Ο Μουρίνιο απέρριψε Ροναλντίνιο, Ζιντάν, Μπέκαμ και Σεφτσένκο!
Το ότι ο Ζοζέ Μουρίνιο είναι ιδιόρρυθμος το γνωρίζουμε. Η ψύχωση με το "εγώ" του όμως επιβεβαιώθηκε από ένα βιβλίο που βρίσκεται στην κυκλοφορία τις τελευταίες μέρες και γράφτηκε από τον στενό του φίλο, Λουίς Λουρένσο.
Ζοζέ Μουρίνιο είναι ιδιόρρυθμος το γνωρίζουμε. Η ψύχωση με το “εγώ” του όμως επιβεβαιώθηκε από ένα βιβλίο που βρίσκεται στην κυκλοφορία τις τελευταίες μέρες και γράφτηκε από τον στενό του φίλο,
Λουίς Λουρένσο.
Το βιβλίο τιτλοφορείται “Leadership – The Lessons of Mourinho” (“Ηγεσία – Τα Μαθήματα του Μουρίνιο”) και γράφτηκε με την πλήρη συγκατάθεση του Πορτογάλου προπονητή. Περιέχει πολλές ανέκδοτες ιστορίες από την πορεία του στην Τσέλσι και επισημοποιεί αυτό που όλοι γνώριζαν στο Νησί για τις πρώτες συναντήσεις του με τον Ρομάν Αμπράμοβιτς.
Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 2004, όταν οι δύο ισχυροί άντρες της ομάδας σχεδίαζαν το μέλλον της Τσέλσι. Χρήματα διαθέσιμα υπήρχαν δίχως φειδώ, ωστόσο ο Μουρίνιο δεν έδειξε να συγκινείται.
“Τώρα που είμαι εδώ, θα αγοράσω τον Ροναλντίνιο. Θα το ήθελες αυτό”, ρώτησε ο Αμπράμοβιτς τον Μουρίνιο. “Οχι”, ήταν η μονολεκτική απάντηση του Πορτογάλου, σύμφωνα με τα αποσπάσματα που δημοσίευσε η κυριακάτικη βρετανική εφημερίδα “News of the World”.
“Θα σου αγοράσω τον Ζινεντίν Ζιντάν”, συνέχισε ο Ρώσος μεγιστάνας. “Οχι”, επέμεινε ο Πορτογάλος. “Τον Ντέιβιντ Μπέκαμ;”. “Οχι”, απάντησε και πάλι μονολεκτικά ο Μουρίνιο.
“Εντάξει”, συνέχισε ο Αμπράμοβιτς, ο οποίος είχε μείνει άναυδος από την στάση του προπονητή του, αλλά έκανε μία τελευταία προσπάθεια: “Εχω ένα όνομα που δεν μπορείς να αρνηθείς. Αύριο, για σένα, θα κάνω τον φίλο μου Αντρέι Σεφτσένκο παίκτη της Τσέλσι”. “Οχι, όχι και όχι”, τόνισε κατηγορηματικά ο Μουρίνιο.
Η απορία ήταν εύλογη: “Δεν καταλαβαίνω κ. Μουρίνιο. Συζητάω να αγοράσουμε τους μεγαλύτερους αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου”. Ο Μουρίνιο ήταν αποστομωτικός: “Οχι, εσείς δεν καταλαβαίνετε κ. Αμπράμοβιτς. Χρειάζεται μόνο έναν αστέρα στην Τσέλσι. Εμένα”.
Ο νόμος του Μουρίνιο
Σκοπός του βιβλίου, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι να δείξει στον κόσμο την προσωπικότητα και τον ηγετικό χαρακτήρα του Μουρίνιο. Η πειθαρχία σημαίνει πολλά για αυτόν κι έτσι παρουσιάζονται και δύο περιστατικά χαρακτηριστικά του ατόμου του.
Το ένα αφορά την απόλυση ενός συνεργάτη του δίχως δεύτερη σκέψη. Το… έγκλημά του; Είχε παρηγορήσει τον Γκέρεμι Ντζιτάπ πριν από ένα παιχνίδι επειδή βρέθηκε εκτός αποστολής. Ο γυμναστής της δεύτερης ομάδας είδα στα αποδυτήρια τον Καμερουνέζο αφού είχε “κοπεί” από την 16άδα του αγώνα και του είπε: “Πάλι; Εσύ έμεινες έξω;”. Εν συνεχεία, συνέχισε να τον παρηγορεί.
Ο Μουρίνιο άκουσε τη μικρή συζήτηση, αφού βρισκόταν στην τουαλέτα εκείνη τη στιγμή και έγινε έξαλλος με τον συνεργάτη του. Τον απέλυσεκαι τόνισε ότι “πρέπει να αντιμετωπίσω κάθε συμπεριφορά που καταργεί ή αλλάζει το σκεπτικό της ομάδας”.
Κινητός μπελάς
“Ελπίζω αυτοί που μιλούν ή σχηματίζουν γνώμη για μένα, μπορούν να το κάνουν τώρα από νέα βάση”.
Ο ήχος των κινητών τηλεφώνων ενοχλεί αφάνταστα τον Μουρίνιο, ιδιαιτέρως όταν βρίσκεται στο πούλμαν της ομάδας μαζί με την αποστολή. Για να διασφαλίσει την ηρεμία σε στιγμές πριν και μετά από αγώνες, έχει καταστήσει σαφές στους παίκτες του να μην ακούγονται κινητά τηλέφωνα στο πούλμαν. Για να ελέγξει εάν οι παίκτες του ακολούθησαν τις οδηγίες του, μάλιστα, κάλεσε ο ίδιος κρυφά μερικά νούμερα ποδοσφαιριστών και βεβαιώθηκαν ότι όλα έβαιναν καλώς όταν δεν άκουσε ήχο κλήσης στο πούλμαν.
Το πως προήλθε αυτή η εμμονή, είναι απλό και εντοπίζεται παλιά, στα χρόνια που ήταν ο μεταφραστής του Μπόμπι Ρόμπσον στην Μπαρτσελόνα. “Εκείνη την εποχή απαγορευόταν η χρήση κινητών στο λεωφορείο. Σε κάποιο ταξίδι πήγε στη γαλαρία για να φέρει νερά από το ψυγείο και τότε είδε παίκτες να κάθονται στο πάτωμα και να μιλούν στο τηλέφωνο”, αναφέρει ο Λουρένσο στο βιβλίο του.
“Αναρωτήθηκε τι θα έκανε ο ίδιος, εάν μία μέρα θα έπρεπε αυτός να θέσει κανόνες: είτε θα πήγαινε πάνω κάτω στο διάδρομο κατά τη διάρκεια των ταξιδιών και θα έπιανε τα αστέρια επ’ αυτοφόρω, ή θα παρέμενε στη θέση του με τους παίκτες να μιλούν στο τηλέφωνο πίσω από την πλάτη του και να τον κοροϊδεύουν. Ή, τέλος, θα τους άφηνε να μιλούν στα κινητά, αρκεί να είναι στο αθόρυβο, ώστε να σέβονται την ηρεμία των συμπαικτών τους και να επιτρέπουν όποιον ήθελε να κοιμηθεί”.
Ο Μουρίνιο εξομολογείται: “Μόλις έφτασα στην Τσέλσι μίλησα στους παίκτες γι’ αυτό το πράγμα. Ταξιδεύαμε στο λεωφορείο και ο ένας καλούσε τον άλλον για να δουν εάν κάποιος είχε ξεχαστεί. Δεν θυμάμαι να ταξιδέψαμε κάπου και να ακούστηκε έστω και μία κλήση”.