Boring Boring Πέδρο Μαρτίνς

Οι δύο αλλαγές στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης έγιναν διπλή αλλαγή στο παιχνίδι με την Ομόνοια. Ο Πέδρο Μαρτίνς έβγαλε τους Κώστα Φορτούνη και Γιώργο Μασούρα για να βάλει τους Γιουσέφ ελ Αραμπί και Λάζαρ Ραντζέλοβιτς. Με αυτές, έμοιαζε να ρισκάρει. Στην πραγματικότητα, όμως, έκανε την ομάδα του πιο αμυντικογενή και της έδωσε μία επιθετική επιλογή. Η οποία, όπως αποδείχθηκε, ήταν δύο.

Ο Μαρτίνς μεγάλωσε την απόσταση που χώρισε τους δύο μέσους του, Ανδρέα Μπουχαλάκη και Μαντί Καμαρά, από τους επιθετικούς. Ανάμεσά τους ουδείς υπήρχε. Ο ποδοσφαιριστής από τη Γουινέα δεν προωθήθηκε, απεναντίας ‘έχασε’ μέτρα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Ραφίνια έγινε ο τροφοδότης του Ραντζέλοβιτς. Και από το 58’ έως το 62’ ο Ολυμπιακός έκανε 8 γεμίσματα, σχεδόν δύο ανά λεπτό στο ματς. Ο Πορτογάλος τεχνικός ανέσυρε από το συρτάρι του ένα παιχνίδι έκτακτης ανάγκης, που έμοιαζε να μυρίζει φορμόλη, μόνο που ήταν ο μόνος τρόπος ώστε ο Ολυμπιακός να γίνει απειλητικός χωρίς να απειλείται. Αυτές οι φάσεις έφεραν την κεφαλιά του Ελ Αραμπί, έξω, αλλά όταν η Ομόνοια βγήκε από την περιοχή της, έπειτα από καταιγισμό σεντρών, την πάτησε επειδή ο Ολυμπιακός έπαιξε για πρώτη φορά ύστερα από... αιώνες με κάθετη και ο Ραντζέλοβιτς επιστράτευσε όλη τη σερβική πονηριά για να πάρει το καλύτερο από τον Γιαν Λέσιακς.

Όταν το VAR έκανε τον έλεγχο για το πέναλτι, αυτό με το οποίο ασχολήθηκε δεν ήταν το παρατεταμένο κράτημα του Σέρβου, αλλά αν η μπάλα βρήκε στα χέρια του αμυντικού της Ομόνοιας. Όταν κατακάθισε η σκόνη από το 69’, δηλαδή έξι λεπτά αργότερα, η αλλαγή ήταν η προβλεπόμενη: εκτός ο Χασάν, μέσα ο Εμβιλά, παραμένει μεγάλη η απόσταση ανάμεσα στο επιθετικό και το αμυντικό μέρος, παραμένει μεγαλύτερος ο χώρος που πρέπει να διανύσει η μπάλα. Καλώς ή κακώς, όμως, ο Ολυμπιακός είχε σκορ πρόκρισης και το ενδιαφέρον ήταν το ‘λευκό’ παθητικό. Η ποδοσφαιρική ποιότητα, πάντως, έφερε κάτι ακόμα καλύτερο.

Ο Μαρτίνς μοιάζει να αντιλαμβάνεται πλήρως, ως τώρα, τι συμβαίνει στα παιχνίδια της σεζόν 2020-21 για τον Ολυμπιακό και τι θέλει να κάνει. Τα ρομαντικά συννεφάκια ενός ποδοσφαίρου απολύτως και με κάθε κόστος όμορφου έχουν φύγει εδώ και καιρό από τον ουρανό του μυαλού του, στο οποίο λάμπει η λιακάδα της νίκης. Την Παρασκευή πήρε τρία γκολ από τις δύο αλλαγές του, Φορτούνη και Μασούρα. Τώρα έλαβε άπλετη ενέργεια και ένα κερδισμένο πέναλτι από την πρώτη αλλαγή του, τον Ραντζέλοβιτς, και ένα εκπληκτικό τέρμα του Ελ Αραμπί, ο οποίος έφτασε τα 28 σε 54 ματς με την ερυθρόλευκη και τα 7 σε 14 ευρωπαϊκά παιχνίδια. Επίσης, πήρε την πρώτη προσπάθεια της Ομόνοιας, με την οποία ο Ολυμπιακός έχει τρεις νίκες και δύο ισοπαλίες, εντός εστίας στο... 93’.

Από το Σάββατο το ενδιαφέρον για τη συνέχεια του άνυδρου σερί του Ελ Αραμπί ήταν οξυμένο. Ο Μαρτίνς ‘τόλμησε’ να μην τον ξεκινήσει στο παιχνίδι με την Ομόνοια, κυρίως για αυτόν το λόγο. Αν του αύξησε το ενδιαφέρον, σε έναν παίκτη που και στα προηγούμενα παιχνίδια, από τις 28 Ιουνίου και έπειτα, τα έκανε όλα σωστά, δεν πρέπει να βιαστεί κάποιος να το απαντήσει. Στον Ελ Αραμπί ασφαλώς και δεν αρέσει ο πάγκος, ιδίως όταν όλοι στην ομάδα αναγνωρίζουν και αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι η απόδοσή του άσχημη ούτε η αντίδραση και η προσφορά του σε ό,τι του ζητείται.

Αυτό που έκανε ο Μαρτίνς και δεν τον άφησε να πλήξει, ήταν να τον σηκώσει πολύ νωρίς για ζέσταμα. Ένα ραβασάκι, ένα “σε χρειάζομαι”, που οι μαροκινές κεραίες έπιασαν πολύ γρήγορα και αυτό τούς τόνωσε το ενδιαφέρον. Η αλεπού θέλει ένα θήραμα για να ασχολείται και ο Ελ Αραμπί, που μοιάζει να είναι το αισθητικό ισοδύναμό της, έπρεπε να βρει το ίδιο. Ο Μαρτίνς κατάφερε και δεν τον έκανε ποτέ να νιώσει αναπληρωματικός. Αυτό που πήρε ήταν τρεις τελικές, οι δύο στην εστία, και ένα πείσμα να σπάσει την... γκαντεμιά, αυτήν την αίσθηση ότι τίποτα δεν του πάει, μια και ο Φαμπιάνο έκανε ήδη μία από τις αποκρούσεις της χρονιάς στην Ευρώπη στο 80’.

Γι’ αυτό και περισσότερο το σουτ του με το αριστερό, μετά την ντρίμπλα με το τακουνάκι στον Λοΐζο Λοΐζου, είχε το περίγραμμα του ‘άει σιχτίρ’, παρά μίας προσπάθειας η οποία διακρινόταν για τη μεθοδικότητά της. Φυσικά, στο δικό του οπλοστάσιο μία τέτοια προσπάθεια μπορεί να χαρακτηριστεί κίνηση απελπισίας. Το γκολ του, πάντως, διέκοψε το σερί και υπόσχεται μια δεύτερη διαδοχική χρονιά γεμάτη με γνώριμους χαρακτηρισμούς, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και, στους ομίλους του Champions League.

Στην ούγια, ο Μαρτίνς έκανε τη δουλειά του και η δουλειά έγινε για εκείνον. Οι παίκτες μοιάζουν να έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι παρά το γεγονός πως δεν θα ανοίξει ο αριθμός των ποδοσφαιριστών, το ρόστερ είναι κλειστό για όλους, πλην των δύο αμυντικών χαφ, του Μπουχαλάκη και του Καμαρά και, όπως ευελπιστούν στο λιμάνι να γίνει οσονούπω, του Εμβιλά.