Δικαιούται να ονειρεύεται

Πέρα από τους βαθμούς η νίκη της ΑΕΚ επί του Πανιωνίου ήταν περισσότερο σημαντική γιατί στέλνει μήνυμα στους άλλους διεκδικητές του τίτλου. Χωρίς να έχει εξαιρετική απόδοση, αλλά με τα πόδια των παικτών της να πατούν καλά στο έδαφος έκανε μία νίκη σε μία έδρα στην οποία πολύ δύσκολα θα περάσει ο οποιοσδήποτε.

Σε αυτό το ματς οφείλουμε να αποδώσουμε τα εύσημα στον προπονητή για δύο λόγους. Για τη φόρα με την οποία μπήκε η ΑΕΚ στο γήπεδο, αιφνιδιάζοντας έτσι τον αντίπαλο, ο οποίος ίσως περίμενε να μην επιτεθεί η ΑΕΚ από την αρχή. Δεύτερος λόγος το γεγονός ότι βάζοντας μέσα τον Παπασταθόπουλο έκλεισε τους διαδρόμους στους παίκτες του Πανιωνίου, ενώ με τον Σέζαρ εκμεταλλεύτηκε τους κενούς χώρους στο έπακρο.

Δώδεκα βαθμούς και τρεις εκτός έδρας νίκες στους τέσσερις πρώτους αγώνες, η ΑΕΚ πλέον δικαιούται περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα του πρωταθλήματος να ονειρεύεται τον τίτλο.

Επίσης δικαιούται να ονειρεύεται τον τίτλο γιατί βρήκε τερματοφύλακα-«λαχείο», γιατί ο Δέλλας είναι σταθερά από τους καλύτερους της ομάδας του, γιατί ο Ζήκος ανεβαίνει παιχνίδι με παιχνίδι, γιατί ο Ενσαλίβα μπέρδεψε τον αγωνιστικό χώρο με ταρτάν του στίβου και τρέχει ακόμα και στα αποδυτήρια, γιατί ο Ριβάλντο κουβάλησε μαζί του τη «χρυσόσκονη» του πρωταθλητή, γιατί ο Λυμπερόπουλος παραμένει σημείο αναφοράς στην επίθεση της ΑΕΚ και γιατί ο Μπλάνκο ξέρει να βάζει γκολ.