Keep walking,λίγη μπάλα και τον… ύπνο μου
Πέρασε και από το Καυτανζόγλειο ο Ολυμπιακός και συνεχίζει… Τι και αν η ομάδα δεν δείχνει στα καλύτερά της, κάθε άλλο μάλιστα, σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί και κάνει τη διαφορά και κατά γενική ομολογία αποτελεί το φαβορί για την κατάκτηση του δέκατου πρωταθλήματος τα τελευταία έντεκα χρόνια. Τη δικιά τους αυτοκρατορία συνεχίζουν οι «ερυθρόλευκοι», σε μία απάντηση για τα… πέτρινα χρόνια που πέρασαν.
Το θέμα μάλιστα, είναι ότι ο Ολυμπιακός πλέον τη διαφορά αρχίζει και την κάνει χωρίς να έχει και τα αστέρια του στη σύνθεσή του. Ελειπε ο Ριβάλντο, κερδίζει ο Ολυμπιακός. Ελειπε ο Τζόρτζεβιτς, πάλι κερδίζει ο Ολυμπιακός και σου δίνεται η αίσθηση ότι για να χάσουν οι Πειραιώτες θα πρέπει να… ξεχάσουν τα δελτία.
Ο Ολυμπιακός ούτε στο Καυτανζόγλειο έπαιξε σούπερ μπάλα. Μπορούσε όμως, λόγω των μονάδων που έχει, να πετύχει και τρία και τέσσερα γκολ και να γράφουμε για θρίαμβο, για… άλωση του Καυτανζογλείου και άλλα τέτοια. Δεν έγινε όμως, στο τέλος μάλιστα τα… χρειάστηκαν οι «ερυθρόλευκοι», αλλά η ουσία λέει ότι έχουν κάνει το έξι στα έξι κι έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν σε πολύ καλύτερες ημέρες.
Σε ένα σχόλιό μου στο “Sportime 89.2”, είπα ότι η κατάσταση αυτή δεν βοηθά τον Ολυμπιακό. Θεωρώ πως η έλλειψη ανταγωνισμού κάνει κακό στους νταμπλούχους, ενόψει της Ευρώπης. Ορισμένοι φίλοι του Παναθηναϊκού, έσπευσαν να διαφωνήσουν μαζί μου. Γνώμη τους. Εγώ πάντως δεν θα αλλάξω τη δική μου και νομίζω ότι αυτό φαίνεται στον… καθρέφτη κάθε αγωνιστικής. Πάει με 4-3-3 στη Θεσσαλονίκη και «καθαρίζει» η ομάδα του Σόλιντ. Πήγε έτσι με τη Βαλένθια, έφαγε τα… μούτρα της. Στο Ντόνετσκ, το… γύρισε, πέντε στήθηκαν στην άμυνα έξω από τη μεγάλη περιοχή, βράχος ο Νικοπολίδης, πίεση από τη Σαχτάρ και το πήρε το 2-2. Όπως δηλαδή κάνουν όλες οι ομάδες που πάνε στο Καραϊσκάκη. Θα αμυνθούν και θα περιμένουν την κόντρα…
Πάντως, δεν θυμάμαι τον Ολυμπιακό να περνάει τόσο… σβηστά, χαλαρά από το Καυτανζόγλειο. Εκεί που για παράδειγμα πέρσι έχασε και πρόπερσι, «μάτωσε» μέσα στη βροχή για να πάρει τελικά τον τίτλο του πρωταθλητή με σκόρερ τον απόντα την Κυριακή Ριβάλντο. Εχει και ο φετινός Ηρακλής τα… χάλια του βλέπετε.
Λίγη μπάλα παιδιά…
Επειδή ποτέ δεν έχω κρύψει την αγάπη μου για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτή την… κακομοιριά πολλές φορές που μπορεί να μας χαρίζει και πολύ καλές στιγμές, είμαι δυσαρεστημένος για την ποιότητα αυτών που βλέπουμε. Δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να πληρώνω 25, 30 και 50 ευρώ να βλέπω αυτή την μπάλα. Να μην γίνεται τίποτα, δύο σημάδια βελτίωσης βρε αδερφέ μου…
Το κακό αρχίζει από χαμηλά, όμως, δεν είναι θέμα των μεγάλων μόνο.Παρακολούθησα από κοντά το ματς του Αγίου Δημητρίου με τον ΠΑΟ Βάρδας. Στην Γ’ Εθνική παίζουν για όσους δεν γνωρίζουν και ξέρετε τι σημείωσα στο μπλοκάκι μου; Δύο σουτ, ένα γκολ από φάουλ, επτά κίτρινες και μία κόκκινη. Μπάλα πουθενά. Θα μου πείτε γιατί το αναφέρω. Το 1993 στον Πύργο, ως μαθητής, παρακολουθούσα πάλι Γ’ Εθνική κατηγορία, τον Πανηλειακό. Με Τζόρτζεβιτς, Γιαννακόπουλο και άλλους παίκτες που έκαναν καλή καριέρα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο στη συνέχεια.
Τώρα τέτοιους στις μικρές κατηγορίες δεν τους βλέπεις. Σπανίζουν… Πάει ο παράγοντας, ψωνίζει από τον φίλο του μάνατζερ, παίρνει κάτι από το εξωτερικό και μέχρι να καταλάβει τι εστί, καληνύχτα σας. «Πέρασε παιδί μου από τα γραφεία να τα πούμε», παίρνει μία αποζημίωση, λύνει το συμβόλαιο και αυτό είναι… Τέλος πάντων. Δεν θα αναλάβω να λύσω εγώ τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν είναι η δουλειά μου αυτή άλλωστε, ούτε και μπορώ φυσικά. Απλώς, επειδή είμαι σε αυτή τη θέση, διατυπώνω τις απόψεις μου όπως θα περίμενα με χαρά να ακούσω και τις δικές σας…
Πώς να κοιμηθούμε, τρελαθήκαμε…
Για να πω και την αλήθεια μου, έχασα τον ύπνο μου το βράδυ της Κυριακής… Ενιωσα να με δουλεύουν! Και το θέμα γι’ αυτή την αναφορά, έχει να κάνει δυστυχώς και με τη δουλειά μου. Τελείωσαν τα ματς, ολοκληρώθηκε και η δουλειά μας και είπα να κάτσω να δω πιο… ήρεμος τα αθλητικά στα κανάλια που είχαν τέτοιες εκπομπές. Ξαφνικά, χτυπά το κινητό μου με ένα φίλο μου, Παναθηναϊκός είναι, να αρχίσει να… ψέλνει. «Ο Βαρούχας στην Αθλητική Κυριακή είπε ότι πέρασε τη γραμμή η μπάλα και έπρεπε να κερδίσουμε τον ΟΦΗ», μου λέει παθιασμένος. Εγώ πιστεύω ότι δεν πέρασε, κάθομαι να δω αθλητικά στο συνδρομητικό.
Ο Περικλής Βασιλάκης δεν παίρνει θέση γιατί δεν είναι στην ευθεία η κάμερα κι έρχομαι να… τρελαθώ με την εκπομπή της ΕΤ3. Μία κατά άλλα συμπαθέστατη εκπομπή, με φάσεις από τις μικρότερες θεωρητικά κατηγορίες, αλλά τον καθηγητή διαιτησίας, αυτή τη φορά, μάλλον σε πολύ άτυχες στιγμές!
Ο Γιάννης Δόβελος, έτσι λέγεται, δυστυχώς έδειξε έναν άλλο εαυτό. Για την παραπάνω φάση είπε ότι η μπάλα δεν περνά την γραμμή, αλλά μάλλον… χάθηκε σε μία άλλη περίπτωση. Στην φάση όπου ο Μαυρογενίδης κάνει πέναλτι στον Οκκά στο Καυτανζόγλειο και λέει, «ήταν τζαρτζάρισμα». Από τον ώμο τον έπιασε ο «Μαύρος», μάλλον νομίζοντας ότι είναι προπόνηση του Ολυμπιακού… Πέναλτι «μπαμ», αλλά τα βλέπουμε όπως θέλουμε μερικές φορές… Αμέσως, βγάζει κι ένα στυλ ότι για όλα φταίει η Αθήνα. Τον ενόχλησαν τα αντεθνικά συνθήματα που ακούστηκαν στο Καυτανζόγλειο. Δίκιο έχει. Ολοι τα καταδικάζουν. Για τους νεκρούς, όμως, της Θύρας 7 γιατί δεν μας είπε;
Στην τελική, δεν νομίζω πως έχει συνωμοτήσει όλη η Αθήνα να μην πηγαίνει καλά η Θεσσαλονίκη… Ολοι θέλουν δυνατές τις ομάδες της, να γίνει πιο δυνατό το πρωτάθλημα. Αλλά, λίγη προσοχή από ανθρώπους με λόγο δεν θα έβλαπτε… Διευκρινίζω, προς αποφυγή παρεξηγήσεως ότι υπέρ αυτού του στυλ εκπομπών, πιστεύω ότι ο κόσμος μπορεί να μάθει και μπάλα σε σχέση με ορισμένες αποφάσεις των διαιτητών.
