Ο Άρης θέλει να γίνει καλύτερος από πέρυσι χωρίς την υπέρβαση

Αν ο Δημήτρης Μάνος είναι ο αντικαταστάτης του Μπράουν Ιντέγε, τότε μπορεί να βγει ένα εύκολο και πρόχειρο συμπέρασμα για τη νέα σελίδα του Άρη, μετά τους τελευταίους 'πονοκεφάλους' και όλη την προσπάθεια που λίγο έλειψε να 'τιναχτεί' στον αέρα με τις ιστορίες λόγω ban.

Προφανώς ο Μάνος είναι μία πολύ καλή επιλογή (με μοναδικό προσωπικό στοίχημα να βρει ξανά τον εαυτό του έπειτα από 2 χρόνια), αλλά προφανώς η επιλογή του για τη γραμμή κρούσης δείχνει ξεκάθαρα ότι οι Θεσσαλονικείς πηγαίνουν σε πιο safe επιλογές.

Ο Ιντέγε πέρυσι ήταν η υπέρβαση. Η βιτρίνα μίας προσπάθειας για το βήμα παραπάνω. Η ενίσχυση για την Ευρώπη, για το κάτι καλύτερο στην Ελλάδα, μία επιλογή που στηρίχτηκε περισσότερο στον ντόρο παρά στο τι ακριβώς θα προσέφερε. Ο Μάνος έρχεται από μία περίεργη σεζόν με τον ΟΦΗ. Ξεκίνησε δυναμικά και στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Η κρητική ομάδα σκέφτηκε πολύ προτού αποφασίσει να τον αφήσει και ο Άρης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία. Ούτε μεταγραφική υπέρβαση ούτε υπερβολή. Ένας ποδοσφαιριστής που αναζητά το restart, σε μία ομάδα που επίσης αναζητά το restart.

Πρόσφατα, ο Θοδωρής Καρυπίδης παραχώρησε συνέντευξη Τύπου και ήταν από τις σπάνιες φορές που αποφάσισε να τοποθετηθεί (εκτός social media) για όλα τα τρέχοντα ζητήματα του συλλόγου. Μίλησε με τη γλώσσα της αλήθειας, φρόντισε να είναι προσεκτικός στο πού θα τοποθετήσει τον πήχη και ξεκαθάρισε ότι ο Άρης δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό.

Κανείς δεν το ζήτησε, αλλά η άνοδος του ΠΑΟΚ και το περσινό πρωτάθλημα έβαλαν στην εξίσωση αυτήν την κουβέντα: πότε και αν ο Άρης θα φτάσει στο επίπεδο να παλεύει για το πρωτάθλημα, όπως ο 'αιώνιος' αντίπαλος. Μόνο που πολλοί ξεχνούν πού ακριβώς ήταν οι 'κίτρινοι' πριν από λίγα χρόνια και πού βρίσκονται τώρα. Και επειδή ακριβώς αυτή η αλλαγή κι η επιστροφή στην κανονικότητα έγινε με κόπο, μία οποιαδήποτε κουβέντα πάνω από το ταβάνι του συλλόγου, θα πετάξει την προσπάθεια στον κάλαθο των αχρήστων.

Ο Άρης μπαίνει στη νέα χρονιά με τον ίδιο προπονητή, με την ίδια όρεξη από τα στελέχη του και με την ίδια προσήλωση για το κάτι παραπάνω. Αυτό το 'κάτι παραπάνω' ορίζεται ως προς τη σταθερότητα των βημάτων, χωρίς φανφάρες και κινήσεις που αποσκοπούν στην επίδειξη δυνάμεων προς τον ανταγωνισμό.

Μετά τον 'τυφώνα' με τις αποχωρήσεις και το ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ κι αφού πρώτα γλίτωσε τις καταστροφικές συνέπειες που θα προκαλούσε το ban, ο Άρης κινείται στο μεταγραφικό κομμάτι έχοντας ορίσει τα 'θέλω' του από νωρίς. Οι Φακούντο Μπερτόγλιο, Εμάνουελ Σάκιτς, Μάνος και ο Κριστιάν Γκανέα που έρχονται, είναι ποδοσφαιριστές που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της ομάδας και αυτές του προπονητή. Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας και αυτό πηγαίνει στα 'συν', όσον αφορά στην αλλαγή πλεύσης στον τομέα της ενίσχυσης.

Ο σχεδιασμός είναι σε πλήρη εξέλιξη και ο Μίχαελ Ένινγκ καλείται να 'χτίσει' μία ομάδα με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα, σε σχέση με την περσινή. Το γεγονός ότι έχει πέσει ο μέσος όρος ηλικίας δείχνει ακριβώς αυτό, αλλά στο γήπεδο θα φανούν όλα.

Το μεγαλύτερο στοίχημα του Άρη, εκτός από το να αποδείξει ότι δεν είναι... ελέφαντας, αφού πάντα θα υπάρχει ΚΑΙ αυτή η συζήτηση, είναι να φανεί καλύτερος από πέρυσι. Στο προηγούμενο πρωτάθλημα ήταν η ομάδα που είχε θετικό πρόσημο και άφησε γενικά καλές εντυπώσεις, αλλά αυτό πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Ο Άρης 'γράφει' πάνω σε μία 'λευκή κόλλα χαρτιού'. Και τα παθήματα του παρελθόντος πρέπει να γίνουν μαθήματα για το μέλλον. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν, Ένινγκ και Άγγελος Χαριστέας φαντάζουν ως εγγυητές αυτής της προσπάθειας, το μόνο που μένει είναι μία συνολική προσπάθεια για να διατηρηθεί το επίπεδο του ανταγωνισμού και να βγουν εις πέρας οι υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Όσο έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο δυνατές ομάδες σαν τον Άρη, άλλο τόσο ανάγκη έχει ο ίδιος ο Άρης να βαδίσει στα βήματα ανόδου που ο ίδιος χάραξε, έπειτα απ' την επιστροφή του στη Super League 1. Και, εν κατακλείδι, ίσως αυτή η νέα χρονιά που έρχεται, να είναι η πιο σημαντική μετά την άνοδο της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία. Γιατί εμπεριέχει το στοιχείο του αγωνιστικού ρεαλισμού.