Τι να κρατήσει και τι να αλλάξει η ΑΕΚ που έρχεται

Η ΆΕΚ μετά από μία μεγάλη περιπέτεια που κράτησε δύο χρόνια ετοιμάζεται να επανέλθει στην Super League. Ας ρίξουμε μία ολοκληρωμένη ματιά, σε όσα δημιουργήθηκαν αυτά τα δύο χρόνια, ποια είναι η ομάδα που έρχεται για να πρωταγωνιστήσει και τι χρειάζεται για να τα καταφέρει:

Το στοίχημα Δέλλας

Η διοίκηση της ΑΕΚ, με τον υποβιβασμό της στην Γ' Εθνική πήρε μία γενναία απόφαση. Με την ασφάλεια που έδινε η διαφορά δυναμικότητας που θα είχε το διαμορφωμένο ρόστερ για την Γ' Εθνική από τις υπόλοιπες ομάδες, αποφασίστηκε η ΑΕΚ να δημιουργήσει μία νέα ομάδα ταυτόχρονα με έναν καινούριο προπονητή.

Από την πρώτη στιγμή μίλησαν για στοίχημα Δέλλα. Ο Τραϊανός δεν ήταν έτοιμος και αυτό φάνηκε στο ξεκίνημα του. Θεωρώ σαν ξεκίνημα το καλοκαίρι του 2013 και όχι τα δύο παιχνίδια που χρειάστηκε να είναι αυτός που θα θυσιαστεί στον βωμό της σωτηρίας της ΑΕΚ μέσα από υποβιβασμό στην Γ'Εθνική.

Αποδείχτηκε στην πράξη πως ένας προπονητής χρειάζεται μία τουλάχιστον σεζόν μακριά από την σκληρή κριτική για να μάθει την δουλειά και να διατηρεί τον αυτοέλεγχό του. Αν βελτιώθηκε κάπου φανερά ο Δέλλας την δεύτερη του χρονιά σε σχέση με την πρώτη, ήταν στην αυτοπεποίθηση που έβγαζε στους παίκτες του, στην σιγουριά για την δουλειά του και στον τρόπο που διαχειριζόταν τα συναισθήματα του. Τεράστια η βελτίωση στο επικοινωνιακό κομμάτι, στον τρόπο που χειριζόταν τις συνεντεύξεις Τύπου, αλλά και στον τρόπο που αντιδρούσε όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Την πρώτη χρονιά στα δύσκολα άσπριζε, στην Β' Εθνική είδαμε τον ίδιο άνθρωπό να διαχειρίζεται με ηρεμία και με σιγουριά παιχνίδια που ήθελαν τον χρόνο τους για να τα κερδίσει.

Το πιο σημαντικό που πέτυχε η ΑΕΚ στην Β' Εθνική είναι πως πέτυχε να δημιουργήσει κορμό και σύγχρονο σχέδιο, ικανό να το πάρει μαζί της στην Super League. Η ΑΕΚ από εδώ και πέρα χρειάζεται βελτίωση, εξέλιξη σε αυτό που έχει δημιουργηθεί. Δεν ήρθε η άνοδος μέσα από δουλειά μίας χρήσης. Γεγονός που πιστώνεται και στον προπονητή και από την στιγμή που η δουλειά του αποτελεί οδηγό για την συνέχεια, κερδίζει και δικαιωματικά την παραμονή του.

Το ρίσκο του να φτιάχνεις προπονητή

Είναι όμως δεδομένο, πως το να επιλέγεις να φτιάξεις προπονητή εμπεριέχει το ρίσκο. Σε όποια θέση και να αναζητήσεις δουλειά, ζητείται προϋπηρεσία. Ο λόγος είναι πως αποτελεί ασφάλεια για την οποιαδήποτε επιχείρηση να έχεις δοκιμαστεί στις δύσκολες συνθήκες της καθημερινότητας που θα προκύψουν. Όλοι βέβαια από κάπου ξεκινάνε. Και επαναλαμβάνω πως η ΑΕΚ είχε το περιθώριο ενός χρόνου, για να ρισκάρει για να φτιάξει έναν δικό της προπονητή. Είδαμε όμως στην ρεβάνς με τον Ολυμπιακό πως ο Δέλλας ακόμα είναι άγουρος. Με έναν καλύτερο χειρισμό του τραυματισμού του Μάνταλου η ΑΕΚ θα είχε προκριθεί.

Ο Τραϊανός που είχε παρατάξει ένα εκπληκτικό αρχικό σχέδιο, βραχυκύκλωσε όταν έχασε τον καλύτερο του παίκτη και έπρεπε να πάρει την τελευταία απόφαση για να κλειδώσει την πρόκριση. Η λογική λέει πως θα ξαναζήσουν οι φίλοι της ΑΕΚ τέτοιες στιγμές. Όταν διαλέγεις να δημιουργήσεις προπονητή είναι επόμενο να πληρώσεις και την εκπαίδευση του. Τα λάθη που κάνουν κάποιον που δουλεύει, να μαθαίνει καλύτερα αυτό που έχει διαλέξει να κάνει και να αποκτά πείρα.

Οι διατάξεις του Δέλλα και η μεταγραφή κλειδί του Γιόχανσον

Εκεί όμως που πρέπει να σταθούμε, είναι στο τι πέτυχε ο Δέλλας. Έχτισε μία ομάδα, με μικρό μέσο όρο που παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο. Οι ακραίοι μπακ, λειτουργούν επιθετικά και έχουν πολλά ανεβάσματα, οι στόπερ είναι νέοι σε ηλικία με καλό ύψος, καλή τεχνική κατάρτιση, έχουν σωστή αρχική μεταβίβαση και μπορούν να φτιάχνουν παιχνίδι από χαμηλά. Ο Δέλλας έχει εκπαιδεύσει την ομάδα του στα δύο συστήματα που παίζουν οι ομάδες στο υψηλό επίπεδο, οι παίκτες του ξέρουν να προσαρμόζονται και στο 4-3-3 και στο 4-2-3-1. Για να κουμπώσει το 4-3-3 που είναι και η τακτική που εφαρμόζεται όταν υπάρχει μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας, μεταγραφή κλειδί για την αποτελεσματικότητα του 4-3-3 αυτή του 24χρονου Γιόχανσον τον Ιανουάριο.

Ο Σουηδός χαφ έχει διαφημιστεί υπερβολικά για αυτά που μπορεί να κάνει στο γήπεδο. Όμως ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν να έχουν πίσω τους οι Ανάκογλου-Μάνταλος για να μπορέσει να παίξει ο Δέλλας ορθολογικά το 4-3-3. Το ύψος του Γιόχανσον, η σωματοδομή του, οι σωστές τακτικά τοποθετήσεις του και η ευχέρεια του να παίζει ανάμεσα στα χαφ και στα στόπερ ήρθαν για να δημιουργήσουν ένα τέλειο πάντρεμα, με τους δύο εσωτερικούς χαφ και τους στόπερ της ΑΕΚ. Βλέπετε, η τριάδα Ανάκογλου-Μάνταλος-Κορδέρο ήταν αρκετά κοντή, δεν έδινε βοήθεια στου στόπερ όταν σηκωνόταν η μπάλα, ούτε έβγαζε σωστή αναχαίτιση και τις κατάλληλες παγίδες. Με τον Γιόχανσον, σημαντικές λειτουργίες για να υπάρχει αμυντική ασφάλεια γίνονταν με πολύ πιο αποτελεσματικό τρόπο και η ΑΕΚ κατάφερε με την συγκεκριμένη μεταγραφή να ανεβάσει το επίπεδο ανταγωνιστικότητας της, κάτι που είναι και το πιο σημαντικό στοιχείο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Ο Αραβίδης και ο στράικερ που θα την ανεβάσει επίπεδο

Στην επίθεση η ΑΕΚ πήρε την άνοδο έχοντας μοναδικό καθαρό στράικερ τον Μπρέσεβιτς που τραυματίστηκε στις αρχές του έτους ενώ είχε αργήσει να βρει φόρμα, στηρίχτηκε υπερβολικά στον Αραβίδη, πήρε ταχύτητα από τον Πεταυράκη και ποιοτικά χτυπήματα μπάλας από τον Μπρέσεβιτς. Το καλοκαίρι που πέρασε υπήρξε πολύ σκεπτικισμός με τις επιλογές της διοίκησης για την κορυφή της επίθεσης. Εκείνη την εποχή τόνιζα στην εκπομπή πως για την Β' Εθνική ο Αραβίδης είναι μία εκπληκτική λύση. Παιδί που βγάζει πολύ ενέργεια, πρεσάρει τα αντίπαλα στόπερ βγάζει ψυχή, παίζει με ευκολία σαν στράικερ και μπορεί αν χρειαστεί πιο επιθετικό σχήμα να βγει στα άκρα. Ενώ και οι Μπρέσεβιτς, Ντακόλ, Ζόριτς δίνουν την δυνατότητα στον Δέλλα να δοκιμάσει και πολύ πιο επιθετικά σχήματα. Όπως αποδείχτηκε τα γκολ που χρειαζόταν η ΑΕΚ ήρθαν, ενώ και ο Αραβίδης έκανε μία σπουδαία σεζόν. Φτάσαμε όμως στην ελληνική υπερβολή. Από εκεί που ο Αραβίδης δεν ήταν ικανός να σηκώσει το βάρος του να είναι σέντερ φορ στην Β' Εθνική, έφτασε στο σημείο να πιστεύουν οι ίδιοι άνθρωποι πως πρέπει να ξεκινά βασικός στα παιχνίδια της Εθνικής!

Η αλήθεια είναι πως το παιδί έχει ταβάνι και μπορεί να είναι χρήσιμος μέχρι ενός σημείου. Δεν υποστηρίζω πως τώρα που ανέβηκε η ΑΕΚ πρέπει να τον πετάξει. Ίσα ίσα, είναι μεγάλο πράγμα για μία ομάδα να έχει συνειδητοποιημένους αναπληρωματικούς, που όταν θα μπαίνουν θα δίνουν την ψυχή τους. Και ο Αραβίδης μπορεί κάλλιστα να υπηρετήσει έναν τέτοιον ρόλο. Σε μία ΑΕΚ όμως που θα θέλει να πρωταγωνιστήσει, δεν μπορούν να έχουν θέση βασικού, οι Ανέστης, Σοϊλέδης, Μπαρμπόσα, Αραβίδης.

Ειδικά στην κορυφή της επίθεσης, από την στιγμή που οι ανάγκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου επιβάλουν να παίζει μόλις ένας στράικερ, είναι υποχρεωτικό αυτός να μπορεί να κάνει πολλά πράγματα μέσα στο παιχνίδι και να είναι υψηλότερο το επίπεδό του από το μέσο όρο της ομάδας. Όποια ομάδα έχει σαν στόχο να ανέβει επίπεδο οφείλει να επενδύσει στην θέση του στράικερ.

Επιλογές που θα τις δώσουν ύψος

Ότι η ΑΕΚ πρέπει να πάρει τερματοφύλακα που θα τις δώσει ασφάλεια έχει γίνει φανερό και εδώ και καιρό ακούγονται ονόματα. Θέμα μεγάλο υπάρχει στην αριστερή πλευρά. Στα άκρα με δεδομένο πως ο Μπακάκης θα είναι ο βασικός δεξιός μπακ και εκεί ψάχνουν για αναπληρωματικό του. Ο αριστερός μπακ που θα αποκτηθεί θα πρέπει να ταιριάζει σαν χημεία με τον Μπακάκη. Τον Μπακάκη τον πιστεύω, παίζει επιθετικά την πλευρά, κάνει τα ανεβάσματα που απαιτούνται από την θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και μπορεί να καλύψει και τους δύο κοντινούς ρόλους, δηλαδή του δεξιού χαφ και του εσωτερικού χαφ. Δεν έχει όμως την ικανότητα να παίξει αποτελεσματικά τον ρόλο του τρίτου στόπερ. Δεν τον βοηθά ο σώματοτυπός του, δεν παίρνει σωστά τον χώρο του μέσα στην περιοχή.

Ο αριστερός μπακ που θα αποκτήσει η ΑΕΚ πρέπει να έχει την δυνατότητα να παίξει σαν τρίτος στόπερ. Ο Σοϊλέδης δεν είναι καν αριστερό μπακ. Ένας από τους λόγους που αποκλείστηκε η ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό ήταν πως τα μικρά διαστήματα που οι ερυθρόλευκοι μπόρεσαν να ασκήσουν πίεση, δεν μπορούσε να παίξει με ασφάλεια άμυνα με βάθος η ΑΕΚ. Ο Δέλλας έφτιαξε την ομάδα του για να μπορεί να τα βάζει με κατώτερους αντιπάλους και η λογική ήταν πως θα πρέπει η ΑΕΚ να ανοίγει άμυνες και θα ήταν ελάχιστες οι στιγμές που θα της ασκηθεί πίεση. Δεν ήταν αναγκαίο να αναζητηθεί, ύψος. Η φετινή ΑΕΚ ήταν μία κοντή ομάδα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, το ύψος το παίρνεις από συγκεκριμένες θέσεις, ώστε να μην χάσεις από ταχύτητα.

Από τα δύο στόπερ, το εξάρι, τουλάχιστον από το ένα ακραίο μπακ και από τον σέντερ φορ. Σε πολλές ομάδες, υπάρχει και στις υπόλοιπες θέσεις, ένας ποδοσφαιριστής που συνδυάζει ταχύτητα, ενέργεια και ύψος. Η ΑΕΚ τέτοιον παίκτη δεν είχε και δεν μπορούσε να πάρει βοήθειες, από τους ακραίους μπακ, αλλά ούτε από τον σέντερ φορ. Σε αυτό το κομμάτι θα χρειαστεί να είναι προσεχτική στον σχεδιασμό που θα γίνει.

Παίζει παλαιολιθικό ποδόσφαιρο ο Μπαρμπόσα

Πέρα από τον τερματοφύλακα, τον αριστερό μπακ, τον σέντερ φορ και το ύψος που λείπει, η κάθε ομάδα που βάζει σαν στόχο να ανέβει επίπεδο και να πρωταγωνιστήσει θέλει έναν ποδοσφαιριστή να κάνει την διαφορά με τις ποιοτικές του αποφάσεις. Ο Μάνταλος είναι ένας και ελπίζουμε να επιστρέψει υγιής. Χρειάζεται όμως ποιότητα και από τα άκρα, όλες οι μεγάλες ομάδες, έχουν στα άκρα κάποιον να κάνει την διαφορά. Η ΑΕΚ της Β' Εθνικής επέλεξε τον Μπαρμπόσα. Την δουλειά του ο Πορτογάλος την έκανε, πιθανότατα με τα καλά του χτυπήματα να δώσει και στην Super League κάποιες νίκες, όμως είναι ποδοσφαιριστής που ανήκει στο ποδόσφαιρο της περασμένης δεκαετίας. Η ΑΕΚ που θέλει να ανέβει επίπεδο, πρέπει να μειώσει δραματικά τον ρόλο και τον χρόνο του Μπαρμπόσα και να βάλει έναν σύγχρονο εξτρέμ στα άκρα της. Ποδοσφαιριστή που θα τρέχει σαν εξτρέμ και θα δημιουργεί σαν δεκάρι, όχι κάποιον που θα κινείται σε λίγα τετραγωνικά μέτρα και δεν θα μπορεί να ακολουθήσει τα αντίπαλα μπακ και ούτε να τα περάσει.

Ήδη έχει αποκτηθεί ο Σιμόες που θα δώσει μία επιπλέον ποιοτική λύση στον άξονα και ενισχύει το 4-3-3 του Δέλλα. Η ΑΕΚ πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό και δύσκολο. Να δημιουργήσει ποδοσφαιρική φιλοσοφία, κορμό, ένα μεγάλο αριθμό αξιοπρεπούς ρόστερ από την Β' Εθνική και τώρα να είναι ξεκάθαρο πως πρέπει να κινηθεί για να είναι έτοιμη για την πιο δύσκολη πίστα, για μεγαλύτερους στόχους. Πολλές φορές όμως τα λάθη γίνονται, όταν πρέπει να κάνεις τις αυτονόητες επιλογές, συνήθως το αυτονόητο είναι και το πιο δύσκολο.