Ο ζωντανός οργανισμός του Ουζουνίδη και τα κολλήματα του Ίβιτς

Ο πρώτος ημιτελικός έδειξε πως ο Παναθηναϊκός είναι σε όλα τα επίπεδα καλύτερα δουλεμένος. Ο Ουζουνίδης έχει δημιουργήσει μια αρχική ενδεκάδα με μεγαλύτερη ποιότητα απ' αυτή του ΠΑΟΚ, το όπλο του οποίου είναι πως διαθέτει μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ. Στον αγώνα της Λεωφόρου όμως αυτό που είδαμε, είναι πως, παντού, σε όλους τους χώρους και στα ζητούμενα, ο Παναθηναϊκός ήταν πιο δουλεμένος.

Από το γήπεδο μπορείς να παρακολουθήσεις τα πάντα, αυτό που μου προκάλεσε μεγαλύτερη εντύπωση, είναι πως σε κάθε λεπτομέρεια του παιχνιδιού, ο Παναθηναϊκός έβγαζε περισσότερες ώρες δουλειάς στη λεπτομέρεια.

ΣΤΗΜΕΝΑ ΣΕ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Ο Παναθηναϊκός στα στημένα που κέρδιζε είχε διάφορες κομπίνες, κοντά στην μπάλα οι Βιγιαφάνιες - Εμποκού και διάφορες δουλεμένες συνεργασίες που έβγαζαν μέχρι και καθαρή εκτέλεση από συρτή πάσα του δεύτερου. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε 4 στημένα για σέντρα και τις 4 φορές ο Ουάρντα έστειλε την μπάλα πάνω από τα δοκάρια.

Όταν ο Παναθηναϊκός αμυνόταν στα στημένα για γέμισμα του ΠΑΟΚ, η άμυνα του Ουζουνίδη έπαιζε το τεχνικό οφσάιντ ψηλά έξω από την περιοχή. Λογική με ρίσκο που την φοβούνται οι προπονητές στην Ελλάδα, για ακόμα μία φορά όμως -με αυτόν τον τρόπο- δεν δέχτηκε φάση και έβγαζε οφσάιντ τους αντιπάλους.

Ο ΓΛΥΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΒΟΛΕ

Στο πρέσινκ του αντιπάλου στην προσπάθεια αρχικής ανάπτυξης, έχασα το μέτρημα με τις φορές που ο Γλύκος πήρε την απόφαση να διώξει την μπάλα με βολέ. Αντίθετα στο πρώτο 20λεπτό που το πρέσινκ του ΠΑΟΚ λειτούργησε, μετρημένες φορές βγήκε από την άμυνα του Παναθηναϊκού μεγάλη μπαλιά στα τυφλά από πίσω και ο Ουζουνίδης φώναζε έξαλλος. Στη συνέχεια βλέπαμε μία συνολική προσπάθεια ανάπτυξης. Πολύ παιχνίδι από τον Χουλτ, ανεβάσματα με συνεργασίες που δημιουργούσε ο Βιγιαφάνιες με όποιον παίκτη βρισκόταν κοντά του και μία ομάδα έτοιμη να επιτεθεί και να εκμεταλλευτεί την ποιότητα του Μπεργκ, όταν η μπάλα ακουμπά στον Σουηδό.

ΑΚΙΝΗΤΟΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΛΕΨΙΜΟ

Η μεγάλη διαφορά ήταν όταν ερχόταν κλέψιμο. Και εδώ ο ΠΑΟΚ είναι αδικαιολόγητος. Όταν πας να παίξεις σε εκτός έδρας ντέρμπι πρέπει πάντα να έχεις στο σχέδιο σου να βγάλεις επιθετικότητα μετά από κερδισμένη μπάλα. Αυτό που παρουσίασε ο Ιβιτς ήταν ακίνητους ποδοσφαιριστές, κανείς δεν ζητούσε την μπάλα. Ο Κουλούρης ήταν ένα φάντασμα σε όλο το παιχνίδι, τα ανεβάσματα από τα δύο ακραία μπακ μετρημένα και μόνο με αυτά βρήκε κάποια επιθετικότητα ο ΠΑΟΚ. Στον άξονα η τριάδα των Κάνιας, Σάκχοφ, Ουάρντα ήταν δυσλειτουργική. Ο μόνος που κρατούσα μπάλα από τον ΠΑΟΚ ήταν ο Αιγύπτιος, αλλά δεν έπαιρνε κίνηση επιθετική σε χώρο, είτε κοντά του από κανέναν.

ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ

Ο Παναθηναϊκός αντίθετα ήταν ένας ζωντανός οργανισμός, υπήρχε μία διαρκής κίνηση. Μόλις ερχόταν κλέψιμο ο μπακ που ήταν κοντά ζητούσε την μπάλα, ο απέναντι ανέβαινε, ο Βιγιαφάνες έκανε κίνηση για να την πάρει, ο Εμποκού είτε έπαιρνε πλάτος είτε γινόταν επιπλέον δημιουργός, ο Μπεργκ έκανε κίνηση προς τα πίσω για να γίνει μαξιλάρι και ο Κλωναρίδης έφευγε πάνω στα στόπερ.

Έβλεπες μία διαρκή απειλή και κινήσεις σε όλους τους χώρους. Και γι' αυτό αξίζει συγχαρητήρια το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού, που παρότι βρίσκεται λιγότερο χρόνο από αυτό του ΠΑΟΚ, έχει κάνει σαφώς ανώτερη δουλειά στο δημιουργικό κομμάτι.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, όπως έγραψα και μετά το παιχνίδι της Τούμπας, κοιτάει το στόχο, το καλό της ομάδας του και όχι να αυτοπροστατευτεί. Ξέρει πως το όπλο του είναι η δουλειά που έχει κάνει με την πρώτη ενδεκάδα. Οι αναπληρωματικοί του είναι σε πολύ πιο χαμηλό επίπεδο σε κάθε θέση. Η πρώτη ενδεκάδα φώναζε στο δεύτερο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ και στη Λεωφόρο με τον Πανιώνιο πως θέλει φρεσκάδα και το έδωσε. Με αυτόν τον τρόπο και την καλή του ενδεκάδα φρέσκαρε και με το μυαλό του αντιπάλου έπαιξε και αύξησε την πίεση και την εγρήγορση στους δικούς του ποδοσφαιριστές.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΣΙΜΙΡΟΤ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΛΛΗΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΟΦ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΣ

Ο Ίβιτς εκτός ότι παρουσίασε μία ομάδα χωρίς επιθετικό πλάνο που δεν ήξερε τι να κάνει την μπάλα, δεν έχει καλό φορ, αλλά δεν είδα και μία προσπάθεια να αξιοποιήσει κάποιο στοιχείο του. Αιφνιδίασε τους πάντες με την απόφαση του να μην ξεκινήσει τον Τσίμιροτ, κανείς ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ δεν είχε ενημέρωση πριν από το παιχνίδι πως υπήρχε κάποιο πρόβλημα, στην συνέντευξη Τύπου ο ίδιος είπε πως δεν ήταν 100% έτοιμος και το διαπίστωσε στην τελευταία προπόνηση.

Σε κάθε περίπτωση δεν έχει φροντίσει να έχει μέσα στην ομάδα χαφ που να βγάζουν μεγαλύτερη ένταση. Έχει φάει κόλλημα με τον Σάκχοφ και έχει ανενεργούς τους Κάτσε και Χαρίση, έχει σε όλα τα ντέρμπι βασικό τον Τζάλμα Κάμπος χωρίς να έχει πάρει από αυτόν την παραμικρή θετική ενέργεια. Παρουσίασε μία βαριά ομάδα, δίχως κίνηση στους χώρους, χωρίς να ξέρει πως θα αξιοποιήσει την κατοχή μπάλας.

Ο ΠΑΟΚ παίζοντας με εξαφανισμένο φορ, με τον Κάνιας που κρατά μόνο το χώρο του και βοηθά αποκλειστικά στο αμυντικό κομμάτι, τον Σάκχοφ που παίζει σε λίγα μέτρα κάθετα και δεν έχει καθόλου δημιουργία, αν δεν πάρει ανεβάσματα από τα μπακ, είναι αδύνατον να επιτεθεί. Όταν όμως αντιμετωπίζεις τον Παναθηναϊκό, τα μπακ σου υποχρεωτικά παίζουν άμυνα.

ΤΟ ΠΗΓΕ ΜΙΑ ΠΙΣΤΑ ΠΑΝΩ ΜΕ ΜΠΕΡΓΚ

Αν ψάχνουμε για τον καλύτερο του αγώνα, ένας από τους Μπεργκ - Χουλτ θα αδικηθεί. Ο Σουηδός γκολτζής ήταν η ποιοτική πινελιά. Εδώ ο Ουζουνίδης έχει κάνει ένα κόλπο. Σε όλον τον κόσμο όταν μιλάμε για έναν ποιοτικό φορ, όλη η κουβέντα περιστρέφεται για το πώς θα αξιοποιηθεί. Με τον Μπεργκ το πήγε ο τεχνικός του ένα επίπεδο πάνω. Ο Μπεργκ πετάει, έχει ανεβάσει την απόδοση του, όχι επειδή βρέθηκε ο τρόπος να αξιοποιείται.

Σίγουρα η βελτίωση στην ανάπτυξη δίνει πιο καθαρά και συχνότερα τελειώματα στον ίδιο. Σε μεγαλύτερο ποσοστό η αλλαγή έχει έρθει από τον τρόπο που ο ίδιος μπορεί να αξιοποιεί τις κινήσεις στο χώρο των συμπαικτών του. Στο πλάνο του Παναθηναϊκού, η μπάλα φθάνει στον Μπεργκ περισσότερο από ποτέ κι όταν συμβαίνει αυτό, υπάρχουν κινήσεις σε πολλούς χώρους κι ο Σουηδός παικταράς βρίσκει τον τρόπο και δίνει την καλύτερη επιλογή. Άλλωστε την άμεση πάσα που έδωσε στο Λέτο στο δεύτερο γκολ, ο ίδιος την ζήτησε πολλές φορές, δίχως να την πάρει.

Η ΠΛΕΥΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 20' ΑΝΗΚΕ ΣΤΟΝ ΧΟΥΛΤ

Ο Χουλτ όμως ήταν κυρίαρχος. Το παιχνίδι άλλαξε μετά το 20ο λεπτό από το πρώτο ανέβασμα του. Στη συνέχεια έκανε στην πλευρά πάρτι, παρότι στο πρώτο ημίχρονο ο Εμποκού δεν πατούσε καλά. Στην επανάληψη ανέβηκε και ο Εμποκού και ο φουκαράς ο Μάτος, χωρίς να φταίει, βρήκε το μπελά του. Ο Ενρίκε δεν μπορούσε ούτε να τον περάσει ούτε να τον σταματήσει και ο Χουλτ ερχόταν με μέτρα και αυτοπεποίθηση συνεχώς πάνω στον Μάτος. Ο Παναθηναϊκός είχε βρει σε αυτόν τον χώρο... πετρέλαιο και ο Ιβιτς αναγκάστηκε να πάει σε διπλομπετονιάρισμα (που λένε και οι μεγάλοι κόουτς) για να κλείσει την πλευρά, περνώντας δεύτερο μπακ μπροστά του.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε δίκαια εύκολα και καθαρά δίχως να λειτουργήσουν καλά όλα τα εργαλεία του, αλλά επειδή συνολικά υπάρχει μία καλύτερα δουλεμένη ομαδική λειτουργία.