Μπορέλι στο Contra.gr: "Το μεγαλύτερο λάθος μου που έφυγα από τον Παναθηναϊκό"
Αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους φίλους του Παναθηναϊκού, έζησε μοναδικές στιγμές με το Τριφύλλι και πέτυχε γκολ που ακόμα μνημονεύονται. Ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι άνοιξε την καρδιά του στο Contra.gr και μίλησε για πρόσωπα, στιγμές, καταστάσεις, τίτλους, διαιτησία και όνειρα.
Οι Έλληνες φίλαθλοι και ειδικά εκείνοι του Παναθηναϊκού δεν γίνεται να μην θυμούνται ή να μην έχουν ακούσει για τον Χουάν Χοσέ Μπορέλι, τον Αργεντινό μπαλαδόρο που πέτυχε σπουδαία γκολ και προσέφερε πλούσιο θέαμα όσο αγωνίστηκε στα ελληνικά γήπεδα.
Το 1991 επί προεδρίας Γιώργου Βαρδινογιάννη, το Τριφύλλι τίναξε την μπάνκα στον αέρα και έφερε στην Ελλάδα τον 20χρονο σταρ της Ρίβερ Πλέιτ, Χουάν Χοσέ Μπορέλι, τον "Χότα-Χότα" όπως είναι το παρατσούκλι του.
Αποτέλεσε μια προσωπική επιλογή του Χουάν Ραμόν Ρότσα, ωστόσο τα δύο πρώτα του χρόνια στην Ελλάδα δεν έπαιξε όσο ήθελε προκειμένου να δείξει το σπάνιο ταλέντο του. Όταν όμως ο Ρότσα ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, ο Μπορέλι αναστήθηκε, έγινε ο αγαπημένος της πράσινης εξέδρας, πέτυχε σπουδαία γκολ και έζησε ιστορικές στιγμές με την πράσινη φανέλα.
Έμεινε συνολικά πέντε σεζόν στους "πράσινους" και πέτυχε 26 γκολ σε 86 ματς πρωταθλήματος. Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Οβιέδο, Ρίβερ, Σαν Λορένσο, Τίγκρε, Μαλντονάδο και έκλεισε την καριέρα του στην Ελλάδα και τον Ακράτητο.
Το Contra.gr τον εντόπισε στο Μπουένος Άιρες. Πλέον είναι τεχνικός τις Ακαδημίες της Ρίβερ Πλέιτ και προσπαθεί να κάνει καριέρα στους πάγκους. Μιλήσαμε μαζί του και θυμηθήκαμε μία προς μία τις στιγμές που έζησε στο Τριφύλλι, τους συμπαίκτες του, τη διαιτησία και τα... ελληνικά του.
Απολαύστε τον:
Τι θυμάσαι από τις πρώτα σου χρόνια στον Παναθηναϊκό;
"Οι αναμνήσεις είναι πολύ ευχάριστες. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Εκεί έζησα φοβερές στιγμές. Στην αρχή ήταν δύσκολα, υπήρχε ένταση αλλά όταν ξεκίνησα να παίζω έκανα πολύ καλά παιχνίδια".
Ήταν δύσκολα στην αρχή;
"Ναι ήταν πολύ δύσκολα. Υπήρχε πίεση. Ο τότε προπονητής δεν με ήθελε στην αρχή και δεν με εμπιστευόταν. Αλλά πάντα είχα τη στήριξη του προέδρου του Γιώργου Βαρδινογιάννη που ήταν πολύ σημαντική για εμένα. Τη στήριξη του κόσμου επίσης και περίμενα τη σωστή στιγμή για να μπω στο γήπεδο. Ξέρεις είναι πολύ δύσκολο για έναν ποδοσφαιριστή να μην αγωνίζεται σε τόσο μικρή ηλικία. Αλλά άντεξα και είχα πάντα δίπλα μου τον Χουάν Ραμόν Ρότσα".
Μιας και το ανέφερες, η γνώμη σου για Χουάν Ραμόν Ρότσα;
"Ο Χουάν με βοήθησε και με πίστεψε πιο πολύ από τον οποιονδήποτε. Ήταν ο μέντοράς μου. Τα καλύτερα χρόνια μου στο γήπεδο τα έκανα δίπλα στον Χουάν. Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, το Κύπελλο, το Σούπερ Καπ, παίξαμε ημιτελικά Champions League. Ιστορικά πράγματα".
Από τα παιχνίδια τότε με τον Άγιαξ στο Champions League τι σου έχει μείνει;
"Τα θυμάμαι όλα. Φύγαμε από το Άμστερνταμ με το διπλό. Ήταν κάτι φανταστικό, ασύλληπτο, δεν το περίμενε κανείς. Απέναντι σε μια τόσο τεράστια και δυνατή ομάδα όπως ο Άγιαξ. Τι εμπειρία ήταν αυτή! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την κούρσα του Γιώργου (σ.σ. Δώνη) και το υπέροχο γκολ του Κρίστο (Βαζέχα)".
Μετανιώνεις που έφυγες από τον Παναθηναϊκό για την Οβιέδο το 1996;
"Ναι! Πραγματικά μετανιώνω πολύ για την απόφασή μου. Ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα".
Τώρα τι ακριβώς κάνεις;
"Είμαι προπονητής στις ακαδημίες της Ρίβερ Πλέιτ. Πριν λίγες ημέρες επιστρέψαμε από το Ντάλας των ΗΠΑ όπου πήραμε μέρος στο Adidas Cup και το κατακτήσαμε. Νικήσαμε την Φλαμένγκο με 2-1 στον τελικό. Το όνειρό μου είναι να συνεχίσω να ανεβαίνω και να προπονήσω κάποια ομάδα στην Primera".
Δεν θα ήθελες να επιστρέψεις στον Παναθηναϊκό ως προπονητής;
"Θα ήταν υπέροχο και θα το ήθελα μια μέρα, ναι. Αλλά κάτσε πρώτα να δουλέψω εδώ και στο μέλλον μακάρι να έρθουν έτσι τα πράγματα".
Ο καλύτερος συμπαίκτης σου τότε στον Παναθηναϊκό ποιος ήταν;
"Είχα πολύ καλή σχέση με τους περισσότερους. Τον Κρίστο, τον Αποστολάκη, τον Βάντσικ. Αλλά με τον Κρίστο είχαμε την καλύτερη σχέση μέσα και έξω από το γήπεδο".
Ο πιο δύσκολος αντίπαλος στην Ελλάδα;
"Τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό ήταν πολύ δύσκολα. Είχαμε όμως τότε πολύ δυνατή ομάδα και απολαμβάναμε το ποδόσφαιρο. Τρομερές αναμνήσεις".
Το αγαπημένο σου γκολ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού;
"Δεν είναι ένα, αλλά δύο. Εκείνο στο ντέρμπι του "Καραϊσκάκης" το 1995-96 που είχε κάνει το 1-0 και τελικά νικήσαμε με 2-1".
"Κι εκείνο στον επαναληπτικό με την Λέγκια στα προημιτελικά του Champions League με το οποίο "σφραγίσαμε την πρόκριση στους 4".
Από τη στιγμή που έφυγες από την Ελλάδα ο Ολυμπιακός είναι σχεδόν κάθε χρόνο πρωταθλητής.
"Το βλέπω, ναι. Προσωπικά πιστεύω ότι όχι δεν είναι λογικό αυτό. Με εκπλήσσει! Μια ομάδα πάντα πρωταθλήτρια. Τι να πω; Μακάρι να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός στην κορυφή όπως τότε".
Η γνώμη σου για τη διαιτησία στην Ελλάδα;
"Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τελευταίο μου clasico στην Ελλάδα. Σε εκείνο το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μας είχαν "κλέψει "πολύ άγρια. Θυμάσαι το πέναλτι που έδωσε ο διαιτητής;"
Θυμάσαι φαντάζομαι και το παιχνίδι με την ΑΕΚ που με το γκολ σου "σφραγίσατε" το πρωτάθλημα το 1996...
"Πώς γίνεται να το ξεχάσω; Ήταν ένα φοβερό γκολ που πέτυχα με κεφαλιά! Πολύ σημαντικό τέρμα και το πανηγύρισα έξαλλα".
Από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού και το ΟΑΚΑ τι αναμνήσεις έχεις;
"Τον κόσμο του Παναθηναϊκού τον λάτρεψα. Ποτέ δεν έκαναν κάτι κακό. Πάντα με στήριζαν και τους έχω μέσα στην καρδιά μου. Νιώθω ότι το ίδιο ισχύει και για εκείνους. Μου έδωσαν πολύ αγάπη".
Βλέπεις αγώνες του Παναθηναϊκού τώρα;
"Δυστυχώς όχι. Η ώρα δεν βολεύει, αλλά δεν έχω και χρόνο πλέον. Ενημερώνομαι όμως".
Μπορεί να βρει νέους... Μπορέλι στην Αργεντινή ο Παναθηναϊκός;
"Φυσικά. Υπάρχουν πολλοί νέοι και ταλαντούχοι παίκτες. Θα πρέπει να κοιτάξει στην Αργεντινή ο Παναθηναϊκός, έχει παράδοση άλλωστε".
Τα ελληνικά τα θυμάσαι; Ποια ήταν η πρώτη λέξη που έμαθες εδώ;
"Μιλάω λίγα ελληνικά ακόμα. Οι πρώτες λέξεις που έμαθα ήταν κακές. Κυρίως αυτές που λέγαμε στο γήπεδο. Έμαθα στην αρχή αυτό που μαθαίνουν όλοι, το "μ@@@@α".