Αμπράμοβιτς και σεΐχης Μανσούρ είναι πρώτα συνεργάτες και μετά αντίπαλοι

Δισεκατομμύρια. Τόσο έχει κοστίσει στους ιδιοκτήτες η ενασχόληση με τη Μάντσεστερ Σίτι και την Τσέλσι. Δισεκατομμύρια για να αγοράσουν τους συλλόγους, να επενδύσουν στις εγκαταστάσεις, να συμβάλουν στα κοινωνικά πρότζεκτ που συνοδεύουν τέτοιες επενδύσεις και φυσικά να δημιουργήσουν ένα καλό αθλητικό σύνολο.

Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς και ο Μανσούρ μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν έχουν δαπανήσει αδιανόητα ποσά για να ηγηθούν των δύο φιναλίστ του φετινού τελικού Champions League. Με μία πρώτη ματιά, όποιος κι αν ήταν ο νικητής το βράδυ του Σαββάτου στο Πόρτο, στην πραγματικότητα είναι χαμένος, αφού σε καμία περίπτωση δεν έχει κερδίσει κάτι από την παρουσία τους στο ποδόσφαιρο.

Με μία πιο διεξοδική μελέτη, οι δύο μεγιστάνες δεν έχουν σταματήσει να μετρούν λεφτά χάρη στο ποδόσφαιρο και γι' αυτό στο "Ντραγκάο" δεν τέθηκαν αντιμέτωποι δύο αντίπαλοι από την Αγγλία, αλλά δύο αγαστοί συνεργάτες από τον τομέα της ενέργειας. Γιατί στον τελικό του Champions League στην πραγματικότητα παρέλασαν ορισμένες κολοσσιαίες επιχειρήσεις φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Ο ρόλος της Gazprom στο Champions League

Αν πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε μία ημερομηνία για να αρχίσουμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι, τότε το έτος μηδέν είναι το 2012. Τότε η UEFA ανακοίνωνε την έναρξη χορηγικής συνεργασίας με μία πασίγνωστη εταιρία φυσικού αερίου, την Gazprom. Η ρωσική εταιρία πρόκειται για έναν τιτάνα στον τομέα της ενέργειας και ένα επιχειρηματικό όχημα της ίδιας της Ρωσίας για διάφορες γεωπολιτικές και διπλωματικές κινήσεις της, όπως αναφέρει σε σχετικό αφιέρωμα του The Conversation ο Σάιμον Τσάντγουικ, καθηγητής ευρασιατικού αθλητισμού, και ο Πολ Γουίντοπ, καθηγητής αθλητικής επιχειρηματικότητας.

Η εταιρία ιδιωτικοποιήθηκε στις αρχές του '90, λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της, ακολουθώντας το δρόμο πολλών τέτοιων εταιριών έπειτα από τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης. Η ανέλιξη στην εξουσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, ενός πολιτικού από την Αγία Πετρούπολη όπου εδρεύει κι η εταιρία, άλλαξε το ρου, με το Δημόσιο να ανακτά μεγάλο μέρος των μετοχών της Gazprom.

Με τα έσοδα να συσσωρεύονται και τις πλάτες του ρωσικού κράτους να είναι πανίσχυρες, η Gazprom δεν είχε πρόβλημα να εξαλείψει τον ανταγωνισμό. Τον Σεπτέμβριο του 2005 κι ενώ ήταν ήδη πρωταθλητής Αγγλίας με την Τσέλσι, ο Αμπράμοβιτς πούλησε στη Gazprom το 75,7% των μετοχών του στη Sibneft για περίπου 10.900.000.000 ευρώ.

Η σφοδρή αντίδραση από τις ΗΠΑ

Το 2021, η Gazprom Neft (όπως μετονομάστηκε η Sibneft) αποτελεί την 3η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής πετρελαίου στη Ρωσία. Στην κορυφή, φυσικά, βρίσκεται η Gazprom, η οποία συνάμα αποτελεί τη μεγαλύτερη κρατική εταιρία φυσικού αερίου στον κόσμο και τη μεγαλύτερη εταιρία στη Ρωσία βάσει εσόδων, ενώ το 2020 το Forbes την τοποθέτησε στην 32η θέση των μεγαλύτερων δημοσίων εταιριών του πλανήτη.

Οι πρωτιές είναι αρκετές ώστε να προκαλέσουν αντιδράσεις στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού Ωκεανού. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, γενικότερα τηρούσε επιθετική στάση εις βάρος των ρωσικών εταιριών ενέργειας, ισχυριζόμενος ότι η αυξανόμενη εξάρτηση της Ευρώπης και δη της Γερμανίας από τις ρωσικές προμήθειες ενέργειας αποτελούν στρατηγική απειλή στην ασφάλεια της "γηραιάς Ηπείρου". Ειδικά για την Gazprom, η οποία αποτελεί χορηγό της γερμανικής Σάλκε από το 2007, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε φτάσει σε σημείο ακόμα και να της επιβάλει κυρώσεις.

Η European Super League "τελείωσε" λόγω Gazprom

Η ισχύς της Gazprom και της υπερδύναμης που κρύβει από πίσω ήδη φέρεται να έχει επηρεάσει καθοριστικά το διεθνές ποδόσφαιρο. Ένας από τους ανθρώπους του Πούτιν είναι ο Αλεξάντερ Ντιουκόφ, πρώην πρόεδρος της Ζενίτ, επικεφαλής της ρωσικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και ταυτόχρονα εκτελεστικός διευθυντής της Gazprom και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της UEFA, θέση στην οποία εξελέγη μεσούσης της πρόσφατης κρίσης στο άθλημα, λόγω της δημιουργίας της European Super League.

Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία έβαλε στις τάξεις της έναν άνθρωπο που έχει στενή σχέση με τον άνθρωπο που φέρεται να έπαιξε κομβικό ρόλο στη διάσπαση της νεοσύστατης λίγκας, η οποία "άντεξε" μόλις δύο μέρες στις πιέσεις.

Όπως είναι εύκολα κατανοητό, οι μερικές εκατοντάδες άνθρωποι που αντέδρασαν σθεναρά έξω από τα γήπεδα των ομάδων τους δεν θα μπορούσαν να είναι αρκετοί για να διαλυθεί ένα πρότζεκτ δισεκατομμυρίων, όσο κακοστημένο κι αν αποδείχθηκε ότι ήταν αυτό. Τουναντίον, η αφορμή για την κατάρρευση μοιάζει πιο πιθανό να οφείλεται σε ένα τηλεφώνημα προς τον Αμπράμοβιτς, το οποίο αποκάλυψε η γερμανική Suddeutsche Zeitung.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της, άνθρωποι του Κρεμλίνου επικοινώνησαν με τον Ρώσο μεγιστάνα και τον ενημέρωσαν -με μία δήλωση που δεν χωρούσε παρερμηνείας- ότι το πρότζεκτ της European Super League θα ήταν καταστροφικό για το "πνεύμα της πατρίδας".

Αν ακολουθήσει κανείς τη ροή του χρήματος, η δημιουργία μιας νέας λίγκας ευθέως ανταγωνιστικής ως προς το Champions League θα έπληττε -μεταξύ άλλων- τα συμφέροντα των χορηγών της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης. Ο κορυφαίος εξ αυτών είναι η Gazprom, κάτι που δεν θα μπορούσε να το ανεχθεί η ρωσική κυβέρνηση, ειδικά αν κάτι τέτοιο πυροδοτείτο από... Αμερικανούς ιδιοκτήτες συλλόγων και έναν Ρώσο!

Η αγαστή συνεργασία με τα ΗΑΕ

Η Τσέλσι του Αμπράμοβιτς, με το δίκτυο της Gazprom και της Ρωσίας να τη στηρίζει, θα ανταγωνιζόταν τη Μάντσεστερ Σίτι του σεΐχη Μανσούρ στον τελικό; Όχι ακριβώς. Διότι οι δύο σύλλογοι που μπήκαν στην ελίτ του αγγλικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια δεν ήταν αντίπαλοι στην Πορτογαλία, αλλά συνεργάτες, όπως είναι εδώ και χρόνια. Συνεργάτες στο ποδόσφαιρο με τις ταυτόσημες απόψεις σε τόσα θέματα, που αφορούν τη European Super League, το Financial Fair Play, την ευνοϊκή μεταχείριση του Big-6 στην Premier League κλπ., αλλά κυρίως συνεργάτες εκτός ποδοσφαίρου.

Η Μέση Ανατολή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αποθήκη καυσίμων στην υφήλιο. Το Άμπου Ντάμπι, η έδρα του Μανσούρ και κατ' επέκταση της Μάντσεστερ Σίτι, δεν φείδεται ορυκτού πλούτου, με τον σεΐχη Μανσούρ, ετεροθαλή αδερφό του προέδρου των ΗΑΕ, Καλίφα μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν, να βρίσκεται στο διοικητικό συμβούλιο αρκετών κρατικών εταιριών που ασχολούνται με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Τον Ιούνιο του 2008, Ρωσία και ΗΑΕ υπέγραψαν πολυεπίπεδο στρατηγικό μνημόνιο συνεργασίας. Οι δύο χώρες συμφώνησαν να συνεργαστούν σε τομείς όπως η πολιτική, η ασφάλεια, η οικονομία, ο πολιτισμός, ο ανθρωπισμός, οι επιστήμες, η τεχνολογία και ο τουρισμός.

Στο πλαίσιο αυτής της κίνησης, η Mubadala Investment Company, μία εταιρία χαρτοφυλακίου με τζίρο εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που ανήκει στο εμιράτο του Άμπου Ντάμπι, στην οποία CEO είναι ο πρόεδρος της Μάντσεστερ Σίτι, Καλντούν Καλίφα αλ Μουμπάρακ, και αντιπρόεδρος ο σεΐχης Μανσούρ, εξαγόρασε το 44% της Gazpromneft-Vostok. Η τελευταία είναι θυγατρική της Gazprom Neft, δηλαδή της πρώην εταιρίας του Αμπράμοβιτς, η οποία ανήκει κατά 95,68% στην Gazprom.

Το 2019, η 6η μεγαλύτερη εταιρία του κόσμου σε αποθέματα πετρελαίου, η Abu Dhabi National Oil Company, σύναψε στρατηγικό πλαίσιο συμφωνίας με την Gazprom για τον εντοπισμό νέων κοιτασμάτων και την εξόρυξη πετρελαίου. Ένα χρόνο αργότερα, η Gazprom Neft και η Mubadala ανακοίνωσαν από κοινού τη συνεργασία τους σε τεχνολογικό επίπεδο, με στόχο να βρουν καινοτόμες λύσεις στην παραγωγή πετρελαίου και στην ψηφιοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας, αλλά και να διερευνήσουν ευκαιρίες για τεχνολογική συνεργασία σε άλλους τομείς.

Τα δισεκατομμύρια είναι... ψίχουλα

Σεΐχης Μανσούρ και Αμπράμοβιτς εμπλέκονται σε deals εκατοντάδων δισεκατομμυρίων. Η προσωπική περιουσία τους είναι ανυπολόγιστη στην πραγματικότητα και η ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο σαφώς και έχει δευτερεύουσα σημασία. Οι επιτυχίες τους όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκονται σε αυτόν τον τομέα βασίστηκε στα δισεκατομμύρια που έχουν δαπανήσει και οι δύο για τις ομάδες τους.

Ο Άραβας ιδιοκτήτης έχει δώσει μόνο για την απόκτηση ποδοσφαιριστών 1.948.820.000 ευρώ, με βάση τα στοιχεία του Transfermarkt, ενώ έχει πάρει πίσω από πωλήσεις 572.820.000, οπότε οι "καθαρές" μεταγραφικές δαπάνες ανέρχονται σε 1.376.000.000.

Ο Ρώσος επιχειρηματίας έχει αγοράσει παίκτες αξίας 2.222.580.000 από το καλοκαίρι του 2003 που ανέλαβε τις τύχες των "μπλε" και έχει πάρει πίσω 1.168.010.000. Το ισοζύγιο στην περίπτωσή του φτάνει το. 1.054.570.000.

Αν πρέπει να προσαρμόσουμε χρονικά τις δαπάνες του Αμπράμοβιτς από τον Σεπτέμβριο του 2008 που ανέλαβαν οι Άραβες τη Σίτι, τότε η διαφοροποίηση δεν είναι τεράστια. Η Τσέλσι έχει δώσει 1.616.500.000 σε αυτό το διάστημα, έχει εισπράξει 988.360.000 και το "καθαρό" μεταγραφικό ισοζύγιο μεταφράζεται σε έξοδα 628.140.000.

Συνολικά, οι δύο ιδιοκτήτες έχουν δώσει 2.430.570.000 μόνο στο μεταγραφικό παζάρι, εκεί όπου είναι αντίπαλοι. Εκεί όπου είναι συνεργάτες, οι εταιρίες τους ή οι εταιρίες των οποίων το συμφέρον προασπίζονται έχουν έσοδα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων και ετήσια κέρδη εφάμιλλα με αυτά που "έχασαν" όλο αυτό το διάστημα ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο. Στην πράξη, Μάντσεστερ Σίτι και Τσέλσι ήταν πιο πολύ φίλοι παρά αντίπαλοι στο "Ντραγκάο".