την Ρεάλ με λύσεις.

ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΙΣΚΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ

Σίγουρα κάποιο ποδοσφαιριστές δεν είναι εύκολο να αντικατασταθούν. Ειδικά για τα μεγάλα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, έχει αποδειχτεί πως η ταχύτητα του Μπέιλ είναι απαραίτητη, συνήθως και το στοιχείο που κάνει την διαφορά όταν η Ρεάλ κάνει την υπέρβαση της. Πάντως είναι σημαντικό που στο παιχνίδι που έλειπε ο Μπείλ, υπήρχε να τον αντικαταστήσει ένας ποδοσφαιριστής με υψηλή ποιότητα που βρίσκεται σε πολύ καλή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση. Η διαχείριση του Ζιντάν είναι αυτή που επέτρεψε στον Ίσκο, να είναι το πιο συζητημένο πρόσωπο της τελευταίας εβδομάδας και να κάνει το Μπερναμπέου να σηκωθεί όρθιο την στιγμή της αντικατάστασης του.

Αυτή η διαχείριση επιτρέπει στον Ρονάλντο και στον Μπενζεμά, να είναι στην καλύτερη ατομική κατάσταση που τους θυμάμαι τα τελευταία τρία τουλάχιστον χρόνια μετά τον Απρίλιο. Και έχει πολλά χρόνια η Ρεάλ να είναι ικανή για να βγάλει αυτή την εποχή τόσα πολλά τρεξίματα.