Κάποτε θα έχανε…
Μετά από έξι συνεχόμενες νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι λογικό ότι κάποτε θα έχανε... Στην ήττα του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη τον καθοριστικότερο ρόλο έπαιξαν τα ανόητα νεύρα του Ίβιτς και η αποβολή του, η οποία ήταν το καλύτερο "δώρο" στον Ολυμπιακό.
Εντούτοις, οι παίκτες του ΠΑΟΚ πραγματοποίησαν μια σπουδαία και ολοκληρωμένη εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο. Έπαιξαν με τον αέρα και την αυτοπεποίθηση του γηπεδούχου μέσα στο Καραϊσκάκη, παραδίδοντας μαθήματα σύγχρονου ποδοσφαίρου με υποδειγματική κυκλοφορία της μπάλας, σε σημείο που οι αντίπαλοί τους κάποιες φορές δεν μπορούσαν να τη διώξουν ούτε σε πλάγιο άουτ… Έχασαν και την ευκαιρία να προηγηθούν με τον Φωτάκη, αλλά ξαφνικά από το πρώτο γκολ και μετά… φόρεσαν τον μανδύα της επιπολαιότητας και του ερασιτεχνισμού, υποπίπτοντας σε μια σειρά από λάθη, τα οποία συνοψίζονται στα εξής:
1. Στην ασυνεννοησία των Βιτόλο και Γκαρσία στο πρώτο γκολ. Το εξαντλητικό πάσινγκ γκέιμ που έπαιζε ο ΠΑΟΚ εμπεριείχε κινδύνους και απαιτούσε πλήρη αυτοσυγκέντρωση, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχε. Ο Ισπανός χαφ έδωσε την απρόσεκτη παράλληλη πάσα με στόχο τον Γκαρσία, ο οποίος δεν παρακολουθούσε την πορεία της μπάλας και είχε κάνει ένα βήμα μπροστά, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η φάση για ένα τζάμπα γκολ στον ευρισκόμενο σε πολύ δύσκολη θέση έως τότε Ολυμπιακό.
2. Στις ερασιτεχνικές ανοησίες με τα νεύρα και τις αδικαιολόγητες κάρτες που διευκολύνουν τον αντίπαλο, φαινόμενα που επανεμφανίσθηκαν μετά από καιρό. Ενώ ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε φουριόζος και το δεύτερο ημίχρονο, “βάζοντας” τον Ολυμπιακό μέσα στην περιοχή του και δείχνοντας ότι κάθε άλλο παρά φοβάται το παιχνίδι, ήρθε ο Ίβιτς με τα αδικαιολόγητα νεύρα του και την αποβολή του και… έδωσε μια ωραιότατη χείρα βοηθείας στους αντιπάλους του, κάτι που σίγουρα θα συνειδητοποίησε και ο ίδιος, όταν είδε την ριζική αλλαγή της μορφής του αγώνα μετά την αποβολή του.
Ο Σέρβος ενώ είχε ήδη δεχτεί μια κίτρινη για αναίτιο σπρώξιμο εκτός φάσης πάνω σε αντίπαλο, ολοκλήρωσε το ρεσιτάλ επιπολαιότητας πέφτοντας με τα δυο πόδια πάνω στο Ουρτάδο σαν να έλεγε στον Παμπορίδη “βγάλε με κόκκινη” και άφησε την ομάδα του με 10 παίκτες, την ώρα που αυτή είχε στριμώξει τον Ολυμπιακό και προσπαθούσε να ισοφαρίσει.
Νωρίτερα ο Γκαρσία στο κέντρο του γηπέδου για φάουλ που κέρδισε από τον Ντουντού και το οποίο υποδείχτηκε από τον διαιτητή, έκανε “μανούρα”, αντίκρισε με την αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του κίτρινη κάρτα και στη συνέχεια ήταν διαρκώς εκνευρισμένος, είχε χάσει εμφανώς την αυτοσυγκέντρωσή του στο παιχνίδι και απαντούσε με διάφορες χειρονομίες στον απαράδεκτο οχετό ύβρεων και συνθημάτων της εξέδρας.
Είναι μια εντελώς ακατανόητη και ερασιτεχνική στάση για επαγγελματία ποδοσφαιριστή, ό,τι και εάν ακούει από τις κερκίδες. Τι πρόβλημα έχουν αθλητές προβεβλημένοι, επιτυχημένοι, πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι και δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα νεύρα τους, ακόμα και όταν η ομάδα τους πάει καλά; Εδώ, ταιριάζει η ρήση “άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου”.
3. Στο “ναυάγιο” της άμυνας μετά το 37΄. Ο Μιραλάς μόνος του “τσαλαπάτησε” τον Μαλεζά και τον Τσιρίλο, οι οποίοι ακόμα… ψάχνουν να τον βρουν. Η εμπειρία και η ποιότητα του Κοντρέρας σε τέτοιου υψηλού επιπέδου αγώνες είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.
4. Στο ότι ο Σαλπιγγίδης και ο Βιερίνια αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Στις δυο κρισιμότερες φάσεις του αγώνα είχαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν, αλλά “νικήθηκαν” και οι δυο κατά κράτος από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, έστω και εάν ο τελευταίος στη φάση με τον Βιερίνια χρησιμοποίησε και τον αριστερό του αγκώνα σε ένα “επαγγελματικό” μαρκάρισμα, που πολύ δύσκολα διακρίνει ο διαιτητής και ακόμα πιο δύσκολα δίνει πέναλτι. Γενικώς, πάντως, ο Σαλπιγγίδης δεν “τραβάει” στη θέση του σέντερ φορ και ο Μάκης Χάβος μάλλον θα πρέπει να το ξαναδεί το θέμα σε συνάρτηση με την επάνοδο στο αρχικό σχήμα του Μουσλίμοβιτς.
5. Στο ότι ο μέχρι τώρα πιο φορμαρισμένος του ΠΑΟΚ, δηλαδή ο Φωτάκης, δεν “υπήρχε” στο γήπεδο και σ’ αυτό έπαιξε προφανώς τον ρόλο του και η τοποθέτησή του στα δεξιά, όπου δεν είναι η φυσική του θέση, για να “χωρέσει” ο Χάβος και τον Ίβιτς στην 11άδα, κάτι που εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε μια λανθασμένη σκέψη του φερέλπιδος τεχνικού. Θεωρητικά, η παρουσία του διεισδυτικού Ελ Ζαρ στην αρχική 11άδα, με τον Φωτάκη στη φυσική του θέση, θα προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα, σε βαθμό απόγνωσης στον Ολυμπιακό, σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα που βλέπαμε στο πρώτο ημίχρονο. Ήταν αργά όταν ο Χάβος, έβαλε τον Μαροκινό, αντί του Φωτάκη, αφού ήδη το σκορ ήταν 2-0 και ο ΠΑΟΚ έπαιζε με δέκα παίκτες, λόγω της αποβολής του Ίβιτς.
Πάντως, το ότι ο ΠΑΟΚ έχασε στο Καραϊσκάκη, εννοείται, πως δεν σημαίνει ότι ο Χάβος έγινε κακός προπονητής. Ίσα, ίσα, έχει δείξει όλο αυτό τον καιρό, πως βρήκε την “χημεία” της ομάδας, κάτι στο οποίο απέτυχαν οι προκάτοχοί του και αξίζει της εμπιστοσύνης όλων.
Κλείνοντας, θα πω το αυτονόητο: ότι και οι ήττες είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα στο Καραϊσκάκη ο ΠΑΟΚ, με την εξαίσια απόδοσή του, έδειξε πως η ανάκαμψή του στηρίζεται σε στέρεες βάσεις και ότι έχει μια πολύ καλή ομάδα και τις προοπτικές για διακρίσεις στη φετινή σεζόν, εντός και εκτός συνόρων.
