"Εσβησε" ο Μπόμπι Ρόμπσον, ο σερ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (vids)

Μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, ο σερ Μπόμπι Ρόμπσον έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών.

"Εσβησε" ο Μπόμπι Ρόμπσον, ο σερ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (vids)
Ο άνθρωπος που οδήγησε την εθνική Αγγλίας στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 1990 έσβησε στο σπίτι του στο Ντάραμ το πρωί της Παρασκευής, όπως αναφέρει η ανακοίνωση που εκδόθηκε εκ μέρους της οικογένειάς του.

Σε αυτήν αναφέρεται ότι η κηδεία του Αγγλου θα πραγματοποιηθεί σε κλειστό οικογενειακό κύκλο και αργότερα θα διεξαχθεί μία εκδήλωση στη μνήμη του για τους φίλους και συναδέλφους του από τις έξι δεκαετίες στις οποίες ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο.

To who-is-who

Ο Ρόμπσον άρχισε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής το 1950 στη Φούλαμ όπου αγωνιζόταν ως εσωτερικός επιθετικός. Το 1956 έφυγε για τη Γουέστ Μπρόμιτς όπου επίσης έκανε σπουδαία καριέρα και το 1962 επέστρεψε στην πρώτη του ομάδα, όπου παρέμεινε για πέντε χρόνια, μέχρι να μεταβεί στην Βανκούβερ Ρόγιαλς, όπου έκλεισε την καριέρα του, έχοντας 20 εμφανίσεις με την εθνική Αγγλίας και 4 γκολ.

Τα προβλήματα υγείας άρχισαν ουσιαστικά το 1991, όπου μετά από πέντε μεταστάσεις, τον Αύγουστο του 2008, εγκατέλειψε τα όπλα, εξαιτίας καρκίνου στον πνεύμονα. "Η κατάστασή μου περιγράφεται ως στατική και δεν έχει αλλάξει από την τελευταία μου χημειοθεραπεία. Θα πεθάνω αργά ή γρήγορα. Αλλά και πάλι, όλοι θα φύγουν κάποια στιγμή και έχω απολαύσει κάθε λεπτό".

Η προπονητική του καριέρα άρχισε αμέσως, από τη Φούλαμ, αλλά μετά από μερικούς μήνες έφυγε για την Ιπσουιτς. Από το 1969 μέχρι το 1982 δημιούργησε μία εξαιρετική ομάδα που τερμάτισε δύο φορές στη δεύτερη θέση, κατέκτησε το κύπελλο Αγγλίας του 1978 και το κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1981. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα 13 χρόνια του στην ομάδα έκανε μόλις 14 μεταγραφές, στηριζόμενος στις Ακαδημίες του συλλόγου. Για την προσφορά του, το 2002, η Ιπσουιτς έστησε άγαλμα του Ρόμπσον έξω από το γήπεδό της.

Τα επιτεύγματά του στην Ιπσουιτς (της οποίας απέρριψε πρόταση δεκαετούς συμβολαίου) δεν άφησαν ασυγκίνητη την αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, η οποία του προσέφερε τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού (αμέσως μετά τον αποκλεισμό στο Μουντιάλ του 1982). Στο πρώτο του παιχνίδι, μάλιστα, αγνόησε τον Κέβιν Κίγκαν και ήρθε σε σύγκρουση με τους φίλους της Νιούκαστλ, ομάδα που μετέπειτα ανέλαβε! Σε 28 αγώνες προκριματικών στην οκταετή θητεία του στα "λιοντάρια" ηττήθηκε μόλις μία φορά (κόντρα στη Δανία), αλλά αυτή η ήττα ήταν αρκετή να αποκλείσει την αγγλική ομάδα από το Euro 1984. Ο Ρόμπσον υπέβαλλε την παραίτησή του ώστε να αναλάβει ο Μπράιαν Κλαφ, αλλά η ομοσπονδία δεν την έκανε αποδεκτή (βρισκόταν και σε κόντρα με τον ιδιόρρυθμο τεχνικό).

Η πορεία της Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1986 σταμάτησε από το περίφημο ματς κόντρα στην Αργεντινή και τα δύο πολυσυζητημένα (για διαφορετικούς λόγους) γκολ του Μαραντόνα, ενώ το 1988 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα η πορεία στους ομίλους ήταν απογοητευτική. Το 1990 η Αγγλία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Μουντιάλ όπου ηττήθηκε από την Δυτική Γερμανία, αλλά ο ίδιος είχε βρεθεί αρκετές φορές στο επίκεντρο των συζητήσεων σχετικά με τα σχήματα που χρησιμοποιούσε.

Η έναρξη της επόμενης αγωνιστικής περιόδου τον βρήκε στην Αϊντχόφεν, όπου δεν κατάφερε να συνυπάρξει με τον Ρομάριο, αλλά κατάφερε να κερδίσει δύο πρωταθλήματα. Οι ευρωπαϊκές αποτυχίες τον οδήγησαν στην πόρτα της εξόδου το 1992 και στην πόρτα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, όπου με μεταφραστή τον Ζοζέ Μουρίνιο, τερμάτισε τρίτος στην πρώτη χρονιά και στη δεύτερη έφτασε μέχρι την πρώτη θέση τον Δεκέμβριο (πρώτη φορά που συνέβη τα τελευταία 15 χρόνια για τα "λιοντάρια"). Οι κόντρες του με τον πρόεδρο τον οδήγησαν στην απομάκρυνση και η Πόρτο εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και τον πήρε αμέσως στις τάξεις της (με βοηθό τον Μουρίνιο). Κατέκτησε το κύπελλο του 1993 (κερδίζοντας την Σπόρτινγκ στον τελικό) και τα επόμενα δύο πρωταθλήματα με την τρίτη δύναμη του πορτογαλικού ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή.

Το 2002 χρίστηκε ιππότης του Μπάτσελορ, ενώ αποτελεί μέλος του Hall of Fame του αγγλικού ποδοσφαίρου, επίτιμος πρόεδρος της Ιπσουιτς, ενώ έχει και το "χρυσό" κλειδί της πόλης του Νιούκαστλ.

Το 1996 ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Τζουάν Γκασπάρ, του τηλεφώνησε με αντικείμενο συζήτησης τον Λουίς Φίγκο, ωστόσο το τηλεφώνημα κατέληξε σε πρόταση συνεργασίας. Ο Ρόμπσον δέχθηκε (έχοντας αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα με μελάνωμα την προηγούμενη χρονιά), παίρνοντας μαζί του και πάλι τον Μουρίνιο. Αγόρασε τον Ρονάλντο από την Αϊντχόφεν και κατέκτησε το κύπελλο, το ισπανικό Σούπερ Καπ και το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1997 (με ηγέτη τον Βραζιλιάνο), με συνέπεια να αναδειχθεί Κορυφαίος Ευρωπαίος Προπονητής της σεζόν. Την επόμενη σεζόν προβιβάστηκε σε γενικός διευθυντής των "μπλαουγκράνα" με τον Λουίς φαν Χάαλ να τον διαδέχεται, αλλά έμεινε μόλις μία σεζόν σε αυτήν τη θέση, αφού επέστρεψε στην Αϊντχόφεν για μία σύντομη θητεία το 1998-99 (τερμάτισε τρίτος και έβγαλε το σύλλογο στο Τσάμπιονς Λιγκ).

Το καλοκαίρι του 1999 εντάχθηκε στο τεχνικό τμήμα της αγγλικής ομοσπονδίας, αλλά η παραίτηση του Ρουντ Γκούλιτ από τη Νιούκαστλ του άνοιξε το δρόμο για το «Σεντ Τζέιμς Παρκ» τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Αρχισε τη θητεία του με μία 11η θέση, αλλά το 2002 τερμάτισε τέταρτος και το 2003 τρίτος, οδηγώντας τις «καρακάξες» δύο φορές στο Τσάμπιονς Λιγκ (την πρώτη σεζόν αποκλείστηκε στα προκριματικά). Το 2004 τερμάτισε στην πέμπτη θέση και σε συνδυασμό με μία κακή αρχή τη νέα σεζόν, απολύθηκε στις 30 Αυγούστου του 2004. Αυτό αποτέλεσε και το "αντίο" του στους πάγκους (το 2006-07 διετέλεσε ειδικός σύμβουλος της εθνικής Ιρλανδίας) και έκτοτε αφοσιώθηκε στη συγγραφή της αυτοβιογραφίας του και της μάχης με τον καρκίνο.


Ο σερ Μπόμπι Ρόμπσον


News 24/7

24MEDIA NETWORK