Μόνο ένας ο αναντικατάστατος στον Ολυμπιακό

Με τον Κωνσταντίνο Τσιμίκα να βρίσκεται ήδη στην Αγγλία για λογαριασμό της Λίβερπουλ, ο Ολυμπιακός επ’ ουδενί πρέπει να χάσει τον Μαντί Καμαρά από το ρόστερ του.

Τσιμίκας, Καμαρά και στο βάθος Σεμέδο, Ελ Αραμπί πανηγυρίζουν το γκολ του Μαροκινού στο Λονδίνο κόντρα στην Τότεναμ (4-2), σε παιχνίδι για τους ομίλους του Champions League (26/11/2019) - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: LATO KLODIAN / EUROKINISSI
Τσιμίκας, Καμαρά και στο βάθος Σεμέδο, Ελ Αραμπί πανηγυρίζουν το γκολ του Μαροκινού στο Λονδίνο κόντρα στην Τότεναμ (4-2), σε παιχνίδι για τους ομίλους του Champions League (26/11/2019) ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: LATO KLODIAN / EUROKINISSI

Η σχετικότητα του χωροχρόνου στο ποδόσφαιρο φαίνεται φέτος περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σεζόν. Από το ματς με τη Γουλβς μέχρι τον τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ, ένα διάστημα 24 ημερών προδιαθέτει ότι πρόκειται για την ίδια αγωνιστική περίοδο. Από το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ ως την έναρξη της Super League 1, εφόσον γίνει στις 12 Σεπτεμβρίου, ο λόγος πάλι πρέπει να γίνεται για την ίδια αγωνιστική σεζόν.

Η διαφορά από τα προηγούμενα χρόνια είναι όχι απλώς πελώρια στα διανύσματα, αλλά πειρακτική και για την αντίληψη. Ενώ ανάμεσα σε δύο σεζόν είναι αναμφίβολες οι αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό μιας ομάδας, ο Ολυμπιακός πρόκειται να υποστεί αλλαγές ενώ θα βρίσκεται στην... ίδια αγωνιστική σεζόν και θα συνεχίσει να υφίσταται ως την επομένη. Ήδη, στο τελευταίο ματς για το αγωνιστικό έτος 2020-21 θα πάει χωρίς το δακρυσμένο Ομάρ Ελαμπντελαουί και τον Κώστα Τσιμίκα, που κάνει τερατώδη μεταγραφή, ίσως την κορυφαία Έλληνα ποδοσφαιριστή, στη Λίβερπουλ.

Στην Τουρκία υπάρχει ενδιαφέρον για τον Γιουσέφ ελ Αραμπί από τη Φενέρμπαχτσε, για τον Μαντί Καμαρά ακούγονται διάφορα από εδώ και από εκεί, ο Ρούμπεν Σεμέντο και η Μπενφίκα έχουν συνδεθεί εδώ και καιρό, ενώ και για τον Παπ Αμπού Σισέ υπάρχουν σενάρια, κυρίως για τη Λυών, αλλά ούτως ή άλλως ο ίδιος θα επιστρέψει στις προπονήσεις τον Σεπτέμβρη, οπότε θα είναι δύσκολο να δώσει το παρών στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Για τον Ζοσέ Σα εννοείται ότι υπάρχουν προτάσεις, μέχρι και για δεύτερος στην Ατλέτικο Μαδρίτης, που μεσουρανεί ο Γιαν Όμπλακ, ο Γκιλιέρμε προς το παρόν δεν έχει ανανεώσει.

Ο αριθμός των ποδοσφαιριστών που γίνεται να φύγουν από τον Ολυμπιακό είναι τουλάχιστον έξι, πια. Δεν γίνεται καν λόγος για τις συμμετοχές που έχουν κάνει την περίοδο, με τον Γιώργο Μασούρα να έχει 52 και τον Ανδρέα Μπουχαλάκη 51, που προϋποθέτουν πολύ μεγάλο διάστημα ξεκούρασης.

Βεβαίως, το αληθινό πρόβλημα δεν είναι ο τελικός Κυπέλλου με την ΑΕΚ ή η πρεμιέρα της Super League. Αυτό που θα είναι δύσβατο εμπόδιο, θα είναι τα παιχνίδια για τα play off του Champions League, που οι ‘ερυθρόλευκοι’ ξεκινούν στις 22 ή τις 23 Σεπτεμβρίου, με τις ρεβάνς στις 29 και 30 του ίδιου μήνα. Στις κανονικές συνθήκες ο Ολυμπιακός θα τελείωνε τη σεζόν του τον Μάιο, θα ξεκινούσε προετοιμασία αρχές Ιούλη ή κάπου προς τα τέλη του Ιούνη, στην περίπτωση που είχε τρεις ευρωπαϊκούς γύρους προκριματικούς, και θα έπαιζε ξανά επίσημο παιχνίδι σχεδόν δύο μήνες ύστερα από το τελευταίο του.

Είναι πρόβλημα play off διότι ο Ολυμπιακός έχει την υποχρέωση, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να παρατείνει την ευρωπαϊκή πορεία του. Η απόσταση από το τελευταίο ευρωπαϊκό παιχνίδι του είναι τόσο κοντινή και η αίσθηση που έχει αποκομίσει ο υποστηρικτής του ότι η ευρωπαϊκή διάκριση ήταν πάρα πολύ κοντά τόσο έντονη, που θα είναι σοκ για όλους ενδεχόμενη αποτυχία να μπει στους ομίλους κάποιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ο χρόνος, όμως, είναι ολίγιστος και στο πλάνο, σε τέτοιες περιπτώσεις, το ρίσκο που παίρνεται είναι πάντα μεγαλύτερο. Πώς θα αντικαταστήσει ο Πέδρο Μαρτίνς τους ‘χαμένους’ ποδοσφαιριστές και τι θα μπορούσε να ζητήσει από τη διοίκηση της ομάδας για τη νέα περίοδο; Κι αυτό είναι ένα ρίσκο, καθώς ακόμα κι έτσι να μείνει το ρόστερ, θα πρόκειται για ποδοσφαιριστές που έχουν ξεκουραστεί ελάχιστα, πόσω μάλλον αν πρόκειται να φύγουν και να κάνουν το επόμενο βήμα.

Τα δεδομένα

Την τωρινή αγωνιστική περίοδο φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός βασίστηκε κατά κόρον στην τριάδα των χαφ του και τις εναλλαγές τους στον αγωνιστικό χώρο. Η ανωτερότητα του Ολυμπιακού βασίστηκε κατά πολύ στους τρεις κεντρικούς, τον Γκιλιέρμε, τον Μπουχαλάκη και τον Αφρικανό. Ο πρώτος φέρεται να θέλει να φύγει (αν σημαίνει αυτό το ότι δεν θέλει να ανανεώσει), ο τρίτος είναι περιζήτητος και, αυτήν τη στιγμή, μόνο ο δεύτερος μοιάζει σίγουρος. Αν δούμε κάποιον από αυτόν τους τρεις ποδοσφαιριστές ως μονάδες, χάνεται το νόημα. Ασφαλώς και η ομαδική βελτίωση φέρνει την ατομική αρτιότητα, βεβαίως οι νίκες φέρνουν χαμόγελα και συνήθως όρεξη για δουλειά, όμως δεν είναι ανεξάρτητη η απόδοση του Μπουχαλάκη από εκείνη του Γκιγιέρμε. Είναι ο ένας που κάνει τον άλλον καλύτερο.

Οι ακραίοι του Ολυμπιακού μπορούσαν να ανεβαίνουν και να δημιουργούν υπεραριθμία με τους επιτελικούς μέσους, διότι είχαν τη σιγουριά ότι αν η μεριά τους ξέμενε, σε μια γρήγορη αλλαγή της μπάλας, ένας από τους τρεις χαφ, θα μπορούσε να καλύψει αυτόν το χώρο. Ταυτοχρόνως, αφού αυτή η βοήθεια δεν θα συνιστούσε μεμονωμένο γεγονός, άλλος εκ της... αγίας τριάδας θα αναλάμβανε το πόστο εκείνου που θα βρισκόταν στο άκρο και ράβε και ξήλωνε.

Αυτό σε όλη τη χρονιά σήμαινε ότι δεν υπήρχαν κενά σε αυτού του είδους το κομμάτι, άρα ο Τσιμίκας και ο Ομάρ μπορούσαν να κάνουν κούρσες και να βρίσκονται σε θέση ισχύος, δίνοντας στον Βαλμπουενά ή τον Μασούρα και τον Κώστα Φορτούνη, όταν επέστρεψε, το δικαίωμα να κουβαλήσουν την μπάλα προς την περιοχή. Οι ασίστ ή οι παρ’ ολίγον πάσες για γκολ του Γάλλου, άλλωστε, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, προέκυπταν στα ανεβάσματα του Τσιμίκα, κάτι που δεν είναι τυχαίο. Το ίδιο, αν και σε μικρότερη αναλογία, γινόταν και στη δεξιά πλευρά.

Ο Ολυμπιακός, ως επιχείρηση, έχει θέσει τιμές-πλαφόν για τους ποδοσφαιριστές του. Λίγο κάτω λίγο πάνω, αν τα χρήματα με τα οποία έχει προσδιορίσει δοθούν, θα τους ευχαριστήσει και θα τους αποχαιρετήσει. Κυρίως η περίπτωση του Τσιμίκα, που ο Ντανιέλ Ποντένσε ‘κράτησε’ στο Φάληρο όταν η Γουλβς δέχθηκε να πληρώσει αδρά τους ‘ερυθρόλευκους’, όποιο κι αν ήταν τελικά το ποσό που δαπανήθηκε, για χειμερινή μεταγραφική σεζόν, θυμίζει έντονα εκείνη του Γρηγόρη Γεωργάτου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω έπαιξε μεγάλο ρόλο στη διαπαιδαγώγησή του: ο ‘Γκεό’ προερχόταν από την κορυφαία σεζόν του Ολυμπιακού στην ιστορία του, η πλευρά με τον ίδιο και τον Τζόρτζεβιτς ήταν, τουλάχιστον ως φέτος, η κορυφαία έκδοσή της και το αληθινό ενδιαφέρον της Ίντερ έμοιαζε με εξωγήινη είδηση για την εποχή... αλλά ο Ολυμπιακός δεν κάλυψε ποτέ αυτό το κενό και όταν ο Γεωργάτος επέστρεψε δεν ήταν ο ίδιος ποδοσφαιριστής. Η θέληση του Τσιμίκα στο πρόσωπο με πρόσωπο είναι παροιμιώδης και θα παίζει σε μία ομάδα, πια, που τα ανεβάσμα των ακραίων αμυντικών αποτελούν ιερή παράδοση. Τα 16,5 εκατομμύρια ευρώ και η διατήρηση του 20% των δικαιωμάτων του, μαζί με τη διαφήμιση που φέρνει η ομάδα που αποκτά τον ποδοσφαιριστή, δημιουργούν αυτό το πλαφόν.

Για τον Γιουσέφ ελ Αραμπί τα πράγματα είναι απλούστερα: τα 27 φετινά γκολ του είναι μία εκπληκτική επίδοση, αν αναλογιστεί κάποιος ότι το πρωτάθλημα διακόπηκε για τρεις μήνες. O ρυθμός, βεβαίως, έπεσε ελαφρώς, αφού σε 11 παιχνίδια βρήκε 3 φορές δίχτυα, όλες για τα play off. Ο Ολυμπιακός έχει αντικαταστάτη στην περίπτωση που ο Μαροκινός φύγει και τα χαρακτηριστικά τους είναι σχεδόν παρόμοια, αν και ο Αχμέντ Χασάν φαίνεται ότι δεν είναι τόσο αποτελεσματικός (δηλαδή εξοργιστικά, όπως φάνηκε στο πρώτο μέρος της περιόδου) απειλώντας με το πόδι. Για τους επιθετικούς, πάντως, όσο ικανοί κι αν είναι, δεν υπάρχει εγγύηση ότι επειδή είχαν κάποια στιγμή μοναδική έφεση στο γκολ, θα συνεχίσουν να έχουν. Ειδικά στη φετινή ομάδα, η πολυτέλεια των δημιουργών να βρίσκουν τους εκτελεστές στη συχνότητα που αυτό γινόταν ήταν η απάντηση σε πολλές ερωτήσεις.

Σε ό,τι αφορά τους αμυντικούς και τον τερματοφύλακα, το δίλημμα ‘πουλάμε ή όχι’ σε μία ελκυστική πρόταση δεν είναι, στην πραγματικότητα, καν δίλημμα. Ο Ρούμπεν Σεμέντο δεν αποδείχθηκε μέντορας των δύο Αφρικανών, του Ουσεϊνού Μπα και του Σισέ, αλλά περισσότερο ένας καλός παρτενέρ. Ο Πορτογάλος έβγαλε τη χρονιά έχοντας αναμφισβήτητα θετικό πρόσημο, αλλά δεν έχει το διαμέτρημα του Όλοφ Μέλμπεργκ, ώστε και λειτουργεί και διδακτικά για τον παρτενέρ του, και η περίπτωση να τον δώσει ο Ολυμπιακός δεν φέρνει περισσότερο άγχος και προβληματισμό από τα προσδοκώμενα.

Για τον Σισέ, από την άλλη μεριά, είναι ένα ζήτημα η παραχώρησή του τώρα, καθώς στο Φάληρο θεωρούν -και δεν υπάρχει λόγος να μην το κάνουν- ότι αργότερα η δική του αξία θα ανέβει περισσότερο, όπως και εκείνη του Μπα. Για τον Σα ήδη έχουν γίνει κινήσεις για την απόκτηση τερματοφύλακα, καθώς ο Ντανιέλ Σούμπασιτς, ένας από τους τρεις πορτιέρε που έχουν πιάσει τέσσερα πέναλτι στη διαδικασία σε Παγκόσμιο Κύπελλο (μαζί με τον Σέρχιο Γκοϊκοετσέα και τον Χάραλντ Σουμάχερ), στη φάση των ‘16’ με τη Δανία και τον προημιτελικό του 2018 με την οικοδέσποινα Ρωσία, είναι μία περίπτωση που δεν διέπεται μόνο από φιλολογία στο ενδιαφέρον της.

Οι... καινούργιοι

Είναι δεδομένο ότι οι ανακατατάξεις θα δώσουν χρόνο συμμετοχής και σε ποδοσφαιριστές που φέτος πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος των παιχνιδιών καθισμένοι στον πάγκο ή τρέχοντας πίσω από την εξωτερική γραμμή του αγωνιστικού χώρου. Ο Κώστας Φορτούνης θα αναλάβει αναβαθμισμένο ρόλο, αφού θα είναι απολύτως υγιής ενώ πιθανότατα θα συμβεί το ίδιο με τον Καφού, που σεβάστηκε τα λεπτά συμμετοχής του. Ο Λάζαρ Ραντζέλοβιτς ήταν επίσης ένας πολύτιμος αναπληρωματικός, ενώ και ο Μπρούνο Γκασπάρ, που επίσης έχει έντονο... κόρτε από την Πορτογαλία, θα διεκδικήσει να είναι ο βασικός δεξιός μπακ της ομάδας, έχοντας ήδη μία χρονιά και 21 συμμετοχές σε αυτήν.

Το ζητούμενο είναι τι θα συμβεί στα αριστερά, μέχρι τουλάχιστον να γυρίσει δυνατός ο Λεονάρντο Κούτρης, που η κίνηση του Ολυμπιακού να τον παραχωρήσει δανεικό έδειξε, τελικώς, το σεβασμό προς το πρόσωπό του και που, στο τέλος, θα τον κερδίσει. Ο Φοντέ Καμαρά δεν λογίζεται ακόμα ως έτοιμος να σηκώσει τέτοιο βάρος και ήδη έχουν ακουστεί διάφορα ονόματα, με πρώτο του Περουβιανού Μιγκέλ Τράουκο, ενώ υπάρχει στη λίστα και ο Μαουρίσιο Ίσλα.

Στη σούμα, και με τον Γκιλιέρμε να είναι ante portas, οι ποδοσφαιριστές που ο Ολυμπιακός θα πρέπει να σκεφτεί διπλά και τρίδιπλα για να παραχωρήσει, είναι ο... εξής ένας: ο Μαντί Καμαρά. Ο Τσιμίκας ενσάρκσωσε το όραμα του ποδοσφαιριστή που η δουλειά μπορεί να τον φέρει οπουδήποτε και τουλάχιστον μέσα στην αγωνιστική περίοδο αποδείχθηκε και η θέληση του χαρακτήρα του, η απομόνωση όποιων αρνητικών επιρροών και η επιθυμία να είναι ένας σωστός συμπαίκτης. Ο Τσιμίκας έχει αυτήν τη σκληρή μενταλιτέ του επαγγελματία που δεν μένει στην προηγούμενη στιγμή, αλλά κοιτάζει πώς να διατηρήσει το πλεονέκτημα που έχει αποκτήσει ή να διορθώσει το λάθος που έχει κάνει.

Ο Αφρικανός, στα 23 του, μπορεί να γίνει σε μία διετία η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του Ολυμπιακού. Τέτοιοι ποδοσφαιριστές -και μάλιστα με πιο αραιή επιθετική έφεση- αποτέλεσαν το όνειρο του νεαρού Ζοσέ Μουρίνιο όταν ανέλαβε προπονητής της Τσέλσι το καλοκαίρι του 2004. Αυτό που έκανε ο Καμαρά ήταν να βελτιωθεί τεχνικά μέσα στην περίοδο, να βάλει στοιχεία στο παιχνίδι του που έγιναν αμέσως οφθαλμοφανή. Από την απειλή έξω από την περιοχή ως την πάσα στο σωστό χρονικό σημείο, ο ποδοσφαιριστής από τη Γουινέα έγινε εκείνος που έδωσε άλλη μία επιθετική επιλογή στον Ολυμπιακό και τον κατέστησε απρόβλεπτο. Συν, βεβαίως, ότι η κίνησή του ήταν αέναη, πως έπαιξε 17 διαδοχικά παιχνίδια δίχως να βαρυγκωμά, ότι γενικώς έκανε μία ονειρώδη σεζόν.

Το ζήτημα του χρόνου

Η μεγαλύτερη σημασία, πια, σε κάθε αγοραπωλησία για όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες που έχουν το δέλεαρ των ομίλων, είναι το πότε θα γίνει. Το τέλος της μεταγραφικής περιόδου μετατέθηκε από την UEFA για τις 5 Οκτωβρίου, που σημαίνει ότι θα υπάρχει αγωνιστική ευελιξία. Πέρα από τα δεδομένα, ότι το έμψυχο δυναμικό του Ολυμπιακού θα κουβαλά λίγη περισσότερη κούραση από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, αλλά, πάλι, πως θα έχει τη δυνατότητα να παίξει με την κεκτημένη ταχύτητα από την προηγούμενη περίοδο, ο οργανισμός πρόκειται να ψάξει την καλή συμφωνία. Βρήκε την πρώτη για φέτος πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο μισό του Αυγούστου.

Αυτό του δίνει το δικαίωμα να μη βιαστεί να επισυνάψει οποιαδήποτε άλλη, αν δεν είναι στα στάνταρ του. Θα μπορούσε να δώσει κάποιον άλλον ακόμα και μετά τα play off του Champions League, κάτι που θα του έδινε πλεονέκτημα πηγαίνοντας στις αναμετρήσεις. Μετά τις σταθερές που έθεσαν ο Ντανιέλ Ποντένσε και ο Κώστας Τσιμίκας, ο Ολυμπιακός αποκτά την άνεση να αποφασίζει ως οργανισμός που δεν θέλει να δίνει τους ποδοσφαιριστές του εκβιαστικά, αλλά που σέβεται την προσπάθειά τους, τους κοστολογεί αναλόγως και, ταυτοχρόνως, διευρύνει το όνομά του ως κλαμπ στο οποίο μπορεί ο φιλόδοξος ευρωπαϊκός σύλλογος να πάρει κάποιον που θα του κάνει τη δουλειά με το παραπάνω.

News 24/7

24MEDIA NETWORK