Μιχάλης Ζαμπίδης αποκλειστικά στο Contra.gr: Ο παγκόσμιος Έλληνας

Mε βιογραφικό που απαριθμεί 179 αγώνες, 157 νίκες, 87 νοκ αουτ, λίστες από τίτλους και ρεκόρ ο Iron Mike θα περίμενες πως θα είχε ατελείωτες ιστορίες για να διηγηθεί. Όπως λέει και ο ίδιος, δεν είναι καλός αφηγητής. Έξω από το ρινγκ είναι απλά ο Μιχάλης.

Ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων αθλητών υποδέχθηκε το Contra.gr στο δεύτερο σπίτι του, το Zambidis Club και μας μίλησε για τη ζωή του έξω από το ρινγκ, για τα σχέδια του για το μέλλον, το πάθος τους για τα αυτοκίνητα, τις -λίγες- φιλίες του, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια.

Στο δρόμο για το γυμναστήριο ήξερα ότι πάω να συναντήσω ένα από τα καλύτερα παιδία του αθλητισμού. Όχι, δεν τον ήξερα προσωπικά, αλλά όποιον και να ρωτήσεις για τον Μιχάλη αυτό ακριβώς θα σου πει:"Το καλύτερο παιδί".

Το μόνιμο χαμόγελο που είναι σχεδόν "κουμπωμένο" στο πρόσωπό του αυτομάτως σπάει τον πάγο. Το ίδιο ισχύει και για την Τόνια, την γυναίκα που τα τελευταία είναι πίσω από τον Iron Mike, την μάνατζέρ του.

Ανεβήκαμε στο γραφείο του για να κάνουμε τη συνέντευξη. Κάναμε μια πολύ όμορφη συζήτηση, γελάσαμε, ήρθαν κεράσματα από το πουθενά, «τα καύσιμά μας» όπως είπε ο Μιχάλης, και λίγο μετά κάναμε μια… βόλτα στο ρινγκ!

Ο πρωταθλητής φαίνεται κατά ένα μεγάλο μέρος ΕΚΤΟΣ γηπέδου και ο Μιχάλης Ζαμπίδης διαθέτει -αποδεδειγμένα- το 101% το DNA του πρωταθλητή.

-Σε βρίσκουμε στον χώρο σου, στο Zambidis Club στη Γλυφάδα, και είναι τρομερό πόσος κόσμος ασχολείται με το kick boxing!

Έχουμε για πολύ μικρά παιδάκια και για πολύ μεγάλα παιδάκια. Στα μικρά παιδάκια δουλεύουμε πάρα πολύ το κομμάτι της πειθαρχίας, της γυμναστικής, της αυτοάμυνας. Έρχονται πάρα πολλοί για την αυτοάμυνα, την εκτόνωση και την καλή σωματική κατάσταση. Το αδυνάτισμα τους, την εκτόνωσή τους. Είναι πολύ καλή γυμναστική και πολύ σύντομα βλέπεις αποτελέσματα πάνω στο σώμα σου. Επίσης πολλές γυναίκες ασχολούνται και κάποιες φορές είναι περισσότερες από τους άνδρες!

-Πώς σε βλέπουν τα παιδιά;

Τα μικρά παιδιά, γιατί ξεκινούν από τεσσάρων, είναι ιδιαίτερες οι ηλικίες. Με βλέπουν σαν σούπερ ήρωα κάτι ενδιάμεσα σε Batman και Superman. Μου κάνουν διάφορες ερωτήσεις, γενικά υπάρχει πάρα πολύ καλή επικοινωνία με τα παιδιά και είναι ένα από τα πράγματα που θα ασχοληθώ στην πορεία. Τα γυμνάζουμε, τα εκπαιδεύουμε, οι γονείς βλέπουν μια ψυχοσωματική ηρεμία και ισορροπία γενικότερα μέσα από αυτή την εκπαίδευση. Επίσης, μέσα σε όλο το κομμάτι υπάρχουν και οι μεγαλύτεροι αθλητές, οι οποίοι θέλουν να δουν το κομμάτι των ζωνών όπως έχουν όλες οι πολεμικές τέχνες, και αγώνες φυσικά. Οπότε είμαστε εδώ και για τους ανθρώπους που θέλουν να εξειδικευτούν πάνω σε αυτό και να πατήσουν πάνω στα δικά μου βήματα και να προχωρήσουν γενικότερα στο κομμάτι του πρωταθλητισμού.

Ξεκίνησα απ'το -50, όχι απ'το μηδέν

-Πώς είναι η μετάβαση από αθλητής σε προπονητής;

Δε μπορώ να έχω 100% ολοκληρωμένη απάντηση ακόμα γιατί τώρα το ζω, τώρα το βιώνω. Είναι μεταβατική περίοδος για μένα. Είναι διαφορετικά όλα, γιατί ξυπνάω και κοιμάμαι για άλλους λόγους, τρώω για διαφορετικούς λόγους επίσης, είναι όλα διαφορετικά, από τα πιο απλά μέχρι τα πιο πολυσύνθετα. Όμως, κοιτάω πάντα να γυμνάζομαι, να ενεργοποιούμαι συνεχώς, να τρώω σεμνά και σωστά και να κρατάω αυτές τις ισορροπίες στη ζωή μου, και από εκεί και πέρα να λειτουργώ βάση του προγράμματος μου.

-Έχεις συνειδητοποιήσει ότι είσαι εκτός δράσης;

Υπάρχει μια γλυκιά νοσταλγία όταν το σκέφτομαι, όμως θέλω να πιστεύω πως αισθάνομαι πλήρης από όλο αυτό το τεράστιο ταξίδι που το ένιωσα στο μέγιστο και θα αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που γεμάτος πλέον θα προχωρήσω στα επόμενα κεφάλαια της ζωής μου.

-Περίμενες όταν ξεκινούσες ότι θα ζούσες έστω και το μισό του μισού από όλα αυτά που πέτυχες;

Όταν ξεκίνησα το '92 kick boxing δεν υπήρχε καν στο χάρτη, οπότε ήταν πολύ δύσκολα. Δεν ξεκίνησα από το μηδέν, αλλά από το -50.Δεν υπήρχε υποδομή, δεν υπήρχε υποστήριξη, δεν υπήρχε τίποτα και χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερα και κοίταξα ψηλά με το κεφάλι χαμηλά, που δεν πίστεψα όλους αυτούς που προσπάθησαν να με πείσουν ότι δε μπορώ να τα καταφέρω, γιατί τελικά μπορούσα, και είναι πολύ σημαντικό αυτό, και με αγάπη, υπομονή, επιμονή και πειθαρχία κατάφερα και σιγά σιγά ενεργοποίησα τις μαγικές συγκυρίες τριγύρω μου ώστε να μπορέσω να πετύχω πολύ μεγάλα πράγματα.

-Δυσκολίες σαφώς αντιμετώπισες, όλοι αθλητές αντιμετωπίζουν. Πιστεύεις όμως ότι στο συγκεκριμένο άθλημα και στο συγκεκριμένο χώρο είναι περισσότερες οι δυσκολίες από έναν αθλητή που παίζει τένις ας πούμε ή που παίζει μπάσκετ;

Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, όπως και ο κάθε άνθρωπος, και τα τέρατα που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι διαφορετικά. Από εκεί και πέρα, σίγουρα όταν ξεκίνησα ήταν απλά ιδέα για γέλια. Είναι σαν να έχουμε τεχνογνωσία για τα αυτοκίνητα επιπέδου κάρου και να κοιτάμε το φεγγάρι και να θέλουμε να πάμε εκεί. Όμως όλοι ξεκινάμε από μια ιδέα για γέλια, το πίστεψα, έκανα τη σύλληψη, κοίταζα απλά ρομαντικά να πάω στην επόμενη προπόνηση, να γίνω απλά λίγο καλύτερος και σιγά σιγά μπόρεσα και σκέφτηκα τα μεγάλα σαλόνια. Θυμάμαι όταν ήμουν 14-15 και έτρεχα και έκανα προπόνηση, με σκεφτόμουν εκεί ψηλά και έλεγα πώς θα καταφέρω να φτάσω εκεί πέρα από τη στιγμή που δεν έχω απολύτως τίποτα. Όμως η ιστορία με δίδαξε ότι με κάποια βασικά συστατικά όπως το όραμα, η πίστη, η υπομονή, η επιμονή, η πειθαρχία και η προσευχή σιγά-σιγά, σεμνά, ταπεινά, κοιτώντας ψηλά με το κεφάλι χαμηλά, ολοένα και ανέβαινα.

Πρέπει να να σου κόβουν ένα κεφάλι και να βγάζεις άλλα δύο

-Έκανες ποτέ τη σκέψη να φύγεις εκτός Ελλάδας γιατί εδώ δεν υπήρχαν οι κατάλληλες υποδομές;

Ναι, μου είχαν γίνει και προτάσεις γενικότερα να εγκαταλείψω τη χώρα μου. Το έπαιρνα πατριωτικά και ρομαντικά.

-Ο ρομαντισμός και το άθλημα είναι άκρα αντίθετα!

Ναι! Έβλεπα τελείως διαφορετικά πράγματα. Σκέφτηκα ότι αν σηκωθώ και φύγω από δω θα τα παρατήσω και θα το βάλω στα πόδια. Δηλαδή το αισθάνθηκα σαν δειλία και επειδή η πρόκληση καμιά φορά και η δυσκολία σε κάνει πιο δραστήριο, πολυμήχανο και σκληρό, προτίμησα το δύσκολο δρόμο. Να επενδύσω στη δική μου χώρα από το να φύγω απλά, οπότε αρνήθηκα να φύγω, και πολλές φορές το σκέφτομαι και τώρα πώς και έμεινα, αλλά προτίμησα να είμαι εδώ. Ολοκληρώνοντας, είναι σημαντικό στον πρωταθλητισμό όταν θες να φτάσεις τόσο ψηλά, να πάσχεις από το σύνδρομο της Λερναίας Ύδρας. Να σου κόβουν ένα κεφάλι και να βγάζεις άλλα δύο. Δύο, τέσσερα. Οπότε κάποια στιγμή θα πετύχεις.

-Είπαμε πριν πως όταν ξεκίνησες δεν υπήρχε το άθλημα στην Ελλάδα.

Ναι, ήμουν το 0001 δελτίο!

-Αντιλαμβάνεσαι πόσο έχεις συμβάλει στη διάδοση του kick boxing στην Ελλάδα και πόσο κόσμο έχεις στείλει στα γυμναστήρια για να ασχοληθεί με αυτό;

Το έχω ως δικλίδα ασφαλείας να μην αντιλαμβάνομαι το τι έχει συμβεί, πάντα αντιλαμβάνομαι λιγότερα πράγματα. Ακόμα και στην προπόνηση συμβαίνει αυτό, γι'αυτό προσπαθώ να πω εδώ περισσότερα. Πάντα νιώθω ότι είμαι ακόμα πιο κάτω από αυτό που πραγματικά δείχνω, οπότε ως δικλίδα ασφαλείας σου απαντάω "όχι", όμως χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω την επικοινωνία μου έχω με τον κόσμο, διότι θεωρώ μετά από 24 χρόνια πως είναι το πιο ωραίο και γλυκό τρόπαιο που έχω κατακτήσει. Δε συγκρίνεται τίποτα με αυτή την ωραία σχέση που έχω με όλο τον κόσμο. Από πολύ μικρούς έως πολύ μεγάλους ανθρώπους. Και αυτή η αμοιβαία εκτίμηση.

-Αυτό φαίνεται και στην προσωπική σου σελίδα στο facebook που απαριθμεί 850.000 likes. Είναι η πρώτη σελίδα αθλητή στην Ελλάδα σε likes .

Αισθάνομαι πολύ μεγάλη χαρά για αυτό. Είναι το καμάρι μου, το παιδί μου!

Όποιος μπαίνει στη νύχτα, γίνεται αντίπαλος του εαυτού του

-Θα παρότρυνες ένα παιδί που βλέπεις οτι "το έχει" να ασχοληθεί επαγγελματικά; Γιατί είναι δύσκολο να ζήσεις αποκλειστικά από το kick boxing.

Όπως και σε πολλά άλλα αθλήματα. Θεωρώ ότι ειδικά στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να πεις ότι "κάνω ένα άθλημα και ζω από αυτό", όπως και εγώ τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου ως μεγάλο παιδί δούλευα αντίστοιχα σε γυμναστήρια. Προτείνω ήδη και στους αθλητές που είναι κοντά μου, κοιτάζω να τους βοηθάω και να κάνουν την ίδια ζωή με μένα. Δηλαδή να μπορούν να βγάζουν τα χρήματά τους μέσα από μαθήματα και ιδιαίτερα μέσα σε γυμναστήρια, στο χώρο τους, να μένουν άφθαρτοι. Κι αυτό για να μη σπαταλούν ενέργεια ή να μην ταλαιπωρούνται, ξενυχτούν, οτιδήποτε. Να μπορούν να κινούνται στο πρόγραμμα του πρωταθλητισμού, να έχουν κάποια στάνταρ χρήματα μήνας μπει μήνας βγει, και από κει και πέρα εάν κερδίσουν κάποια χρήματα από αγώνες, καλώς ήρθανε.

-Έχεις πει και στο παρελθόν, μην κάνουν το λάθος αθλητές που θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά και μπουν στη νύχτα.

Είναι σημαντικό και ιδεολογικά και πρακτικά όταν ένας άνθρωπος θέλει να κάνει πρωταθλητισμό για να δει τη μέγιστη ισχύ του και τι μπορεί να δώσει πραγματικά, να μην καίει από αυτόν. Δηλαδή ουσιαστικά να μην είναι αντίπαλος του εαυτού του. Οπότε στην περίπτωση που αρχίσει να κάνει πράγματα τα οποία τον ταλαιπωρούν ψυχοσωματικά και δε θα μπορεί να αποδώσει σε αυτό. Και αυτό σημαίνει ότι μετά αρχίζουν οι φθορές, αρχίζουν οι τραυματισμοί, αρχίζει η έλλειψη συγκέντρωσης και πολλά άλλα πράγματα. Έτσι δεν θα μάθει ποτέ που μπορούσε να φτάσει.

Ο άλλος είναι τόσο καλός όσο θα του το επιτρέψω εγώ

-Όλα αυτά τα χρόνια που είχες πάρα πολλές επιτυχίες και ακόμα περισσότερες δυσκολίες, υπήρξε αυτή η στιγμή που σου έρχεται στο μυαλό και λες τότε που είχε συμβεί αυτό ήμουν είχα φτάσει στα όριά μου να τα παρατήσω.

Γενικότερα είμαι άνθρωπος που δεν κοιτάζει πίσω, κοιτάζω μόνο παρόν και μέλλον όσον αφορά τη δουλειά μου, γιατί η ταχύτητα της ζωής και της εξέλιξης είναι τόσο γρήγορη, που αν κοιτάζεις το παρελθόν χάνεις χρόνο από το παρόν. Είμαι αισιόδοξος και γι'αυτό κιόλας δεν κάθομαι να πω ένα σωρό αρνητικά πράγματα .

Ωστόσο, υπήρχαν πολλές φορές που είτε από τραυματισμό είτε από κούραση, όταν πήγαινα το βράδυ να ξαπλώσω και πονούσε όλο μου το σώμα, όταν δεν έβλεπα χρήματα να έρχονται, όταν αντί για πέντε έπαιρνα ένα για αυτό που έκανα. Ήταν άπειρες οι φορές που σκεφτόμουν αν πραγματικά αξίζει και τι κάνω.Και θλίψη και δάκρυα πολλές φορές.

Όμως, την επόμενη ημέρα, είναι στο αίμα του πρωταθλητή μάλλον, σηκωνόμουν, έβαζα την μουσική μου, έφτιαχνα το πρωινό μου και πήγαινα για προπόνηση. Αδιαμαρτύρητα και καταδικασμένα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα! Έτσι απλά!

Κάποια πράγματα είναι γραμμένα στο DNA σου. Κάτι συμβαίνει εκεί, κάτι μαγικό γιατί αν το αναλύσεις μαθηματικά δεν γίνεται να περάσεις όλες αυτές τις δυσκολίες, τους τραυματισμούς και να επιμένεις.

-Ποιός ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που αντιμετώπισες μέσα στο ρινγκ;

Έχω δώσει μάχες που δυσκολεύτηκα πολύ, απέναντι σε πολύ καλούς αθλητές, όμως μετά από 179 αγώνες μαθαίνεις να απομυθοποιείς το "ουαου" και τον φόβο. Όσο πιο ζόρικο είναι κάτι, τόσο μεγαλύτερη είναι και η πρόκληση. Η αλήθεια είναι οτι υπήρξαν πολλές δύσκολες στιγμές. Δεν μπορώ να σταθώ σε μια. γιατί μπορεί να ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή σε ένα δυνατό sparring, προπόνηση με ένα δυνατό αντίπαλο και μπορεί να πολύ μεγάλο ματς να μην ήταν τόσο δύσκολο, να μην έφτασα τόσο κοντά στα όριά μου.

Θεωρώ όμως οτι ο πιο δύσκολος αντίπαλος είναι ο κακός εαυτός, όταν δεν τον διαχειριστείς σωστά και δεν τον προετοιμάσεις για τον αγώνα.

-Έχεις πει οτι εσύ είσαι αυτός που δίνεις αξία στον αντίπαλο.

Πάντα αυτό έλεγα! Όταν ήμουν μικρός και μου έλεγαν "αυτός είναι καλός;", απαντούσα "όσο το επιτρέψω εγώ!"

Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι τον τελευταίο αγώνα στο ΣΕΦ

-Για ποιό λόγο θα έμπαινες ξανά στο ρινγκ;

Με ρωτάει πολύς κόσμος συχνά το ίδιο πράγμα! Μετά από τις τόσες πολλές εντάσεις και όλο αυτό το κομμάτι θέλεις ένα χρόνο να ηρεμήσεις, να δεις τι κάνεις , να βρεις τον εαυτό σου, να ρυθμιστούν οι ισορροπίες σου και μετά είναι θέμα αίσθησης. Πάω πολύ με την αίσθησή μου. Πλέον πριν ξεκινήσω κάτι με ρωτάω, αν μπορώ να το κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα ή όχι. Αν δεν πάρω απάντηση, δεν το κάνω. Τα μέτρια δεν κάνουν... Αν παίρνω απάντηση και λέω ναι, πάει να πει οτι θα δώσω και την ψυχή μου.

Οπότε προς το παρόν δεν νιώθω μια τέτοια ανάγκη.

-Δεν το αποκλείεις όμως;

Δεν μπορώ να πω οτι το αποκλείω. Είναι πολύ σημαντικό το πώς φεύγεις από το ρινγκ. Ηττημένος ή επειδή δεν μπορείς ή τραυματισμένος εκεί το αποκλείεις εκ των πραγμάτων. Όταν όμως φεύγεις από το ρινγκ σε υψηλό επίπεδο και υγιής είναι πάρα πολύ σημαντικό.

-Ήταν επιλογή σου να ολοκληρώσεις την καριέρα σου, δεν ήταν μια αναγκαία επιλογή.

Ακριβώς. Και την ολοκλήρωσα νικηφόρα Έδωσα τρεις πολύ σημαντικούς αγώνες και μάλιστα με τον Στιβ Μόξον που θεωρείται ένας από τους 2-3 πιο φορμαρισμένους αθλητές αυτή τη στιγμή και για αυτό επιλέξαμε έναν από τους top στον τελευταίο αγώνα και μάλιστα το πήραμε με ομόφωνη απόφαση. Για αυτό και πολλοί μου λένε γιατί σταμάτησες.

Εκείνο το βράδυ στο ΣΕΦ θα μου μείνει αξέχαστο και για την ατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει όλος ο κόσμος που βρέθηκε εκεί αλλά και γιατί είχα την τιμή να βραβευτώ από τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Το λέω τώρα και ανατριχιάζω. Όταν το 87' τον έβλεπα από την τηλεόραση του σπιτιού μου να σηκώνει το Ευρωπαϊκό δεν θα πίστευα ποτέ οτι 27 χρόνια μετά αυτός ο άνθρωπος, στο ίδιο γήπεδο, θα βράβευε εμένα!

Ο κίνδυνος της έπαρσης

-Έχεις ξεχωρίσει κάποιον Έλληνα αθλητή;

Θεωρώ οτι υπάρχει DNA, υπάρχει υλικό που μπορείς να δουλέψεις. Πιστεύω στους Έλληνες , έχουν ψυχή. Έχω δει αρκετούς αθλητές , όμως δεν σημαίνει οτι το να δεις έναν αθλητή που το έχει μπορεί να κάνει κάτι καλό. Πολλές φορές έχουμε δει παιδιά που φαινομενικά το έχουν, με το που ανέβουν λίγο επίπεδο και τους δείξει ένα κανάλι ή πάρουν κάποια χρήματα στα χέρια τους, χτυπάει η έπαρση και ο εγωισμός την πόρτα, την ανοίγουν και διαλύονται. Όπως έχω δει και αθλητές που είχαν κάποια άτομα να τους υποστηρίξουν, στο παρελθόν είχα στηρίξει και εγώ, για να βγούνε παραέξω, αλλά τελικά δεν άντεξαν την πίεση και τη διάρκεια που πρέπει να έχεις. Η διάρκεια είναι το θέμα.

Φυσικά και έχω δει ταλέντα τα οποία όμως χρειάζονται εμπειρία, να περάσουν τις εξετάσεις, να αντέξουν τη διάρκεια και τότε και εγώ θα μπορώ να τα υποστηρίξω. Θεωρώ οτι είναι μέσα στις αποστολές των ανθρώπων η μεταλαμπάδευση και η προσφορά γενικότερα.

Οπότε με μεγάλη μου χαρά. Μάλιστα ένα από τα πράγματα που ετοιμάζω και θα το κάνω με μεγάλη μου χαρά είναι μια συνεργασία με δημόσια και ιδιωτικά σχολεία όπου θα κάνω σεμινάρια στα παιδιά με κεντρική ιδέα την ψυχοσωματική ενδυνάμωση του παιδιού μέσα από την αυτοπεποίθησή του, μέσα από την αυτοάμυνα, την διατροφική και αθλητική του παιδεία, την γυμναστική του και πολλά άλλα πράγματα που είναι πολύ σημαντικά στις μικρότερες ηλικίες.

-Έχεις σκεφτεί να γράψεις κάποιο βιβλίο για τη ζωή σου ή να γίνει η ζωή σου ταινία;

Η αλήθεια είναι οτι υπάρχει μια πρόταση για να γίνει η ταινία, το κοιτάμε, είναι κάτι ωραίο. Πάντα πριν κάνουμε οποιοδήποτε βήμα και εγώ και η ομάδα μου το υπέρ-αναλύουμε ώστε να έχουμε το μέγιστο αποτέλεσμα.

Από εκεί και πέρα το βιβλίο είναι μέσα στους στόχους, γιατί είναι πολύ σημαντική αυτή η μεταλαμπάδευση γνώσης και εμπειρίας. Θα μου άρεσε πολύ αν καταφέρω με την ομάδα και τους ανθρώπους που θα συνεργαστούμε για κάτι τέτοιο να προσφέρω στον κόσμο την μεθοδολογία που με βοήθησε να κάνω πραγματικότητα τα πιο μεγάλα, τρελά και δύσκολα όνειρα μου.

Γιατί ήμουν ένα παιδάκι στα αμπέλια της Παλλήνης και κατάφερα με τρόπο και κάποια συγκεκριμένη μεθοδολογία να πετύχω τα όνειρά μου και τους στόχους μου. Με όλο αυτό θέλω να μπορέσω να εμπνεύσω και να δείξω πώς έγιναν κάποια πράγματα.

-Αν υπήρχε κάποιο πρότζεκτ που θα σου ταίριαζε , θα έκανες τηλεόραση;

Η τηλεόραση σίγουρα είναι το μέσο που μπαίνει σε όλα τα σπίτια. Μέχρι τώρα ο τρόπος ζωής μου και οι στόχοι μου αντίστοιχα ήταν διαφορετικοί. Όμως θεωρώ οτι αν κάτι είχε ενδιαφέρον και προσφορά και αισθανόμουν οτι θα βγει κάτι καλό θα το σκεφτόμουν, θα το κοίταζα.

-Δεν είσαι απόλυτος σε τίποτα από όσα έχουμε πει ως τώρα, σκέφτεσαι τα πάντα!

Σε αυτά που μου λες, ναι! Σε κάποια άλλα... Το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, είχα πάει σχολείο στο Απόλυτο! Την έμαθα την λέξη!

-Φιλίες έχεις κάνει από όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο;

Μετά από πολλά χρόνια και εμπειρία είδα οτι οι καλοί φίλοι μένουν στα πολύ καλά. Όταν πετυχαίνεις το ένα καλό πίσω από το άλλο τότε οι καλοί φίλοι φεύγουν. Έχασα καλούς φίλους όταν τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά για εμένα. Είναι δύσκολο να μην ζηλέψει κάποιος, να μην φθονήσει την επιτυχία. Έκανα όμως φιλίες που στην κάθε φάση της ζωής μου πήρα το μέγιστο που θα μπορούσε να μου δώσει η κάθε μια. Έχω λίγους φίλους, μετρημένους στην παλάμη του ενός χεριού, είναι όλοι εκτός του χώρου. Όσο επικοινωνιακός είμαι στη δουλειά μου, τόσο "μακριά" από αυτή είμαι με τους ανθρώπους του περιβάλλοντος μου. Ενώ έχω ένα θησαυρό από αναμνήσεις δεν είμαι καλός αφηγητής.

-Η Τόνια (Τόνια Φουσεκη, μάνατζερ Μιχάλη Ζαμπίδη) σίγουρα θα είναι καλή αφηγήτρια τόσα χρόνια δίπλα σου.

Σίγουρα! Τα τελευταία χρόνια που συνεργαζόμαστε τα έχει δει από πολύ κοντά τα πράγματα. Νομίζω θα είναι ο καλύτερος αφηγητής!

Τα λάθη με δίδαξαν, με σκλήρυναν

-Είσαι ένας άνθρωπος που όταν μιλάει λες τα πράγματα όπως είναι. Ουσιαστικά, με ειλικρίνεια. Έχεις παρεξηγηθεί από ανθρώπους του χώρου για αυτό;

Είμαι αυθόρμητος, ουσιαστικός και ειλικρινής. Πάω στο αποτέλεσμα. Γενικότερα όμως από το να πω κάτι κακό προτιμώ να σιωπήσω. Σιωπώ. Πολλές φορές έχω δει τεράστια λάθη μπροστά μου. Όταν αγωνιζόμουν ειδικά, και πιο μικρός, στο Κ1 ,ταξίδευα σε όλο τον κόσμο. Είχα εικόνα από σχολές και τεχνογνωσία που ήταν πραγματικά πολύ μπροστά, όταν επέστρεφα στην Ελλάδα που ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν μπορούσα να πω όλα αυτά που είχα μάθει. Όταν η γνώση είναι παραπάνω από αυτή που μπορεί να σηκώσει κάποιος τότε μπορεί να είσαι ή τρελός ή να τα λες λάθος, να είσαι κακός. Οπότε έμαθα να κάνω τη δουλειά μου, να λέω όσο το δυνατόν πιο σωστά και μετρημένα κάποια πράγματα και να μην μπαίνω σε διαδικασίες που τρώνε χρόνο, ενέργεια και ψυχή.

-Υπάρχει κάτι για το οποίο να έχεις μετανιώσει;

Έγιναν λάθη στην αθλητική μου καριέρα. Ειδικά όταν είσαι πειραματόζωο, είσαι πρώτος, εσύ και πρέπει να βγεις μπροστά. Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω θα άλλαζα τη διάρκεια του λάθους και όχι το λάθος. Θα προχωρούσα πιο γρήγορα. Αυτά τα λάθη με δίδαξαν, με σκλήρυναν και έριξαν πιο θυμωμένο και έμπειρο στα επόμενα.

-Πώς ένα αθλητής θα μείνει μακριά από τον πειρασμό του ντόπινγκ;

Ο πρωταθλητισμός έχει μόνο υγιή παρακλάδια. Είναι σημαντικό το τώρα, αλλά και το αύριο. Όταν ξεκινάς κάτι πρέπει να κοιτάς μακριά. Όχι με γυμνά μάτια, ούτε με κυάλια, αλλά με τηλεσκόπιο! Τόσο μακριά! Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός στις επιλογές σου. Είμαστε οι επιλογές μας και οι πράξεις μας. Πρέπει να είναι μακριά από οτιδήποτε μπορεί να κάνει κακό στην υγεία τους και στο σώμα τους.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό να έχει μια καλή ομάδα δίπλα του ώστε να μπορούν να τον συμβουλεύουν για κάτι που δεν μπορεί να δει.

Η γνώση και η εμπειρία είναι κάτι που έρχεται με την πράξη, όποτε καμιά φορά όπως λέει και το ρητό "ο χαζός μαθαίνει από τα λάθη του, ο έξυπνος μαθαίνει από τα λάθη των άλλων".

-Είναι γνωστός ο έρωτας σου για τα γρήγορα αυτοκίνητα!

Σχεδόν σε όλα τα αγοράκια αρέσουν κάποια παιχνίδια! Έτσι και εγώ έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για τα αυτοκίνητα. Μου αρέσουν πολύ!

-Τρέχεις;

Σε πιο μικρή ηλικία, πιο ανώριμη θα έλεγα όσο αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι, έτρεχα παραπάνω από οτι έπρεπε και ρίσκαρα και εγώ κάτι που δεν ήταν καλό. Περνώντας τα χρόνια όμως κάποια στιγμή ευτυχώς ηρέμησα! Εξακολουθούν όμως να μου αρέσουν αυτά τα ωραία παιχνίδια-στολίδια!

-Έχεις κάποια ιστορία που να σε έχει σταματήσει η τροχαία;

Να πω οτι με την Ελληνική Αστυνομία έχω εξαιρετική σχέση! Δεν τους έχω ταλαιπωρήσει με την οδηγική μου συμπεριφορά και γενικότερα με τον τρόπο ζωής μου. Δυο, τρεις φορές όμως ναι , έχει συμβεί να με σταματήσουν! Ευτυχώς ήταν άφθαρτο για εμένα! Δεν έκανα και υπερβολές! Σε λογικά πλαίσια, αλλά την γλιτώσαμε!

Μια μπάλα παγωτό, τεράστια ευτυχία

-Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 20 χρόνια από τώρα;

Σε 20 χρόνια; Δεν με έχουν ξαναρωτήσει !Θα ήθελα να με βλέπω υγιή, γερό, να κάνω κάποια πράγματα που βοηθούν τον ανθρώπινο οργανισμό να νιώθει καλά από την μεριά της γυμναστικής. Επαγγελματικά να μπορώ να είμαι ήρεμος και να απολαμβάνω αυτό τον κύκλο της ζωής, της εμπειρίας και της ωριμότητας . Από εκεί και πέρα θα ήθελα να με βλέπω σπίτι μου ήρεμο με τα παιδιά μου, να έχω οικογένεια. Απλά πράγματα που για άλλους ανθρώπους είναι δεδομένα. Όπως το να βγεις μια βόλτα με τους φίλους σου, να πας για ένα φαγητό. Όταν περιμένεις μια ολόκληρη εβδομάδα για να απολαύσεις μια μπάλα παγωτό εκείνη η ώρα είναι τεράστια ευτυχία!

Οπότε όταν υπάρχει πολύπλευρα μια καλή κατάσταση και μπορείς να απολαμβάνεις αυτές τις στιγμές είναι πραγματικά πολύ όμορφο.

-Τέλος, αν έπρεπε να ξεχωρίσεις τρία άτομα που πέρασαν από την ομάδα σου, ποιά θα ήταν αυτά;

Όλα αυτά τα 24 χρόνια έχουν περάσει πάρα πολλοί άνθρωποι από τη ζωή μου. Από τον κάθε ένα πήρα το μέγιστο δυνατό φορτίο γνώσης ώστε να περάσω στο επόμενο επίπεδο. Μου έδωσαν τα φώτα τους, την ενέργειά τους , τις γνώσεις τους για να προχωρήσω στο επόμενο πεδίο. Οπότε είναι πάρα πολλοί αυτοί που τους ευχαριστώ. Βέβαια είναι οξύμωρο το παιχνίδι, γιατί αυτοί που σε βοήθησαν να ανέβεις δύο σκαλιά, αν είχαν παραμείνει θα μπορούσαν να με καταστρέψουν. Με κάποιους πήγε πολύ καλά, με κάποιους όχι. Το σημαντικό είναι οτι τα αποτελέσματα από αυτές τις συνεργασίες με έφεραν στην κορυφή του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Το backstage της συνέντευξης του "Iron Mike"

* Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson

**Από τον Νοέμβριο τον Μιχάλη Ζαμπίδη και τα αντίστοιχα Zambidis Club, εκτός από την Γλυφάδα και την Αγία Παρασκευή, θα τα βρίσκετε μέσα στα γυμναστήρια Planet Fitness & More του Φαλήρου και της Καλλιθέας.