Ο ΟΦΗ, ο "νέος Βιεϊρά" και ο... Όσκαρ Ταμπάρες

Πόσα... μυστικά μπορεί να "κρύβονται" πίσω από ένα χαμόγελο; Πόσες χαρές και πόσες λύπες; Ο Κάιλ Εμπεσίλιο που βρίσκεται στο Ηράκλειο προκειμένου να δοκιμαστεί απ' τον ΟΦΗ, έχει να σου διηγηθεί μια τρομερή ιστορία ζωής. Με το χαμόγελο πάντα... ζωγραφισμένο στα χείλη.

Στα 16 του μόλις χρόνια, όταν και αγωνιζόταν στις ακαδημίες τις Φέγενορντ, όλοι μιλούσαν για τον νέο Μάικλ Εσιέν.

Αν και εκείνος προτιμούσε να φέρει την "ταμπέλα" του νέου Πατρίκ Βιεϊρά. Ιεροσυλία; Μπορεί. Ήταν ένα παιδί, όμως που είχε όνειρα και βλέψεις για την καριέρα του και στόχευε στον ουρανό.

Δεν άργησε μέχρι τα... λαγωνικά της Άρσεναλ να "μυριστούν" νέο ταλέντο επί ολλανδικού εδάφους και αμέσως έσπευσαν να τον εντάξουν στις ακαδημίες τους. Ήταν Ιούλιος τους 2010.

Μάλιστα, στο διεθνές τουρνουά της UEFA για τους Κ-17 που διεξήχθη στην Σερβία λίγους μήνες μετά, κατάφερε να διακριθεί κερδίζοντας το χρυσό παπούτσι και το βραβείο του καλύτερου παίκτη. Είχε όλον τον κόσμο... στα πόδια του.

Απ' τους "κανονιέρηδες" έφυγε ύστερα από μια τριετία ως ελεύθερος και επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Τβέντε (ρεζέρβες). Στα 18 ματς που αγωνίστηκε εκείνη τη σεζόν δεν κατάφερε να πείσει για τις δυνατότητές του, συνεπώς ο δανεισμός του θεωρήθηκε απ' τον σύλλογο ως μονόδρομος.

Το αεροπορικό εισιτήριο έγραφε: Ηνωμένο Βασίλειο, μια και θα συνέχιζε την καριέρα του στην Νότιγχαμ Φόρεστ. Τον Φλεβάρη του 2016 ακολούθησε ξανά τον δρόμο του δανεισμού, αυτή τη φορά στην Ντεν Χααγκ.

"Κατά την επιστροφή μου στην Τβέντε είχα πει στον εαυτό μου ότι θα τα δώσω όλα για να καθιερωθώ". Είχε πει ο ίδιος. Υπολόγιζε όμως χωρίς την μοίρα, η οποία του έδειξε το άσχημο πρόσωπό της.

Ήταν η χρονιά που το σύνδρομο Guillain-Barre του "χτύπησε" την πόρτα. Ένα σπάνιο νευρολογικό νόσημα στο οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα, συνήθως στα χέρια και τα πόδια.

Ναι, είναι το ίδιο σύνδρομο απ' το οποίο πάσχει και η μεγαλύτερη μορφή του εφετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Ουρουγουανός προπονητής Όσκαρ Ταμπάρες, που συγκλόνισε τους πάντες με την μαχητική ψυχή του.

Ο Κάιλ δεν τα παράτησε ποτέ. Πάλεψε και τα κατάφερε. Είχε στο πλευρό του οικογένεια, φίλους, συμπαίκτες, "αντιπάλους", και τον ξάδερφό του, τον διεθνή Ολλανδό αμυντικό, Τζέφρι Μπρούμα.

Πλέον, στα 24 του χρόνια απαλλαγμένος από κάθε τι που τον βάραινε στο παρελθόν ψάχνει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα και ο ΟΦΗ του προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Με την προϋπόθεση, βέβαια να πείσει τον κόουτς, Νίκο Παπαδόπουλο.

Πάντα με το χαμόγελο που δεν απώλεσε ποτέ!...