Η βοήθεια του Μανώλη Γλέζου σε ιστορική μεταγραφή του Ολυμπιακού

O Μανώλης Γλέζος 'έφυγε' από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών, όμως οι αγώνες του για την Εθνική Αντίσταση και την Αριστερά θα ζουν για πάντα. Το βράδυ της 30ής προς 31η Μαΐου 1941, όταν μαζί με τον φίλο και συναγωνιστή Λάκη Σάντα, κατέβασε τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη, έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στο βιβλίο των Ηρώων της Δημοκρατίας.

Ύστερα από το τέλος της Κατοχής, ο γεννημένος στη Νάξο Γλέζος εργάστηκε αρχικά ως δημοσιογράφος. Ανέλαβε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές πεποιθήσεις του, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο 3 φορές. Ακολούθησε η διαρκής και ακατάπαυστη ενασχόλησή του με την πολιτική, σε μια πορεία δεκαετιών, σχεδόν ως το θάνατο του.

Επιχειρήσαμε να ανασύρουμε μια ιστορία, μια από τις σπανιότατες στιγμές όπου το όνομα αυτού του θρύλου της πολιτικής ζωής συνδέθηκε, έστω και έμμεσα, με το πιο περιπετειώδες κομμάτι του ελληνικού ποδοσφαίρου: τις μεταγραφές!

Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του '60, ο... Μίκλος Γιούτσωφ (ο Νίκος Γιούτσος δηλαδή), γοήτευε το κοινό του ουγγρικού ποδοσφαίρου. Ο Γιούτσος είχε γεννηθεί το 1942 στο Μακρυχώρι της Καστορίας, από Έλληνες γονείς. Όταν ήταν 7 ετών, ενώ οι κάννες του εμφυλίου πολέμου κάπνιζαν ακόμα, η οικογένειά του προτίμησε το δρόμο της φυγής στη μακρινή Βουδαπέστη. Στο πέρασμα των ετών, όταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Λάγιος Μπαρότι, ζήτησε από το νεαρό Γιούτσο να πάρει την ουγγρική υπηκοότητα, ώστε να παίξει στην εθνική Ουγγαρίας, εκείνος απάντησε αρνητικά!

Το 1964, οι ελληνικές ομάδες άρχισαν να μαθαίνουν πληροφορίες για την περίπτωσή του και δημιουργήθηκε ένα θρίλερ για την απόκτησή του από ΑΕΚ και Ολυμπιακό, μέχρι που η ομάδα του Πειραιά τον πήρε στο λιμάνι χάρη σε έναν 'κρυφό άσο', τον... Γλέζο!

Όλα ξεκίνησαν όταν επισκέφθηκε την Αθήνα ο γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στην Βουδαπέστη, ονόματι 'Πάππας', για μια προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση. Συζητώντας με τον γιατρό Βασίλη Χατζηγιάννη, (ο οποίος υπήρξε και παράγοντας της ΑΕΚ) αναφέρθηκε στο ταλέντο του Γιούτσου και του ζήτησε να κινηθούν άμεσα οι Κιτρινόμαυροι για τη μεταγραφή του. Η ΑΕΚ έδειχνε αναποφάσιστη. Ο Θεόδωρος Νικολαΐδης, εκδότης της εφημερίδας 'Φως των Σπορ', αποφάσισε να παρέμβει. Σε συνεργασία με τον Άρη Χρυσαφόπουλο, παράγοντα του Ολυμπιακού εκείνης της εποχής, καθώς και με τον Γλέζο (αν και φίλος της Ένωσης) που είχε διασυνδέσεις με την Ουγγαρία και σε ανοικτή γραμμή με τον τότε Ούγγρο προπονητή του Ολυμπιακού, Ναντόρ Τσιέρνα, δημιουργήθηκε μια 'δύναμη κρούσης' για τη μεταγραφή του παίκτη. Ο Γλέζος ανέλαβε την αρχική προσέγγιση και ο Γιούτσος απάντησε καταφατικά. Ο αστικός μύθος λέει πως ο Ολυμπιακός του είχε βγάλει διαβατήριο μιας χρήσης, με φωτογραφία από δημοσίευμα ουγγρικής εφημερίδας!

Σε μια τεταμένη κοινωνικοπολιτική ατμόσφαιρα, σε μια Αθήνα που είχε κυριευτεί από παράλογους τρόμους για τη 'σοβιετική απειλή', η μεταγραφή του δεν ήταν εύκολη. Από τη μια, οι Μαγυάροι δεν επέτρεπαν εύκολα στα ταλέντα τους να εγκαταλείψουν τη χώρα κι από την άλλη, το Υπουργείο Εξωτερικών δεν έδινε εύκολα την υπηκοότητα σε κάποιον από την Ουγγαρία. Οι ψίθυροι από αντίπαλες ομάδες για "σχέδιο επαναπατρισμού των κομμουνιστών στην Ελλάδα" και πως ο Γιούτσος ήταν ο 'Δούρειος Ίππος' αυτής της τακτικής, αποτελούν ενδείξεις μιας παράξενης, ψυχροπολεμικής εποχής, που οι πολιτικές σκοπιμότητες κι οι διεργασίες με 'κλειστές πόρτες' στιγμάτιζαν ανθρώπους για το παραμικρό. Μάλιστα, υπήρξαν και κάποιες εφημερίδες της εποχής, οι οποίες έγραφαν το επώνυμό του επίτηδες 'Γιούτσωφ' (παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει τέτοια κατάληξη στα ουγγρικά), για να παραπέμπει σε σοβιετικό!

Τελικά, κανένας κίνδυνος δεν θα εκδηλωθεί και κανένα σχέδιο κομμουνιστών δεν θα εφαρμοστεί στην ελληνική κοινωνία. Ο Γιούτσος θα λατρευτεί σαν ήρωας, θα γίνει 'σημαία' του Ολυμπιακού, παίζοντας συνολικά σε 499 αγώνες και σημειώνοντας 211 γκολ. Τη σεζόν 1971-1972 μάλιστα, θα γίνει ο στυλοβάτης μιας θρυλικής πρόκρισης κόντρα στην πανίσχυρη Κάλιαρι (2-1, 1-0) σκοράροντας και στους δυο αγώνες.

Ο Γλέζος, με τη μεσολάβησή του, μπορεί να στέρησε από το ουγγρικό ποδόσφαιρο έναν θρυλικό παίκτη, αλλά έγινε ο άνθρωπος-κλειδί για τον επαναπατρισμό ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστή, που αγάπησε τον Ολυμπιακό και αγαπήθηκε ακόμα περισσότερο από τους οπαδούς του. Μερικές δεκαετίες αργότερα, στις 7 Απριλίου 1999, θα συνοδέψει και την αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι, για τη φιλική αναμέτρηση κόντρα στην Παρτιζάν, καθώς μαινόταν ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία. Ήταν υπεράνω ομάδων και υπέρ ανθρώπων ο Γλέζος.