Η λύση για να μην πουλάει ο Ολυμπιακός υπάρχει και είναι απλή

Μετά τον Τσιμίκα, ενδέχεται να ακολουθήσουν κι άλλες πωλήσεις στον Ολυμπιακό. Και αυτή η πιθανότητα είναι που φέρνει πάλι στο προσκήνιο μια υποβόσκουσα μουρμούρα, πάντα συνδεδεμένη με τις ίδιες ατάκες. Αν πάντως ψάχνει κάποιος λύση για να μην πουλάνε οι Πειραιώτες, υπάρχει. Και είναι απλή. Αλλα μάλλον δεν θα αρέσει.

Ζοζέ Σα και Ρούμπεν Σεμέδο σε πανηγυρικό στιγμιότυπο. Αμφότεροι βρίσκονται στο μεταγραφικό στόχαστρο σημαντικών συλλόγων του εξωτερικού. LATO KLODIAN / EUROKINISSI
EUROKINISSI SPORTS/ΚΛΟΝΤΙΑΝ ΛΑΤΟ

Η καταπληκτική σεζόν που πραγματοποίησε ο Ολυμπιακός σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν ήρθε χωρίς το ανάλογο τίμημα. Το οποίο μεταφράζεται στο ενδιαφέρον και τις προτάσεις συλλόγων του εξωτερικού για πολλούς από τους παίκτες του ρόστερ. Προτάσεις που ενίοτε φτάνουν σε τόσο δυσθεώρητα ύψη, που τη μια στιγμή αντιμετωπίζονται με χλεύη και θυμηδία και την άλλη προκαλούν... εκκωφαντική σιωπή. Μια τέτοια πρόταση ήταν και αυτή που έφερε τον Κώστα Τσιμίκα από το Αθλητικό Κέντρο Ρέντη σε ένα γίγαντα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου όπως η Λίβερπουλ.

Και είναι αυτή ακριβώς η κατάκτηση, που βάζει τον Ολυμπιακό σε... μπελάδες. Οι 'ερυθρόλευκοι' κατάφεραν την τελευταία δεκαετία να ξεπεράσουν την φήμη ενός ελληνικού κλαμπ στον τρόπο που κάνουν τις δουλειές τους. Η Ευρώπη πλέον γνωρίζει πως στο ρόστερ του Ολυμπιακού μπορεί να βρει 'διαμάντια' αλλά όχι στις εξευτελιστικές τιμές του παρελθόντος. Πρόκειται για αξίωμα που κέρδισαν οι 'ερυθρόλευκοι', το οποίο τους έχει βοηθήσει στο μέγιστο βαθμό να περάσουν αναίμακτα την τεράστια οικονομική κρίση που χτύπησε τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Όσοι το έχετε αυτό στο μυαλό σας ως δεδομένο, κάτι δεν υπολογίζετε σωστά.

Την ίδια στιγμή αυτή ακριβώς η κατάκτηση του Ολυμπιακού, που πλέον του δίνει το προνόμιο να συνδιαλέγεται αποκλειστικά σε επίπεδο διοικήσεων -χωρίς να μεσολαβούν μάνατζερ- με αυτή της Λίβερπουλ για μια μεταγραφή άνω των 16 εκατ. ευρώ για Έλληνα ποδοσφαιριστή, του δημιουργεί... πρόβλημα. Πρόβλημα που έρχεται μέσα από την επιλογή μιας μερίδας κόσμου και ΜΜΕ να κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Γιατί αν πραγματικά δεν καταλαβαίνει τότε δεν υπάρχει λόγος συζήτησης καν...

Μετά τον Τσιμίκα, δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν κι άλλες πωλήσεις. Σεμέδο, Σα, Καμαρά, Γκιλιέρμε και όχι μόνο, είναι ποδοσφαιριστές που ανά πάσα στιγμή μπορούν να φέρουν 'δυνατές' προτάσεις από ανώτερα κλαμπ ή πρωταθλήματα. Και αυτή η πιθανότητα είναι που φέρνει πάλι στο προσκήνιο μια υποβόσκουσα μουρμούρα, πάντα συνδεδεμένη με τις ίδιες ατάκες. "Διαλύεται η ομάδα", "δεν μπορεί να κρατήσει έναν κόρμο", "ακατανόητη η επιλογή της διοίκησης", "τι κάνει πάλι ο Μαρινάκης".

Πρόκειται για μια συνθήκη που κάποιος μπορεί να αξιολογήσει κάτω από δύο λογικές: αυτή που έρχεται σε πλήρη εναρμόνιση με την πραγματικότητα και αυτή που σε ωθεί σε πορίσματα με βάση τους ευσεβείς πόθους, πασπαλισμένους με τις αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, εντελώς ασύνδετης με την σημερινή. Σε αυτό το κείμενο η λογική αυτή δεν έχει θέση. Θα εξετάσουμε λοιπόν τι ακριβώς συμβαίνει με βάση την πραγματικότητα. Που μπορεί να είναι σκληρή, αλλά συνάμα πλήρως ευθυγραμμισμένη με τον αληθινό και όχι τον φανταστικό κόσμο.

Ο Ολυμπιακός είναι ένα κλαμπ που επιθυμεί να συγκαταλέγεται στα οικονομικά αυτάρκη. Το πρώτο που πρέπει να κάνει κάποιος είναι αποκωδικοποιήσει τι σημαίνει να είναι κάποιος οικονομικά αυτάρκης. Εν συντομία όταν μιλάμε για ποδοσφαιρική ομάδα, δεν αφορά μονάχα τα χρήματα που απαιτούνται για τα συμβόλαια και τις αγορές των παικτών. Αφορά κάθε λειτουργία του συλλόγου και κάθε άτομο που έχει υπαλληλική σχέση με τον οργανισμό. Αφορά οποιοδήποτε έξοδο σχετίζεται με την λειτουργία των υποδομών, του Αθλητικού της Κέντρου, του γηπέδου, του σκάουτινγκ, των μετακινήσεων, του προσωπικού διοικήσεως. Βάλτε λίγο στο μυαλό σας τι έξοδα μπορεί να έχει η ΠΑΕ Ολυμπιακός συνολικά και τι ακριβώς προϋποθέτει -σε επίπεδο οικονομικών πόρων- το να καταφέρει να είναι οικονομικά αυτάρκης...

Υπάρχουν φυσικά και νοσταλγοί του άλλου μοντέλου, αυτού που θέλει τον μεγαλομέτοχο - ιδιοκτήτη να βάζει συνέχεια λεφτά από την τσέπη του καλύπτοντας τις ανάγκες της εταιρείας. Ωστόσο οι υποστηρικτές αυτού του μοντέλου (που στο μεταξύ έχει 'πεθάνει' ελέω FFP αλλά κουβέντα να γίνεται) θα πρέπει να έχουν έτοιμες και τις λύσεις όταν ο μεγαλομέτοχος - ιδιοκτήτης 'χαιρετήσει' μια ωραία πρωία... Και όχι, η απάντηση δεν είναι το 'μαγαζί-γωνία' που κάνουν ουρά ποιος θα το πρωτοπάρει. Θυμηθείτε μόνο πως όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης είπε 'πουλάω' (με οικονομικό άνοιγμα μεταξύ άλλων ύψους 60 εκατ. ευρώ...), υποψήφιοι αγοραστές ήταν δύο: ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης. Μπορείτε να μαντέψετε πού θα βρισκόταν σήμερα ο Ολυμπιακός αν η ΠΑΕ είχε περάσει στα χέρια του δεύτερου;

Οι Πειραιώτες σήμερα δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να ενεργούν με βάση τις σύγχρονες προσταγές του ποδοσφαίρου. Τα κορυφαία κλαμπ στον κόσμο δεν γίνεται να είναι παράδειγμα προς μίμηση μόνο με όσα κάνουν στο χορτάρι, αλλά και με τον τρόπο που λειτουργούν έξω από αυτό. Και φυσικά οι πωλήσεις δεν αποτελούν εξαίρεση. Ο Ολυμπιακός ούτε διαλύεται, ούτε αδυνατεί να κρατήσει τον κορμό του, ούτε κάνει ακατανόητες επιλογές.

Ο Ολυμπιακός πράττει σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού. Αλλά και την -καθ'όλα φυσιολογική- επιθυμία των πααικτών του. Τι πιστεύει κανείς; Ότι ο Μανωλάς δεν ήθελε να πάει στη Ρόμα; Ο Μιλιβόγεβιτς στην Πάλας; Ο Μήτρογλου στην Φούλαμ; Ο Σάμαρης στην Μπενφίκα; Ο Τσιμίκας στην Λίβερπουλ; Πιστεύει κανείς πως ο Σεμέδο ήρθε στον Ολυμπιακό για να περάσει το υπόλοιπο της καριέρας του στο λιμάνι; Πως ο Σα μεγάλωσε με αφίσα του Νικοπολίδη στο προσκεφάλι του; Ό,τι ο Καμαρά θα μείνει ασυγκίνητος στο ενδιαφέρον της Μίλαν; Πως ακόμη και ο Πέδρο Μαρτίνς θα πει όχι σε μια ομάδα από την Αγγλία όταν έρθει η στιγμή; Γιατί ο Ολυμπιακός δεν εξάγει μόνο παίκτες, αλλά και προπονητές τα τελευταία χρόνια. Βαλβέρδε, Ζαρντίμ, Σίλβα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Στις πωλήσεις δεν υπάρχει προκαθορισμένη επιλογή. Υπάρχει το timing. Όταν είναι σωστό, πουλάς. Ο Τσιμίκας ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα και πήγε στη Λίβερπουλ. Το ίδιο κοντεύει και ο Καμαρά. Ο Σα, ο Σεμέδο, όταν υπέγραψαν στον Ολυμπιακό, το έκαναν για να έχουν την δυνατότητα να δουλέψουν, να παίξουν, να διακριθούν και να μετακινηθούν σε ένα ανώτερο πρωτάθλημα, σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Η πραγματικότητα είναι αυτή. Εκτός κι αν κάποιος θεωρεί πως θα προτιμούσαν να μείνουν σε μια χώρα που δεν ξέρουν αν και πότε θα παίξουν τελικό Κυπέλλου ή πόσες ομάδες θα έχει το νέο πρωτάθλημα... Ούτε αφορά κάποιο είδος πολιτικής του Ολυμπιακού, αλλά την επιθυμία των ίδιων των παικτών. Με τους περισσότερους από τους οποίους ο Ολυμπιακός φροντίζει και χτίζει σχέσεις πέραν του επαγγελματικού. Γι' αυτό και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ποδοσφαιριστών που αποχωρούν με την επιστροφή να είναι πάντα στη σκέψη τους. Από τον Μιραλάς και τον Τουρέ που το πέτυχαν, μέχρι τους Μανωλά, Μιλιβόγεβιτς, Ποντένσε, Τσιμίκα που έχουν εκφράσει αυτή την επιθυμία φεύγοντας.

Αν ψάχνει κάποιος λύση για να μην πουλάει ο Ολυμπιακός, υπάρχει. Και είναι απλή. Να μην αγοράζει Σα, Σεμέδο, Καμαρά, Γκιλιέρμε, Ποντένσε, Μιλιβόγεβιτς, να μην 'μεγαλώνει' Τσιμίκες, Ρέτσους, Μανωλάδες, Μήτρογλου. Μπορεί να κάνει την προσπάθεια του μόνο με παίκτες όπως οι Σισέ, Μπα, Μασούρας, Μπουχαλάκης, Κούτρης, Ρομαό, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά. Δηλαδή παιδιά που είτε είναι ταλαντούχα αλλά θα χρειαστεί να παίξουν τουλάχιστον 2-3 σεζόν στα ερυθρόλευκα πριν κάνουν το επόμενο βήμα, είτε θα φέρουν προτάσεις που δεν θα συγκινήσουν τους ίδιους ή τον σύλλογο, είτε θα είναι μεγάλης κλάσης αλλά και προχωρημένης ποδοσφαιρικά ηλικίας χωρίς την πρεμούρα να ψάξουν πλέον κάτι παραπάνω.

Θα άρεσε αυτή η λύση; Μάλλον όχι. Αλλά σε αυτή τη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ο Ολυμπιακός έχει φτάσει πλέον στο σημείο που μπορεί να προσελκύει ή να 'φτιάχνει' παίκτες ανωτέρου επιπέδου από αυτό του ελληνικού πρωταθλήματος ή κάποιες φορές ακόμη και από αυτό της ομάδας. Μοιραία αυτοί οι παίκτες θα φύγουν με μεγάλες πωλήσεις. Γιατί αυτοί είναι οι κανόνες της αγοράς, πολύ περισσότερα όταν παίζεις με τα 'μεγάλα' παιδιά, όπως κάνουν οι 'ερυθρόλευκοι'...

Σκεφτείτε και μια άλλη λεπτομέρεια: η Λίβερπουλ θα πάρει 193 εκατ. ευρώ από τα τηλεοπτικά δικαιώματα της νέας σεζόν. Αγόρασε τον Τσιμίκα με +16 εκατ. ευρώ. Ο Ολυμπιακός για τη νέα σεζόν θα πάρει μετά βίας 7 εκατ. ευρώ για τα τηλεοπτικά. Με απλή αναλογική, ξέρετε πόσα θα έπρεπε να δώσει για αριστερό μπακ; Κάτι παραπάνω από... 600 χιλιάδες ευρώ! Για να μπορεί να ανεβαίνει πάνω από αυτή την αναλογία, να κατακτά τίτλους και να δηλώνει σταθερά ανταγωνιστικός στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός πρέπει να πουλάει...

Από εκεί και πέρα το μόνο σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός, όπως και κάθε σύλλογος αυτής της λογικής, έχει μια αλλά μεγάλη υποχρέωση. Απέναντι στον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας του. Να βρίσκει τις καλύτερες δυνατές λύσεις μετά από κάθε πώληση που πραγματοποιεί. Σίγουρα κάθε μεταγραφή έχει ρίσκο. Ρίσκο παίρνει η ομάδα που αγοράζει από τον Ολυμπιακό, ρίσκο έχει ο Ολυμπιακός όταν αγοράζει παίκτη για να αντικαταστήσει αυτόν που παραχώρησε. Στραβές θα γίνουν λοιπόν. Όμως ο σύλλογος που δρα οργανωμένα και πέφτει σε μια 'γκέλα' μεταγραφική ξεχωρίζει από τον σύλλογο που πάει στα τυφλά και ό,τι γίνει. Τα πρώτα χρόνια των καλών πωλήσεων του, ο Ολυμπιακός υστερούσε στο κομμάτι της σωστής αναπλήρωσης του κενού. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει εύρυθμη λειτουργία και σε αυτό. Εν κατακλείδι, ο Τσιμίκας πωλήθηκε, ενδεχομένως να ακολουθήσουν κι άλλοι. Το στοίχημα για τον Ολυμπιακό είναι να καλύψει γρήγορα και εύστοχα τα κενά. Για να έχει την τύχη και την δυνατότητα να μπει ξανά στην ίδια διαδικασία μετά από 1-2 σεζόν...

News 24/7

24MEDIA NETWORK