Γερμανία – Αγγλία: Ιστορία ετών… 80

1966, Παγκόσμιο Κύπελλο: Το γκολ-“φάντασμα” και η κλοπή ενός Μουντιάλ

Περισσότεροι από 98.000 θεατές βρέθηκαν στις εξέδρες του “Γουέμπλεϊ” για να παρακολουθήσουν από κοντά τον σπουδαίο τελικό μεταξύ της διοργανώτριας Αγγλίας και της φιλόδοξης Δυτικής Γερμανίας. Οι παίκτες του Χέλμουτ Σεν πήραν προβάδισμα στο σκορ μόλις στο 12’ με τον πρώτο σκόρερ τους, Χέλμουτ Χάλερ, ωστόσο ο Τζεφ Χαρστ, που μόλις είχε αρχίσει τη διεθνή καριέρα του και προτιμήθηκε από τον Τζίμι Γκριβς στον τελικό, ισοφάρισε λίγο αργότερα. Στο δεύτερο μέρος ανέλαβε δράση ο εκπληκτικός Αλαν Μπολ και στο 78’ ο Μάρτιν Πίτερς στάθηκε τυχερός παίρνοντας την μπάλα μετά από κόντρες και κάνοντας το 2-1. Οι Γερμανοί, όμως, λειτούργησαν ως γνήσιοι… Γερμανοί και στο 89’ ισοφάρισαν με Βόλφγκανγκ Βέμπερ σε 2-2. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν το γκολ οι Αγγλοι διαμαρτυρήθηκαν για φάουλ στον Τζακ Τσάρλτον (το οποίο δόθηκε ανάποδα) και στην διάρκεια της φάσης για χέρι του Καρλ Χάιντς Σνέλινγκερ.

Στην παράταση, το γκολ-“φάντασμα” του Χαρστ στο 101’ έμεινε στην ιστορία ως η πλέον λανθασμένη διαιτητική απόφαση στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αφού πρόκειται για ένα σφύριγμα στην παράταση του τελικού της κορυφαίας διοργάνωσης του αθλήματος. Ενα γκολ-“φάντασμα”, το οποίο αποδείχθηκε και μετά από έρευνα του πανεπιστημίου της Οξφόρδης ότι δεν μπήκε ποτέ (συγκεκριμένα ότι η μπάλα απείχε 6 εκατοστά από το να είναι γκολ). Ενα γκολ που ο Ελβετός διαιτητής Γκότφριντ Ντινστ (θεωρείτο ο κορυφαίος της εποχής) δεν ήταν βέβαιος εάν μπήκε ή όχι και απευθύνθηκε στον Αζέρο βοηθό Τόφικ Μπαχράμοφ, που υπέδειξε την κατάληξη. Συζήτηση δεν υπήρξε μεταξύ τους, αφού δεν μιλούσαν κάποια κοινή γλώσσα. Οι Δυτικογερμανοί έκριναν ότι ο Μπαχράμοφ ήταν προκατειλημμένος επειδή τα “πάντσερ” είχαν αποκλείσει την Σοβιετική Ενωση στα ημιτελικά, ενώ ο πρωταγωνιστής της απόφασης έδωσε την πιο απίστευτη εκδοχή, υποστηρίζοντας χρόνια αργότερα ότι θεώρησε πως η μπάλα δεν είχε χτυπήσει στο οριζόντιο δοκάρι και αναπήδησε, αλλά πως είχε χτυπήσει στα δίχτυα και γύρισε πίσω κι έτσι δεν είχε σημασία σε ποιο σημείο του εδάφους αναπήδησε. Οταν ρωτήθηκε λίγο πριν τον θάνατό του πως μπορεί να είναι σίγουρος ότι η μπάλα είχε περάσει τη γραμμή ολόκληρη, απάντησε: “Στάλινγκραντ”.

Το παιχνίδι μαγνήτισε 400 εκατομμύρια τηλεθεατές, που περίμεναν εναγωνίως την απάντηση της Γερμανίας. Αυτή δεν ήρθε ποτέ, με τον Χαρστ να σκοράρει εκ νέου στα τελευταία δευτερόλεπτα, σε μία φάση που όπως παραδέχεται ο ίδιος απλώς προσπάθησε να στείλει την μπάλα όσο πιο μακριά γινόταν στις εξέδρες του “Γουέμπλεϊ” για να κερδίσει χρόνο. Στην ιστορία έμεινε πάντως η τηλεοπτική μετάδοση εκείνου του τέρματος, αφού είχαν μπει ήδη φίλαθλοι στον αγωνιστικό χώρο, έτοιμοι να πανηγυρίσουν τη σπουδαία επιτυχία. Η μετάδοση του Κένεθ Γούλστενχολμ είχε ως εξής: “Και να έρχεται ο Χαρστ. Εχει… Υπάρχουν φίλαθλοι στον αγωνιστικό χώρο, νομίζουν ότι όλα τελείωσαν(σ.σ. εκείνη τη στιγμή ο Χαρστ σκοράρε). Τώρα τελείωσαν. Είναι τέσσερα”.

Αγγλία-Γερμανία 4-2 παρ. (1-1 κ.α.)

1970, Παγκόσμιο Κύπελλο: Η εκδίκηση της Γερμανίας και το ανέκδοτο Μπονέτι

Η Δυτική Γερμανία είχε την ευκαιρία να πάρει το αίμα της πίσω για τον τελικό του 1966, αφού στη φάση των προημιτελικών του Μουντιάλ στο Μεξικό τέθηκε αντιμέτωπη με την Αγγλία. Ο Γκόρντον Μπανκς, ο εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων της εποχής, λόγω τροφικής δηλητηρίασης δεν αγωνίστηκε και τον αντικατέστησε ο Πίτερ Μπονέτι.

Οι Αγγλοι δεν πτοήθηκαν και διατηρούσαν προβάδισμα 2-0 μέχρι το 68’, ωστόσο ο Φραντς Μπεκενμπάουερ και ο Ούβε Ζέελερ ισοφάρισαν κι έστειλαν το ματς στην παράταση. Ο Μπίμπι Τσάρλτον είχε ήδη αντικατασταθεί για τους Αγγλους και ο επιπλέον χρόνος προμηνυόταν δύσκολος για τα “λιοντάρια”. Εκεί η ειρωνεία της τύχης ήθελε να ακυρώνεται ένα γκολ του ήρωα του τελικού του 1966, Τζεφ Χαρστ, πριν ο Γκερντ Μίλερ με το όγδοο τέρμα του στο θεσμό, χάρη σε λάθος του Μπονέτι, δώσει την πρόκριση στους Γερμανούς.

Η συγκεκριμένη ήττα είχε και πολιτικές προεκτάσεις, αφού τέσσερις ημέρες αργότερα διεξάγονταν οι γενικές εκλογές στην Αγγλία, με το εργατικό κόμμα να ηττάται και τον Χάρολντ Γουίλσον να κατηγορεί την αποτυχία των “λιονταριών” στο Μουντιάλ γι’ αυτήν την έκβαση.

Γερμανία-Αγγλία 3-2 παρ. (2-2 κ.α.)

1972, Προκριματικά Euro: Αγγλία-Δ. Γερμανία 1-3, Δ. Γερμανία-Αγγλία 0-0

Το 1968 ήταν απλώς ένα φιλικό παιχνίδι, το 1970 η Αγγλία βρήκε δικαιολογίες στη δηλητηρίαση του Μπανκς, στα λάθη του Μπονέτι, στο εχθρικό κοινό του Μεξικού, στη ζέστη, στις καταστροφικές αλλαγές. Η πραγματική μεταβατική αναμέτρηση των δύο χωρών ήταν αυτή του 1972 για τα προημιτελικά (τα οποία λογίζονταν ως προκριματικά) του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ενας “σεληνιασμένος” Γκίντερ Νέτσερ οδήγησε τη “νάτσιοναλμανσαφτ” σε νίκη με 3-1 μέσα στο Λονδίνο και το 0-0 στον επαναληπτικό του Βερολίνου έστειλε τους Γερμανούς στην κατ’ αρχάς στην επόμενη φάση και στη συνέχεια στην κατάκτηση της διοργάνωσης.

Η Γερμανία του Φραντς Μπεκενμπάουερ, του Γκερντ Μίλερ και των υπολοίπων σπουδαίων Γερμανών της εποχής μέσα σε δύο χρόνια κατακτούσαν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το Παγκόσμιο Κύπελλο (1974). Η Μπάγερν Μονάχου του… Φραντς Μπεκενμπάουερ, του Γκερντ Μίλερ και των υπολοίπων σπουδαίων Γερμανών της εποχής (οι Βαυαροί ήταν η βάση της Γερμανίας) αναδείχθηκε τρεις σερί φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η Γερμανία είχε εκτοπίσει την Αγγλία από το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό προσκήνιο για μία δεκαετία και τουλάχιστον σε εθνικό επίπεδο, η κυριαρχία της μετά το 1972 συνεχίστηκε.

Αγγλία-Δυτική Γερμανία 1-3

Δυτική Γερμανία-Αγγλία 0-0

1982, Παγκόσμιο Κύπελλο: Νίκη δίχως… νίκη για Γερμανία κόντρα στην αήττητη Αγγλία

Ο δεύτερος γύρος του Μουντιάλ του 1982 περιείχε νέα φάση ομίλων αντί για νοκ άουτ αναμετρήσεις. Στο νέο γκρουπ, των τριών ομάδων, συνέπεσε η Γερμανία, η Αγγλία και η Ισπανία. Οι “φούριας ρόχας” ήταν απογοητευτικοί, όπως σε κάθε Μουντιάλ, με συνέπεια η πρόκριση να κριθεί μεταξύ Γερμανών και Αγγλων, που διασταύρωναν τα “ξίφη” τους πρώτοι στον όμιλο. Η αναμέτρηση του “Σαντιάγκο Μπερναμπέου” έφερε αντιμέτωπη μία φορμαρισμένη ομάδα (Αγγλία) και τον “Ρουμενίγκε και 10 ρομπότ”, όπως χαρακτήρισε ο Πελέ εκείνη τη Γερμανία. Το παιχνίδι κύλησε στους ρυθμούς που επιθυμούσαν τα “πάντσερ”, με τις δύο ομάδες να πραγματοποιούν μόλις μία καλή ευκαιρία έκαστη (κεφαλιά του Μπράιαν Ρόμπσον, έδιωξε ο Χάραλντ Σουμάχερ, δοκάρι του Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε στις καθυστερήσεις).

Το 0-0 μετέφερε τις εξελίξεις στις αναμετρήσεις με την Ισπανία, όπου η Γερμανία παρουσιάστηκε αντάξια των περιστάσεων και νίκησε 2-1. Η Αγγλία έπρεπε να ξεπεράσει αυτό το αποτέλεσμα για να προκριθεί στην τελευταία αγωνιστική και ο Κέβιν Κίγκαν είχε τις ευκαιρίες για να φέρει τα “λιοντάρια” σε θέση πρόκρισης, αλλά τις έχασε και το 0-0 απλώς έστειλε την Αγγλία σπίτι της, συνοδευόμενη από το στατιστικό παράδοξο πως αποκλείστηκε ούσα αήττητη σε πέντε παιχνίδια.

Δυτική Γερμανία-Αγγλία 0-0

1990, Παγκόσμιο Κύπελλο: Ο εφιάλτης των πέναλτι αρχίζει

Ο δεύτερος ημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 χαρακτηρίστηκε ως πρόωρος τελικός. Καμία ομάδα δεν είχε εντυπωσιάσει στους προηγούμενους γύρους, με τη Γερμανία απλώς να σημειώνει κάποιες ευρείες νίκες κόντρα σε αδύναμους αντιπάλους και την Αγγλία να εμφανίζει αξιοπρόσεκτη σταθερότητα, έχοντας στις τάξεις της έναν εξαιρετικό Γκάρι Λίνεκερ.

Το ματς τελείωσε ισόπαλο 1-1 με τα γκολ των Αντρέας Μπρέμε στο 60′ με φάουλ (μετά από κόντρα) και Λίνεκερ στο 80′. Στο 99′ ο Πολ Γκασκόιν αντίκρισε την κίτρινη κάρτα, η οποία θα του στερούσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στον τελικό εφόσον προκρίνονταν τα “λιοντάρια”, με συνέπεια να βάλει στιγμιαία τα κλάματα. Κακώς, όπως αποδείχθηκε, αφού η Αγγλία αποκλείστηκε. Στα πέναλτι οι Στούαρτ Πιρς και Κρις Γουάντλ αστόχησαν και ο Λίνεκερ βλέποντας τους Γερμανούς να προκρίνονται στον τρίτο σερί τελικό (είχαν προηγηθεί αυτός του 1982 και αυτός του 1986), αναγκάστηκε να πει την ιστορική φράση “το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που διαρκεί 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί”.

Γερμανία-Αγγλία 4-3 πέν. (1-1 παρ., 1-1 κ.α.)

1996, Euro: Η εκδίκηση των Γερμανών

Η Αγγλία διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και στα ημιτελικά διεξάγεται ακόμα ένας “πραγματικός τελικός” (όπως τον χαρακτήρισε ο Μπεκενμπάουερ), με την ίδια ακριβώς έκβαση. Ο Αλαν Σίρερ ανοίγει γρήγορα το σκορ με κεφαλιά, όμως ο Στέφαν Κουντς ισοφαρίζει σε 1-1 προτού οι παίκτες τουΤέρι Βέναμπλς αποκτήσουν ψυχολογικό πλεονέκτημα. Το παιχνίδι έφτασε στην παράταση, όπου ο Γκασκόιν έχασε σπουδαία ευκαιρία, ο Ντάρεν Αντερτον είχε δοκάρι και ο Κουντς σκόραρε αλλά το τέρμα του ακυρώθηκε για επιθετικό φάουλ. Τα πέναλτι ήρθαν να δώσουν εκ νέου τη λύση, με τις πρώτες πέντε εκτελέσεις να είναι εύστοχες. Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ λάθεψε στη δική του προσπάθεια και ο Αντρέας Μέλερ δεν άφησε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη κι έδωσε την πρόκριση στα “πάντσερ” με 6-5. Λίγες ημέρες αργότερα, με το πρώτο “χρυσό γκολ” στην ιστορία, η Γερμανία κατακτούσε ένα τρόπαιο επί αγγλικού εδάφους, ό,τι δεν κατάφερε τριάντα χρόνια νωρίτερα.

Γερμανία-Αγγλία 6-5 πέν. (1-1 παρ., 1-1 κ.α.)

2000, Euro: Η Αγγλία σηκώνει κεφάλι

Εχουν περάσει 34 χρόνια από την τελευταία φορά που η Αγγλία νίκησε τη Γερμανία σε κάποια διοργάνωση. Ενα σερί περίπου 3,5 δεκαετιών, το οποίο έμελλε να διακοπεί σε μία διοργάνωση που και οι δύο ομάδες θέλουν να λησμονήσουν γρήγορα και όχι εξαιτίας του μεταξύ τους αγώνα. Η αναμέτρηση του Σαρλερουά για τη φάση των ομίλων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Ολλανδίας και του Βελγίου βρήκε τα “λιοντάρια” του Κίγκαν να επικρατούν 1-0 χάρη σε ένα τέρμα του Αλαν Σίρερ και να σημειώνουν την πρώτη ανταγωνιστική νίκη τους απέναντι στη “νάτσιοναλμανσαφτ” μετά τον θρίαμβο του 1966. Σε ένα ματς που η γαλλική “Equipe” χαρακτήρισε ως η “μάχη των δεινοσαύρων”, θέλοντας να τονίσει ότι αμφότερες οι ομάδες αποτελούσαν εκείνη την περίοδο ξεπερασμένες ποδοσφαιρικά δυνάμεις. Σε ένα ματς στο οποίο συμμετείχαν οι δύο χώρες που… αποκλείστηκαν εν τέλει από τον όμιλο, αφού Πορτογαλία και Ρουμανία ήταν αυτές που κατέλαβαν τις δύο πρώτες θέσεις του γκρουπ, επιβεβαιώνοντας τους αλαζόνες αλλά ρεαλιστές παγκόσμιους πρωταθλητές (και μετέπειτα και Ευρωπαίους κυρίαρχους) Γάλλους.

Αγγλία-Γερμανία 1-0

2000-01, Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου: Μία σου και μία μου

Η τύχη φέρνει τις δύο ομάδες εκ νέου στον ίδιο όμιλο, μόνο που αυτή τη φορά στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μαζί με την Ελλάδα. Η πρώτη τους συνάντηση γίνεται στο “Γουέμπλεϊ”, το οποίο μετά από αυτό το ματς θα γκρεμιζόταν για να ανακατασκευαστεί. Το αποχαιρετιστήριο ματς σε ένα τόσο ιστορικό γήπεδο βρήκε νικήτρια τη Γερμανία χάρη σε μία εκτέλεση φάουλ του Ντίτμαρ Χάμαν, του Γερμανού μέσου που από το 1998 μέχρι και σήμερα βγάζει το ψωμί του στα αγγλικά γήπεδα. Η ντροπιαστική αυτή ήττα επέφερε την παραίτηση του Κίγκαν από τον πάγκο των “λιονταριών”.

Η εκδίκηση για την ομάδα του Σβεν Γκόραν Ερικσον (πλέον) ήρθε λίγους μήνες αργότερα και με τον πλέον επιβλητικό τρόπο. Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, ο πρώτος αλλοδαπός τεχνικός στην ιστορία των Αγγλων οδήγησε τα “λιοντάρια” σε θρίαμβο με 5-1. Ο Μάικλ Οουεν βρέθηκε σε μία “μαγική” βραδιά και σημείωσε χατ-τρικ και τα γκολ του νεαρού Αγγλου επιθετικού οδήγησαν τον πατέρα του ομοσπονδιακού τεχνικού της Γερμανίας, Ρούντι Φέλερ, στην εντατική λόγω καρδιακής προσβολής! “Δεν έχω ξαναδεί πιο άσχημη ήττα. Είναι το δικό ματς Βατερλό”, παραδέχεται ο Ρουμενίγκε μετά το τέλος του αγώνα, του τελευταίου μη φιλικού που βρήκε τις δύο χώρες αντιμέτωπες.