Καλύτερος και από τον καλύτερο Ολυμπιακό (του Μπάγεβιτς)

Η χρονιά του Ολυμπιακού ολοκληρώθηκε κόντρα στη Γουλβς. Θα μπορούσε να συνεχιστεί και στη Γερμανία, η πρόκριση χάθηκε στις λεπτομέρειες. Ωστόσο η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς, θύμισε κατά πολύ εκείνη του Ντούσαν Μπάγεβιτς το 1999. Ειδικά στον τρόπο της δουλειάς της...

Η τελευταία ενδεκάδα του Ολυμπιακού σε ευρωπαϊκό αγώνα της φετινής ατέλειωτης σεζόν
Η τελευταία ενδεκάδα του Ολυμπιακού σε ευρωπαϊκό αγώνα της φετινής ατέλειωτης σεζόν EUROKINISSI SPORTS/ΚΛΟΝΤΙΑΝ ΛΑΤΟ

Έναν χρόνο συμπλήρωσε ο Ολυμπιακός παίζοντας (καλή) μπάλα στην Ευρώπη. Έφυγε "σκασμένος" από το Γουλβερχάμπτον, γιατί δεν ήταν χειρότερος από τους "λύκους", με την πρόκριση στα προημιτελικά του Europa League να κρίνεται σε χιλιοστά για το αν ήταν οφ-σάιντ ή όχι ο Γιουσέφ ελ Αραμπί (στο πολύ ωραίο γκολ που εν τέλει δεν μέτρησε), σε δυο ανισομερείς αποφάσεις του Πολωνού ρέφερι (ναι, πέναλτι στον Ντανιέλ Ποντένσε, αλλά πέναλτι και στον Ελ Αραμπί) κι αν πάμε 5 μήνες πίσω θυμηθείτε την αποβολή του Ρούμπεν Σεμέδο και το αυτογκόλ του Ανδρέα Μπουχαλάκη με το οποίο η Γουλβς είχε ισοφαρίσει σε 1-1. Όλες οι λεπτομέρειες πήγαν στην πλευρά της Γουλβς.

Ακόμη κι ο τραυματισμός του Ζοζέ Σα, ήρθε στο "πάρα πέντε". Οι "ερυθρόλευκοι" στερήθηκαν τον βασικό τερματοφύλακά τους στο πιο σημαντικό ματς της χρονιάς, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ούτε ένα ματς, έτσι για ζέσταμα, δεν μπόρεσε να δώσει ο Μπόμπι Αλέν, που έπαιξε για πρώτη φορά φέτος στην Ευρώπη. Και ο πιο έμπειρος γκολκίπερ του κόσμου να ήταν, ένα τρακάρισμα θα το είχε, ειδικά στα πρώτα λεπτά.

Όταν ο Ουσεϊνού Μπα του γύρισε την μπάλα (με τον Ποντένσε να παραμονεύει μέσα στην περιοχή, ενώ όλη η φάση έχει ξεκινήσει από λάθος πάσα του Ελ Αραμπί, προς τον Μαντί Καμαρά, με τον Ολυμπιακό να χάνει... δυο φορές την κόντρα), ο Γάλλος μπερδεύτηκε. Σκέφτηκε να διώξει ή να πάει δεξιά για να αποφύγει τον Ποντένσε, δεν υπολόγιζε στο ξεπέταγμα του κοντόσωμου Πορτογάλου και μπουρδουκλώθηκε. Έσπρωξε, έκανε πέναλτι... Σφάλμα κλασικό, από έναν παίκτη που δεν έχει αγώνες στα πόδια του. Τερματοφύλακα μάλιστα, τα λάθη του οποίου σημαίνουν... γκολ.

Το πόσο σημαντικό ήταν να έχει ο Ολυμπιακός τον βασικό γκολκίπερ του αποδεικνύεται από τις καταπληκτικές αποκρούσεις του Ρουί Πατρίσιο στο έξοχο σουτ του Κώστα Τσιμίκα στο 1ο ημίχρονο και στην κεφαλιά του Αχμέντ Χασάν στο 2ο. Όμως, ακόμη κι έτσι, οι Πειραιώτες, απείλησαν, μάλλον αδικήθηκαν στη φάση που ο Ουιλί Μπολί, όπου παρεμπόδισε τον Ελ Αραμπί στον αέρα, σε σχεδόν ξεκάθαρη (τουλάχιστον για το VAR) φάση πέναλτι!

Αν όχι καλύτερος, ισάξιος του '99

Ας είναι, ωστόσο. Η ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού ολοκληρώθηκε έπειτα από το 16ο παιχνίδι του, που έγινε την Πέμπτη στο "Μολινό". Κράτησε κάτι περισσότερο από ένα έτος, είχε μεγάλα ματς, ωραίες στιγμές, σπουδαίες προκρίσεις. Συνολικά 7 νίκες, 3 ισοπαλίες, 6 ήττες. Ήταν τόσο μεγάλη, που ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές στο πρώτο μισό της σεζόν ήταν από τους καλύτερους της... Γουλβς στη ρεβάνς της Πέμπτης. Ο Μάνος Μίχαλος, αμέσως μετά το ματς, έκανε το τουίτ του απολογισμού:

Υπερβάλλει; Ίσως ναι, γιατί υπάρχει και ο Ολυμπιακός της σεζόν 1998-1999, όταν ξεκινώντας από τα προκριματικά, ήταν 1ος στον όμιλό του στο Champions League, πέρασε στους "8" της διοργάνωσης και έφτασε ένα βήμα πριν από μια ιστορική πρόκριση στους "4", όταν ο αέρας πήρε την μπάλα, μπέρδεψε τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο και έδωσε στον Αντόνιο Κόντε την ευκαιρία να γράψει το Ολυμπιακός-Γιουβέντους 1-1.

Η φετινή ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς πλησιάζει κατά πολύ τα στάνταρ εκείνης του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Είναι δουλεμένη στο έπακρο, παίζει ποδόσφαιρο αξιώσεων, έχει πάθος, φαντασία, εμπειρία, ενθουσιασμό. Δεν του βγήκε απλά ένα παιχνίδι, δεν ήταν οι συγκυρίες που τον βοήθησαν. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς ότι συνάντησε κι ένα σωρό αντιξοότητες. Δεν είχε τον καλύτερο Έλληνα παίκτη του (Κώστα Φορτούνη) για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω τραυματισμού, έχασε τον καλύτερο ακραίο του (Ποντένσε) και τον αντικαταστάτη του (Χιλάλ Σουντανί).

Παρόλα αυτά, δούλεψε με μεθοδικότητα, είχε ξεκάθαρη και οργανωμένη ποδοσφαιρική σκέψη, που εμφανίστηκε σχεδόν σε όλους τους αγώνες του στην Ευρώπη. Κι αυτό το οφείλει κατ' αρχάς στον εξαιρετικό προπονητή του, προφανώς και στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών του, οι οποίοι βρέθηκαν φέτος στο Ρέντη.

Πόσοι θα είναι του χρόνου;

'Ενα καλό ερώτημα είναι πόσοι απ' αυτούς τους ποδοσφαιριστές θα βρίσκονται του χρόνου στον Ολυμπιακό. Ο Ομάρ Ελαμπντελαουί εγκαταλείπει. Πιθανότατα κι ο Σεμέδο. Ακούγονται πάρα πολλά και για τον Σα. Και μη ξεχνάμε ότι το πιο καυτό όνομα των πρωταθλητών φέτος ήταν ο Τσιμίκας τον οποίο ορέγονται στην Premier League ομάδες όπως η Λίβερπουλ, καθόλου άδικα. Μάνι-μάνι, μιλάμε για 4 της σπουδαίας αμυντικής γραμμής που παρουσίασε φέτος ο Ολυμπιακός, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι θα φύγουν άπαντες. Ο Καμαρά επίσης έχει "συγκινήσει" ομάδες από το εξωτερικό, πολύ πιθανό να υπάρξει και πρόταση για τον Παπ Αμπού Σισέ.

Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι δεν διστάζει να μπει στη διαδικασία της πώλησης των παικτών που ο ίδιος αναδεικνύει. Δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς, σε ένα ποδόσφαιρο που το πάρε-δώσε μοιάζει πλέον με ασταμάτητο γαϊτανάκι. Αυτή είναι, ενδεχομένως και η διαφορά του φετινού Ολυμπιακού με εκείνον του '99. Τότε ήταν σχεδόν απίθανο να έρθουν ομάδες και να του πάρουν τους καλύτερους παίκτες του. Τώρα, αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο.

Επενδύοντας στη δουλειά

Αυτό που έκανε φέτος, πέραν των εμφανίσεων και μιας αξιοπρόσεκτης πορείας (με 7 νίκες σε άλλες εποχές θα έφτανε πολύ ψηλά, τώρα δεν μπήκε καν στους "8", αυτό όμως είναι πλέον ένα μόνιμο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τις ομάδες μας να ξεκινούν από πολύ νωρίς τις υποχρεώσεις τους), ήταν να δουλέψει σε σωστές ποδοσφαιρικές βάσεις. Η επένδυσή του σε αυτόν τον τομέα είναι απαραίτητο να συνεχιστεί. Ο Μαρτίνς κέρδισε και με το δίκιο του την εμπιστοσύνη πρώτα της διοίκησης και μετά του κόσμου, πείθοντας για το πόσο σωστά βλέπει το ποδόσφαιρο, αλλά και έμαθε τον Ολυμπιακό.

Προφανώς, γίνονται κινήσεις και για την ενίσχυση της ομάδας, άρα δεν θα φύγουν μόνο κάποιοι. Θα έρθουν κιόλας. Το σημαντικό είναι ότι θα ενταχθούν κι αυτοί σε έναν οργανισμό που έχει μάθει, πλέον, να δουλεύει σκληρά κι η ενσωμάτωσή/αξιοποίησή τους να είναι πιο εύκολη. Ο Ολυμπιακός έβαλε γερές βάσεις την τελευταία διετία. Και πάνω σε αυτά τα θεμέλια θα συνεχίσει να χτίζει και του χρόνου, ελπίζοντας ότι θα έχει και τα ίδια αποτελέσματα. Και το 1998-1999, άλλωστε, το ίδιο είχε κάνει. Θεμελίωνε τις βασικές αρχές μιας ομάδας, που πήγε τρένο σχεδόν μια δεκαετία.

News 24/7

24MEDIA NETWORK