2 ομάδες, 2 πρωταθλήματα με 7 αγώνες στην ίδια σεζόν. Θα τον ζήλεψε ο Τάκης Φύσσας

Ο Αλφόνς Αρεολά δεν είναι μια περίπτωση Τομάζο Μπέρνι. Ένας τερματοφύλακας δηλαδή που η Ίντερ πληρώνει αδιαλείπτως από το 2014 για να περιφέρεται μεταξύ πάγκου-κερκίδας και να δέχεται κόκκινες κάρτες για να δικαιολογεί κάποια απ' αυτά. Ο 27χρονος Γάλλος κουβαλά πίσω του μια πορεία 107 συμμετοχών με την Παρί Σεν Ζερμέν (πλην των αγώνων σε Λανς ή Μπαστιά), έχοντας κρατήσει ανέπαφη την εστία του στα μισά παιχνίδια (53), και είναι σταθερά στην τριάδα των γκολκίπερ που καλούνται από τον Ντιντιέ Ντεσάμπ στους 'τρικολόρ', μ' έναν παγκόσμιο τίτλο να συμπληρώνει τις προσωπικές επιτυχίες.

Απλώς εφέτος ο Αρεολά έχει αγωνιστεί λιγότερο από ποτέ. Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τα χρόνια της ποδοσφαιρικής ακμής του. Συνολικά οι συμμετοχές του είναι 13 μέχρι εδώ. Σε δύο διαφορετικές ομάδες μάλιστα, καθώς από τις 2 Σεπτεμβρίου παραχωρήθηκε με τη μορφή δανεισμού στη Ρεάλ Μαδρίτης, έναντι του Κοσταρικανού Κέιλορ Νάβας. που έφυγε με προορισμό το Παρίσι για να είναι το Νο1.

Θεωρητικά ο Αρεολά θα είχε στη 'βασίλισσα' όσες πιθανότητες για τη θέση του βασικού αντιστοιχούσαν στον Τιμπό Κουρτουά. Πρακτικά, με τον Βέλγο να διορθώνει τα λάθη και να βελτιώνει σταδιακά την εικόνα του, αγωνίστηκε έπαιξε μόνο τέσσερα 90λεπτα, αυτά με την Οσασούνα, τη Γρανάδα, την Αλαβές και τη Λεγκανές, κρατώντας το μηδέν μόνο στο πρώτο ξ αυτών. Είχε ακόμη τρεις συμμετοχές στο Κύπελλο Ισπανίας και άλλες 2 έως τώρα στο Champions League, στο οποίο οι 'μερένγκες' έχουν να δώσουν τουλάχιστον το δεύτερο ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι, κυνηγώντας την ανατροπή του 2-1 στο 'Μπερναμπέου'.

Πολύ ή λίγο, ο Γάλλος συνέβαλε στην κατάκτηση του τίτλου στην Primera Division και την επιστροφή στην κορυφή ύστερα από το διάλειμμα διετίας. Από τη στιγμή δε που είχε προφτάσει να εμφανιστεί σε τρία ματς της Ligue 1 (Νιμ, Ρεν, Τουλούζ), προτού ενεργοποιηθεί η συμφωνία με το ισπανικό κλαμπ, πιστώνεται φυσικά και τον τίτλο που απονεμήθηκε στην Παρί, ανεξαρτήτως του αν το πρωτάθλημα διακόπηκε οριστικά, ως ένα από τα ελάχιστα στην ευρωπαϊκή επικράτεια ύστερα από κυβερνητική εντολή, καθώς η διαφορά που τη χώριζε από τους ανταγωνιστές της ήταν τουλάχιστον 12 βαθμοί και ουσιαστικά μη αναστρέψιμη.

Αετός ο Φύσσας, λίγο έλειψε το διπλό νταμπλ

Ο Αρεολά με όλες κι όλες 7 συμμετοχές σε δύο διαφορετικές ομάδες κατάφερε να πανηγυρίσει δύο κούπες σε λίγκες του Big5. Ένα ξεχωριστό επίτευγμα, που ενισχύεται από τον... ελάχιστο αριθμό συμμετοχών και σίγουρα ομοιάζει με το αντίστοιχο του Τάκη Φύσσα πριν από 16 χρόνια. Με μια βασική διαφορά: ο διεθνής αριστερός μπακ έχασε για οκτώ βαθμούς το νταμπλ σε Ελλάδα και Πορτογαλία. Θα ήταν, σίγουρα, μυθικό!

Όλα είχαν αρχίσει με την πρόταση συνεργασίας που του κατέθεσε η Μπενφίκα από την άνοιξη. Στην ολοκλήρωση της 5ετίας του με τον Παναθηναϊκό ο Φύσσας θα έμενε ελεύθερος την Πρωτοχρονιά και θέλοντας να δοκιμάσει εκτός συνόρων την αποδέχθηκε, εντασσόμενος από το νέο ημερολογιακό έτος (2004) στους 'αετούς' της Λισαβόνας. Πάντως ως τις αρχές του Νοέμβρη είχε αγωνιστεί σε 9 ματς με την ελληνική ομάδα, προτού παραδώσει τη σκυτάλη στον Γερμανό Μάρκους Μινχ, ο οποίος χρειάστηκε ένα εύλογο διάστημα για ν' ανακτήσει την απαιτούμενη σωματική κατάσταση.

Η συνέχεια βρήκε τον Έλληνα αμυντικό να κερδίζει τη θέση του βασικού στους Λουζιτανούς, καθώς από τις 11 του μηνός ως το φινάλε της χρονιάς έχασε μόνο 4 παιχνίδια της Primeira Liga, 'καπαρώντας' τη θέση του στο αρχικό σχήμα, υπό τον Αντόνιο Καμάτσο. Παρότι πάντως η Μπενφίκα μέτρησε 12 νίκες, 4 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα σ' αυτό το διάστημα, στο φινάλε κατέληξε στο -8 από την κορυφή. Αντιθέτως στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Ευρώπης Πόρτο, επιβλήθηκε 2-1 με τον Φύσσα να σκοράρει το πρώτο τέρμα με υπέροχο σλάλομ και να ισοφαρίζει σε 1-1. Με δεδομένο ότι και στην Ελλάδα είχε ήδη συμμετάσχει σε δύο μας κυπέλλου, ανήκε στο ρόστερ των θριαμβευτών 'πράσινων' (3-1 τον Ολυμπιακό στον τελικό). Έλαβε μάλιστα πρόσκληση για τη φιέστα των νταμπλούχων, φόρεσε το λευκό σακάκι του, και πανηγύρισε σαν να 'ταν μέλος του 'τριφυλλιού' την κατάκτηση των δύο τροπαίων.

Η απώλεια του πρωταθλήματος στην Πορτογαλία καλύφθηκε σε πολλαπλάσιο βαθμό χάρη σε ό,τι συνέβη λίγες εβδομάδες αργότερα στο EURO 2004. Τώρα που το ζυγίζουμε ξανά, δεν έχουμε καταλήξει αν ο Τάκης Φύσσας θα έπρεπε να ζηλεύει τον Αλφόνς Αρεολά ή το ανάποδο.