Ο Ολυμπιακός αντιμέτωπος με την καλύτερη σεζόν της ιστορίας του

Δύο στείρα από τίτλους χρόνια. Με αβεβαιότητα, μουρμούρα, εσωστρέφεια. Με 'βίαιες' αλλαγές στο ρόστερ και την τεχνική ηγεσία. Σε θέση που δεν είχε συνηθίσει. Με κάμποσα ερωτήματα να συνοδεύουν τον οργανισμό εντός κι εκτός γηπέδου. Με wannabe, φανταστικούς ή πραγματικούς 'εχθρούς'. Ο Ολυμπιακός βίωσε μια ζόρικη κατάσταση, έως ότου επανέλθει στην κορυφή. Μέχρι να θυμίσει ξανά μια ομάδα στιβαρή, που γνώριζε τι θέλει και πώς θα το πάρει.

Διαδικασία που δεν είναι εύκολη, ειδικά αν έχει μεσολαβήσει μια μακρά περίοδος εφησυχασμού και κεκτημένων που έμοιαζαν δεδομένα, εξαιτίας της χαοτικής διαφοράς που παρατηρούνταν με τους άμεσους αντιπάλους σε ζητήματα σχεδιασμού, διοίκησης και αγωνιστικής ποιότητας. Μοιραία μια ομάδα με την πίεση και τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού έχει πάντα να αντιμετωπίζει και θέματα εσωτερικής φύσεως, πέραν όλων των άλλων εμποδίων.

Την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί σε αυτή την διετία, ο Ολυμπιακός την αντιμετώπισε με ορθότητα όταν αποφάσισε να επιστρατεύσει ψυχραιμία και λογική. Τα αποτελέσματα της φετινής σεζόν ήταν η απόλυτη δικαίωση του εγχειρήματος. Με εντυπωσιακό τρόπο. Η μάχη του τίτλου μέχρι τον Φλεβάρη, εξελίχθηκε σε έναν περίπατο. Τόσο στην βαθμολογία, όσο και στις εντυπώσεις. Συνδυάστηκε με κυριαρχικό, πειστικό, ενίοτε και θεαματικό ποδόσφαιρο. Διανθίστηκε με μια καταπληκτική ευρωπαϊκή παρουσία, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Είχε σημεία αναφοράς, τόσο σε νικηφόρα παιχνίδια - 'κλειδιά' για την πορεία της σεζόν, όσο και σε πρόσωπα. Ειδικά σε επίπεδο πρωταγωνιστών, θα σήκωνε μπόλικη κουβέντα για το αν υπάρχει και ποιος μπορεί να είναι ο MVP. Ένα εγχείρημα που είχε ως αποτέλεσμα την εισροή πολλών εκατομμύριων ευρώ στα ταμεία της ομάδας. Την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός στο χορτάρι μεγάλωνε την φήμη του στο ευρωπαϊκό στερέωμα, στεκόμενος αξιοπρεπώς ή ρίχνοντας στο καναβάτσο ομάδες της υψηλότερης διαβάθμισης του ποδοσφαίρου. Και έβαζε σχεδόν όλη την ενδεκάδα του στο στόχαστρο συλλόγων του εξωτερικού.

Περιληπτικά ήταν αυτές οι συνθήκες που ώθησαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη να κάνει λόγο για την "καλύτερη χρονιά στην ιστορία του Ολυμπιακού", στην ομιλία της Πέμπτης (24/7) στο Αθλητικό Κέντρο Ρέντη προς το ποδοσφαιρικό τμήμα.

"Ήταν η καλύτερή μας χρονιά μέχρι τώρα στην ιστορία μας. Καταφέραμε και κερδίσαμε το πρωτάθλημα με διαφορά. Αλλά την ίδια στιγμή παίξαμε πολύ καλό ποδόσφαιρο και κερδίσαμε πολύ μεγάλους αντιπάλους στην Ευρώπη. Το ευχαριστήθηκαν οι οπαδοί μας, εσείς οι ίδιοι, όλοι μας. Όλες οι βάσεις υπάρχουν για να το επαναλάβουμε την επόμενη χρονιά. Θα είμαστε εδώ χωρίς πολλές αλλαγές για να πάμε ακόμα καλύτερα", τόνισε μεταξύ άλλων ο ιδιοκτήτης της πειραϊκής ΠΑΕ.

Σίγουρα θα προκύψουν ενστάσεις για το κατά πόσο μπορεί να είναι ακριβής μια τέτοια διαπίστωση. Επί της ουσίας, η σύγκριση με ανάλογα επιτυχημένες σεζόν στο παρελθόν είναι μάλλον ανέφικτη - και περιττή στην ουσία της. Οι εποχές στο ποδόσφαιρο αλλάζουν συχνά και πολλές φορές δραματικά, όσον αφορά την δομή, τις απαιτήσεις και τις παραμέτρους του αθλήματος σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο. Υπήρξαν ομάδες στην μακρά ιστορία του Ολυμπιακού που άνετα θα έμπαιναν σε μια τέτοια άτυπη σύγκριση. Ομάδες από το πολύ μακρινό παρελθόν ή και το πιο πρόσφατο.

Ωστόσο ακόμη κι αν κρύβει μικρή ή μεγάλη υπερβολή, ακόμη και αν χαρακτηριστεί ως 'αυθαίρετο συμπέρασμα' αυτή η τοποθέτηση του Βαγγέλη Μαρινάκη, την ίδια στιγμή κρύβει και κάτι ακόμη: την προοπτική να αποτελέσει πράγματι την άνευ διαπραγμάτευσης καλύτερη σεζόν στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ένα αξίωμα που θα βρει την θέση του από τον τρόπο που η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος θα ολοκληρωθεί για τους 'ερυθρόλευκους'.

Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται ακόμη το Κύπελλο Ελλάδας και το στοίχημα της Ευρώπης. Ακόμη κι αν η δεύτερη τη τάξει εγχώρια διοργάνωση δεν αποτελεί βαρόμετρο για την τροπαιοθήκη του Ολυμπιακού, μπορεί να δώσει μια έξτρα αίγλη στη συνολική εικόνα της σεζόν. Όσον αφορά το Europa League; Εκεί η συζήτηση είναι περιττή. Και ο στόχος των Πειραιωτών εκφράζεται δίχως περιστροφές, από τα χείλη του μεγαλομετόχου.

"Ελπίζουμε η χρονιά να τελειώσει όσο πιο αργά γίνεται μέσα στον Αύγουστο. Και από την Κυριακή να είμαστε όλοι συγκεντρωμένοι στον αγώνα της Αγγλίας με τη Γουλβς. Είδαμε στο πρώτο παιχνίδι πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μετά ο δρόμος είναι ανοικτός γιατί θα απομένουν μόνο τρία παιχνίδια σε ουδέτερα γήπεδα. Πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλές πιθανότητες να κάνουμε την υπέρβασή μας και να προχωρήσουμε μέχρι τέλους στο Europa League. Είναι κάτι που το αξίζουμε. Το οφείλουμε στους οπαδούς μας, το οφείλουμε πάνω από όλα στους εαυτούς μας".

Η αλήθεια είναι πως όχι για τον Ολυμπιακό, αλλά για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, κάθε κουβέντα που αφορά την συμμετοχή της σε έναν ευρωπαϊκό τελικό μπορεί να αποτελέσει αφορμή ειρωνίας, χλευασμού, γέλιου. Που πρώτα πηγάζει από την θέση που καταλαμβάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο ανάμεσα στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και μετά από την κάθε λογής οπαδική χροιά. Η διαφορά είναι πως η φετινή εικόνα του Ολυμπιακού αφήνει ένα περιθώριο πίστης πως πράγματα ασυνήθιστα, ακόμη κι εκτός λογικής, μπορεί να συμβούν. Όχι μόνο σε επίπεδο αποτελεσμάτων, ούτε αποκλειστικά από τον τρόπο που απέκλεισε την Άρσεναλ, αλλά εξαιτίας της προσέγγισης του στα ματς της Ευρώπης την φετινή σεζόν. Οπλισμένος με διάθεση και πίστη να αντιμετωπίσει τον όποιον αντίπαλο ως ίσος, ανεξάρτητα από τα όσα μπορεί να τους χωρίζουν ως μέγεθος.

Αν αναλογιστεί κανείς τι προηγήθηκε και τι προϋποθέτει η συνέχεια της Ευρώπης για τον Ολυμπιακό, ακόμη και η παρουσία του στους '8' ή τα ημιτελικά του Europa League, μπορεί να χαρακτηριστεί ένα μικρό 'θαύμα'. Σε συνδυασμό με την πιθανότητα κατάκτησης και του Κυπέλλου, τότε η σεζόν των Πειραιωτών μπορεί να αποκτήσει μυθικές διαστάσεις. Και πλέον να περάσει στην ιστορία ως η κορυφαία του Ολυμπιακού. Δίχως αμφιβολία, χωρίς 'ναι μεν, αλλά'...