Ο ΟΦΗ ξύπνησε 'φαντάσματα' του παρελθόντος

Ο Μιχάλης Μπούσης και ο κάθε Μπούσης οποιασδήποτε ομάδας είναι υπόλογος μόνο στην ιστορία του συλλόγου και έπειτα στον κόσμο. Αυτόν που η καρδιά του χτυπάει στους ρυθμούς του ύμνου. Αυτόν που η ομάδα, ο ΟΦΗ στην προκειμένη περίπτωση, είναι κάτι παραπάνω από ένα σήμα.

Ο Μιχάλης Μπούσης περιχαρής για το γεγονός πως ο ΟΦΗ εξασφάλισε την συμμετοχή του στα playoffs της Super League 2019-2020. Η φωτογραφία είναι από την αναμέτρηση με τη Λαμία, την 1η Μαρτίου 2020. (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΡΑΠΑΝΗΣ / EUROKINISSI)
Ο Μιχάλης Μπούσης περιχαρής για το γεγονός πως ο ΟΦΗ εξασφάλισε την συμμετοχή του στα playoffs της Super League 2019-2020. Η φωτογραφία είναι από την αναμέτρηση με τη Λαμία, την 1η Μαρτίου 2020. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΡΑΠΑΝΗΣ / EUROKINISSI

Από τον Οκτώβριο του 2018 που μπήκε στις ζωές των φίλων του ΟΦΗ ο Μιχάλης Μπούσης έως σήμερα, ποτέ δεν βρέθηκε σε τέτοια κρίση ο σύλλογος. Από μία αλλαγή σήματος, από μία απόφαση των επικεφαλής να αλλάξουν το λογότυπο της ομάδας του ΟΦΗ, ανοίγοντας έτσι μία ατέρμονη (όπως φαίνεται) συζήτηση όχι μόνο για το αν είναι σωστή ή λάθος η απόφαση, αλλά και γιατί σε μία τέτοια απόφαση δεν μπήκε στην εξίσωση της επιλογής ο κόσμος.

Το αν ο κόσμος, βέβαια, πρέπει να έχει 'φωνή' στις ομάδες και αν ο κόσμος είναι αυτός που κάνει σε αυτές το μεγαλύτερο κακό είναι επίσης μία ατέρμονη συζήτηση και θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Ο ΟΦΗ, όμως, το τόλμησε ως επιλογή, ως μία τομή στην ιστορία του συλλόγου. Σωστό ή λάθος, το έκανε και κάπως έτσι ξύπνησε τα 'φαντάσματα' του παρελθόντος.

Ο Όμιλος, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τον ΟΦΗ οι φίλοι του, είναι ένας σύλλογος που έχει ζήσει ένδοξες στιγμές και επί σειρά ετών ήταν στο λεγόμενο 'big' των ομάδων της πρώτης κατηγορίας. Μετά άρχισε ο κατήφορος που είχε ως κατάληξη τη βύθιση στον βούρκο των προβλημάτων και της εσωστρέφειας. Έφτασε στο σημείο της διάλυσης, στα 'χωράφια' της Γ' Εθνικής, έφτασε στη δεινή θέση να μη το σέβονται και να μην αναλογίζονται την ιστορία του.

Ο ΟΦΗ κρατήθηκε ζωντανός πριν την οριστική διάλυση με ενέργειες συγκεκριμένων ανθρώπων, αλλά ταυτόχρονα κρατήθηκε μέσα στην εσωστρέφειά του επίσης με ενέργειες συγκεκριμένων ανθρώπων. Πέρασαν από τη διοίκηση άτομα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα περνούσαν ούτε έξω από το ΒΑΚ. Χρησιμοποίησαν τον ΟΦΗ άνθρωποι για ιδίον όφελος, έχοντας το σύλλογο σαν μαριονέτα στις προσωπικές τους επιθυμίες. Τον χειρίστηκαν άνθρωποι που όχι μόνο δεν αντιλήφθησαν την ιστορία του, αλλά δεν σεβάστηκαν το χθες, το σήμερα, το αύριο. Κάπως έτσι ο ΟΦΗ βρέθηκε στο βυθό μίας κατάστασης που έμοιαζε να συρρικνώνει επικίνδυνα το σύλλογο και να οδηγεί σε αδιέξοδο.

Η ιστορία στη συνέχεια γνωστή. Από κάτι 'Τσάλους', ο ΟΦΗ βρέθηκε να αλλάζει σελίδα με άτομα που -πρωτίστως- γνωρίζουν από ποδόσφαιρο, γνωρίζουν την ιστορία του συλλόγου και έχουν ζήσει ακριβώς αυτό: να 'γραφεται' η ιστορία μέσα από τη γέννηση επιτυχιών. Επικεφαλής σε όλο αυτό ο Μιχάλης Μπούσης, ένας εξ Αμερικής ορμώμενος ομογενής επιχειρηματίας, που ποτέ δεν το έπαιξε ΟΦΗτζής, ποτέ δεν έβαλε στη ζυγαριά την αγάπη του για το σύλλογο, ποτέ δεν έκανε σημαία κάτι που δεν είναι. Είναι, όμως, πραγματιστής, επιχειρηματίας και έχει πλάνο. Λέξεις άγνωστος για το ελληνικό κοινό πόσω μάλλον αυτό του ποδοσφαίρου.

Ο ΟΦΗ έγινε σε χρόνο-ρεκόρ μία ομάδα 'σημείο αναφοράς' για τον τρόπο λειτουργίας, τις σκέψεις, το όραμα, τους στόχους σε ένα δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακόμα και όταν βρήκε στο δρόμο του 'αγκάθια' που άφησαν οι προηγούμενοι (βλέπε την υπόθεση με τον Αιγινιακό) ανέλαβε τις ευθύνες, δικαιώθηκε και προχώρησε μπροστά. Ακόμα και όταν κάποιοι θέλησαν να βάλουν στην κουβέντα τα 'άρματα', ο ΟΦΗ φρόντισε σε κάθε κρίσιμο Δ.Σ. της Λίγκας να αποφασίζει βάσει του συλλογικού συμφέροντος. Αποκορύφωμα το λεγόμενο 'pasillo' που 'ανατίναξε' κάθε μυαλό αρρωστημένου οπαδισμού και κάθε νοοτροπία (δημοσιογραφική ή μη) θεωριών συνωμοσίας.

Η κρητική ομάδα κατάφερε να κρατήσει τα στεγανά, κατάφερε να κρατήσει μακριά της το 'μαύρο' παρελθόν και κάθε τι το συντηρητικό. Οι επικεφαλής ξεκίνησαν για να πάνε μπροστά και εκεί θα συνεχίσουν όποια κι αν είναι τα αποτελέσματα. Το λεγόμενο πρότζεκτ δεν θα χαλάσει ακόμα κι αν στην επικαιρότητα επιστρέφουν κατά καιρούς κάποια 'χαλασμένα' μυαλά προερχόμενα από ένα παρελθόν όπου ο ΟΦΗ ήταν το θήραμα στις πεινασμένες ύαινες.

Και πάμε στην ουσία. Αλλάζεις σήμα σε μία ομάδα; Η απάντηση 'το έκανε και η Γιουβέντους' δεν είναι αποδεκτή γιατί μία απόφαση κρίνεται βάσει των προσωπικών σου αντιλήψεων και συναισθημάτων. Ο ΟΦΗ το έκανε κι αν χωράει στην κουβέντα η προσωπική άποψη του υπογράφοντος, κακώς το έκανε. Όχι για τις αντιδράσεις που δημιούργησε, αλλά γιατί άγγιξε άτσαλα ένα ευαίσθητο θέμα χωρίς να ζυγίσει κάποιες καταστάσεις. Και οι καταστάσεις δεν αφορούν τους οπαδούς και τις παρωπίδες σε κάθε τι πρωτοποριακό, αλλά κυρίως στο συναίσθημα εκείνων που ο ΟΦΗ είναι κάτι μέσα στην καρδιά μεγαλύτερο από την αγάπη για μία ομάδα. Ναι, υπάρχει και αυτός ο κόσμος, σε όλες τις ομάδες, που 'πνίγεται' στις 'φωνές' κάθε οργανωμένων που υπάρχουν σε κάθε ομάδα και που θεωρούν ότι στη 'βουλη' μίας ομάδας πρέπει πάντοτε να έχουν τις περισσότερες 'έδρες'.

Κι αν η απόφαση των επικεφαλής ήταν άτσαλη για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, ακόμα πιο άτσαλη ήταν η αντίδραση που έβγαλε η πλευρά του Μιχάλη Μπούση σε όλα αυτά που ακούστηκαν και γράφτηκαν μετά τη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής. Δεν ήταν λάθος η αντίδραση του εκνευρισμού, αλλά η επιλογή για το με ποιους θα εκνευριστείς. Το αφεντικό του ΟΦΗ, λοιπόν, έδωσε 'ύψος' και 'διάσταση' σε μία μερίδα του παρελθόντος που είναι ακριβώς όσα αναφέραμε παραπάνω. 'Φαντάσματα'. Και αντί να διαλέξει το δρόμο της αδιαφορίας -εξάλλου οι πράξεις τον τελευταίο 1.5 χρόνο 'μιλούν' από μόνες τους σε όποιον αποφασίζει να είναι σιωπηλά 'πολέμιος' της (άκρως επιτυχημένης βάσει ακριβώς αυτών, δηλαδή των πράξεων) διοίκησης, τους έδωσε το δικαίωμα του 'άναρθρου' αντίλογου. Και κάπως έτσι τα στεγανά που λέγαμε πιο πάνω, 'ράγισαν'.

Ο Μιχάλης Μπούσης και ο κάθε Μπούσης οποιασδήποτε ομάδας είναι υπόλογος μόνο στην ιστορία του συλλόγου και έπειτα στον κόσμο. Αυτόν που η καρδιά του χτυπάει στους ρυθμούς του ύμνου, που εξιστορεί με υπερηφάνεια τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος και που μπορεί να κατανοήσει τις αλλαγές του μέλλοντος. Αυτόν που η ομάδα, ο ΟΦΗ στην προκειμένη περίπτωση, είναι κάτι παραπάνω από ένα σήμα.

Σε αυτούς, ναι, ο Μπούσης χρωστάει μία εξήγηση και το δικαίωμα ενός αντίλογου. Στους υπόλοιπους που βρήκαν την ευκαιρία να 'ξεφυτρώσουν' θεωρώντας ότι ο ΟΦΗ έγινε ξανά θήραμα, το μόνο που χρωστάει είναι η απαξίωση. Και γι' αυτούς δεν αξίζει να εκνευρίζεται. Να 'χαλάει την καρδιά του', όπως λέει ο θυμόσοφος λαός.

Το λάθος, εν κατακλείδι, παραμένει. Στο άτσαλο του πράγματος. Μάθημα για το αύριο, για τις επόμενες μεγάλες αλλαγές. Για να μεγαλώνει ταυτόχρονα και ο φίλαθλος και να κατανοεί την επιλογή μίας απόφασης. Έτσι θα μάθει και ο ίδιος ο κόσμος να κρατά τα στεγανά που λέγαμε.

News 24/7

24MEDIA NETWORK