Δέλλας: “Η συκοφαντία και οι ύβρεις είναι πράξεις άνανδρων”

Η νίκη της
Εθνικής Ελλάδας στην
Τουρκία σηματοδότησε την πρόκρισή της στα τελικά του Euro 2008 από τον 3ο προκριματικό όμιλο. Ο
Τραϊανός Δέλλας παραχώρησε συνέντευξη στο αθλητικό ένθετο “Εθνοσπόρ” της πολιτικής εφημερίδας “Εθνος” και αφού μίλησε για αυτήν την επιτυχία και τις σχέσεις που υπάρχουν με αυτήν του 2004, αναφέρθηκε και στους επικριτές της ήττας του πρώτου γύρου από τους Τούρκους. Τα κυριότερα σημεία…

“Εγγυώμαι όμως στον κόσμο πως θα δώσουμε το 100% των δυνατοτήτων μας στο Euro και ό,τι βγει. Θα κάνουμε ό,τι κάνουμε πάντα. Εγώ προσωπικά αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας θα λειτουργήσουμε με τον ίδιο τρόπο που λειτουργήσαμε και τότε στην Πορτογαλία”.

“Επιτυχία για την Ελλάδα είναι ότι βρίσκεται σε μια μεγάλη διοργάνωση για δεύτερη συνεχόμενη φορά, κάτι που δεν ξανάγινε ποτέ στο παρελθόν. Οπως πιστεύω ότι δεν ήταν αποτυχία για την Εθνική ομάδα ο αποκλεισμός από την τελική φάση του Μουντιάλ 2006. Λες και προκρινόμαστε πάντα σε Παγκόσμια Κύπελλα και ένας αποκλεισμός μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχία, ειδικά όταν διεκδικείται μέχρι τέλους”.

“Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχει ‘λεγεωνάριους’ που διαθέτουν πλούσιες εμπειρίες στα ξένα πρωταθλήματα και οι οποίοι φέρνουν παραστάσεις από το εξωτερικό. Θα χρειαστεί πολλή δουλειά για να καυχιέται το ελληνικό πρωτάθλημα ότι μπορεί να φτάσει το επίπεδο της Εθνικής ομάδας”.

“Στα προκριματικά του Μουντιάλ προσπαθήσαμε να κάνουμε το κάτι παραπάνω, αφήνοντας κάποια από τα θετικά συστατικά που είχαμε στην Πορτογαλία και τελικά το πληρώσαμε. Ισως εκείνη την περίοδο εμφανιστήκαμε συνεπαρμένοι από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ισως κάναμε πράγματα που δεν ταιριάζουν στη δική μας ομάδα και σε αυτό το λάθος όλοι έχουμε ευθύνη. Ομως ξαναγεννηθήκαμε από τα λάθη μας και δείξαμε χαρακτήρα στην προκριματική φάση που διανύουμε”.

“Δεν υπήρξε καμία στιγμή που να φοβήθηκα ότι δεν θα προκριθούμε στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Απλώς έτυχε να χάσουμε ένα παιχνίδι. Ετυχε να συμβεί σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία κόντρα σε μια συγκεκριμένη ομάδα. Σίγουρα εκείνο το ματς ήταν αυτό που λέμε ‘μαγική εικόνα’ και το τελικό αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές δυνατότητες των δύο ομάδων. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό από τη νίκη μας στην Κωνσταντινούπολη. Θα μπορούσαμε να πάμε εκεί για ‘πικνίκ’, όμως οφείλαμε στον εαυτό μας -και βέβαια όχι στους επικριτές μας- να κερδίσουμε. Γελιέται όποιος πιστεύει ότι νικήσαμε γι’ αυτούς που μας άσκησαν κριτική. Κερδίσαμε για τον αντρικό εγωισμό μας”.

“Δεν νιώθω ΚΑΠΗ. Οι λέξεις που ειπώθηκαν τότε, μετά την ήττα από την Τουρκία, ήταν από ανθρώπους άσχετους με το ποδόσφαιρο. Θα με πείραζαν αν αυτές οι δηλώσεις προέρχονταν από κάποιον σχετικό με την μπάλα. Τα πικρόχολα λόγια με ενόχλησαν μόνο εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή και μετά τα ξέχασα. Η συκοφαντία και οι ύβρεις είναι πράξεις άνανδρων. Οσοι είπαν αυτές τις κουβέντες μη θεωρήσουν ότι μας αφύπνισαν. Ολοι οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας είμαστε πολύ αξιοπρεπείς. Εχουμε αυτοσεβασμό και δεν περιμένουμε ούτε τον Γιακουμάτο ούτε τον Τραγάκη να μας πουν αν είμαστε ικανοί να παραμένουμε ή όχι στην ενεργό δράση. Τώρα, ας κρυφτούν στο καβούκι τους και να είναι προσεκτικοί μην τυχόν δαγκώσουν τη γλώσσα τους”.

“Νομίζω πως ακόμα δεν έχουν μάθει το μάθημά τους. Αυτός ο προπονητής τούς έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα κι αυτοί επιμένουν! Πριν από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πορτογαλίας, θυμάμαι που κάποιοι έλεγαν κι έγραφαν ‘πού πάει ο Ρεχάγκελ με αυτούς του παίκτες; Θα καταστραφεί…’ και τελικά κατακτήσαμε το τρόπαιο. Ο προπονητής μας είναι πολύ έμπειρος και μπορεί να διαχειρίζεται αυτές τις καταστάσεις. Πάντως έχω την αίσθηση πως μαθαίνει όλα όσα γράφονται και μέχρι κάποιο σημείο στενοχωριέται. Το γεγονός πως βρίσκεται στην ομάδα περισσότερο από έξι χρόνια και δεν έχει ξεφύγει από τις αρχές του ούτε μία μοίρα, αποδεικνύει ότι δεν επηρεάζεται από τις κριτικές”.

“Η τωρινή ομάδα των ανδρών προήλθε σε μεγάλο βαθμό από τους παίκτες που έφτασαν με την Ελπίδων στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Ρουμανίας το 1998, όπως ο Μπασινάς, ο Καραγκούνης, εγώ και άλλοι… Τώρα έχουν προωθηθεί οι Σαμαράς και Τοροσίδης. Είμαι βέβαιος ότι και από την τωρινή Ελπίδων θα υπάρξουν παίκτες που θα φορέσουν τη φανέλα της ανδρών”.

“Τώρα η ομάδα διαθέτει μικρότερους σε ηλικία ποδοσφαιριστές. Επίσης βρήκε ξανά τη δίψα για να πετύχει κάτι μεγάλο. Από πλευράς ταλέντου ίσως έχει περισσότερο, καθώς η πλειονότητα των διεθνών είναι τεχνίτες, ενώ όλοι οι παίκτες πλέον διαθέτουν μεγαλύτερη πείρα. Από την άλλη, ίσως έχασε λίγο στο επίπεδο των προσωπικοτήτων, διότι έφυγαν σημαντικές μονάδες. Οι περισσότεροι από τους νεότερους παίχτες αναπτύσσουν τώρα την ποδοσφαιρική τους προσωπικότητα και σε αυτό θα τους βοηθήσει η εθνική ομάδα”.

“Δεν ονειρεύομαι κάποια ιδιαίτερη αποχώρηση. Ονειρεύομαι να βγω από το γήπεδο με το κεφάλι ψηλά, έτσι ακριβώς όπως μπήκα. Είμαι τυχερός που βρέθηκα σε αυτή τη ‘φουρνιά’ ποδοσφαιριστών, η οποία έμελλε να σημειώσει τεράστιες επιτυχίες. Μου φτάνουν και μου περισσεύουν δύο συμμετοχές σε τελική φάση Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων και βέβαια το μετάλλιο πρωταθλητή Ευρώπης. Αν κάποτε μου το έλεγαν, δεν θα το πίστευα”.