Μαθήματα οργάνωσης από την Βαλένθια

Εδώ και μία εβδομάδα, ο
Μιγκέλ Ανχελ Ρουίθ βρίσκεται στη θέση του τεχνικού διευθυντή της
Βαλένθιααντί του
Αμεντέο Καρμπόνι.Ο άνθρωπος που εν πολλοίς συνέδεσε το όνομά του με την μοναδική επιτυχία της
Ατλέτικο Μαδρίτης το
1995, η οποία κατέκτησε το νταμπλ, έρχεται να συμβάλλει ώστε οι Λεβαντίνοι να κάνουν το επόμενο βήμα και να επιστρέψουν στην κορυφή της Ισπανίας.

Το σημαντικότερο, ίσως, απόκτημα των “νυχτερίδων” σε αυτήν τη μεταγραφική περίοδο παραχώρησε εφ όλης της ύλης συνέντευξη στη μαδριλένικη αθλητική εφημερίδα “AS”, στην οποία αναλύει, κατ’αρχάς, τη θέση του και τα άμεσα σχέδιά του (τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν σε οποιαδήποτε ομάδα…) και εν συνεχεία μιλά ειδικότερα για την ομάδα του. Τα κυριότερα σημεία…

Ας μιλήσουμε για ποδόσφαιρο κ. Ρουίθ. Ποιο μοντέλο θεωρείτε πως είναι το πιο σωστό για τη διοίκηση ενός συλλόγου;
“Για μένα, το μοντέλο που προτιμώ είναι ένας διευθύνων σύμβουλος και ένας τεχνικός διευθυντής, ο οποίος θα έχει μεγαλύτερες ευθύνες για τον αθλητικό τομέα. Μαζί ο προπονητής, οι βοηθοί του, οι γιατροί και ο τεχνικός γραμματέας που θα έχουν συνεχή επαφή με τον διευθυντή. Και όλοι να κατευθύνονται προς τον ίδιο στόχο”.

Για εσάς, δηλαδή, το αγγλικό μοντέλο του προπονητή που φροντίζει για τα πάντα δεν είναι κάτι που σας ικανοποιεί…
“Στην Αγγλία οι προπονητές έχουν τετραετή και πενταετή συμβόλαια και βλέποντας το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, φαίνεται ότι αυτό το μοντέλο λειτουργεί. Παρ’ όλα αυτά, αμφιβάλλω εάν έχεις να ασχοληθείς με την προπόνηση και να αφιερωθείς και στις μεταγραφές και την επιλογή παικτών, θα τα καταφέρεις το ίδιο καλά. Στην Ισπανία έχει δοκιμαστεί αυτό το σύστημα και δεν έπιασε. Εάν είσαι προπονητής, η πίεση του αποτελέσματος στο τέλος τραβάει όλη τη συγκέντρωσή σου και παρατάς τις υπόλοιπες υποχρεώσεις. Προτιμώ να μιλώ για τις μεταγραφές με τον προπονητή, αλλά εγώ να είμαι αυτός που τις μελετά και κάνει τις προτάσεις”.

Με αυτό το μοντέλο η Σεβίλλη λειτούργησε πολύ καλά, με τον Χουάντε Ράμος (προπονητής) και τον Μόντσι (τεχνικός διευθυντής) να σχηματίζουν ένα αδιάσπαστο άτομο…

“Ως τεχνικός διευθυντής οργανώνω ένα μοντέλο παραπλήσιο με αυτό της Σεβίλλης, η οποία όχι μόνο με τον Μόνκι, αλλά και τον τεχνικό γραμματέα (σ.σ. Αντόνιο Φερνάντεζ) και τον ψυχολόγο της ομάδας έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά. Το μοντέλο αυτό, όμως, δεν το εφηύρε η Σεβίλλη πρώτη. Δώδεκα χρόνια πριν το είχα εισαγάγει εγώ στην Ατλέτικο Μαδρίτης και το εφήρμοζα τόσο στην πρώτη ομάδα, όσο και στις ακαδημίες. Είναι αυτό που θέλουμε να εφαρμόσουμε και εδώ, αλλά τώρα έχω περισσότερα μέσα και δυνατότητες”.

Ισως στη Βαλένθια τα πράγματα να είναι διαφορετικά επειδή υπάρχει η πίεση των φιλάθλων και η φιλοσοφία του συλλόγου, που αποτρέπει να αποκτούνται παίκτες με πολύ μεγάλο μπάτζετ…
“Η Βαλένθια θα έχει μία ομάδα πολύ ανταγωνιστική, για μένα την καλύτερη στην Ισπανία, επειδή έχει ήδη σπουδαίους παίκτες και επειδή αυτοί που θα έρθουν θα ενταχθούν με το στόχο του ανταγωνισμού”.

Τα χρήματα είναι αυτά που υλοποιούν τις μεταγραφές και η Βαλένυια έχει μία φιλοσοφία περιορισμών. Θα προτείνετε να αλλάξει αυτό;
“Δεν μπορούμε να κάνουμε τρέλες με το μπάτζετ. Πρέπει να ξέρουμε που βρισκόμαστε, ποιες είναι οι δυνατότητές μας και να μην ξεφεύγουμε όπως άλλοι. Εδώ οι παίκτες κερδίζουν πολλά και πρέπει να κερδίσουν περισσότερα εάν το αξίζουν, με τίτλους και προσωπικές διακρίσεις. Για μένα, το μέλλον είναι να βάλουμε στα συμβόλαια στόχους.Ολα τα υπόλοιπα είναι ψωμί για σήμερα και πείνα για το μέλλον. Μου φαίνεται λογικό το συμβούλιο να θέλει να κινείται ανάλογα με τα έσοδα”.

Ο επιθετικός μέσος θα είναι ένα μεγάλο στοίχημα, το οποίοι μοιάζει να είναι ζώης ή θανάτου…
“Θέλουμε να αποκτήσουμε ορισμένους παίκτες αρκετά πλήρεις που θα λάμψουν, αλλά θα βοηθούν και την ομάδα. Εναν νέο Σούστερ, ή έναν νέο Μπαράχα, ως παραραδείγματα παικτών που τα έχουν όλα. Δεν μπορούμε να αποκτήσουμε παίκτες που επιβάλλονται της ομάδας ή που αλλάζουν το σύστημα, όπως ο Ζιντάν ή ο Ρικέλμε, οι οποίοι αποτελούν σούπερ κλάση και χρειάζονται ειδικές εντολές”.

Η απώλεια του Φαμπιάν Αγιάλα είναι σημαντική;
“Θα πω ένα παράδειγμα. Εάν ένας προπονητής πει στους παίκτες του ‘δεν ξέρω εάν θα είμαστε σε θέση να κερδίσουμε σήμερα χωρίς τον Μαραντόνα’, οι παίκτες θα του πουν: ‘Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι εάν εσύ μπορείς να μας προπονήσεις, ώστε να κερδίσουμε χωρίς αυτόν’. Με αυτό εννοώ ότι ο Αγιάλα δεν ανήκει πλέον στην ομάδα και οι καλύτεροι είναι αυτοί που μένουν”.

Ποιος είναι, εν τέλει, ο στόχος της Βαλένθια;
“Να παρουσιαστούμε ανταγωνιστικοί σε όλες τις διοργανώσεις και ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί στο τέλος της χρονιάς, όχι τον Δεκέμβριο. Ολοι έχουμε το παράδειγμα της Ρεάλ Μαδρίτης, που κατακρίθηκε από όλες τις πλευρές και στο τέλος κέρδισε το πρωτάθλημα. Πρέπει να αποπνέουμε αισιοδοξία, ηρεμία και γαλήνη. Ολοι όσοι εργαζόμαστε για αυτό, οι υπάλληλοι, ο Τϋπος και οι φίλαθλοι πρέπει να βγάζουμε ηρεμία και να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με επαγγελματισμό”.