Ο φοβικός Μαρτίνς είναι στο +17

Ο Ολυμπιακός νίκησε μάλλον εύκολα στην Τούμπα, εξασφάλισε τον έτσι κι αλλιώς 'εξασφαλισμένο' τίτλο και μπορεί να νιώσει, μετά από δυο χρόνια, και πάλι κυρίαρχος. Θα έλεγε κανείς, ωστόσο, ότι αν οι 'ερυθρόλευκοι' κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή ίσως να το χρωστούν σε αυτή την διετή ανομβρία. Ήταν η στιγμή που έπρεπε να θυμηθούν ξανά τις βασικές ποδοσφαιρικές αρχές: Καλό ρόστερ, εμπιστοσύνη στον προπονητή.

Η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια της χρονιάς ο Πέδρο Μαρτίνς μπήκε στο στόχαστρο, με ορισμένους να προβλέπουν ότι "στο επόμενο στραβοπάτημα, θα δει την πόρτα της εξόδου", η δουλειά του Πορτογάλου ωστόσο ήταν τόσο μεθοδική όσο και αποτελεσματική, που πραγματικά οποιαδήποτε αμφισβήτηση του προπονητή των Πειραιωτών περνούσε τα όρια της κωμωδίας.

Χωρίς να σημαίνει ότι είναι υπεράνω κριτικής ή ότι στη διαδρομή δεν έχει κάνει λάθη, ο Μαρτίνς κατάφερε να βάλει το τρένο στις ράγες, αδιαφορώντας για του καφενειακού επιπέδου αξιολόγησή του. Θέλετε να σας θυμίσω τι κατά καιρούς του έχουν σούρει; Η "εμμονή σε Μπουχαλάκη-Καμαρά", "ο Τσιμίκας που θα λιώσει από την κούραση", "τι τον θέλει πάλι τον Χασάν;" "δεν κερδίζει ντέρμπι, είναι φοβικός, δεν αλλάζει πράγματα αν του στραβώσει το πλάνο" και άλλα φοβερά και τρομερά, που αν ίσχυαν ο Ολυμπιακός δεν θα έπρεπε να είναι 17 βαθμούς (δέκα αν προτιμάτε μόνο το αγωνιστικό κομμάτι) μπροστά, αλλά πίσω!

Ναι, ο Μαρτίνς έχει εμμονή σε Μπουχαλάκη-Καμαρά, που μαζί με τον Γκιλιέρμε όμως έχουν συνθέσει μια θαυμάσια τριάδα στη μεσαία γραμμή, ίσως την πιο δυνατή απ' όλες του Ολυμπιακού στη φετινή σεζόν. Προφανώς ο Τσιμίκας όχι μόνο δεν 'έλιωσε', αλλά συνεχίζει σαν να έχει καταπιεί ντούρασελ και αποτελεί αυτή τη στιγμή το υπ' αριθμόν ένα περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, αν λάβουμε υπόψη το μεταγραφικό βουητό που προκαλεί το ονοματεπώνυμό του.

Εφέτος ο Ολυμπιακός δεν έχει χάσει ούτε ένα από τα ντέρμπι του πρωταθλήματος. Πόσο φοβικός είναι, εν τέλει, ο προπονητής που έχει σαν παράσημο ένα τεράστιο διπλό μέσα στο Λονδίνο επί της Άρσεναλ; Κι όλα αυτά με τον καλύτερο παίκτη της περσινής σεζόν (Φορτούνης) τραυματία στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς, τον Ντανιέλ Ποντένσε να αποχωρεί για την Αγγλία, εκτός δράσης έναν από τους παίκτες-κλειδιά στο πρώτο μισό (Σουντανί) και δεύτερο στόπερ τον τελευταίο που υπολόγιζε στο ξεκίνημα της περιόδου.

Εκτός αν κανείς πίστευε ότι δίπλα στον Ρούμπεν Σεμέδο, θα έπαιζε (και πολύ καλά μάλιστα) ο άγουρος Ουσεϊνού Μπα, μετά την ασθένεια του Σισέ και την αποχώρηση του Μεριά. Α, και ο 'άχρηστος' Χασάν, με το που επέστρεψε στον Ολυμπιακό έγραψε πέντε γκολ για να κλείσει οριστικά τα στόματα...

Μπορεί να δείχνει αγχωμένος με τα αδιάκοπα πήγαινε-έλα στον πάγκο της ομάδας του, είναι φανερό, όμως, ότι ο Μαρτίνς όχι μόνο έμαθε καλά τον Ολυμπιακό, αλλά δούλεψε πάρα πολύ για αυτό που παρουσιάζει σήμερα η ομάδα του. Όλοι, άλλωστε, του αναγνωρίζουν την εργασιομανία του στο Ρέντη. Τον δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του, τον κέρδισε όχι γιατί πήρε τίτλο, αλλά επειδή πέρσι ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τη χρονιά παίζοντας σπουδαία μπάλα.

Την φετινή ανανέωση την πήρε μετά από την ξέφρενη πορεία προς το 45ο πρωτάθλημα αλλά και τις σπουδαίες ευρωπαϊκές βραδιές της ομάδας, η οποίας, μη το ξεχνάμε, έχει να δώσει και επαναληπτικό για τους '16' του Europa League.

Μιλάνε οι προσωπικότητες

Όμως το μυστικό δεν είναι μόνο ο Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός έκανε το περασμένο καλοκαίρι μια σειρά από μεταγραφές, που έβγαλαν τα λεφτά τους με το παραπάνω. Οι 'γέροι' Ματιέ Βαλμπουενά και Γιουζέφ Ελ Αραμπί, αναδείχθηκαν σε κορυφαίο δίδυμο, ένα από τα καλύτερα που έχουν δει οι 'ερυθρόλευκοι' οπαδοί. Ο κοντός Γάλλος που ξεχειλίζει από πάθος και ποιότητα είναι ο πρώτος στις ασίστ, ο ψηλός Μαροκινός έχει μια μοναδική αίσθηση του γκολ και είναι μακράν πρώτος σκόρερ της ομάδας...

Ο Ρούμπεν Σεμέδο, άσχετα αν είχε και κάποιες μέρες που χαριεντιζόταν με την επιπολαιότητα, είναι μακράν μια δεσπόζουσα προσωπικότητα στα μετόπισθεν. Αυτοί οι τρεις ήρθαν να προστεθούν σε ένα ήδη δυναμικό ρόστερ, που ανέδειξε φέτος και ένα ξεχωριστό παίκτη όπως ο Κώστας Τσιμίκας. Ο αριστερός μπακ του Ολυμπιακού έγινε κάτι αντίστοιχο (σε απόδοση μάλιστα, θα λέγαμε ότι τον ξεπέρασε) με τον δεξιό, τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, που όχι άδικα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ξένους του πρωταθλήματος.

Ο Ολυμπιακός έφτασε στο σημείο να ξεκινάει το ντέρμπι της Τούμπας με τον Κώστα Φορτούνη στον πάγκο. Ποια άλλη ομάδα στην Ελλάδα έχει αυτή την πολυτέλεια;

Προφανώς και δεν είναι όλα τέλεια στον Ολυμπιακό. Πάντα μπορείς να επιδιώξεις το καλύτερο, ακόμη και σε μια ομάδα που είναι από τώρα πρωταθλήτρια. Η εποχή βέβαια δεν προσφέρεται για βαρύγδουπες μεταγραφές, τα περισσότερα κλαμπ σε όλη την Ευρώπη μετράνε απώλειες αντί για κέρδη. Επειδή, όμως, μπορεί μέσα από μια γενική πτώση τιμών, μπορεί να προκύψουν, το πλεονέκτημα της οικονομικής ευρωστίας της ΠΑΕ, μπορεί να αποδειχθεί σε αυτή την περίπτωση πολύ μεγάλο.

ΥΓ: Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο ΠΑΟΚ ακολούθησε μια τελείως διαφορετική πολιτική, ενώ θεωρητικά είχε αυτός το πλεονέκτημα στο τέλος της προηγούμενης σεζόν. Ήταν πρωταθλητής και είχε ένα προπονητή (Ραζβάν Λουτσέσκου) που ενέπνεε την ομάδα, είχε βρει την απόλυτη χημεία αλλά και ένα μοναδικό στυλ παιχνιδιού που άρεσε και στους παίκτες. Δεν νομίζουμε ότι είχε στο παρελθόν ο 'Δικέφαλος' πιο συμπαγή ομάδα απ' αυτή του Λουτσέσκου. Κι όμως, όλο αυτό το οικοδόμημα ο ΠΑΟΚ με τις αστοχίες της διοίκησης του, κατάφερε να το γκρεμίσει. Και θέλει μεγάλη προσπάθεια να πετύχεις κάτι τέτοιο.