O αρχοντάς των τελικών Μήτρογλου στο στοίχημα της ζωής του!
Από τη μία οι Ισπανοί που τρώνε τους ευρωπαϊκούς τελικούς με το... κουτάλι αυτή τη δεκαετία, από την άλλη οι Γάλλοι που ζουν με το όραμα να ξαναγράψουν ιστορία μετά το 1993 και στη μέση ο... Έλληνας! Ο Κώστας Μήτρογλου όχι απλά μεγάλωσε αλλά γιγάντωσε και ήρθε η ώρα του να κερδίσει το μεγαλύτερο στοίχημα στην καριέρα του στον... ένατο τελικό της σπουδαίας καριέρας του. Το Contra.gr θυμίζει...
"Το Europa είναι Europa, δεν είναι Champions League". Αυτό παραδέχτηκε ορθά κοφτά και... τίμια ο Ντιέγκο Σιμεόνε στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε το απόγευμα της Τρίτης στην Λιόν, την πόλη που απόψε το βράδυ (21:45) θα φιλοξενήσει τον τελικό της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ναι μεν έχει δίκιο αφού άλλη είναι η αίγλη του Champions League, ειδικά φέτος που στον τελικό του Κιέβου θα παραταχτούν 17 "Κύπελλα με μεγάλα αυτιά" (12 κατακτήσεις η Ρεάλ, 5 η Λίβερπουλ), ωστόσο το φετινό ζευγάρι του τελικού του Europa είναι... ταμάμ για τη διαφήμιση του αθλήματος!
Και εξηγούμαστε: Η Ατλέτικο είναι ουσιαστικά ομάδα από το... πάνω ράφι αφού επί εποχής Ντιέγκο Σιμεόνε αποτίναξε από πάνω της το μανδύα του κομπάρσου που φορούσε για πάρα πολλά χρόνια ζώντας στη στη σκιά της Ρεάλ και έχει αλλάξει επίπεδο. Πήρε πρώτα Κύπελλο και έπειτα πρωτάθλημα στην Ισπανία, έπαιξε σε τελικό Europa League και τον κατέκτησε το 2012 ενώ διεκδίκησε δύο φορές το βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League (2014, 2016) αλλά είχε την ατυχία να πέσει πάνω στην ομάδα-φόβητρο της διοργάνωσης για όλους τους υπόλοιπους, Ρεάλ...
Στον αντίποδα, η Μαρσέιγ μπορεί να μην είναι τόσο μπαρουτοκαπνισμένη όσον αφορά σε μεγάλα ευρωπαϊκά ραντεβού όπως η αντίπαλός της (έφτασε στον τελικό του Europa League αρχίζοντας την περιπέτειά της από τους ομίλους του UCL όπου έμεινε τρίτη στον όμιλο πίσω από Τσέλσι και Ρόμα), ωστόσο η φανέλα της είναι βαριά σαν ιστορία.
Ναι, η Παρί Σεν Ζερμέν είναι εκείνη που έχει τραβήξει πάνω της τα περισσότερα βλέμματα με τους συνεχόμενους τίτλους τα τελευταία χρόνια και τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μεταγραφές που πραγματοποιεί η διοίκηση από το Κατάρ, όμως η ομάδα της Μασσαλίας συνιστά τεράστιο μέγεθος στην πατρίδα της.
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΣΕΙΓ Η ΚΟΥΠΑ ΠΡΙΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ
Είναι η μοναδική που έχει κατακτήσει το Champions League (1-0 την Μίλαν στο Μόναχο το 1993 με τη χρυσή κεφαλιά του Μπαζίμ Μπολί στην τελευταία ουσιαστικά ευρωπαϊκή παράσταση του Μάρκο Φαν Μπάστεν), εκείνη που έχει φτάσει έκτοτε δύο φορές σε τελικό Κυπέλλου UEFA (ήττα με 3-0 από την Πάρμα το 1999 και ήττα με 2-0 από την Βαλένθια το 2004) ενώ έχει ένα κοινό που λατρεύει την ομάδα με όλη του την ψύχη.
Όλη η Μασσαλία είναι... Μαρσέιγ, η πίεση στους ώμους αυτής της ομάδας είναι πολύ μεγάλη αφού πρέπει να αποδεικνύει πράγματα και να κυνηγάει τίτλους ακόμα και αν δεν έχει την λάμψη και την ποιότητα του παρελθόντος ενώ το "Βελοντρόμ" είναι ένα από τα πιο επιβλητικά ποδοσφαιρικά γήπεδα μπορεί να συναντήσει κανείς στην Ευρώπη.
Ατμόσφαιρα μοναδική από τους φανατικούς οπαδούς της, που ευελπιστούν μάλιστα πως απόψε, έχοντας το πλεονέκτημα της έδρας (ο τελικός γίνεται εντός συνόρων, στο γήπεδο της Λιόν, τρεις ώρες δρόμο με το αμάξι δηλαδή από την Μασσαλία) θα μπορέσουν να σπρώξουν την ομάδα τους έστω και ως αουτσάιντερ στην κατάκτηση του τροπαίου, απέναντι στο φαβορί Ατλέτικο.
Την ώρα πάντως που οι γαλάζοι της Μαρσέιγ και οι ερυθρόλευκοι της Ατλέτικο Μαδρίτης μετρούν αντίστροφα για τον μεγάλο τελικό που η κατάκτησή του θα εκτινάξει στα ύψη το πρεστίζ τους, στη μέση ή για την ακρίβεια στην επίθεση της μίας βρίσκεται και ένας Έλληνας, που ζει και αναπνέει για να γράψει ιστορία.
Ναι, ναι, στον Κώστα Μήτρογλου αναφερόμαστε, σε ποιον άλλο, ο οποίος κάνει εδώ και χρόνια διεθνή καριέρα έχοντας παίξει σε Αγγλία, Πορτογαλία και τώρα Γαλλία, και ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος και μοναδικός Έλληνας που θα έχει σηκώσει στα χέρια του ευρωπαϊκό τρόπαιο στο ποδόσφαιρο.
Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ (ΓΙΑ ΚΟΥΠΑ) ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ...
Οι 11 "εκλεκτοί" του Φέρεντς Πούσκας δεν μπόρεσαν να κάνουν το θαύμα στο "Γουέμπλεϊ" αφού ο Παναθηναϊκός λύγισε απέναντι στην ομάδα-θαύμα του Άγιαξ στον τελικό του Πρωταθλητριών το 1971, ο Άκης Ζήκος ήταν στην πλευρά των χαμένων στον τελικό του Champions League το 2004 (Πόρτο-Μονακό 3-0) ενώ ο Αλέξανδρος Τζιόλης δεν μπόρεσε να σηκώσει το Κύπελλο UEFA το 2009 ως παίκτης της Βέρντερ Βρέμης, με το τρόπαιο να καταλήγει στη Σαχτάρ Ντόνετσκ (2-1 στην παράταση).
Ο "Πιστολέρο" ή "Μητρογκόλ" για τους Ευρωπαίους είναι τώρα ο 14ος στη σειρά Έλληνας ποδοσφαιριστής που θα προσπαθήσει να σηκώσει ευρωπαϊκη κούπα και να διαφημίσει και τη χώρα μας μέσω... Μαρσέιγ και αν μάλιστα κοιτάξει κανείς το "ένοχο" παρελθόν του όσον αφορά σε παρουσίες σε τελικούς, μπορεί να αισιοδοξεί.
Ναι μεν αυτός είναι ο πρώτος του σε συλλογικό επίπεδο σε κορυφαία διοργάνωση (για τους περισσότερους άλλωστε "κοινούς θνητούς" μία φορά παρουσιάζονται τέτοιες ευκαιρίες) όμως από τελικούς συνολικά "να φαν κι οι κότες"...
Σε ηλικία μόλις 19 ετών αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ19 στην Αυστρία με την Εθνική Ελλάδας (πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση με 3 γκολ) και έφτασε μέχρι τον τελικό (ήττα με 1-0 από την Ισπανία), ενώ με τους συλλόγους του χόρτασε από τελικούς.
Με τον Ολυμπιακό πανηγύρισε την κατάκτηση 4 Κυπέλλων Ελλάδας (2008, 2009, 2013, 2017) ενώ υπέγραψε με κεφαλιά την κατάκτηση του Σούπερ Καπ το 2007 απέναντι στην ΑΕΛ, με τον Ατρόμητο ήταν φιναλίστ το 2012 όταν έχασε από τον... Ολυμπιακό (αγωνιζόταν εκείνη τη σεζόν δανεικός στους Περιστεριώτες από τους "ερυθρόλευκους"), ενώ πέρυσι πήρε Κύπελλο και στην Πορτογαλία με την Μπενφίκα!
Πέρα δε από την παρουσία του σε αρκετούς τελικούς, ο 30χρονος άσος με το σπάνιο χάρισμα να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, έχει μία μοναδική έφεση να γίνεται πρωταγωνιστής σε ματς που "καίει η μπάλα". Θυμηθείτε για παράδειγμα το χρυσό γκολ του στο "Καραϊσκάκης" στο Ολυμπιακός-ΑΕΛ με το οποίο χάρισε ουσιαστικά το πρωτάθλημα στους Πειραιώτες ή λίγα χρόνια μετά το πώς "καθάρισε" τους Ρουμάνους σε ματς μπαράζ για την πρόκριση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας...
Είναι αλήθεια πως "ζορίστηκε" αρκετά στους πρώτους μήνες μετά τη μετακομισή του από την Λισσαβώνα στην Μασσαλία, με αρκετούς οπαδούς να θεωρούν πως τα 15.000.000 που δόθηκαν για αυτό ήταν μία... ατυχής επένδυση της διοίκησης και να απαιτούν ακόμα και την απομακρυνσή του για να παίζουν τα "δικά τους παιδιά" (Γάλλοι) στη γραμμή κρούσης. Αλήθεια είναι επίσης ότι όπως και στις προηγούμενες ομάδες του, ο Έλληνας στράικερ χρειάστηκε χρόνο για να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον του και να "ξεμπουκώσει".
Την ίδια ώρα όμως στάθηκε τυχερός γιατί διοίκηση και τεχνική ηγεσία της Μαρσέιγ ύψωσαν τείχος προστασίας για εκείνον, τον πίστεψαν και δεν τον πέταξαν στα.. θηρία (στους οπαδούς που ζητούσαν την καρατόμησή του), και τώρα αισθάνονται δικαιωμένοι.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΜΥΝΑ-ΜΠΕΤΟΝ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΤΙΝΑΞΗ
Ο Μήτρογλου των τελευταίων μηνών έχει βρει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και είναι πλέον μέλος της ομάδας ψυχή τε και σώματι, μετράει ήδη 12 γκολ σε 28 παιχνίδια του με τη φανέλα της Ολιμπίκ και έχει την τύχη να συνεργάζεται με τους εξαιρετικούς μπαλαδόρους που διαθέτει η γαλλική ομάδα από τη μέση και μπροστά: Παγέτ και Τοβέν.
Στον αποψινό τελικό δίνει μάχη για να είναι βασικός καθώς προέρχεται και από έναν τραυματισμό που τον κράτησε εκτός, ωστόσο ένα είναι σίγουρο: αν πάρει τα λεπτά συμμετοχής που του αναλογούν βάσει αξίας και εμπειρίας, τότε θα κυνηγήσει όσο τίποτα άλλο το όνειρο κάθε Έλληνα παίκτη: να σηκώσει ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Με την πρόκληση να είναι μάλιστα ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς πως απέναντι στην Μαρσέιγ βρίσκεται μία ομάδα που έχει κάνει την άμυνα επιστήμη και τέχνη ταυτόχρονα, με τα... ντερέκια Γκοντίν και Σάβιτς να πιστώνονται σε μεγάλο βαθμό το γεγονός πως η ομάδα του Σιμεόνε έχει μία από τις πιο σκληρές (αν όχι την πιο σκληρή) άμυνες σε όλη την Ευρώπη.
Που ξέρετε όμως; Το γράμμα "Μ" που ακολουθεί τον Μήτρογλου και στις τέσσερις μη ελληνικές ομάδες που έχει αγωνιστεί στη μέχρι τώρα καριέρα του (Γκλάντμπαχ ΙΙ, Φούλαμ, Μπενφίκα, Μαρσέιγ) ίσως να δείχνει το δρόμο για ένα ακόμα "Μ". Αυτό του μεταλλίου του νικητή στη φετινή έκδοση του Europa League! Αν σκεφτεί πως θα έχει και τη στήριξη του Ζινεντίν Ζιντάν, όλα γίνονται...