Η αγγλική deadline day πέθανε, ζήτω η νέα dealine day

Πόσο απείχε η καινοτομία από το φιάσκο; Δύο χρόνια. Ή για την ακρίβεια δύο καλοκαίρια. Στο τρίτο θα 'καίγονταν' αναπόφευκτα και προτού οι συνέπειες αποβούν καταστροφικές, τα ισχυρά κλαμπ της Premier League επέλεξαν να υπαναχωρήσουν και να επανέλθουν στα πατροπαράδοτα. Σε ό,τι ίσχυε πριν από το 2018.

Η εισαγωγή αφορά την απόφαση των ιδιοκτητών των 20 ομάδων της πρώτης κατηγορίας να υιοθετήσουν ξανά το μεταγραφικό καλεντάρι των έτερων πρωταθλημάτων. Έναρξη την 1η Ιουλίου και λήξη την 31η Αυγούστου. Τουλάχιστον για τους ποδοσφαιριστές που δεσμεύονται με συμβόλαια. Διότι η διορία για τους ελεύθερους διευρύνεται πάντα.

Το 2017 τα μεγάλα κεφάλια είχαν μαζευτεί για να συζητήσουν και στην πορεία να συναποφασίσουν πως το δικαίωμα ένταξης νέου ποδοσφαιριστή στο ρόστερ οποιασδήποτε ομάδας θα έληγε την παραμονή της έναρξης του πρωταθλήματος και όχι την τελευταία ημέρα του καλοκαιριού, όπως ίσχυε στον υπόλοιπο ποδοσφαιρόκοσμο. Είχε αιτιολογηθεί μάλιστα η καινοτομία που πίστευαν τότε ότι έχουν σκαρφιστεί, λέγοντας πως μ' αυτόν τον τρόπο θα εξασφάλιζαν την ισονομία στο πρωτάθλημα, αφού, πέραν μιας έκτακτης ανάγκης (προσθήκη τερματοφύλακα φερ' ειπείν), κανένα ρόστερ δεν θ' άλλαζε μέχρι την 1η Ιανουαρίου. Ήθελαν να διαφοροποιηθούν. Στην πορεία έπεσαν στην τρύπα που άνοιξαν.

Τότε η Γενική Συνέλευση των κλαμπς θεωρούσε ότι θ' ακολουθήσουν οι άλλες μεγάλες λίγκες της Ευρώπης (LFP, Serie A, Ligue 1, Bundelsliga). Κακώς. Με αποτέλεσμα οι αγγλικές ομάδες να βγουν ζημιωμένες. Τούτο γιατί ενώ μπορούσαν να πωλήσουν κάποιον ποδοσφαιριστή σε ομάδα εκτός Αγγλίας, δεν είχαν τη δυνατότητα να ψάξουν για αντικαταστάτη. Το παράδειγμα του Έρικσεν χρησιμοποίησε ο Guardian για να φωτίσει τη σκοτεινή πλευρά ενός κανονισμούς που είχε παράλογη λογική από τη στιγμή που δεν τον ασπάστηκαν οι υπόλοιποι της Ευρώπης. Μοιραία ο Δανός έμεινε στην Τότεναμ, η οποία και τον ποδοσφαιριστή έχασε για 6 μήνες, από τη στιγμή που ήταν εκτός πλάνων, και λιγότερα χρήματα αποκόμισε από την προ ημερών πώλησή του στην Ίντερ. Επίσης την ώρα που οι βασικοί ανταγωνιστές τους ενισχύονταν, διορθώνοντας λάθη του σχεδιασμού, οι αγγλικές ομάδες είχαν την υποχρέωση 'να ζήσουν και να πεθάνουν' με τις επιλογές τους για τους επόμενους 5 μήνες τουλάχιστον, έχοντας ταυτόχρονα πιεστεί να κλείσουν συμφωνίες χωρίς εκπτώσεις, προτού δηλαδή πέσουν οι τιμές και βρεθούν τιμές ευκαιρίας.

Ο Γιούργκεν Κλοπ είχε στηλιτεύσει το παρανοϊκό της υπόθεσης λέγοντας πως "δεν με νοιάζει πότε κλείνει η περίοδος, αλλά να κλείνει την ίδια στιγμή. Είναι καλή ιδέα, αλλά μόνο για την Αγγλία δεν βγάζει νόημα".

Ύστερα από δύο χρόνια πειραματισμού το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας κατέδειξε ότι η Premier League κινούταν εκτός πραγματικότητας. Για να τροποποιηθεί εκ νέου ήταν αναγκαία η εξασφάλιση του 50% των συμμετεχόντων και όχι τα 2/3 όπως σε άλλες περιστάσεις. Συνέφερε τους ισχυρούς και πέρασε με πλειοψηφία στη μάζωξη του Λονδίνου. Ήταν η παραδοχή ενός λάθους που διορθώθηκε καθυστερημένα. Μάλιστα η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος θα ολοκληρωθεί στις 17:00 της 1ης Σεπτεμβρίου. Διότι η 31η Αυγούστου του 2020 συμπίπτει με την καλοκαιρινή αργία των τραπεζών σε Αγγλία, Ουαλία και Β.Ιρλανδία (η Σκωτία θα τη γιορτάσει στις 3/8) και προς όφελος των ομάδων η διορία θα επιμηκυνθεί. Συνολικά το κέρδος θα είναι 25 ημέρες και κάμποσα εκατομμύρια. Done deal.

Ποιος είναι ο Κόμπε Μπράιαντ του ποδοσφαίρου; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: