Μια κεφαλιά που γυρίζει ανάποδα τη ζωή του Άλισον

Η τέλεια κεφαλιά από ένα τερματοφύλακα! Στη χρονιά που έχασε τον πατέρα του και έκανε τραγικά λάθη μέσα στο γήπεδο, η ζωή του Άλισον Μπέκερ άλλαξε στο 95' του αγώνα με την Γουέστ Μπρομ και η Λίβερπουλ μπορεί χάρη στο δικό του γκολ να βγει στο Champions League!

Ο Άλισον Μπέκερ έχει μόλις σκοράρει το γκολ της Λίβερπουλ για τη νίκη επί της Γουέστ Μπρομ και δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του
Ο Άλισον Μπέκερ έχει μόλις σκοράρει το γκολ της Λίβερπουλ για τη νίκη επί της Γουέστ Μπρομ και δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του AP PHOTO/RUI VIEIRA, POOL

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας τερματοφύλακας πετυχαίνει γκολ στο τέλος ενός αγώνα. Συνήθως εκείνες τις στιγμές οι γκολκίπερ προωθούνται στην αντίπαλη περιοχή, σε κάποιο κόρνερ ή φάουλ, ελπίζοντας σε μια κεφαλιά, ένα σουτ της τελευταίας στιγμής. Κι ενώ το έχουμε ξαναδεί, όταν συμβαίνει πάλι, δεν το πιστεύουμε. Εδώ, που τα λέμε βέβαια, κεφαλιά σαν του Άλισον Μπέκερ του τερματοφύλακα της Λίβερπουλ, ακριβώς στην εκπνοή του αγώνα με την Γουέστ Μπρομ, δύσκολα έχουμε δει ακόμη κι από τους κορυφαίους σέντερ φορ του πλανήτη!

Καθώς οι 'κόκκινοι' είχαν χάσει σχεδόν όλες τις ελπίδες τους για το δεύτερο γκολ στο ματς και τη διατήρηση των πιθανότήτων τους ότι στο τέλος της εβδομάδας θα βρίσκονται στο Champions League της ερχόμενης περιόδου, κέρδισαν το κόρνερ της απελπισίας. Ή της τελευταίας ευκαιρίας.

Το χρονόμετρο σημάδευε το 95ο λεπτό, άλλος χρόνος δεν υπήρχε. Ο Αλεξάντερ-Άρνολντ έκανε την τέλεια εκτέλεση κι ο Άλισον, που είχε προωθηθεί, είδε την μπάλα να έρχεται πάνω του. Το άλμα, η τεχνική και το γκολ δεν έχουν προηγούμενο. Η Λίβερπουλ έμενε όρθια ακριβώς στο φινάλε κι όλοι οι παίκτες έπεφταν πάνω στον τερματοφύλακα-σκόρερ για να τον αποθεώσουν!

Πρώτα να το δούμε, ξανά (έχει και ωραία ριπλέι):

Μια κεφαλιά αξίας, αν η Λίβερπουλ βρεθεί τελικά στο Champions League της επόμενης σεζόν, 67 εκατομμυρίων ευρώ. Τόσα μπορεί να είναι τα έσοδα της ομάδας από τη διευρυμένη σε μπόνους και χρήματα για τους 'μεγάλους' κορυφαία διοργάνωση. Η ομάδα του Κλοπ έμεινε ζωντανή στο κυνήγι της 4ης θέσης, καθώς έφτασε τους 63 βαθμούς και θέλει ακόμη δυο νίκες (με Μπέρνλι την Τετάρτη και Κρίσταλ Πάλας την Κυριακή) ώστε να περάσει κάποια από τις Τσέλσι ή Λέστερ που προηγούνται (με 64 και 66 βαθμούς αντίστοιχα), αλλά παίζουν μεταξύ τους την Τρίτη (18/5) στο Λονδίνο, σε ένα άτυπο επαναληπτικό του τελικού του Κυπέλλου Αγγλίας.

Αλλά και μια κεφαλιά που μοιάζει με ένα γύρισμα της ζωής του Βραζιλιάνου τερματοφύλακα, ο οποίος τον περασμένο Φεβρουάριο (25/2) είχε χάσει τον πατέρα του σε ένα τραγικό δυστύχημα στη λίμνη, λίγο έξω από το εξοχικό της οικογένειας Μπέκερ. Ο Ζοζέ Αγκοστίνο Μπέκερ ήταν ένας δεινός κολυμβητής, έκανε υποβρύχιο ψάρεμα και του άρεσε το νερό. Εκείνη την ημέρα όμως κάτι συνέβη και δεν βγήκε ποτέ από τη λίμνη που συχνά κολυμπούσε.

Ήταν ένα σοκ για τον Άλισον που είχε μεγάλη αδυναμία στον πατέρα του. Πιο δύσκολο απ' όλα ήταν ότι δεν μπόρεσε να παραβρεθεί (λόγω των περιορισμών ελέω Covid-19) στην κηδεία στη Βραζιλία. Ήταν εκεί, βέβαια, η μητέρα του και ο αδερφός του Μούριελ, που είναι επίσης τερματοφύλακας (παίζει στη Φλουμινένσε), όχι όμως κι ο μικρότερος γιος του εκλιπόντος. Όλη η Premier League τού συμπαραστάθηκε.

Γενικά, η σεζόν δεν ήταν εύκολη για τον κορυφαίο τερματοφύλακα που μαζί με τον Βίρτζιλ Φαν Ντάικ είχαν θεωρηθεί, όχι άδικα, οι δυο κορυφαίες κινήσεις της Λίβερπουλ στην προσπάθειά της να κατακτήσει το πρωτάθλημα Αγγλίας μετά από 30 χρόνια (και το Champions League για 6η φορά στην ιστορία του κλαμπ). Οι τραυματισμοί όλων των κεντρικών μπακ (με κυριότερο αυτό του Φαν Ντάικ) αποσταθεροποίησαν και τον Άλισον, που φάνηκε σε πολλά ματς να χάνει την εμπιστοσύνη ακόμη και στον εαυτό του.

Λάθη, όπως αυτό με την Μάντσεστερ Σίτι, στοίχισαν στη Λίβερπουλ απώλειες βαθμών.

Οι καλές νεράιδες του ποδοσφαίρου (ο ίδιος λέει ο Θεός, αφού ως Βραζιλιάνος είναι πρώτα απ' όλα πιστός στα θεία) ήταν μαζί του ωστόσο την στιγμή που έπρεπε. Αυτό το γκολ σβήνει μονομιάς όλα τα λάθη που έκανε μέσα στη χρονιά και πανηγυρίστηκε έξαλλα από όλη τη Λίβερπουλ. Ο ίδιος, λίγο μετά το τρομερό γκολ, κοίταζε δακρυσμένος τον ουρανό, αφιερώνοντας προφανώς το 2-1 στον πατέρα που έχασε, ενώ ο Γιούργκεν Κλοπ δεν είχε λόγια να περιγράψει την χαρά του, την ευγνωμοσύνη αλλά και τον θαυμασμό του για τον άνθρωπο Άλισον.

Ο Γερμανός κόουτς είναι γνωστό ότι κάνει σπουδαίες δηλώσεις. Ιδού: "Αν ο Ολιβιέ Ζιρού, όταν βάζει γκολ, συνήθως είναι παγκόσμιας κλάσης, τότε πρέπει να πούμε το ίδιο και για την κεφαλιά του Άλισον" σχολίασε πανευτυχής, στην κάμερα του Sky Sports ο Κλοπ, προσθέτοντας: "Χάσαμε πολλές ευκαιρίες και έπρεπε να έρθει το τελευταίο λεπτό του αγώνα, για να μπει αυτό το απίστευτο γκολ, που ήδη το έχουμε δει δέκα φορές στα αποδυτήρια και δεν το πιστεύουμε! Η κεφαλιά είναι άριστη. Η τεχνική τρομερή. Δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή. Ήρθε στο τέλειο σημείο. Δεν έχω πρόβλημα να μην σκοράρει ποτέ ξανά, φτάνει που έβαλε αυτό. Ο Άλισον είναι ένας υπέροχος, έξυπνος, διασκεδαστικός άνθρωπος, ένα τρομερό παιδί, που άξιζε μια τέτοια τέλεια στιγμή, αν σκεφτούμε τι πέρασε φέτος".

Έχει κάθε λόγο να νιώθει τον τερματοφύλακά του ο Κλοπ. Κι αυτός πριν από λίγο καιρό έμεινε καθηλωμένος στο Λίβερπουλ και δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην κηδεία της αγαπημένης του μητέρας. Αλλά την Κυριακή, ήταν μέρα χαράς, για το κλαμπ και τον Άλισον. Χαράς και αγάπης.

"Δεν ξέρω πώς να πανηγυρίσω"

Φυσικά ο Βραζιλιάνος γκολκίπερ έγινε ο άνθρωπος της ημέρας για τον αγγλικό Τύπο, που οργίασε με διάφορα λογοπαίγνια με το όνομά του, οι συμπαίκτες του τον αποθέωναν είτε στο γήπεδο (ο Κώστας Τσιμίκας έπεσε στην αγκαλιά του στην αποχώρηση προς τα αποδυτήρια) είτε στα social media. Για την ιστορία ο Άλισον έγινε ο έκτος τερματοφύλακας που σκοράρει στην Premier League (ο πρώτος, όμως, με κεφαλιά). Έχουν προηγηθεί ο Πίτερ Σμάιχελ, ο Μπραντ Φρίντελ (που επίσης έπαιξε στη Λίβερπουλ, αλλά το γκολ το 'χε πετύχει με τη φανέλα της Μπλάκμπερν), ο Πολ Ρόμπισον, ο Τιμ Χάουαρντ και ο Ασμέρ Μπέγκοβιτς.

Στην ιστορία της Λίβερπουλ (και πριν και μετά την Premier League) είναι ο πρώτος γκολκίπερ που βάζει γκολ και προφανώς όλοι ήθελαν να τον ακούσουν, μετά από αυτή την τεράστια στιγμή. Η συνέντευξή του στο Sky Sports ήταν ακόμη καλύτερη. Γεμάτη χαρά, συγκίνηση, από ένα ποδοσφαιριστή που είχε κάνει πριν από λίγες στιγμές κάτι απίθανο!

"Δεν μπορώ να περιγράψω εύκολα τα συναισθήματά μου, αυτή τη στιγμή, ειδικά μετά απ' όσα έχω περάσει τους τελευταίους μήνες εγώ και η οικογένειά μου. Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι η ζωή μου. Όσο με θυμάμαι, παίζω μπάλα. Μαζί με τον πατέρα μου, που δεν ήταν εδώ σήμερα, όμως είμαι σίγουρος ότι με βλέπει και πανηγυρίζει μαζί μου σήμερα, έχοντας τον Θεό στο πλευρό του" είπε, συνεχίζοντας: "Το αφιερώνω στην οικογένειά μου, στους συμπαίκτες μου. Καμιά φορά παλεύεις, μάχεσαι, αλλά στο τέλος δεν τα καταφέρνεις. Είμαι ευτυχισμένος που στο τέλος έδωσα αυτή τη χαρά σε όλους, για να πετύχουμε και τον στόχο της πρόκρισης στο Champions League.

Κερδίσαμε το κόρνερ, κοίταξα προς τον πάγκο δεν είδα κάποιον να λέει κάτι, μέχρι που μου φώναξε ο Τζον Αρτστεμπεργκ (σ.σ προπονητής τερματοφυλάκων στη Λίβερπουλ) και πήγα στην αντίπαλη περιοχή. Η σέντρα ήταν θαυμάσια, είδα την μπάλα να έρχεται και έβαλα το κεφάλι μου, όσο μπορούσα καλύτερα. Ήταν το καλύτερο γκολ που έχω δει, που έχω σκοράρει! Δεν έχω λόγια, είναι πολύ πιεστική η χρονιά, νιώθουμε εξουθενωμένοι όλοι.

Αν κάνω εξάσκηση στις κεφαλιές; Καμιά φορά στην προπόνηση δοκιμάζω, περισσότερο για διασκέδαση. Χρησιμοποιώ το κεφάλι μου, πολλές φορές το έχετε δει, για να αμυνθώ, όχι όμως για να βάλω και γκολ. Είδα την μπάλα να έρχεται προς το κεφάλι μου, έκανα μια κίνηση να παρασύρω κάποιον αντίπαλο, για να ελευθερωθεί κάποιος συμπαίκτης μου, δεν με ακολούθησε κανείς, σηκώθηκα έκανα την κεφαλιά και την είδα στα δίχτυα!

Ψάχνετε τώρα να βρείτε το μυστικό; Δεν εξηγούνται όλα στο ποδόσφαιρο ή στη ζωή! Για μένα η μοναδική εξήγηση είναι ο ίδιος ο Θεός. Αυτός έβαλε το χέρι του στο κεφάλι μου, σήμερα. Ναι ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα, μετά από την περιπέτεια της οικογένειάς μου. Το τελευταίο διάστημα δεν ήθελα να δίνω συνεντεύξεις, γιατί ήξερα ότι θα με πλημμύριζαν πολλά συναισθήματα. Με την ευκαιρία, όμως, θα ήθελα να ευχαριστήσω εσάς τους ανθρώπους των media, όλη την Premier League, γιατί έλαβα δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης, από πολλούς αντιπάλους μας.

Για παράδειγμα την Έβερτον και τον Κάρλο Αντσελότι, αλλά και από άλλες ομάδες, όπως η Μάντσεστερ Σίτι, η Τσέλσι, δεν τους θυμάμαι όλους και είναι άδικο, όμως τους ευχαριστώ όλους. Χωρίς αυτούς, χωρίς την συμπαράσταση όλων των φιλάθλων δεν ξέρω αν θα το ξεπερνούσα. Είμαι μακριά από την οικογένειά μου, δεν εννοώ φυσικά τη γυναίκα και τα παιδιά μου, που μου δίνουν χαρά και ενέργεια κάθε μέρα. Εννοώ ότι ήμουν μακριά από τη μητέρα μου, όταν συνέβη το γεγονός. Ο Θεός μας δίνει αγάπη μέσω των ανθρώπων.

Όσο για τον πανηγυρισμό μου; Δεν ξέρω να πανηγυρίζω τα γκολ, αλλά ευτυχώς δεν είναι δουλειά μου. Δε νομίζω να χρειαστεί να το ξανακάνω, έχω σπουδαίους συμπαίκτες να σκοράρουν κι εγώ απλά να κάνω αυτό που ξέρω στην άμυνα".


News 24/7

24MEDIA NETWORK