Παναθηναϊκός: Το ουτοπικό σενάριο που θα άλλαζε την ατμόσφαιρα προς το καλύτερο

Το να κερδίσεις μία από τις πιο αδύναμες, αυτή την εποχή, ομάδες του πρωταθλήματος δεν είναι κατόρθωμα, ο Παναθηναϊκός το έκανε χωρίς να ζοριστεί και θα μπορούσε να το κάνει ακόμα πιο άνετα για να έρθει μία πιο εμφατική νίκη για τη συνέχεια.

Το μεσημέρι της Κυριακής στο ΟΑΚΑ ήταν από εκείνα τα μεσημέρια που θύμιζαν έντονα δεκαετία '90. Τότε που η πλειοψηφία των αγώνων γινόταν τέτοια ώρα και οι περισσότεροι από εμάς στηνόμασταν στο ραδιοφωνάκι για να ακούσουμε το αποτέλεσμα και περιμέναμε το βράδυ της Κυριακής για να δούμε τα γκολ.

Αυτή η διαδικασία δεν είναι πλέον στην καθημερινότητα του Παναθηναϊκού και αυτό πρέπει να παλέψει να διορθώσει ο Λάζλο Μπόλονι. Το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό πέρασε απαρατήρητο όχι λόγω ώρας, αλλά λόγω αδιαφορίας από πλευράς φίλων της ομάδας. Οπότε ο δρόμος μέχρι να επιστρέψει ο σύλλογος σε μία μορφή κανονικότητας είναι μακρύς και χρειάζονται πολλές τέτοιες νίκες μέχρι να επιτευχθεί ο σκοπός.

Oι 'πράσινοι' έχασαν την ευκαιρία για μία ευρεία νίκη απέναντι στην ομάδα του Δέλλα που δεν θα διαφοροποιούσε κάτι ως προς την αντιμετώπιση από τους φιλάθλους, αλλά θα έδινε 'αέρα' στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές να πιστέψουν στους εαυτούς τους. Το κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα και τα πολλά στραπάτσα είναι ξεκάθαρο ότι δημιούργησαν ψυχολογικό θέμα και αυτό το βλέπεις στα πόδια τους και στις κινήσεις τους. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αδικούν τους εαυτούς τους και δικαίως οποιαδήποτε καλή κουβέντα γραφτεί ή ειπωθεί για εκείνους αντιμετωπίζεται χλευαστικά.

Όταν το καλοκαίρι, στον απολογισμό των μεταγραφών, καταγραφόταν η ποιότητα που διαθέτει ο Παναθηναϊκός στο ρόστερ του, ελάχιστοι το έπαιρναν στα σοβαρά. Όταν δε ο Παναθηναϊκός έκανε τραγικό ξεκίνημα και δεν μπορούσε να σταυρώσει νίκη, οι προβλέψεις του καλοκαιριού έγιναν... επιθεωρησιακά νούμερα. Όχι άδικα, αφού η ίδια η ομάδα φρόντισε να αποδομήσει τις δυνατότητές της.

Για να κερδηθεί, λοιπόν, η εμπιστοσύνη και να αντιμετωπίζεται σοβαρά το όποιο σχόλιο και η όποια αρθρογραφία, δεν φτάνει μία νίκη επί του Παναιτωλικού. Χρειάζεται συνέχεια, χρειάζεται μία διάθεση βελτίωσης και ανοδικής τάσης. Μα πάνω απ' όλα χρειάζεται μία νίκη, πραγματική νίκη, που θα τονώσει την ψυχολογία.

Αυτή προσφέρεται σε δύο από τα επόμενα τρία παιχνίδια μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος. Ο Παναθηναϊκός παίζει εκτός με την ΑΕΚ, στη συνέχεια υποδέχεται τον ΠΑΣ Γιάννινα και έπειτα φιλοξενείται από τον ΠΑΟΚ. Το ιδανικό για τους 'πράσινους' θα ήταν το '3 στα 3', αλλά αυτό βάσει κατάστασης μόνο ως ουτοπία μπορεί να χαρακτηριστεί. Επί της ουσίας, όμως, δεν αλλάζει κάτι σε όσα αναφέραμε πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Αυτά είναι τα ματς που ο Παναθηναϊκός δεν θα μετρήσει απλώς τις δυνάμεις του, αλλά θα προσπαθήσει μέσα από τα ίδια τα παιχνίδια να μεγαλώσει σε αυτοπεποίθηση.

Στο τέλος της ημέρας ελάχιστοι θα θυμούνται ότι ο Παναθηναϊκός ναι μεν έχασε από τον Ολυμπιακό, αλλά είχε ένα πολύ καλό δεύτερο ημίχρονο. Περισσότεροι θα θυμούνται ότι ο Παναθηναϊκός είχε τις δυνατότητες να έχει και ένα καλό πρώτο ημίχρονο.

Αυτά ακριβώς είναι που θέλει να γεννήσει μέσα από τα ντέρμπι η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι. Χαρακτήρες και συμπεριφορές που συνάδουν με μία μεγάλη ομάδα. Ό,τι έκανε για 45 λεπτά στο στάδιο Καραϊσκάκη, με μεγαλύτερη διάρκεια, περισσότερο πάθος και θετικά αποτελέσματα.

Εκτός αυτών, μέσα από τα παιχνίδια αυτά βγαίνουν και ποδοσφαιριστές. Ο 19 ετών Αλεξανδρόπουλος στο Φάληρο μπήκε και άλλαξε την εικόνα. Με τον Παναιτωλικό πήρε παραπάνω από τα '15 λεπτά δημοσιότητας' και έδειξε τα εξαιρετικά του προσόντα. Κάθετο παιχνίδι, μεγάλο ποδοσφαιρικό θράσος και υψηλό επίπεδο.

Τελικά, το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είχε πράγματα να σου αφησει. Το μέλλον μπορεί να αφήσει περισσότερα, αρκεί να γλυκάνει τον κόσμο του η ίδια η ομάδα με τη νοοτροπία της. Επί Δώνη έχανε ματς, κέρδιζε χειροκρότημα. Τώρα δεν κερδίζει ούτε λίγο χρόνο να ασχοληθούν οι φίλαθλοι μαζί της.