Αντζας: “Δεν μετανιώνω που έφυγα από τον Ολυμπιακό”
Ολυμπιακό τον χειμώνα του 2003 ξάφνιασε όλη τη φίλαθλη Ελλάδα. Ο
Παρασκευάς Αντζας βρισκόταν σε ανοδική περίοδο στην καριέρα του, παρ’ όλα αυτά, προτίμησε να επιστρέψει στην πιο ήρεμη βόρεια Ελλάδα για λογαριασμό της
Δόξας
Δράμας, αρχικώς, και στη συνέχεια να ενταχθεί στην
Ξάνθη.
Ο 30χρονος αμυντικός παραχώρησε συνέντευξη στην πολιτική εφημερίδα “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία” στην οποία εξηγεί μεταξύ άλλων τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την κίνηση. Αναφέρεται στις ευρωπαϊκές προκλήσεις των τριών εκπροσώπων μας, Ολυμπιακού, ΑΕΚ και Παναθηναϊκού, ενώ σχολιάζει και τη βελτίωση της Ξάνθης στα τελευταία παιχνίδια. Τα κυριότερα σημεία…
– Για την αποχώρησή του από τον Ολυμπιακό
“Στη ζωή μου έχω μάθει να κάνω ό,τι θέλω και, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να μην μετανιώνω για τις επιλογές μου. Οι λόγοι ήταν απλοί. Το έλεγα και τότε, αλλά ουδείς ήθελε ή έμπαινε στη διαδικασία να με ακούσει. Δεν μπορούσα να ζήσω άλλο στην Αθήνα. Ηταν μια περίοδος μετά το θάνατο του πατέρα μου, στη διάρκεια της οποίας φιλοσόφησα και ψυχολόγησα με εντελώς διαφορετικό τρόπο ορισμένα πράγματα στη ζωή. Μεταξύ αυτών και το πώς, πού και με ποιους θέλω να ζω. Αυτό έλεγα και δεν με πίστευαν. Ελεγε και έγραφε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. Τα πράγματα ήταν και είναι τόσο απλά. Ολα τα υπόλοιπα που βγήκαν προς τα έξω ήταν παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν υποτιμώ καμία ομάδα και κανέναν άνθρωπο, αλλά έχω κάνει τις επιλογές μου. Είναι καιρός να καταλάβουν κάποιοι ότι ορισμένα πράγματα στη ζωή έχουν για κάποιους άλλους ανθρώπους μεγαλύτερη αξία από τα χρήματα, τη δόξα και τη δημοσιότητα. Και επειδή εγώ δεν είχα ποτέ στη ζωή μου στενές σχέσεις με τα Μέσα Ενημέρωσης, όταν έγινε ό,τι έγινε, κάποιοι το εξέλαβαν ως αδυναμία δική μου. Δικό τους πρόβλημα”.
– Για τους τρεις “ευρωπαίους”
“Ειλικρινά δεν ξέρω τι γίνεται. Ενδεχομένως, σε αντίθεση με τους εντός έδρας αγώνες, να χάνεται η αυτοσυγκέντρωση που έχουν οι παίκτες. Ισως να παίζει μεγαλύτερο ρόλο τελικά η έλλειψη της συμπαράστασης που έχει ο Ολυμπιακός από τον κόσμο του εντός. Φόβος και άγχος δεν νομίζω ότι υπάρχει. Διότι, το ίδιο θα συνέβαινε και εντός έδρας. Δεν αλλάζει ο αντίπαλος. Ιδίως σε ό,τι αφορά τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Είναι πραγματικά ανεξήγητο και δεν υπάρχει καμία υπερβολή σε αυτό”.
“Ο Ολυμπιακός κρατάει την τύχη του στα χέρια του. Είναι ικανός για όλα. Για το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο. Το παιχνίδι με την Σαχτάρ θα είναι πολύ δύσκολο. Η ΑΕΚ δείχνει να πατάει πιο γερά στα πόδια της και έτοιμη για το βήμα παραπάνω. Ο Παναθηναϊκός πάει καλά κι αν έχει σταθερότητα όπως στο παρελθόν στην Ευρώπη, τότε μπορεί να προχωρήσει μετά τους 16. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα, με καλούς παίκτες, αλλά δεν παρουσιάζει την εικόνα που θέλει ο κόσμος του. Θέλει υπομονή για να επανέλθει στα γνωστά του επίπεδα. Ο Παναθηναϊκός που δεν ξεκίνησε καλά, με την παρουσία του νέου προπονητή έχει δείξει σημαντικά σημάδια ανάκαμψης και όσο περνάει ο καιρός δυναμώνει. Με την ΑΕΚ που δεν έχω παίξει ακόμη, έχω διαπιστώσει, βλέποντας αγώνες της, ότι είναι μια ομάδα καλά δουλεμένη, δεμένη και με ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό”.
– Για τη μεταμόρφωση της Ξάνθης προς το καλύτερο
“Νομίζω ότι η παρουσία του κ. Λεμονή, αλλά και του κ. Σαμαρά έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Κι αυτό γιατί αμφότεροι δουλεύουν πρώτα απ’ όλα και πολύ στον ψυχολογικό τομέα, ενώ και η φιλοσοφία τους ταιριάζει με αυτήν της ομάδας. Δεν ήταν δυνατόν να ξεχάσαμε όλοι μας την μπάλα που παίζαμε. Και βεβαίως δεν άλλαξε και η τακτική της διοίκησης. Και το λέω αυτό γιατί η Ξάνθη είναι μακράν πρώτη σε επαγγελματισμό και φιλοσοφία σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα στην Ελλάδα με τέτοια δεδομένα εργασίας για έναν ποδοσφαιριστή. Ο κ. Λεμονής είναι πιο ήρεμος χαρακτήρας, πιο υπομονετικός. Ισως ο κ. Μαντζουράκης λόγω και των χρόνων που ήταν στην ομάδα, αλλά και σε συνδυασμό με τα άσχημα αποτελέσματα στην αρχή, πάρα τη σκληρή και συνεπή δουλειά που γινόταν, να μην είχε την ίδια υπομονή όπως στο παρελθόν. Κάτι φυσιολογικό και ανθρώπινο”.
