Το Γαλατικό χωριό του Ουζουνίδη αρνείται να παραδοθεί

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης θυμίζει στρατηγό που αρνείται να παραδώσει τα όπλα, γνωρίζοντας πως δεν θα φτάσουν ποτέ... ενισχύσεις σε ένα πόλεμο που μοιάζει χαμένος. Ο Τσάρλυ αποθεώνει τον Έλληνα τεχνικό που κρατάει, μαζί με το επιτελείο του, ζωντανό τον Παναθηναϊκό.

Το Γαλατικό χωριό του Ουζουνίδη αρνείται να παραδοθεί
ouzounidis

Είναι απίθανο αυτό που πέτυχε ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Τετάρτης. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στον Μαρίνο Ουζουνίδη και στο επιτελείο του. Ποτέ ένα γκρουπ ανθρώπων σε μεγάλη ομάδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έμεινε τόσο μόνη και δεν πάλεψε τόσο πολύ.

Ο Ουζουνίδης και οι συνεργάτες του όσο περνάει ο χρόνος και παλεύουν, κερδίζουν την εκτίμηση του κόσμου που ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο.

ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ "ΠΕΘΑΝΟΥΝ"

Είναι τόσο αξιοπρεπής και δύσκολη η μάχη που δίνουν από την 1η Δεκεμβρίου που ανέλαβαν, έχουν βρει τόσα πολλά εμπόδια, που είναι από τις λίγες περιπτώσεις που δεν γίνεται να περιμένεις το αποτέλεσμα για να αναγνωρίσεις τη δουλειά τους. Ο τρόπος που λειτουργεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, η έλλειψη προστασίας από τη διοίκηση τούς δίνει συνέχεια ένα χτύπημα για να πέσουν πιο χαμηλά.

Είναι τόσο δυνατά τα χτυπήματα και σε σημεία που είναι αδύνατον να προστατευτούν, που το επόμενο θαρρείς πως θα είναι το τελειωτικό. Όμως δεν το βάζουν κάτω, παρότι χάνονται στόχοι, παρότι δεν βλέπουν πρακτικό αντίκρισμα στη δουλειά τους και στο κόπο τους, βρίσκουν το κουράγιο και νέο κίνητρο για να σηκωθούν και λαβωμένοι να παλέψουν.

ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Παρότι το μόνο που μένει στο τέλος είναι το χειροκρότημα και η αναγνώριση και η επόμενη δουλειά που πρέπει να κάνουν, είναι μόνιμα και πιο βρώμικη και πιο δύσκολη, βρίσκουν μία παράξενη δύναμη και συνεχίζουν.

Συνεχίζουν με μία πρωτόγνωρη για το ελληνικό ποδόσφαιρο αξιοπρέπεια. Είναι τόσο μεγάλη και δύσκολη η προσπάθεια που κάνει ένα μικρό γκρουπ ανθρώπων κόντρα σε όλους που σε κάνει να ελπίζεις πως κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιος και θα τους λυπηθεί.

ΑΞΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ

Θα είναι ο ιδιοκτήτης της ομάδας και θα παλέψει την επόμενη μέρα να τους παρέχει συνθήκες που θα τους επιτρέψει να πετύχουν με την καλή δουλειά που κάνουν, θα είναι οι άνθρωποι που διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, ένας παράγοντας που αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει. Είναι κρίμα όμως γιατί αυτή την εποχή, γεύονται δάφνες και είναι επιτυχημένοι κατώτεροι.

Όπως είναι αμαρτία που δόθηκε η δυνατότητα σε ένα φανερά ακατάλληλο άνθρωπο όπως ο Αντρέα Στραμτσόνι το περασμένο καλοκαίρι, να κάνει ότι επιλογές είχε στο μυαλό του. Του δόθηκε ένα μεγάλο μπάτζετ και η ευκαιρία να φέρει ότι ο ίδιος επιθυμεί, χωρίς να έχει κάνει το παραμικρό στο παρελθόν που να πείθει πως αξίζει να πάρει τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη.

ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΛΥΓΙΣΕΙ

Αντίθετα ο Μαρίνος Ουζουνίδης, με το τεχνικό επιτελείο που "τρέχει" σήμερα τον Παναθηναϊκό, έχουν αποδείξει πως όσο περισσότερο τους βοηθήσεις τόσο καλύτερα θα πάνε. Αντέχουν και μάχονται και κρατούν ένα αξιοπρεπή πρόσωπο σε συνθήκες που δεν θα άντεχε κανένας. Δικαιολογίες για να λυγίσουν υπήρχαν πολλές.

Όμως με έναν περίεργο τρόπο αρνούνται να το κάνουν. Ο Παναθηναϊκός με τον ιδιοκτήτη να έχει αποστασιοποιηθεί και απλά να έχει δώσει το ρόλο του κομπάρσου και του μόνιμα αδικημένου, είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Δεν συμβαίνει γιατί στο τιμόνι υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να παραδοθούν και συνεχίζουν να παλεύουν.

ΣΑΝ ΤΟ ΓΑΛΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ

Μοιάζουν σαν τα Γαλατικό χωριό το Αστερίξ. Που είναι τόσο πολλοί οι αντίπαλοι, έχουν τόσα όπλα που μοιάζει θέμα χρόνου η παράδοση. Δεν έρχεται γιατί κάποιοι είναι "τρελοί" και συνεχίζουν να μάχονται με μία περίεργη δύναμη που κανένας δεν μπορεί να καταλάβει από πού προέρχεται.

Πραγματικά απορώ πως κατάφεραν και κράτησαν την ομάδα μετά από αυτό που συνέβη μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Έβρισκα συνέχεια εξηγήσιμους τρόπους που ξεπερνούσαν τις δυσκολίες. Καθώς στο ποδόσφαιρο, ειδικά στο ελληνικό, αν πράξεις με τη λογική και δουλέψεις, θα πετύχεις. Αυτό συνέβη και κατάφεραν να μαζέψουν το συνονθύλευμα του Στραματσόνι. Έκαναν πολλά, δεν περίμενα τα αποτελέσματα να καταγράψω την ορθότητα τους, τα έγραφα όταν συνέβαιναν. Ο χρόνος δικαίωσε δουλειά και επιλογές.

Μέχρι εδώ όλα είναι νορμάλ. Σωστές αποφάσεις, ξεσκαρτάρισμα ρόστερ, τακτικό πλάνο που στο χρόνο παρουσίασε και ελκυστικό ποδόσφαιρο, συνολική βελτίωση. Σημαντικά στοιχεία που καταγράφουν ένα προπονητικό επιτελείο που δουλεύει σωστά. Και επειδή στην Ελλάδα έχουμε δει υπερβολικά χαμηλού επιπέδου δουλειές, είμαστε υποχρεωμένοι και να την αναδείξουμε, αλλά και στο γήπεδο υπήρξε μία διαφορά που ήταν ορατή και αξιομνημόνευτη.

ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΥΓΙΣΕ Ο ΚΥΖΑΣ

Τα πράγματα όμως με το χρόνο γίνονταν όλο και πιο δύσκολα, δυσκολίες που δεν είναι και υποχρεωμένος ένας προπονητής να τις ξεπεράσει είναι όταν δέχεσαι χτυπήματα από παντού. Χτυπήματα που σου ακυρώνουν ό,τι καλό έχεις εσύ δημιουργήσει. Όταν έχεις καταφέρει να δημιουργήσει μία ομάδα που έχει κερδίσει όλα τα ντέρμπι στο δεύτερο γύρο, είσαι κοντά στο μεγαλύτερο σου στόχο και βλέπεις όλα να είναι εναντίον σου.

Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει με 2-0 τον ΠΑΟΚ έχει καλύτερη ομάδα και παρόλα αυτά έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα που πάει στην Τούμπα ως αουτσάιντερ. Ο αντίπαλος έχει μία διοίκηση που θα κάνει τα πάντα γι' αυτόν τον τίτλο και η διοίκηση του Παναθηναϊκού απέχει επιδεικτικά, δεν τηρεί συμφωνίες διακανονισμών δόσεων με τους ποδοσφαιριστές και δεν προσπαθεί για να υπάρχει το 50-50.

Στην Τούμπα ο Παναθηναϊκός λυγίζει, όχι όμως ο ίδιος ο Ουζουνίδης. Ο Κύζας ρίχνει σημαντικά χτυπήματα και με την αποβολή του Χουλτ δίνει τη χαριστική βολή. Πράγματι όμως ο Παναθηναϊκός είχε την δυνατότητα να καθαρίσει την πρόκριση στο πρώτο ημίχρονο και υπήρχαν τακτικά κομμάτια που δεν λειτούργησε καλά.

ΣΑΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΕ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ο Ουζουνίδης έπραξε σαν να μην βρίσκεται στο δικό μας κόσμο, λες και προπονεί τη Ρεάλ Μαδρίτης, τέλειωσε το παιχνίδι και είπε εμείς φταίμε. Προσέξτε: δουλεύει σε μία χώρα που όποιος χάνει και έχει μία ασήμαντη αφορμή, χτίζει επικοινωνιακό πόλεμο και ξεμπερδεύει. Ο Χιμένεθ έχασε από τον Παναθηναϊκό στο 90', ενώ είχε ισοφαρίσει με ανύπαρκτο πέναλτι και γκολ οφσάιντ και στο τέλος διαμαρτυρόταν στο διαιτητή, στον τελικό η ομάδα του δεν έκανε μία σωστή πάσα και αρνήθηκε να πει το παραμικρό για τις ευθύνες της δικής του δουλειάς.

Στον Ολυμπιακό Θεοδωρίδης - Λεμονής φώναζαν, έκαναν σόου χωρίς να υπάρχει νοηματικό περιεχόμενο για έναν αποκλεισμό σε μία εποχή που γνώριζαν και οι ίδιοι πως η ομάδα τους είναι ανίκανη στο να παράγει το παραμικρό και ο Ουζουνίδης, που είδε σε τρία ημίχρονα με τον ΠΑΟΚ την ομάδα του είναι πολύ ανώτερη, έμεινε σε αυτά που έγιναν λάθος.

ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ

Μόνο έτσι όμως μπορείς να κρατήσεις την ομάδα σου, όταν δεν έχεις πλάτες. Στον Παναθηναϊκό πλάτες δεν υπήρχαν και με οποιαδήποτε διαφορετική συμπεριφορά, το άλλοθι που θα είχε δημιουργήσει ο τεχνικός της ομάδας θα τελείωνε τη σεζόν από την ήττα από τον ΠΑΟΚ.

Πιστεύω πως με την πλειονότητα των προπονητών και της νοοτροπίας που καλλιεργείται σε όσους δουλεύουν σε αυτήν τη χώρα, η σεζόν τελείωνε στον ημιτελικό της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ. Με έναν προπονητή να χάνει τον έλεγχο και δημιουργεί άλλοθι, με παίκτες που δεν πληρώνονται στην ώρα τους και δίχως πραγματικό στόχο, η ομάδα διαλύεται.

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ

Καταφέρνει και την κρατάει ο Ουζουνίδης, άλλωστε αυτή είναι και η δουλειά του. Δικαιολογίες θα είχε πολλές αλλά αν δεν τα κατάφερνε δικιά του θα ήταν η ευθύνη. Παρότι δεν έχει εναλλακτικές λύσεις και έχει απώλειες, παρουσιάζει μία ομάδα που συνεχίζει να παλεύει. Η δημιουργικότητα έχει πέσει, όμως η ομάδα μάχεται και είναι στους στόχους της. Παίρνει ισοπαλία στη Νέα Σμύρνη παίζοντας με παίκτη λιγότερο από το 19ο λεπτό, μένει νωρίς με 10 με τον ΠΑΟΚ και κερδίζει με 1-0. Και βλέπει από ένα κακομαθημένο παλιόπαιδο 22 ετών να του διαλύει όλη την προσπάθεια. Και να πληρώνει πως η διοίκηση δημιουργεί συνεχώς εχθρούς και ο αντίπαλος του να το τραβά στα άκρα για να τιμωρήσει την στάση του ιδιοκτήτη της ομάδας. Εκεί είναι ανθρωπίνως αδύνατον για έναν προπονητή να καταφέρει να συνεχίσει.

Ακόμα και αν ο ίδιος είναι ειδικής πάστας άνθρωπος, έχει εκπαιδεύσει τον εαυτό του στις πιο δύσκολες καταστάσεις ο προπονητής πρέπει να πείσει, να εμπνεύσει ένα γκρουπ ανθρώπων. Αναρωτιέμαι με τι εφόδια το έκανε; Το χτύπημα είναι τόσο μεγάλο, που εκεί λυγίζεις. Βλέπεις άλλωστε πως δεν έχεις και όπλα διαθέσιμα για να πολεμήσεις. Ακόμα και σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση αντέδρασαν και στο τέλος του νικηφόρου παιχνιδιού με την ΑΕΚ τον ακούσαμε να λέει πως οι δικαιολογίες είναι για τους ηττοπαθείς.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΧΗ

Πλέον μπήκε στη μάχη για τον τελευταίο στόχο. Να παλέψει για να μην βγει η ομάδα 4ή στα πλέι οφ. Να μην χρειαστεί να ξεκινήσει η νέα σεζόν σε 12 ημέρες και να υπάρχει χρόνος για φρεσκάρισμα. Πλέον με δεδομένο πως θα αφαιρεθούν οι 3 βαθμοί, με την νίκη επί της ΑΕΚ εξασφάλισε πως αν κερδίσει τον Πανιώνιο, μόνο ένα σενάριο την τελευταία αγωνιστική θα φέρει τον Παναθηναϊκό 4ο.

Αν χάσει στην Τούμπα και νικήσει ο Πανιώνιος στη Νέα Σμύρνη. Αυτή θα είναι η τελευταία μάχη που θα χρειαστεί να δώσει το Γαλατικό χωριό του Ουζουνίδη για να κλείσει την σεζόν με μία μικρή νίκη, σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να έχει ισοπεδώσει τον Παναθηναϊκό με άλλον στρατηγό.

News 24/7

24MEDIA NETWORK