Όταν ο Δέλλας έβλεπε 6 χρόνια μπροστά για τον Μάνταλο

Καλοκαίρι του 2014, στο αξιολάτρευτο Πήλιο. Η ΑΕΚ έχει αφήσει πίσω της το μαράζωμα στα γήπεδα της Γ' Εθνικής και προετοιμάζεται για τη δεύτερη πρωταθληματική αγγαρεία πριν από την επιστροφή στα 'μεγάλα σαλόνια'. Όλοι τη θεωρούν (και σωστά όπως αποδείχθηκε) δεδομένη, όμως το πικρό ποτήρι δεν είχε τελειώσει, όφειλε να το καταναλώσει μέχρι τον πάτο και το να συμμετέχει στη 2η τη τάξει κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος θα ήταν μια πιο σκληρή υπόθεση.

Για να μην υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις και με το σκεπτικό της δημιουργίας ενός κορμού ικανού να πετύχει μια εύκολη άνοδο και συνάμα να αποτελέσει τη βάση για τη Super League, αποκτήθηκαν παίκτες που με τα χρόνια αποδείχθηκαν σημαίνοντες για την πορεία προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2018. Μεταξύ αυτών και ο Πέτρος Μάνταλος, το πλέον πολυσυζητημένο πρόσωπο των τελευταίων ετών στον κιτρινόμαυρης απόχρωσης ποδοσφαιρικό πλανήτη. Γεννημένος με ταλέντο, έγινε με άνωθεν εντολή αρχηγός και ζει σε μια 'αιώνια' πάλη με τον εαυτό του και τους (κατά κανόνα άδικους, καθώς εκείνος δεν το ζήτησε ποτέ) αμφισβητίες του για το αν είναι ηγέτης ή όχι.

Πίσω στον χρόνο, εκείνες τις ημέρες στο Πήλιο, ο Τραϊανός Δέλλας απολάμβανε τις ημέρες δουλειάς με σαφώς πιο ποιοτικό ρόστερ από αυτό που διέθετε η ομάδα μία σεζόν νωρίτερα στη Γ' Εθνική και ήδη κοιτούσε πιο μακριά, αναλογιζόμενος τι θα μπορούσε να δημιουργήσει στη σεζόν της επιστροφής στην Α' Εθνική. Η τότε αναφορά του στον Μάνταλο ακούστηκε 'φουσκωμένη' από μία έντονη δόση υπερβολής, όμως επί της ουσίας ήταν προφητική.

Ο τότε προπονητής της ΑΕΚ έβλεπε στο πρόσωπο του Μάνταλου έναν παίκτη που θα έπρεπε να παίζει στη θέση '8', γιατί όχι μάλιστα να είναι εκείνος που θα έπαιρνε την πρώτη πάσα της άμυνας για να φτιάξει παιχνίδι πίσω από το ημικύκλιο της μεσαίας γραμμής. Σύμφωνοι, ως προς το δεύτερο σκέλος η σκέψη δεν ήταν και τόσο ταιριαστή με το προφίλ του Μάνταλου. Ως γενικότερη προσέγγιση ωστόσο, ο αποκαλούμενος και 'Κολοσσός' έβλεπε μπροστά όσον αφορά στην επίδραση που θα μπορούσε να έχει ο διεθνής χαφ στο παιχνίδι της Ένωσης, εφόσον δρούσε ως ένας μέσος όλων των χώρων του άξονα και όχι ως το '10αρι' που θα περίμενε τη μπάλα να φτάσει σε εκείνον για να ψάξει την τελική πάσα ή το σουτ.

Φτάσαμε στο 2020 για να γίνει ο Μάνταλος αυτό που ο Δέλλας έβλεπε το 2014 σε εκείνον. Στο μεσοδιάστημα, πέρασαν από την ομάδα κάμποσοι προπονητές, οι περισσότεροι εκ των οποίων τον 'κακομεταχειρίστηκαν', είτε χρησιμοποιώντας τον στις πτέρυγες είτε μη συλλαμβάνοντας το σωστό σχέδιο για την επαρκή αξιοποίησή του. Υπήρχαν δε περίοδοι που θα ορκιζόταν κάποιος ότι στον Μάνταλο είχαν δημιουργηθεί 'ψυχολογικά' για το ποια είναι η πραγματική θέση του. Σε σημείο να δείχνει (σχεδόν) εξοικειωμένος με την ιδέα ότι τελικά θα έπρεπε να βολεύεται, παίζοντας στα αριστερά. Θλιβερό!

Υπό τις οδηγίες του Μάσιμο Καρέρα, ο διεθνής μέσος έχει βρει ποδοσφαιρική ταυτότητα. Έφτασε σχεδόν 30 για να ξέρει πλέον ποιος είναι ο ρόλος που του ταιριάζει περισσότερο, αλλά μαζί και να συνειδητοποιήσει πόσο κακό του έκανε το προηγούμενο διάστημα αυτή η σύγχυση αγωνιστικής προσωπικότητας που είχε υποστεί, κυρίως επειδή τον αντιμετώπιζαν ως τον παίκτη για όλες τις δουλειές και τρύπες. Το ''παίζω όπου μου πει και κάνω ό,τι θέλει ο προπονητής μου'' δεν ισχύει για όλους τους παίκτες και ειδικότερα για εκείνους που είναι χαρισματικοί. Πρέπει να το εκφράζουν δίχως φόβο. Αν κάτι έμαθε καλά ο Μάνταλος σε αυτήν τη δύσκολη διαδρομή, είναι σίγουρα αυτό.