Η ΑΕΚ χτυπάει την πόρτα του μέλλοντος
O τολμηρός κύριος Φερέρ έδρασε και πάλι. Το νόμισμα του αγώνα με τον Εργοτέλη είχε δύο όψεις. Στο πρώτο ημίχρονο, δεν βγήκαν στον Ισπανό αυτά που ήθελε αλλά στο δεύτερο η ομάδα του δούλεψε καλύτερα και κατάφερε να φτάσει στη νίκη.

κύριος Φερέρ έδρασε και πάλι. Το νόμισμα του αγώνα με τον Εργοτέλη είχε δύο όψεις. Στο πρώτο ημίχρονο, δεν βγήκαν στον Ισπανό αυτά που ήθελε αλλά στο δεύτερο η ομάδα του δούλεψε καλύτερα και κατάφερε να φτάσει στη νίκη.
Eτσι έφτασε στο τέλος της μία εβδομάδα άκρως διδακτική για την ΑΕΚ. Ξεκίνησε με το 1-0 στο Καραϊσκάκη, συνεχίστηκε με το ρίσκο από πλευράς Φερέρ στο αγώνα με την Αντερλεχτ με τη χρησιμοποίηση των νεαρών παικτών και ολοκληρώθηκε με την επικράτηση επί των Κρητικών.
O Iσπανός αρέσκεται στα πειράματα τα οποία άλλοτε βγαίνουν και άλλοτε όχι. Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν χρησιμοποιεί όλους τους παίκτες του. Η ταπεινή μου άποψη όμως είναι ότι η ΑΕΚ δεν έχει το βάθος του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.
Περισσότερο και από το βάθος του πάγκου όμως, μεγαλύτερο ρόλο παίζουν η όρεξη των παικτών, το σύστημα και η τακτική που ακολουθεί μία ομάδα. Γι’ αυτό και η ΑΕΚ έχει παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο από τον Παναθηναϊκό ενώ θα λέγαμε ότι δεν έχει διαφορές με τον Ολυμπιακό, εκτός από μία βασική: Οι ερυθρόλευκοι ξέρουν να κερδίζουν.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία που ακολουθεί ο Φερέρ, η ΑΕΚ θα έχει χτυπήσει την πόρτα του μέλλοντος αν μάθει και αυτή να κερδίζει.