Μπάγερν Μονάχου – Τσέλσι: Οι προσωπικότητες στην υπηρεσία του τακτικού σχεδιασμού

Το Contra.gr εγκαινιάζει την αποκλειστική συνεργασία του με την εξειδικευμένη ιστοσελίδα Overlap.gr, “σχεδιάζοντας” τους σημαντικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες στον πίνακα της θεωρίας. Και από τη θεωρία στην πράξη…

Η Τσέλσι είναι από το βράδυ του Σαββάτου η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, επιβεβαιώνοντας ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο «φαινομενικά καλύτερος». Από τακτικής πλευράς οι δύο προπονητές, όπως προβλέψαμε και στο preview της αναμέτρησης, αποφάσισαν να στηρίξουν τις τακτικές προσεγγίσεις που τους έφεραν ως τον τελικό και εν τέλει δικαιώθηκαν αμφότεροι: ο Χάινκες είδε την ομάδα του να επικρατεί στον αγωνιστικό χώρο παίζοντας επιθετικό ποδόσφαιρο και ο Ντι Ματέο σήκωσε την κούπα δείχνοντας πίστη στην εφαρμογή ενός απαιτητικού αμυντικού πλάνου.

Μπάγερν: πίστη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και ανάπτυξη από τις πτέρυγες

Ο Χάινκες γνώριζε ότι ο Ντι Ματέο θα αμυνθεί μαζικά ως γνήσιος εκπρόσωπος της ιταλικής ποδοσφαιρικής σχολής και επέλεξε να ενισχύσει το ήδη επιθετικό αγωνιστικό στυλ της ομάδας του. Ο τεχνικός της Μπάγερν χρησιμοποίησε κλασσικό 4-2-3-1 και έδωσε εντολές για πολύ γρήγορο ρυθμό, αυξημένο αγωνιστικό πλάτος, πίεση ψηλά στο γήπεδο και ανάπτυξη σχεδόν αποκλειστικά από τα πλάγια με τους Ριμπερί, Ρόμπεν να ξεκινούν τις επιθέσεις τους από την γραμμή συγκλίνοντας προς την εστία. Οι δύο «σταρ» της Μπάγερν είχαν απεριόριστες ελευθερίες στον χώρο και συχνά υπερφόρτωναν μία πλευρά (συνήθως την αριστερή), αφήνοντας τον μπακ πίσω τους να καλύψει τον χώρο σε μία συνηθισμένη αλλά απαιτητική τακτική ομάδων που επιχειρούν διάσπαση μαζικής άμυνας.

Οι πλάγιοι μπακ επιχείρησαν overlap, ο επιθετικογενής Μίλερ τοποθετήθηκε πίσω από τον Γκόμεζ και ο target man Γκόμεζ αναζήτησε τις συνεργασίες με την τριάδα των μεσοεπιθετικών που βρέθηκαν από πίσω του. Ο Χάινκες επιστράτευσε όλα τα μέσα της θεωρίας του ποδοσφαίρου ώστε να διασπάσει την αμυντική συνοχή της Τσέλσι, επιλέγοντας απλά να διατηρήσει τους Σβαϊστάιγκερ και Κρόος σχετικά χαμηλά ως… ανάχωμα πριν τα δύο στόπερ. Ήταν προφανές ότι ο αγωνιστικός σχεδιασμός των Βαυαρών εστίασε στις γραμμές.

Τσέλσι: η επιλογή Μπέρτραντ φωτογράφησε τα «θέλω» του Ντι Ματέο

Ο Ιταλός προπονητής επέλεξε να αμυνθεί μαζικά χρησιμοποιώντας ένα αμυντικογενές, μειωμένου αγωνιστικού πλάτους και βάθους 4-4-1-1 δίνοντας στον Μάτα την μπαγκέτα του «μαέστρου» στο κέντρο και αφήνοντας τον Ντρογκμπά να παλέψει μόνος στην επίθεση. Παρόλο που ο Ιταλός είχε τα… υλικά για να εκμεταλλευτεί στην αντεπίθεση τους κενούς χώρους που θα άφηναν οι επελάσεις των μπακ της Μπάγερν (Μαλουντά, Στάριτζ), εντούτοις επέλεξε τον νεαρό Μπέρτραντ στο αρχικό σχήμα. Ξεκάθαρος στόχος ήταν η ανασταλτική ενίσχυση της αριστερής πλευράς που θα αντιμετώπιζε την δυνατή πλευρά της Μπάγερν (Λαμ, Ρόμπεν) αποδυναμώνοντας την επιθετικότητα των «μπλε».

Η επιλογή του νεαρού άσσου (ο 1ος παίκτης που ντεμπουτάρει σε τελικό του θεσμού) που έγινε γνωστός βγάζοντας το ψωμί του ως αριστερός μπακ σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών της Αγγλίας (Νόριτς, Νότιχαμ Φόρεστ, Ρέντινγκ) έδωσε από την αρχή το στίγμα του τακτικού σχεδιασμού του Ντι Ματέο: το 0-0 και το ενδεχόμενο σενάριο των πέναλντι ήταν ψηλά στις προτιμήσεις του Ιταλού.

Η προσωπικότητα του Ντρογκμπά επιβεβαίωσε τους αριθμούς

Εν τέλει η εικόνα του αγώνα ήταν ανάλογη των τακτικών επιλογών των δύο προπονητών. Οι Γερμανοί επιδόθηκαν σε έντονο επιθετικό παιχνίδι από τα πλάγια σε όλη την διάρκεια του αγώνα αφήνοντας τους Βρετανούς (που πίστεψαν στις αμυντικές τους δυνατότητες) να αμύνονται στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου τοποθετώντας παίκτες πίσω από την μπάλα. Το γκολ του Μίλερ ήταν απόρροια της πίεσης και αυτό του Ντρογκμπά επιβεβαίωσε τους αριθμούς που θέλουν την Τσέλσι να έχει περισσότερες «καθαρές ευκαιρίες» από την Μπάγερν στον θεσμό, παρά το γεγονός ότι έχει σχεδόν τις μισές «τελικές προσπάθειες». Η κλάση του Ντρογκμπά που οδήγησε την Τσέλσι στον τελικό έμελλε να τον καθορίσει.

Συμπέρασμα:

Αμφότεροι οι προπονητές δικαιώθηκαν για τις τακτικές τους επιλογές, καθώς επέλεξαν να υπερτονίσουν τα «δυνατά σημεία» των ομάδων. Η Μπάγερν (που αντιμετώπισε επιθετικά την Ρεάλ Μαδρίτης) δεν θα μπορούσε να διαφοροποιήσει τα πλάνα της στον τελικό, την ώρα που η Τσέλσι (έχοντας ως προίκα τις εξαιρετικές αμυντικές επιδόσεις της απέναντι στην… διαστημική Μπαρτσελόνα) έμοιαζε αδύνατο να εγκαταλείψει το….κατενάτσιο. Τελικά, ο Χάινκες επικράτησε του Ντι Ματέο στην μάχη των πάγκων όμως οι βαριές προσωπικότητες των Ντρογκμπά -Τσεχ έδωσαν στην ομάδα του Αμπράμοβιτς το βαρύτιμο τρόπαιο. Ίσως ο Χάινκες θα έπρεπε να επιτρέψει μεγαλύτερη συμμετοχή παικτών από τον άξονα στην περιοχή της Τσέλσι, όμως η ιστορία δεν κρίνεται με υποθέσεις.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα δίκαιο όμως επιβραβεύει την συνέπεια στην εφαρμογή του ορθού τακτικού σχεδιασμού και ο Ντι Ματέο από το Σάββατο αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος.