Ο Ντε Γιονγκ είναι το δίλημμα του Βαλβέρδε στην Μπαρτσελόνα

Με το ζήτημα του Νεϊμάρ ακόμη στον αέρα, φαίνεται πως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα δεν... ψήνονται να πουλήσουν την ψυχή τους για να τον αποκτήσουν. Κι αν αυτό είναι ακόμα ένα μονόπρακτο στο δράμα της ποδοσφαιρικής ζωής του Βραζιλιάνου, το πρόβλημα μπορεί να είναι βαθύτερο. Ότι οι δύο ομάδες δεν ξέρουν τι να τον κάνουν.

Η Μπαρτσελόνα θα κάνει κατοχή φέτος. Κατοχή μπάλας, η οποία θα μοιάζει πολύ περισσότερο στις σεζόν από το 2009 έως το 2012, παρά εκείνη του 2015. Θα έχει 15λεπτα που θα κάνει 85% με 96% ευστοχία στις πάσες. Θα παίξει με 3 μπροστά, τον Αντουάν Γκριεζμάν διαγωνίως του Λουίς Σουάρες, τον Λιονέλ Μέσι όπου θέλει και πίσω θα έχει τον άνθρωπο που θα της δίνει τις δεύτερες κατοχές, με τις οποίες θα έχει φτάσει τα 50 γκολ στα πρώτα 15 ματς της Primera Division.

Από το φιλικό παιχνίδι με την Άρσεναλ, ο Φρένκι ντε Γιονγκ δείχνει ότι μπορεί να μπει στα παπούτσια εκείνου που δεν έχει δοκιμάσει κάποιος να χωρέσει ως τώρα: του Τσάβι. Οι Ολλανδοί στην Μπαρτσελόνα είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Ακόμα κι αν πρόκειται για προπονητές, όπως ο Ρίνους Μίχελς, ο Λουίς φαν Χάαλ και ο Φρανκ Ράικααρντ, ή και ποδοσφαιριστές, ένα σωρό. Ό,τι έβγαζε ο Άγιαξ έναν καιρό, η Μπαρτσελόνα το αγόρασε. Το κάνει τώρα, στην υποψία ότι είναι κάτι σπουδαίο. Μόνο που ο Ντε Γιονγκ είναι όντως κάτι σπουδαίο. Θα πάει στον χώρο που δεν καλύπτεται. Θα το κάνει ακόμα κι αν χρειαστεί να μεταφέρει την μπάλα μόνος του. Την ώρα που οι αντίπαλοι στην άμυνα θα προσπαθούν να μην μείνουν εκτεθειμένοι στα ματσαρίσματα, εκείνος θα φροντίσει να αλλάξει τη φορά της επίθεσης. Μπορεί να κάνει μια μονότονη πάσα στον διπλανό, ουδόλως απειλητική, αλλά αυτό θα ανοίξει την πόρτα στις πιθανότητες που υπάρχουν για να κάνει μία οργανωμένη επίθεση με περισσότερες προοπτικές, κι όχι κάποια που θα βασίζεται περισσότερο στο ατομικό ταλέντο.

Ο Ντε Γιονγκ πήρε στην Μπαρτσελόνα το τυπικό ολλανδικό στιλ του, σνομπίστικο εκ φύσεως και όχι επίκτητο, όπως τα μάτια του ελαφιού προκαλούν συγκίνηση, χωρίς η επιστήμη να έχει αποφανθεί ότι το επιδιώκει. Αν κάπου η λάθος πάσα είναι σχεδόν ποινικό αδίκημα παραδοσιακά, είναι στον Άγιαξ. Που σημαίνει ότι η σιγουριά της κατοχής της μπάλας είναι κάτι που έχει εξασκήσει εξ απαλών ονύχων. Ο Ντε Γιονγκ, γνωρίζοντας ποδόσφαιρο αντανακλαστικά, φροντίζει ώστε η μπάλα να βρίσκεται στα δικά του πόδια και των συμπαικτών του. Διαβάζοντας τις αδυναμίες, έχει την ισχύ όχι μόνο να εξασφαλίζει ότι η δική του πάσα είναι σωστή, αλλά ότι κι η επόμενη θα μείνει σε πόδια ποδοσφαιριστή που φορά την ίδια φανέλα με εκείνον.

Αυτό ανοίγει το συρτάρι των προοπτικών, κάνοντας περισσότερους συμπαίκτες διαθέσιμους, υπό την έννοια της αυτοπεποίθησης, την οποία ο ίδιος διαθέτει άπλετη στο ποδοσφαιρικό γήπεδο, σε σημείο που δεν χρειάζεται καν να την αναδείξει, διότι έχει προσπεράσει αυτό το στάδιο. Στο ημίχρονο του φιλικού με την Άρσεναλ, που έπαιξε, στις 4 Αυγούστου, δεν απέφυγε από το να παρασύρει στο κλισέ ότι "μοιάζει να παίζει πολλά χρόνια με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα".

Όπως και να 'χει, η Μπαρτσελόνα επιστρέφει σε ό,τι φτιάχθηκε από το μυαλό του Κρόιφ κι έκανε καλύτερο προπονητή στον κόσμο τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Ο Ντε Γιονγκ, βέβαια, δεν είναι 'Ιπτάμενος Ολλανδός', αυτός ο χαρακτηρισμός θα ήταν πομπώδης. Όμως θα είναι το εργαλείο ώστε οι αντίπαλοι να μην μπορούν να βγουν όσο θα ήθελαν από το δικό τους μισό, όσο το επέτρεπαν οι 'μπλαουγκράνα' ακόμα και την εποχή που είχαν τη 'φονική' τριπλέτα και προπονητή τον Λουίς Ενρίκε.

Σημαίνει κατοχή που δεν έχει απευθείας αξίωση την ευκαιρία ή μία αποφασιστική κίνηση, αλλά πάντως κατοχή. Το ντεμί ποδόσφαιρο που εναντιώνεται σε ό,τι η Μασία μετέφερε από τα μικράτα της στο επαγγελματικό σανίδι είναι εκείνο που προτιμά ο Ερνέστο Βαλβέρδε, με την αξίωση όλες οι γραμμές να είναι μάχιμες ώστε η άμυνα να μπορεί να είναι ενεργητική, όταν επιτίθεται ο αντίπαλος. Για να είναι κάποιος δίκαιος, η Μπαρτσελόνα δεν μπορούσε να έχει την μπάλα στα πόδια όσο προ δεκαετίας. Ο Τσάβι δεν υπάρχει εδώ και τουλάχιστον μια πενταετία, το ίδιο και ο Αντρές Ινιέστα, και όσο προικισμένοι κι αν είναι οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές, δεν μπορούν να δώσουν το ποδόσφαιρο κατοχής με μηδέν ρίσκο.

Ο Βαλβέρδε καλείται να πάρει μία απόφαση για το ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει η ομάδα του. Αν είναι ανασταλτικό με την μπάλα στα δικά της πόδια ή σε εκείνα του αντίπαλου. Γίνεται φανερό ότι την τελευταία διετία δεν του έχει βγει στα κρίσιμα σημεία: στον προημιτελικό του 'Ολίμπικο' και στον ημιτελικό του 'Άνφιλντ'. Η Μπαρτσελόνα κοκάλωσε επειδή δεν μπόρεσε να επιβάλει τον ρυθμό της και δεν μπόρεσε να επιβάλει τον ρυθμό της επειδή δημιουργούσε ελπίδα στον αντίπαλο, η οποία μεταμορφωνόταν σε ενθουσιασμό. Κι αν βρισκόμαστε πολύ πρώιμα στη σεζόν και δεν είναι δυνατόν να γίνεται κάτι άλλο από εικασίες, ο Βαλβέρδε έχει τη δυνατότητα να αφήσει την ομάδα του να παίξει ποδόσφαιρο που δεν θα εγγυάται την αμυντική ασφάλεια τόσο, αλλά που θα δίνει λίγες ευκαιρίες στον αντίπαλο να βρει ένα κενό, μια και όπως φαίνεται η μπάλα θα χάνεται, όταν χάνεται, έξω από την περιοχή του.

Η παραμονή του, ούτως ή άλλως, λέει κάποια πράγματα για το τι σκέφτονται η διοίκηση και οι παίκτες του για αυτόν. Με τον Ντε Γιονγκ στη σύνθεση και τη χημεία η οποία είναι ζήτημα εβδομάδων, η Μπαρτσελόνα μπορεί να παίζει ξανά το πιο επιβλητικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, να στενεύει τον χώρο των ενεργειών και να κάνει, πάλι, αυτό στο οποίο θριάμβευε: να κλέβει την μπάλα τόσο κοντά στην εστία του αντίπαλου, που η δεύτερη κατοχή να φέρνει τις ανοιχτές τρύπες που θα χώνονται οι μέσοι και τα συναρπαστικά σπασίματα της μπάλας, για μία πραγματικά ελεύθερη προσπάθεια, κάτι που προ δεκαετίας γινόταν μια ντουζίνα φορές ανά ματς. Αν αυτό δεν είναι πρόκληση για έναν προπονητή φύσει εργατικό και επιφυλακτικό, που ξεκάθαρα δεν πιστεύει στη μαγεία των ποδοσφαιρικών μιούζικαλ, ουδείς μπορεί να πει τι είναι.

Ποιος θα κατακτήσει τη φετινή Super League 1; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:

Stoiximan.gr: Η Superleague ξεκινά με 30.000€ εγγυημένα χρηματικά έπαθλα* στο Fantasy Τουρνουά για το ελληνικό πρωτάθλημα! Ακόμα να φτιάξεις την ομάδα σου; Πάτα εδώ (*Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις. Αφορά το συνολικό ποσό επάθλων του τουρνουά)