Ο λόγος που πανηγύρισε έντονα ο Ουζουνίδης

Οι δύο ομάδες έχουν δουλέψει δύο σχήματα. Ο Ουζουνίδης αυτό που χρησιμοποίησε εξ αρχής κι άφησε στο γήπεδο μέχρι τέλους, ο Χιμένεθ το 4-3-3 που παρουσιάστηκε στο πρώτο ημίχρονο, με μοναδική διαφορά πως αντί του Χριστοδουλόπουλου ή του Βάργκας έπαιξε ο Πατίτο.

ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΕ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΗΣ

Από πλευράς τακτικής ο Χιμένεθ ευθύνεται για την εικόνα της ΑΕΚ στα πρώτα 45 λεπτά, μόνο για το ο τι αντί των δύο πιο έτοιμων ποδοσφαιριστών του στα δεξιά προτιμήθηκε ο Πατίτο. Με το πλάνο που αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό στα πρώτα 45 λεπτά, είχε κερδίσει τόσο τον Ολυμπιακό όσο και τον ΠΑΟΚ. Η διαφορά ήταν πως σε αυτό το διάστημα οι παίκτες του Ουζουνίδη έδειξαν πως είναι πιο δουλεμένη ομάδα με την μπάλα και το "κιτρινόμαυρο" πλάνο αναχαίτισης δεν βγήκε.

Ο Παναθηναϊκός έβγαζε περισσότερες συνεργασίες και τα πρώτα 45 λεπτά έμοιαζαν σαν παιχνίδι επίδειξης, μια συνέχεια του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Με την μοναδική εξαίρεση πως λόγω της παρουσίας του Σιμόες στην θέση 6 ο Μπεργκ δεν ζητούσε την μπάλα κόβοντας προς τα πίσω, αλλά προτιμούσε να κινηθεί πιο πλάγια να και του περνούν την μπάλα περισσότερο μέσα στην αντίπαλη περιοχή.

ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΤΑ ΜΑΡΚΑΡΙΣΜΑΤΑ

Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε και ανέδειξε δύο μεγάλες αδυναμίες της ΑΕΚ αφού υπήρξαν δύο σημαντικοί χώροι που είχε μεγάλο πλεονέκτημα.

Ο Παναθηναϊκός έχοντας τους Χουλτ και Κουλιμπαλί να παίρνουν όλη την πλευρά, μπορεί να φέρνει τους δύο καλούς δημιουργούς πιο μέσα. Γι' αυτό και το μαρκάρισμα των Βιγιαφάνες - Εμποκού έπρεπε να το αναλάβουν περισσότερο οι δύο εσωτερικοί μέσοι, ο Αϊντάρεβιτς και ο Γιόχανσον, παρά τα δύο ακραία μπακ. Σαν κορμιά όμως είναι βαριά οι δυο Σουηδοί και ήταν εύκολο να περάσουν οι πάσες των "πρασίνων" και να δημιουργηθούν διάδρομοι. Η μπάλα έφτανε με ευκολία στην περιοχή της ΑΕΚ και εκεί φαινόταν η αδυναμία του αμυντικού διδύμου της.

Έχω τονίσει πολλές φορές πως το "βαρύ" 4-3-3 ο Χιμένεθ το έχει δημιουργήσει για να προστατέψει το αμυντικό δίδυμο κρύβοντας τις αδυναμίες του. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι αποδείχθηκε πως η ΑΕΚ χωρίς την μπάλα δεν μπορούσε να παίξει τον Παναθηναϊκό, κυρίως επειδή η τριάδα στον άξονα αδυνατούσε να προσφέρει αναχαίτιση και ήταν εύκολο για τους παίκτες του Ουζουνίδη να βάλουν την μπάλα μέσα στην περιοχή.

Όταν συνέβαινε αυτό τα γρήγορα πόδια του Κλωναρίδη, το μυαλό μαζί με την ποιότητα του Μπεργκ και η εύκολη τροφοδότηση έκανε την άμυνα της ΑΕΚ να πελαγοδρομεί.

Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ικανός να "σκοτώσει" την ομάδα του Χιμένεθ παίζοντας χωρίς αντίπαλο. Όλα αυτά συνέβησαν με τον τρόπο που έχουν δουλέψει συνολικά οι δύο προπονητές τις ομάδες τους το τελευταίο διάστημα. Το μεγάλο πρόβλημα του Ουζουνίδη είναι πως το ρόστερ έχει μία ενδεκάδα και άντε τον Λουντ ως μία νορμάλ εναλλακτική λύση. Υπάρχει τεράστια διαφορά βασικών και αναπληρωματικών, γεγονός που τον κάνει φοβικό στο να επέμβει τακτικά όταν χρειάζεται και δεν δίνει δικαίωμα για γρήγορες αλλαγές ή παρεμβάσεις.

ALL IN ΑΠΟ ΧΙΜΕΝΕΘ

Στο δεύτερο ημίχρονο το παιχνίδι άλλαξε γιατί ο Χιμένεθ δεν είχε τίποτα να χάσει. Είδε πως το σχέδιο του δεν λειτούργησε και έπρεπε να κυνηγήσει την ανατροπή. Έκανε υπερβολικά επιθετικό το σχήμα του, πήγε σε διάταξη αρχικά 4-2-3-1 με τους Σιμόες - Γιόχανσον στον άξονα, έφερε τον Μάνταλο σε ρόλο δημιουργού, τον Χριστοδουλόπουλο δεξιά και τον Αραούχο αριστερά. Με το που έγινε το 1-2 έβγαλε και τον Σιμόες παίζοντας με μοναδικό χαφ προστασίας τον Γιόχανσον.

Ο Χριστοδουλόπουλος άλλαξε την ΑΕΚ και οι παίκτες του Ουζουνίδη τα έκαναν όλα λάθος. Με αυτό το σχήμα είσαι υποχρεωμένος να έχεις μπάλα. Η ΑΕΚ είχε σε σπουδαία μέρα τον Χριστοδουλόπουλο, που λειτουργεί πολύ επαγγελματικά και παρότι όποτε μπαίνει κάνει διαφορά, έχει αποδεκτή τον ρόλο της πρώτης αλλαγής συνεισφέροντας σε μόνιμη βάση.

Ο Παναθηναϊκός εξαφανίστηκε και παρότι βάσει διάταξης φάνταζε πολύ εύκολο να δεχθεί αντεπίθεση η ΑΕΚ, οι παίκτες του Ουζουνίδη ήταν αδύνατον να κάνουν οτιδήποτε. Τα έκαναν όλα λάθος, δεν κρατούσαν μπάλα, δεν πάσαραν σωστά και το κυριότερο ήταν πως τις λίγες φορές που ανέβαζαν τις γραμμές τους δεν είχαν επιστροφές. Η ΑΕΚ έκανε ένα άναρχο all in με κάτι που δεν ήταν σχεδιασμένο, ο Παναθηναϊκός ήταν αδικαιολόγητος για το δεύτερο ημίχρονο, έμοιαζε σωματικά και ψυχικά εκτός παιχνιδιού.

ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΕ Ο ΙΣΠΑΝΟΣ

Η ΑΕΚ έκανε ένα μεγάλο λάθος και το πλήρωσε ακριβά. Παρασύρθηκε και δεν θυμήθηκε τις αδυναμίες της. Πέτυχε το στόχο της ισοφάρισης κι έχοντας ένα άναρχο σχήμα που χρειαζόταν μία καλή επιθετική σκέψη από τον Παναθηναϊκό για να δεχτεί "καθαρή" φάση έμεινε ψηλά για να εκβιάσει το τρίτο γκολ. Πρακτικά άφησε το δικαίωμα στην ομάδα του Ουζουνίδη να βρει μία εύκολη ευκαιρία και να κλέψει μία νίκη που είχε φανεί πως θα έχανε μέσα από τα χέρια της.

Το λάθος του Χιμένεθ δεν ήταν το αρχικό σχήμα. Αυτό έχει δουλέψει, έτσι έχει βελτιώσει την ομάδα του, μόνο ο Πατίτο μπήκε χωρίς να το περιμένει κανείς. Το λάθος του ήταν πως, μολονότι πήρε την ισοφάριση και είχε στα χέρια του το 2-2, έδωσε σ' έναν Παναθηναϊκό χωρίς δυνάμεις, πνευματικά εκτός παιχνιδιού και στο τέλος δίχως τους Εμποκού - Βιγιαφάνες, καθαρή φάση κρατώντας υπερβολικά ψηλά τις γραμμές του.

Θα ήταν και περίεργο με την ενδεκάδα που είχε στο γήπεδο ο τεχνικός της ΑΕΚ να μην βγάλει μία αντεπίθεση ο Παναθηναϊκός. Και αυτό που εκείνη τη στιγμή δεν υπολόγισε ήταν πως δεν είναι σε θέση να παίξουν οι Βράνιες - Λαμπρόπουλος τον Μπεργκ. Μία απλή σκέψη του Σουηδού, ένα διάβασμα της φάσης τον έκανε από ένα βήμα πίσω να βγει μπροστά στον Λαμπρόπουλο και να κάνει το τελικό 3-2.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΡΕΣΚΑΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ 11ΑΔΑ

Παρότι δεν έκρινε πολλά πράγματα ο Ουζουνίδης, πανηγύρισε έντονα το διπλό. Ο λόγος που ήθελε τη νίκη ο τεχνικός του Παναθηναϊκού ήταν πως αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται ενόψει των δύο ημιτελικών να κρατήσει φρέσκια την ομάδα του. Να μην έχει στο μυαλό του το άγχος των πλέι οφ. Να έχει τη δυνατότητα να πάει εκείνο το διάστημα με αλλαγές στα παιχνίδια πρωταθλήματος. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές όπως ο Εμποκού, ο Βιγιαφάνες, ο Κουλιμπαλί, ο Χουλτ που η εικόνα τους στην επανάληψη έδειχνε πως χρειάζονται οπωσδήποτε φρεσκάρισμα. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τεχνικός του Παναθηναϊκού είναι πως δεν έχει αλλαγές.

ΠΑΕΙ ΜΕ ΜΙΑ 11ΑΔΑ

Πάει με μία ενδεκάδα και μοναδική κάπως αξιοπρεπή λύση από τον πάγκο έχει τον Λουντ. Στα δύο ντέρμπι για τρία συνεχόμενα ημίχρονα όσο λειτουργούσε καλά το αρχικό πλάνο και έβγαιναν οι δουλεμένες συνεργασίες με μπάλα, όλα πήγαιναν τέλεια. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως με την ΑΕΚ φάνηκε ο φόβος του να παρέμβει, όταν δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα.

Φόβος που δεν προέρχεται από κάποια δικιά του αδυναμία, αλλά από την φανερή ποιοτική διαφορά που έχουν οι παίκτες της πρώτης ενδεκάδας με τους αναπληρωματικούς. Ήταν φανερή η πρόθεση του να περάσει χρόνο με την ίδια ενδεκάδα και να αλλάξει την εικόνα της ομάδας του μ' εντολές, οδηγίες και φωνές από τον πάγκο.

Γι' αυτό το λόγο στο τέλος πανηγύρισε έντονα το γκολ του Μπέργκ ο τεχνικός του Παναθηναϊκού. Διότι μόνο αν έχει φρέσκια τη βασική ενδεκάδα μπορεί ο Παναθηναϊκός να νιώθει πως έχει αυξημένες πιθανότητες για να κατακτήσει το κύπελλο.

Η καλή ενδεκάδα του έχει πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους που διεκδικούν το κύπελλο, το πρόβλημα υπάρχει όταν χρειάζεται να κοιτάξει στον πάγκο. Όταν πρέπει να αντικαταστήσει τον Εμποκού και βλέπει τον Λουντ, όταν πρέπει να δώσει ανάσα στον Βιγιαφάνες και βλέπει τον Μπουμάλ. Για να μην δούμε τα άκρα της άμυνας, όπου εκεί τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα...