Ο Ολυμπιακός του «τόσο, όσο χρειάζεται»
Εκεί που πολλοί περίμεναν το πρωτάθλημα, πριν λίγες αγωνιστικές, να πάρει... φωτιά και με δεδομένη την κακή ψυχολογία λόγω του αποκλεισμού από το κύπελλο Ελλάδας, όλα φαίνεται ότι τελείωσαν. Δεν γίνεται, όπως έχω επισημάνει πάλι από εδώ, ο Ολυμπιακός να χάσει αυτό το πρωτάθλημα. Δεν... προλαβαίνει δηλαδή, θέλει πολλή προσπάθεια, σαν να σου δίνεται η αίσθηση, ότι η ομάδα θα πρέπει να ξεχάσει τα δελτία σε έναν αγώνα για να μηδενιστεί και πάλι, βλέπουμε...
Ο Ολυμπιακός για να ξεκαθαρίζουμε, δεν είναι ο καλύτερος της δεκαετίας, σε καμία των περιπτώσεων. Δεν μάγεψε με το ποδόσφαιρο που έπαιξε, αλλά μπορείς να τον περιγράψεις στο «τόσο, όσο χρειάζεται». Αυτό είναι αρκετό για τους «ερυθρόλευκους» που πλέον περιμένουν να τελειώσουν και μαθηματικά τον φετινό τίτλο. Όχι τίποτε άλλο, με δεδομένο το ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟ αυτή την αγωνιστική, αν νικήσουν τον Ατρόμητο η διαφορά θα μεγαλώσει κι άλλο από έναν τουλάχιστον σύλλογο.
Πάει το φετινό πρωτάθλημα… Το μόνο που ενδεχομένως να αξίζει να ασχοληθεί κάποιος από εδώ και πέρα, είναι οι ευκαιρίες –αν τις πάρουν- κάποιοι παίκτες, ώστε να δείξουν αν αξίζουν να βρίσκονται στον Ολυμπιακό ή όχι. Το καλοκαίρι πλησιάζει άλλωστε και ήδη ο Τάκης Λεμονής, έχει κάποια πράγματα στο μυαλό του τα οποία θα τεθούν σε εφαρμογή.
Για μία ακόμη φορά, επισημαίνω, ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει ξυπνήσει για τα καλά… Ξέρει καλά τι γίνεται και αυτό το καλοκαίρι θα έχει απαιτήσεις, υπάρχουν και τα διαρκείας (τριετή) που θα μπουν πάλι στη… σέντρα και αυτά δεν είναι πράγματα απαρατήρητα. Ο κόσμος ξέρει ότι η ομάδα του θα πανηγυρίσει πάλι στη φιέστα, όχι γιατί έπαιξε το σούπερ ποδόσφαιρο, αλλά γιατί είχε μονάδες ικανές να «καθαρίσουν» τα ματς, αλλά και γιατί βλέπει τα… χάλια των άλλων. Παίζει κι αυτό το ρόλο του άλλωστε.
Έτσι, μην νομίζετε ότι ο κόσμος δεν θα θέλει την καλή μεταγραφή ή την ανανέωση της ομάδας. Αν βάλει κάποιος κάτω τα δεδομένα και τα δει ένα προς ένα, είναι ίσως το μόνο καλοκαίρι που ο Ολυμπιακός και μπορεί, αλλά και πρέπει να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Ο Τοροσίδης έστειλε το πρώτο μήνυμα και δικαίωσε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν. Τη διαφορά, όμως, καλώς ή κακώς στο ποδόσφαιρο την κάνουν οι ξένοι. Όπως την έκανε ο Τζόρτζεβιτς (στα καλύτερά του τελευταία κατά τα άλλα), όπως ο Ριβάλντο, έτσι πρέπει να υπάρξει και συνέχεια. Γιατί, οι «ερυθρόλευκοι» απέτυχαν στις περισσότερες επιλογές τους… Για παράδειγμα, καταλάβατε ότι ο Ντομί δεν έλειψε σε κανέναν, το ίδιο ίσως και ο Ζεβλάκοφ και πολύ περισσότερο ο Μπόρχα…
Για τον αγώνα με τον Ηρακλή, δεν μπορείς να αναφέρεις πολλά πράγματα. Για μία ομάδα που έπαιζε με παίκτη λιγότερο μία ώρα. Τι να κρατήσει κανείς; Την υποδοχή στον Μαυρογενίδη γιατί ο κόσμος δεν ξεχνά, το ότι ο Καστίγιο σκόραρε ξανά και ότι υπήρξαν και δυο-τρεις φάσεις που η ομάδα άλλαξε και δέκα πάσες.
Στο τέλος, άφησα κάτι που δεν είναι εισήγηση, απλώς απορία. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν κλείνει από τώρα για το καλοκαίρι τον Μίετσελ; Με τέτοια χρήματα θα βρει κι αλλού τέτοια λύση; Κι αν δεν κάνει για βασικός, ας τον έχουν ως εναλλακτική λύση, δεν είναι το γκολ που έβαλε στην Καλαμαριά να καταλάβεις ορισμένα πράγματα. Πρόκειται για παίκτη που κάνει σχεδόν τα πάντα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Ολυμπιακός πάντως, όταν ήταν να τον πάρει επέλεξε τον Κούζμπα. Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά στη ζωή…
