Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

Ο Zasrto επιστρέφει στο 1993. Ο Ολυμπιακός περνάει τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας του, με διοίκηση πρωτοδικείου και τεράστια χρέη. Η εμφάνιση του Σωκράτη Κόκκαλη θα σηματοδοτήσει τη νέα εποχή και πάνω στην αλλαγή της σκυτάλης θα έρθει μια συγκλονιστική πρόκριση κόντρα στην ΑΕΚ στο Κύπελλο.

Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

Λίγο πριν ξημερώσει η Μεγάλη Πέμπτη, εκείνον τον Απρίλη του 1993 στη Νέα Φιλαδέλφεια, μόλις είχε ολοκληρωθεί ένα από τα εντονότερα και σημαδιακότερα ντέρμπι ΑΕΚ-Ολυμπιακού στην ιστορία των δύο ομάδων. Ένα ντέρμπι - ημιτελικός Κυπέλλου - που έκρινε πολλά περισσότερα από μια πρόκριση στον τελικό του θεσμού, αφού σηματοδότησε την απαρχή της νέας εποχής για τον Ολυμπιακό, την πλήρη απεμπλοκή από μια δίνη χρεών και διοικητικής ανυποληψίας-παλινωδίας και το έναυσμα για τις μετέπειτα ένδοξες μέρες του συλλόγου. Ήδη από τις αρχές του 1992, ο ανεκδιήγητος και επικίνδυνος Σαλιαρέλης αντιμετωπίζοντας σωρεία κακουργημάτων, προσπαθούσε να απεμπλακεί με κάθε τρόπο από τα κοινά του Ολυμπιακού προκειμένου να αποφύγει περαιτέρω ποινικές διώξεις και το χαρτοφυλάκιό του είχε μείνει ορφανό αφού κανείς δεν προτίθετο να αναλάβει το τεράστιο βάρος των συσσωρευμένων χρεών της ΠΑΕ.

Ο Ολυμπιακός σε διάλυση

Η εταιρεία είχε οδηγηθεί για πολλοστή φορά στο Πρωτοδικείο, που διόρισε μια προσωρινή διοίκηση με επικεφαλής τους αδερφούς Γιώργο και Νίκο Μπανασάκη, οι οποίοι κινητοποίησαν εσωτερικούς μηχανισμούς και μαζί με άλλους ιστορικούς παράγοντες του συλλόγου όπως ο Μιλτιάδης Μαρινάκης, στράφηκαν στον ιστορικό Πρόεδρο της δεκαετίας του ’80, το Σταύρο Νταϊφά. Οι Μπανασάκηδες θα παραμείνουν στον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος της χρονιάς κατακτώντας και το Κύπελλο κόντρα στον ΠΑΟΚ, αλλά λύση στο θέμα των χρεών δεν βρίσκεται. Το Πρωτοδικείο θα δώσει εκ νέου μια προσωρινή λύση, διορίζοντας νέο ΔΣ στην ΠΑΕ με επικεφαλής το Σταύρο Νταϊφά, με την εντολή να λειτουργήσει ως μεσεγγυητής για την εξεύρεση μιας βιώσιμης και ικανοποιητικής για τον κόσμο του Ολυμπιακού λύσης.

ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΩΝ

Ο Νταϊφάς απευθύνεται στον τότε διοικητικό ηγέτη της μπασκετικής ομάδας του Ολυμπιακού, Σωκράτη Κόκκαλη, που εμφανίζεται θετικός, συμμετέχει στη διοικούσα επιτροπή που έχει αναλάβει προσωρινά την ομάδα και επί της ουσίας προαλείφεται για επόμενος ιδιοκτήτης. Τα χρέη του Ολυμπιακού όμως είναι δυσθεώρητα, σχεδόν μη αντιμετωπίσιμα. Παρά τις κατά καιρούς διευκολύνσεις, συνεχώς προέκυπταν νέα στοιχεία, νέες οφειλές, ακόμη και νέα κατασχετήρια. Ο Κόκκαλης και η διοικούσα επιτροπή είχαν να αντιμετωπίσουν έναν κυκεώνα υποχρεώσεων, με την ακανθώδη υπόθεση της Τράπεζας Κρήτης να εκκρεμοδικεί και να λογίζεται εκτός ρυθμίσεων.

Εισάγεται στη Βουλή ο Ν.2021/1992 από τον τότε Υπουργό Οικονομικών Στέφανο Μάνο με τίτλο «Ταμείο διαχείρισης πιστώσεων για εκτέλεση αρχαιολογικών έργων και άλλες διατάξεις». Στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου εμπεριέχονται τρία άρθρα τα οποία αφορούν την ΠΑΕ Ολυμπιακός, με το Δημόσιο να αναλαμβάνει την αποπληρωμή ενός ποσού μέχρι τα 2,6 δισεκατ. δραχμές, αφού το συνολικό ύψος των οφειλών είναι αδύνατον να προσδιοριστεί ακόμη και σήμερα. Ακολούθως, ρυθμίζεται το χάος με τους φόρους που ο Σαλιαρέλης έχει αφήσει παντελώς απλήρωτους και διαγράφονται περί τα 3 δισεκατ. δραχμές, με τα υπόλοιπα 5,5 δισεκατ. να τίθενται εκτός ρύθμισης λόγω εκκρεμοδικίας. Ο σύλλογος ανακουφίζεται, τα μέτρα δεν είναι όμως αρκετά για να δώσουν μια τελική λύση.

Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

Η ΠΑΕ βρισκόταν σε τόσο τραγική κατάσταση, που δεν διέθετε καν μετοχολόγιο, ουδείς μπορούσε να το βρει και να πιστοποιήσει ποιοί, πότε και πόσα χρήματα είχαν βάλει στην εταιρεία από την περίοδο Κοσκωτά και μετέπειτα, ο Ολυμπιακός κινδύνευε ακόμη και με αφανισμό και όλοι προσπαθούσαν να μην βγει το μέγεθος του προβλήματος προς τα έξω, αφού η ομάδα εν τω μεταξύ συμμετείχε κανονικά στις αγωνιστικές τις υποχρεώσεις. Παρά την «αποσκίρτηση» από τις οφειλές που αφορούσαν την Τράπεζα Κρήτης με τον προηγούμενο νόμο, λύση δεν μπορεί να βρεθεί.

ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ

Το θέμα που καίει είναι τα βεβαιωμένα χρέη προς Δημόσιο και τρίτους και ο διακανονισμός τους, ρύθμιση για την οποία παλεύει από το ξεκίνημα της ενασχόλησής του με τα κοινά του συλλόγου ο Σωκράτης Κόκκαλης. Τελικά, την ιστορική άνοιξη του 1993, με το Ν.2166/93 του Υπουργού της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, Στέφανου Μάνου, δίνεται ένα οριστικό τέλος στο «βραχνά» των χρεών του Ολυμπιακού προς το Δημόσιο, με το διακανονισμό του τελικού λογαριασμού των 3 δισεκατομμυρίων σε 120 δόσεις.

Ο Κόκκαλης συμφωνεί να μπει στην ευεργετική ρύθμιση, να πληρώσει σε βάθος 8ετίας συνολικά 3 δισεκατομμύρια δραχμές για τις παλιές οφειλές και να αποπληρώσει και οφειλές προς τρίτους (όπως πχ οι μεταγραφές των Ουκρανών του Σαλιαρέλη) που μαζί με τις ρυθμισμένες οφειλές υπέρ του Δημοσίου, άγγιζαν τα 6,8 δισεκατομμύρια δραχμές, ήτοι περίπου 21 εκατομμύρια ευρώ. Εκτός ρύθμισης ετέθη το πολύπλοκο και ανισοβαρές ζήτημα των χρεών της Τράπεζας Κρήτης, για το οποίο υπάρχει ακόμη ένδικη διαδικασία εν εξελίξει και δεν αναγνωρίζεται από πλευράς ΠΑΕ Ολυμπιακός.

Η εταιρεία εισάγεται σε καθεστώς εξυγίανσης, αποδίδει φόρους στο Δημόσιο και παράλληλα είναι απολύτως συνεπής στην αποπληρωμή των δόσεων. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός αποδίδει στο κράτος μέχρι το καλοκαίρι του 2000 όταν και αποβάλλει το βραχνά των χρεών της, το ποσό των 3 δισεκατομμυρίων 110 εκατομμυρίων δραχμών, καταβάλλοντας μάλιστα εφ’ άπαξ την τελευταία δόση του 1 δισεκατ. προκειμένου να αποφευχθούν οι προσαυξήσεις.

Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

'Ορκος να "πεθάνουν" στο γήπεδο

Η μέγγενη έπαψε να σφίγει ακριβώς εκείνον τον Απρίλιο του 1993 και σε εκείνη την ιστορική χειραψία του Σωκράτη Κόκκαλη με το Στέφανο Μάνο στο γραφείο του Υπουργού και το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο ημιτελικός του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκης με γκολ του Γιώργου Βαΐτση 1-0 και πριν τη ρεβάνς δίνει όρκο πρόκρισης, αποφασίζεται από τους «παλιούς» στα αποδυτήρια προεξέχοντος του αδικοχαμένου Γιώργου Μητσιμπόνα, να «πεθάνουν» όλοι στο γήπεδο και να προκριθούν στον τελικό. Εξ αιτίας αυτού και της δεδομένης ποιότητας της ΑΕΚ, το ματς θύμισε ντέρμπι άλλων εποχών, ήταν συγκλονιστικό. Είχε ένταση, πάθος, αγωνία, φανατισμό, δοκάρια, πέναλτι, παράταση, αμφισβητούμενες φάσεις, νεύρα, επεισόδια, ιστορικές δηλώσεις.

ΤΟ 1-0 ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Το γεγονός ότι η ΑΕΚ κατάφερε να αιφνιδιάσει με την έναρξη σχεδόν του αγώνα, προσέδωσε στο ματς το απαραίτητο σασπένς για τη συνέχεια, αβεβαιότητα για την πρόκριση, σκέψεις για παράταση και πέναλτι. Η ΑΕΚ με το γρήγορο γκολ απέκτησε εν πολλοίς τον τίτλο του φαβορί για την πρόκριση, βρήκε όμως απέναντί της ίσως τον πιο ψυχωμένο Ολυμπιακό εκείνης της χρονιάς, οπλισμένο με απίστευτο πείσμα, αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση.

Οι παίχτες του Ολυμπιακού είχαν πάρα πολύ καιρό να δείξουν τέτοια ψυχικά χαρίσματα, το ματς ήταν από εκείνα που δεν τα κρίνει προπονητής ή τακτική, ήταν ένα παιχνίδι ξεκάθαρα προσωπικοτήτων. Ο Ηλίας Σαββίδης φερειπείν ήταν συγκλονιστική μορφή στο χώρο του κέντρου, ο Μιχάλης Βλάχος (τότε με την ερυθρόλευκη) κατόρθωσε επιδεικνύοντας τρομερό πάθος να μπλοκάρει το Δημητριάδη σε ένα από τα κλασσικότερα man2man, ο Κούλης Καραταΐδης ήταν παντού, ο Γιώργος Μητσιμπόνας έμοιαζε για χρόνια αρχηγός του Ολυμπιακού, ήταν ο κορυφαίος όλων.

Ο ΜΗΤΣΙΜΠΟΝΑΣ ΚΑΙ Η ΓΚΟΛΑΡΑ ΤΟΥ ΜΠΑΤΙΣΤΑ

Το πάθος και η αυταπάρνηση των παικτών του Ολυμπιακού στην παράταση τους έστειλε στον τελικό, σε αδρές γραμμές έγινε ένα πολύ συναρπαστικό, αμφίρροπο και θεαματικό παιχνίδι, παρά τις λιγοστές φάσεις. Ήταν ένα παιχνίδι για άντρες, ένα ντέρμπι από εκείνα που μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη, ειδικά λόγω της εξέλιξής του στην ημίωρη παράταση. Στο 94' , ο Μανώλης Παπαδόπούλος «Ιούδας» των ονείρων της ΑΕΚ για ένα νταμπλ, ανέτρεψε τον Ηλία Σαββίδη. Αχρείαστα, αλλά καθαρά.

Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

Ο Γιώργος Μητσιμπόνας πήρε τη μπάλα αγκαλιά, τη φίλησε, την έστησε στη βούλα και ισοφάρισε με ένα από εκείνα τα μανιακά σουτ που τινάζουν τα δίχτυα. Όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει κάπου εκεί, το παιχνίδι όμως είχε πάρα πολύ ψωμί ακόμα. Στο 107' ο ερυθρόλευκος Ντανιέλ Μπατίστα ετοίμασε την μεγάλη εκδίκηση, μια μαχαιριά στην καρδιά για τον κόσμο της ΑΕΚ. Ξεχύθηκε σαν δαίμονας μπροστά, απέφυγε το Μανωλά και με εκπληκτικό τρόπο, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα τον εμβρόντητου Μήνου. Ο «προδότης της ΑΕΚ» είχε σφραγίσει τα διαβατήρια των συμπαιχτών του για τον τελικό, αφού στο 1-2 άπαντες πίστεψαν ότι το παιχνίδι τελείωσε οριστικά.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΕΚ ΚΑΙ Η ΑΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Είχαν λογαριάσει χωρίς την αντίδραση της ΑΕΚ, μιας ΑΕΚ τότε πρωταθλήτριας, που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι νεότερες γενιές. Το 2-2 με το σουτ τον Δημητριάδη από το γύρισμα του Σαβέβσκι (111') και το 3-2 με σουτ του Αλεξανδρή (114') έφερε την πρόκριση και πάλι στην κόψη του ξυραφιού, μετέτρεψε το τελευταίο επτάλεπτο σε γκραν-γκινιόλ όπως συνήθιζαν να λένε τότε οι εκφωνητές. Η ΑΕΚ πίεσε πολύ, άργησε είναι η αλήθεια να ξυπνήσει, αλλά για επτά λεπτά έκανε τις καρδιές 20 χιλιάδων ανθρώπων στο «Νίκος Γκούμας» να χτυπούν πιο δυνατά από ποτέ. Τελικά, η ψυχή του Ολυμπιακού που πέρασε από μια δαντική κόλαση, δεν υπέκυψε, παρά την πύρινη πίεση που δέχτηκε.

Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

Ας αναλογιστούμε λίγο τις διακυμάνσεις: μόλις στο δεύτερο λεπτό ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω με 1-0 από το άψογο πλασέ του Δημητριάδη, στο 34’ είδε τη βολίδα του Χάρη Κοπιτσή να τραντάζει το δοκάρι του Ηλία Ταληκριάδη, στην παράταση έζησε το εφιαλτικό τελευταίο επτάλεπτο. Κι όμως άντεξε. Και άντεξε παρά την απρόσεκτη διαιτησία του Μπίκα που αρνήθηκε καταφανέστατο πέναλτι στο 20’ όταν ο Τάσος Μητρόπουλος γκρέμισε το Γιώτη Τσαλουχίδη και παρά και τη δική του ατυχία σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις με κορυφαία το δοκάρι του Θοδωρή Παχατουρίδη στο 54’. Ο Ολυμπιακός έβγαλε όλο το πείσμα και το άγχος μαζί των «πέτρινων» χρόνων.

Η εμφάνιση παικτών όπως ο Σοφιανόπουλος ήταν κάτι σαν επιθανάτιος ρόγχος στην αλλαγή σελίδας του συλλόγου, μια απόδειξη ότι ο Ολυμπιακός είναι ακόμη εδώ και έχει σφυγμό. Η πρόκρισή του ήταν δίκαιη, ήταν «αντρική», θύμισε παλιές εποχές που το ποδόσφαιρο το έκριναν οι παίκτες και κανένας άλλος.

Ποια είσαι εσύ κυρία μου που θα μου κάνεις παρατηρήσεις; Πήγαινε σπίτι σου και άσε μας στον πόνο μας

Ο Πέτροβιτς είπε πολύ λίγα πράγματα μετά το παιχνίδι, άλλωστε από την αρχή της θητείας του στον Ολυμπιακό έμοιαζε παράταιρος αταίριαστος με το dna εκείνης της ομάδας που όλοι ήξεραν και παραδέχονταν ότι ήταν «του Μπλαχίν». Πιο πολύ ενδιαφέρον είχε η αντίδραση του Μπάγεβιτς, από τις λίγες φορές που είχε αποδοκιμαστεί εκείνες τις εποχές στη Νέα Φιλαδέλφεια, με τον κόσμο να τον κατηγορεί ότι δεν αντέδρασε ποτέ στο ματς, δεν βοήθησε την ομάδα από τον πάγκο, δεν έκανε το παραμικρό για να πάρει η ΑΕΚ την πρόκριση. Έξω από τα αποδυτήρια μάλιστα, τον περίμεναν διάφοροι, μια ηλικιωμένη κυρία του έκανε παρατηρήσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ τον κατηγόρησε για δογματισμό, μεταξύ άλλων του είπε ότι αισθάνεται «πιο ψηλός από το σύλλογο». Ο Μπάγεβιτς αντέδρασε, από τις λίγες φορές που επέτρεψε στον εαυτό του να βγει εκτός περσόνας: «Ποια είσαι εσύ, κυρία μου, που θα μου κάνεις παρατηρήσεις; Πήγαινε σπίτι σου και άσε μας στον πόνο μας. Δηλαδή, εσείς στενοχωρηθήκατε περισσότερο από όλούς εμάς για τον αποκλεισμό της ΑΕΚ;».

Η αντίδρασή του επέφερε νέες αντιδράσεις, ένας άλλος ηλικιωμένος άνοιξε διάλογο μαζί του και ο Μπάγεβιτς εξερράγη με αποτέλεσμα να χρειαστεί παρέμβαση δύο αστυνομικών και του τότε υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΠΑΕ, Άλκη Πασαλίδη, για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Λίγο πιο πέρα, στο δωματιάκι του φροντιστή της ΑΕΚ Μιχάλη Κεραμιδόπουλου είχε συγκεντρωθεί σχεδόν όλο το ΔΣ της ΠΑΕ και όλοι κατηφείς περίμεναν το Μελισσανίδη να δώσει το σύνθημα. «Θα κάνουμε μαύρο Πάσχα», αρκέστηκε να πει ο «τίγρης», αφήνοντας κάποιες χλιαρές αιχμές για τη διαιτησία του Μπίκα και τον καταλογισμό του πέναλτι στην παράταση. Εκείνο το μίνι συμβούλιο το διέκοψαν οι κραυγές και ο ήχος των κροτίδων έξω από το γήπεδο, αφού μετά τη λήξη του ματς, ξέσπασε τρομερός πετροπόλεμος ανάμεσα σε οπαδούς της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, που κλασσικά έφτασε μέχρι τη λεωφόρο Δεκελείας.

Ξύλο έξω απ'το γήπεδο

Ολα άρχισαν όταν ένα αυτοκίνητο που κατέβαινε την οδό Δεκελείας είχε ένα κασκόλ ξεχασμένο στο πίσω τζάμι. Ένας από τους οπαδούς της ΑΕΚ το είδε και προκάλεσε τον οδηγό του αυτοκινήτου που εγκλωβισμένος λόγω της κίνησης και πανικοβλημένος αφού είχε ήδη αρχίσει να μαζεύεται κόσμος με κίτρινα κασκόλ γύρω του, έκανε έναν απότομο ελιγμό για να τους αποφύγει. Οι οπαδοί της ΑΕΚ άρχισαν να χτυπούν το αυτοκίνητο, ακολούθησε οχλαγωγία, μαζεύτηκε ακόμα περισσότερος κόσμος και η φωτιά άναψε. Ομάδα οπαδών του Ολυμπιακού που κατέβαινε χωρίς διακριτικά προσπάθησε να περάσει, αλλά έγιναν αντιληπτοί με αποτέλεσμα να ξεκινήσει γενικότερη σύρραξη, αφού σε βοήθεια έτρεξαν τόσο οπαδοί του Ολυμπιακού, όσο και της ΑΕΚ και να γίνει «σκηνικό».

Η διέλευση από την οδό Δεκελείας «απαγορεύτηκε» από τους αεκτζήδες, η ποινή για όποιον προσπαθούσε να περάσει και δεν έφερε διακριτικά της ΑΕΚ ήταν ξύλο, «επίταξη» του αυτοκινήτου και καταστροφή. Την ώρα που κάποιοι είχαν αρχίσει να χτυπούν με ξύλα ένα αυτοκίνητο, φάνηκε η πρώτη διμοιρία των ΜΑΤ, αφού νωρίτερα είχε δοθεί εντολή από το κέντρο επιχειρήσεων της Αστυνομίας όλες οι διμοιρίες που ήταν στο γήπεδο να βγουν στη Δεκελείας, ώστε να γίνει «εκκαθάριση». Η βασική εστία επεισοδίων έσπασε, αλλά δημιουργήθηκαν πολλές άλλες μικρότερες στους γύρω μικρούς δρόμους και η τάξη αποκαταστάθηκε μετά τα μεσάνυχτα.

Είχε φανεί ότι θα κατέληγε σε κυνηγητό η αντιπαράθεση των οπαδών από νωρίς, όταν με το που πήραν τις θέσεις τους οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο πέταλο της 21 (στην πλευρά της Νέας Ιωνίας για να γίνει κατανοητό) ξεκίνησαν «δοκιμές» με ρίψη εκρηκτικών και σωρεία εκρήξεων. Ένα εκρηκτικό χώρισε την εξέδρα στα δύο, ο κόσμος σκόνταφτε στα σκαλοπάτια, ο ένας παρέσυρε τον άλλον και ένα ανθρώπινο κύμα κατέβαινε προς τα κάγκελα που χωρίζουν την εξέδρα από τον αγωνιστικό χώρο.

Κάπου εκεί έκανε την εμφάνισή της και η πρώτη διμοιρία των ΜΑΤ, οι οπαδοί του Ολυμπιακού χωρίστηκαν στα δύο και όσοι βρίσκονταν στην αριστερή πλευρά πολύ απλά «τις έπαιζαν» με τα ΜΑΤ, ενώ οι άλλοι προσπαθούσαν να ξηλώσουν το ηλεκτρονικό ρολόι. Έκοψαν τα καλώδια, προκάλεσαν βραχυκύκλωμα και οι υπεύθυνοι του σταδίου φοβούμενοι πιθανή ηλεκτροπληξία από τα γυμνά καλώδια που αιωρούνταν στην κερκίδα, έκοψαν την παροχή ρεύματος στο μισό γήπεδο, βυθίζοντας στο σκοτάδι ακόμα και τα αποδυτηρία των δύο ομάδων. Με τη σέντρα του ντέρμπι η κατάσταση εκτονώθηκε, τα ΜΑΤ αποχώρησαν και όλα κύλησαν ομαλά.

Και επίσημα στα χέρια του Κόκκαλη

Ομαλά εξελίχθηκε και η μετάβαση της ΠΑΕ Ολυμπιακός στου Ρέντη, όπου ο, Χάρης Καραμολέγκος, ανακοίνωσε το πριμ των 500 χιλιάδων δραχμών ανά ποδοσφαιριστή από τον Πρόεδρο. «Ποιον από τους δύο;» πετάχτηκε ο Γιώργος Μητσιμπόνας, με τον τότε Διευθυντή της ερυθρόλευκης ΠΑΕ να δίνει τη μεγάλη είδηση: Πρόεδρος του Ολυμπιακού ήταν πλέον ο Σωκράτης Κόκκαλης. Επισήμως επειδή ο Σταύρος Νταϊφάς θα μετέβαινε στην Ισπανία για επαγγελματικούς λόγους (ήταν ιατρικοί οι λόγοι) και ανεπισήμως επειδή το πρόβλημα των χρεών είχε επιλυθεί και ο Σωκράτης Κόκκαλης μπορούσε πλέον να αναλάβει τις τύχες του λαοφιλέστερου συλλόγου της Ελλάδας. Ο αείμνηστος Νταϊφάς εξέδωσε μια ιστορική ανακοίνωση την επόμενη μέρα και η νέα εποχή στον Ολυμπιακό είχε ξεκινήσει.

Το πρώτο ντέρμπι της εποχής Κόκκαλη στον Ολυμπιακό

«Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης του Δ.Σ. της ΠΑΕ, παρακέλεσα τον κ. Κόκκαλη να αναλάβει την προεδρία της ΠΑΕ Ολυμπιακός, μέχρι το τέλος της θητείας της διοίκησης. Οι λόγοι που με ώθησαν στην απόφαση αυτή είναι καθαρά επαγγελματικοί. Δηλώνω ότι θα παραμείνω στο διοικητικό συμβούλιο και θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια από κοινού με τον κ. Κόκκαλη και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν τον Ολυμπιακό. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή που ο κ. Κόκκαλης αποδέχτηκε το αίτημα αυτό και για μια ακόμα φορά απέδειξε το μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ολυμπιακό» ήταν η ανακοίνωση του Σταύρου Νταϊφά.

Ακολούθησε η ανακοίνωση του Σωκράτη Κόκκαλη που μεταξύ άλλων ανέφερε: «[...] θέλω κατ' άρχήν να επισημάνω το δύσκολο έργο που επιτελέστηκε από τον κ. Νταϊφά και τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ. Από κοινού αντιμετωπίσαμε τα πελώρια προβλήματα της ΠΑΕ και η μεγάλη εμπειρία του κ. Νταίφά και η αγάπη τον προς τον Ολυμπιακό θα μας βοηθήσει να ολοκληρώσουμε το έργο που αναλάβαμε. Σ' αυτή την προσπάθεια καλούμε να μας συμπαρασταθούν ενεργά και όλοι οι φίλοι τον Ολυμπιακού. Να είστε σίγουροι ότι ξεκινά μια νέα εποχή».

Ήταν 15 Απριλίου του 1993. The rest is history.

News 24/7

24MEDIA NETWORK