Νέα Φιλαδέλφεια: Χθες, σήμερα, αύριο

Αν ρωτήσεις έναν φίλο της ΑΕΚ τι του έχει λείψει περισσότερο τα τελευταία χρόνια, δεν θα σου πει το πρωτάθλημα, κι ας συμπληρώθηκαν αισίως 20 χρόνια από την τελευταία φορά που η Ένωση στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας. Σχετικά μικρή είναι και η κάψα του ΑΕΚτζή για την επιστροφή της ομάδας στα σαλόνια της Super League. Σχετικά μικρή, συγκριτικά με την επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Μικρή συγκριτικά με τη δίψα κάθε φίλου του δικεφάλου που αδημονεί να δει την ΑΕΚ να αγωνίζεται ξανά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αυτός είναι ο καημός κάθε κιτρινόμαυρου απανταχού της γης.

Είναι η νοσταλγία για τις συνήθειες του παρελθόντος. Τη συνήθεια που ήθελε τους φίλους της ομάδας να ακολουθούν την "ιεροτελεστία" της Κυριακής. Τον πρωινό καφέ στη Φιλαδέλφεια, το γρήγορο φαγητό σε ένα από τα σουβλατζίδικα πέριξ του γηπέδου και την αναμονή στα γκισέ του "Νίκος Γκούμας" για ένα εισιτήριο.

Θυμούνται όλοι τις στιγμές εκείνες που ανηφόριζαν τη "Δεκελείας" ψάχνοντας διόδους γρηγορότερης πρόσβασης στο ναό τους από τα γύρω στενά, βάζοντας στόχο τους προβολείς του γηπέδου.

Ποιος δεν αναπολεί την εικόνα τη "Σκεπαστής" όπως φαινόταν από τη συμβολή της "Αγίας Τριάδος" και της "Χρυσοστόμου Σμύρνης". Δεν θυμάστε; Θυμηθείτε...

Εντάξει, αυτή είναι πολύ παλιά. Δείτε μερικές πιο πρόσφατες...

Όσο πλησίαζες στο γήπεδο, το βήμα γινόταν γρηγορότερο. Άντε να φτάσω, να προλάβω. Θα βρω εισιτήριο; Πολλές οι σκέψεις, μεγάλη η προσμονή.

Και τώρα; Τώρα φτάνεις στο ίδιο σημείο, κάνεις ένα στιγμιαίο flash back, αναπολείς τα παλιά και προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα. Πλησιάζοντας εκεί λοιπόν, στη συμβολή της "Χρυσοστόμου Σμύρνης" και "Αγίας Τριάδος", πολλά έχουν μείνει ίδια. Οι κολόνες φωτισμού, το πλακόστρωτο, τα πεζουλάκια, τα παγκάκια και η εκκλησία της Αγίας Τριάδας που στέκει εκεί μόνη πλέον. Χωρίς γήπεδο...

Υψώνοντας το κεφάλι, κατάθλιψη...

Η Σκεπαστή

Κάποτε στη "Φωκών", έξω από τη σκεπαστή υπήρχε λαοθάλασσα. Αδυνατούσες να προσπεράσεις. Περίμενες καρτερικά να προχωρήσει το πλήθος και να έρθει η σειρά σου να προσεγγίσεις τις εισόδους.

Έπειτα ήρθε αυτό...

Ερχόμενος από τη "Δεκελείας" και μπαίνοντας στη "Φωκών" κάποτε έβλεπες αυτό...

Πλησιάζοντας σε έπιανε δέος μπροστά από τη "Σκεπαστή"...

Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει...

Υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να περάσει τώρα έξω από το γήπεδο. Τα συναισθήματα πλησιάζοντας το οικόπεδο της ΑΕΚ είναι έντονα, ακόμη κι αν δεν είσαι υποστηρικτής της ομάδας.

Η προσμονή όμως για το νέο που έρχεται, μετριάζει τη στεναχώρια. Σε λίγους μήνες άλλωστε στεκόμενος κάποιος μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, θα βλέπει αυτό...

Η μπουτίκ

Πέρα από τη "Σκεπαστή", ακόμη ένα σημείο αναφοράς στο "Νίκος Γκούμας" ήταν η μπουτίκ. Επιβλητική, κάτω από τις θύρες "15-16-17", στη γωνία "Φωκών" και "Καππαδοκίας" ορατή από τη Δεκελείας, ήταν το ιδανικό μέρος για τα ραντεβού πριν από την είσοδο στο γήπεδο.

Στο σημείο όπου βρισκόταν η μπουτίκ πλέον υπάρχουν μόνο διαφημιστικές πινακίδες με γκράφιτι πάνω στο χαρτί που έχουν ξεφτίσει από το πέρασμα των χρόνων.

Η "Καππαδοκιας". Ο δρόμος που οδηγούσε κάποτε προς τα επίσημα, τη θύρα "21" και το "Γ. Μόσχος". Τότε, τις μέρες των αγώνων, έσφυζε από ζωή.

Τώρα ο χώρος χρησιμεύει κυρίως ως πάρκινγκ για τους κατοίκους των γύρω πολυκατοικιών, αφού έχει πεζοδρομηθεί.

Έξω από τη "θύρα 18" (επίσημα) αλλά και την είσοδο στον χώρο των αποδυτηρίων. Στο βάθος διακρίνεται το "Γ. Μόσχος" πίσω από τη "θύρα 21".

Έξω από τη "θύρα 18" ο επιβλητικός δικέφαλος...

Και το "Γ. Μόσχος" στο σημείο επαφής του με τη "θύρα 21"...

Τώρα, πέρα από τη μάντρα της κακιάς ώρας που οριοθετεί τα σύνορα του γηπέδου, το μάτι φτάνει μέχρι το άλσος.

Υπάρχει και αυτή η ταμπέλα να θυμίζει ότι κάποτε θα κατασκευαζόταν "Νέο Κέντρο Αθλητισμού"...

Στο μέλλον, το ίδιο μέρος, αναμένεται να διαμορφωθεί κάπως έτσι...

Η "θύρα 21"

Το ιστορικό πέταλο του "Νίκος Γκούμας". Η "θύρα" που συγκεντρώνονταν οι πιο ένθερμοι οπαδοί της ΑΕΚ, πριν βρουν καταφύγιο στη "Σκεπαστή". Η "θύρα 21" που έγινε από σύνθημα, μέχρι και τατού στα μπράτσα χιλιάδων ΑΕΚτζήδων.

Στο ίδιο σημείο σήμερα, μόνο μπάζα, χόρτα και απέραντο κενό...

... μέχρι να ξαναγίνει γήπεδο.

Το οικόπεδο

Εκεί όπου γραφόταν κάποτε ιστορία. Εκεί όπου η ΑΕΚ σήκωσε όλα της τα πρωταθλήματα μέχρι και το τελευταίο το 1994. Εκεί όπου έκανε ιστορικές πορείες στην Ευρώπη. Εκεί όπου "γονάτισε" η Ρεάλ. Εκεί όπου χτυπούσε η κιτρινόμαυρη "καρδιά"...

...τώρα δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα οικόπεδο

...ένα οικόπεδο, όπου πάνω του πλανιέται το "φάντασμα" της ΑΕΚ.

Η Νέα Φιλαδέλφεια χθες, σήμερα και αύριο

Έτσι ήταν...

Έτσι είναι...

Κι έτσι θα 'ναι...

Για το πώς θα γίνει, μέχρι να γίνει, έχουμε να βλέπουμε το βίντεο της παρουσίασης, αναμένοντας...

Πηγή παλιών φωτογραφιών: facebook, google, aekplanet.com, aek-history.blogspot.com