Τα πλεονεκτήματα - μειονεκτήματα του 3-4-3
Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν παρασύρθηκε μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό και παρουσίασε μία... έξυπνη τεχνική στην Κρήτη. Αυτό δεν σημαίνει πως του βγήκαν όλα, όμως πλέον έχει τη βάση για να χτίσει. Ποιος προβλημάτισε, ποια η ομάδα έκπληξη. Ο Τσάρλυ αναλύει.
Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ανέδειξε αδυναμίες στο 4-3-3 με Γιόχανσον, Αιντάρεβιτς, Σιμόες στον άξονα που δούλευε ο Χιμένεθ και έψαχνε εναλλακτικό διορθωτικό σχέδιο και έπρεπε να βάλει τον Χριστοδουλόπουλο στην βασική ενδεκάδα.
ΔΕΝ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΕ
Ο φόβος ήταν μην παρασυρθεί από την καλύτερη εικόνα που είχε ένα πιο επιθετικό σχήμα στο δεύτερο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό και να πάει με σχηματισμό που θα εκθέτει τις αδυναμίες της ΑΕΚ και θα πιάνεται η ομάδα του εύκολα κορόιδο.
Αυτό στον Πλατανιά δεν συνέβη. Ο Χιμένεθ για ακόμα μία φορά έδειξε πως έχει γνώση του πραγματικού προβλήματος της ΑΕΚ, που είναι το πολύ χαμηλό επίπεδο που έχει η τελευταία γραμμή άμυνας και θέλει η διάταξη του να βοηθά να μην γίνετε ορατό το πρόβλημα.
Αποφάσισε να παρουσιάσει ένα 3-4-3. Μια διάταξη που αντί για τρία βαριά κορμιά στον άξονα, είχε τρεις κεντρικούς αμυντικούς και προσπαθούσε να πάρει ταχύτητα και ποιότητα από την επιθετική τριάδα και για αυτό όταν χρειάστηκε να γίνει αλλαγή δεν μπήκε ο Πέκχαρτ ( που ούτως ή άλλως ήταν τραυματίας), αλλά ο σαφώς πιο γρήγορος και πιο εκρηκτικός Αραβίδης.
Η ΑΕΚ πέτυχε την νίκη που χρειαζόταν για να μπει γερά μέσα στα πλέι όφ. Την στιγμή που έφυγε ο Μοράες δεν ήταν εύκολο να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος και χρειαζόταν ένας κυνικός προπονητής για να τον πετύχει. Το πλάνο που έφερε το διπλό στον Πλατανιά, έβγαλε κάποια πλεονεκτήματα, στην ανάπτυξη αλλά και αδυναμίες.
ΕΜΠΑΙΝΕ ΣΥΧΝΑ Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
Ας ξεκινήσουμε με τα αρνητικά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που συνάντησαν οι παίκτες της ΑΕΚ, ήταν πως επειδή δεν είναι σε θέση οι συγκεκριμένοι αμυντικοί να παίξουν άμυνα ψηλά και είναι τρεις μπήκαν πολύ βαθιά.
Όταν παίζεις με τρεις και σε χαμηλά μέτρα, επειδή χάνεις παίκτη από τις πιο πάνω γραμμές, είναι δεδομένο πως θα σου μπει η μπάλα πιο εύκολα μέσα στην περιοχή. Συνήθως οι ομάδες που έχουν μάθει να παίζουν με τρεις επειδή υπάρχει ένας παραπάνω παίκτης στο κέντρο άμυνας, την μεγάλη μπαλιά του αντιπάλου την επιζητάνε, για να έχουν εύκολα κοψίματα που θα δώσουν κατοχή. Η ΑΕΚ όμως έχει μεγάλο θέμα όταν της βάζεις την μπάλα μέσα στην περιοχή, δεν νοιώθει άνετα και δημιουργείται εύκολα πανικός. Ειδικά μέχρι να μπει ο Γιόχανσον, η πίεση που άσκησε ο Πλατανιάς ήταν έντονη και δημιουργήθηκαν προβλήματα στην άμυνα της ΑΕΚ με ένα απλό γέμισμα.
ΜΕ ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
Δυστυχώς υπήρξε ο τραυματισμός του Λαμπρόπουλου. Ο Χιμένεθ είχε παίξει τριάδα, με τον Γιόχανσον στο παιχνίδι κυπέλλου στον Πλατανιά και σκεφτόταν να χρησιμοποιήσει τον Σουηδό από την αρχή ξανά στο κέντρο της άμυνας. Δυστυχώς χρειάστηκε να τραυματιστεί ο Λαμπρόπουλος για να γίνει. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη να παίξει με τρεις, ό ένας να μπορεί να βγάλει σωστά την μπάλα από χαμηλά, να ξέρει μπάλα και να παίζει με αυτοπεποίθηση. Αν το κρατήσει ο Μανόλο τον Γιόχανσον στην άμυνα η τριάδα θα λειτουργήσει καλύτερα.
ΤΟ ΠΛΑΝΟ
Ο Χιμένεθ εκτός από τους τρεις στόπερ επέλεξε μία διάταξη που είχε δύο επιθετικά μπακ, ένα καθαρό 6άρι, τον Αιντάρεβιτς δίπλα του που είναι καλός στο χτύπημα μπάλας, τόσο στην μεγάλη μεταβίβαση όσο και σε μακρινά σου και έψαχνε σαν όπλο την ταχύτητα και την ποιότητα των τριών ποδοσφαιριστών που έπαιζαν ψηλά.
Το θετικό που κρατά ο Χιμένεθ από αυτήν την τακτική επιλογή, πέρα από την πολύτιμη νίκη, είναι πως έγινε φανερό πως με το 3-4-3 οι Αραούχο, Χριστοδουλόπουλος, Μάνταλος μπορούν να έρθουν σε πολλές απευθείας συνεργασίες πάνω στην τελευταία γραμμή άμυνας του αντιπάλου. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό θα είναι αυτό να καταφέρει να το πετύχει με τον Ολυμπιακό. Στην πράξη δεν υπήρχαν για τους 3 παίκτες που έπαιζαν μπροστά θέσεις. Και οι τρεις άλλαζαν, έφτιαχναν συνεργασίες μεταξύ τους.
Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΡΑΟΥΧΟ ΚΑΙ Η ΕΚΠΛΗΞΗ
Άλλωστε σε αυτό το κομμάτι ο Αραούχο αποτελεί ένα τεράστιο όπλο. Μπορεί να βγει λίγο πιο πλάι και έχει πολύ καλή κοντινή μεταβίβαση στο κόψιμο που γίνεται μπροστά του. Αυτή την φάση την έψαξαν πολλές φορές με τους Μάνταλο, Χριστοδουλόπουλο, τελικά το σκορ το άνοιξε μία κίνηση προς τα μέσα του Βινίσιους.
Ο Βραζιλιάνος φουλ μπακ ήταν η έκπληξη, αυτός που δεν περιμέναμε. Έδειξε πως τουλάχιστον σε παιχνίδια, που ο Χιμένεθ δεν φοβάται τον αντίπαλο εξτρέμ, μπορεί να έχει σημαντική επιθετική προσφορά. Να σημειώσω εδώ πως δεν υπήρχε στην τακτική του Πλατανιά καθαρό δεξί εξτρεμ κάτι που ευνοούσε σημαντικά τον Βραζιλιάνο. Έδειξε πάντως πως ξέρει μπάλα, τρεξίματα επιθετικά διαθέτει, όπως και ποιότητα στην τελική επιλογή.
ΕΧΕΙ ΡΟΛΟ Ο ΑΡΑΒΙΔΗΣ
Είναι δεδομένο πως για το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού τα όπλα του Μανόλο θα είναι η τριάδα των Αρούχο, Χριστοδουλοπουλου, Μανταλού και η διάταξη που έφτιαξε είχε αυτή την λογική, να τους απελευθερώσει και να δημιουργήσει συνεργασίες μεταξύ τους.
Αν πάει με την συγκεκριμένη λογική, θα έχει ρόλο και ο Αραβίδης, καθώς ο φορ συχνά ξεκινά από το πλάι και χρειάζεται να καλύψει αποστάσεις, οπότε δεν ταιριάζει καθόλου ο ρόλος στον Πέκχαρτ. Ο Αραβίδης και τις αποστάσεις μπορεί να καλύψει και το νευρικό τρέξιμο διαθέτει. Αν κρατήσει το 3-4-3 ο Χιμένεθ, θα είναι μόνιμα η πρώτη αλλαγή.