Εθνική... made in Greece
Η Εθνική του Αγγελου Αναστασιάδη με μόλις 7 στους 23 παίκτες από το εξωτερικό νίκησε 1-0 τους Φινλανδούς, η πρωτιά δεν επετεύχθη και τώρα αρχίζει το 'χτίσιμο' για τα προκριματικά του Euro 2020.
Γράφτηκε και στο προηγούμενο παιχνίδι, πάλι με τους Φινλανδούς. Κάπως έτσι άρχιζε το κείμενο μετά την ήττα με 2-0, μόνο που από εκείνο το παιχνίδι μέχρι αυτό του ΟΑΚΑ μεσολάβησε το τέλος της συνεργασίας με τον Σκίμπε και η έναρξη αυτής με τον Άγγελο Αναστασιάδη.
Στο μακρινό 2001 ο Οτο Ρεχάγκελ χρειάστηκε εκείνη την "πεντάρα" από τους Φινλανδούς για να διαπιστώσει πως χρειάζονται ριζικές αλλαγές στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, "χτίζοντας" την Εθνική που τρία χρόνια αργότερα θα κατακτούσε την ευρωπαϊκή κορυφή στην Πορτογαλία.
Εκείνη η Ελλάδα, των προκρίσεων και των επιτυχιών είχε φτάσει να έχει λίγους ποδοσφαιριστές που έπαιζαν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η Εθνική του Άγγελου Αναστασιάδη, 14 χρόνια μετά το έπος του '04, είχε 7 στους 23. Μόλις 7 παίκτες από το εξωτερικό, οι υπόλοιποι "ντόπιοι", από εδώ. Σημεία των καιρών, η επιλογή του νέου ομοσπονδιακού για τη νέα (προκριματική) εποχή;
Το σίγουρο είναι πως η Ελλάδα του Αναστασιάδη δεν είχε μεγάλες διαφορές με την Ελλάδα του Σκίμπε. Όχι πως θα προλάβαινε να κάνει κάτι στις λίγες μέρες που είχε μπροστά του για να γνωριστεί με το νέο περιβάλλον και τους διεθνείς, αλλά στο θέμα του συστήματος δεν είδαμε κάτι διαφορετικό.
Στα πρόσωπα οι αλλαγές ήταν δύο. Ο Κούτρης (αναμενόμενη από τη στιγμή που ο Τσιμίκας πήγε με την Ελπίδων) και ο Βλαχοδήμος στο τέρμα. Κατά τα λοιπά, 4-2-3-1 με τον Ζέκα να καταπίνει τα χιλιόμετρα, τον Κουρμπέλη να αποτελεί τον συνδετικό κρίκο με τους Φορτούνη, Μάνταλο, Πέλκα και τον Μήτρογλου μοναδικό προωθημένο μπροστά.
Σε σχέση με τη Φινλανδία γκολ βρήκαμε, αλλά... δεν ήταν δικό μας. Η καραμπόλα και το "πούλημα" της μπάλας "έχρισε" σκόρερ τον Γκράνλουντ και η ελληνική ομάδα χωρίς να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση βρέθηκε μπροστά στο σκορ. Αντίθετα, οι Φινλανδοί ήταν πιο επιθετικοί και περισσότερο δημιουργικοί. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η αποχώρηση του τραυματία Μανωλά (μπήκε ο Σιόβας), με το 30ο λεπτό να αποτελεί το χρονικό σημείο που καταγράφηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία του πρώτου μέρους (τη δημιούργησε ο Πούκι, την εκτέλεσε και την έχασε ο Τούομινεν).
Με ευκαιρία άρχισε και το δεύτερο ημίχρονο πάλι με τους Φινλανδούς, πάλι με τον Τουόμινεν που αποτελούσε μόνιμη πηγή κινδύνου. Η Ελλάδα; Είχε κατοχή, είχε διάθεση να δημιουργήσει, είχε και πολλές (σε σημείο εκνευρισμού) σέντρες, αλλά δεν δημιούργησε καμία σημαντική φάση για το 2-0 που θα διαφοροποιούσε την κατάσταση στον όμιλο.
Ο Άγγελος Αναστασιάδης έριξε Κουλούρη-Μπακασέτα, αλλά το 1-0 δεν άλλαξε. Τουλάχιστον αυτός (σε αντίθεση με τον Ρεχάγκελ) δεν έχασε στο ντεμπούτο του, αλλά διαπίστωσε πως αυτή η Εθνική χρειάζεται δουλειά. Για να αποκτήσει ξανά το αγωνιστικό σθένος που της λείπει και να γίνει η επίσημη αγαπημένη.
Την Εθνική δεν θα τη ξαναβρίσεις. Την Εθνική.