Ο Περικλής Βασιλάκης είχε τη δική του ιστορία

Ο Περικλής Βασιλάκης, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών ύστερα από πάλη διετίας με τον καρκίνο, είχε μια ποδοσφαιρική αποστολή ενόσω υπηρετούσε από ενεργή θέση τη διαιτησία: την απονομή δικαιοσύνης στον αγωνιστικό χώρο.

Με σχεδόν 15ετή θητεία στα ελληνικά γήπεδα, έλαβε ενδιάμεσα το σήμα της FIFA και διηύθυνε 6 παιχνίδια ευρωπαϊκών διοργανώσεων, το τελευταίο εκ των οποίων το Ίντερ Μπρατισλάβας-Σαραγόσα 0-2, με τους Φερνάντο Μοριέντες και Γκουστάβο Πογέτ στο δυναμικό της ισπανικής ομάδας. Συμπτωματικά δε δύο φορές 'σφύριξε' την Μπενφίκα και άλλη μία τη Γιουβέντους του Τζιοβάνι Τραπατόνι, του Ρομπέρτο Μπάτζο, του Αντρέας Μέλερ και του Αντόνιο Κόντε. Η 'βέκια σινιόρα' είχε επιβληθεί 2-0 της Κόνγκσβιγκερ στο 'Ντέλε Άλπι' για το Κύπελλο UEFA της σεζόν 1993-94 και είχε προκριθεί στον γ' γύρο.

Ψηλός, ευθυτενής και ευγενικά επιβλητικός ο Πρεβεζάνος (από το Νεοχώρι) ρέφερι, ήταν ο πιο νέος εξ όσων αξιολογήθηκαν από τους τότε αρμόδιους ως επαρκείς για αγώνες της Α' Εθνικής πριν από την έναρξη της περιόδου 1983-84. Ήταν μία ημέρα πριν συμπληρώσει το 29ο έτος της ηλικίας του όταν παρέα με τους βοηθούς του παρατάχθηκε στη σέντρα του γηπέδου της Λεωφόρου για τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Απόλλωνα. Οι 'πράσινοι' είχαν επικρατήσει 2-1, με όλα τα γκολ του αγώνα να σημειώνονται στο πρώτο ημίχρονο από τους Χαραλαμπίδη, Μαυρίδη και Δάρα.

Έκτοτε ακολούθησαν δεκάδες παιχνίδια με τον Περικλή Βασιλάκη σε ρόλο 'δικαστή' των φάσεων. Πολύ πριν δηλαδή, ως παλαίμαχος πια, μετεξελιχθεί σε καθηγητή διαιτησίας και γίνει ευρέως γνωστός ως τηλεσχολιαστής των διαιτητικών αποφάσεων των πρώην συναδέλφων του. Ένα από εκείνα τα παιχνίδια που συντρόφευαν αναμφίβολα την καριέρα ήταν το Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ του 1985. Ήταν το ένατο παιχνίδι της διαδρομής του στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά ενδεχομένως το πιο σημαδιακό.

Στις 17 Φεβρουαρίου ο 'Δικέφαλος' του Βάλτερ Σκότσικ είχε παραταχθεί ως πρωτοπόρος στο Ολυμπιακό Στάδιο, παρόντων μάλιστα των οπαδών του και συνολικά 58.000 στις κερκίδες, την ίδια στιγμή που οι 'ερυθρόλευκοι' του Γκιόργκ Κέσλερ έψαχναν τον τρόπο να διακόψουν την πορεία του, με στόχο να επανέλθουν σε τροχιά κορυφής. Τις μάχες των δύο περιέβαλε από τότε μια ξεχωριστή, σχεδόν άγρια, μαγεία που πήγαζε από τα χρόνια της υπόθεσης του Κούδα στα 70s και ο Περικλής Βασιλάκης είχε την υποχρέωση να επιβάλει την τάξη.

Το ακυρωθέν γκολ του Μητρόπουλου στα μέσα του πρώτου ημίχρονο, διότι ο ρέφερι υποστήριξε πως είχε σφυρίξει φάουλ στην έξοδο του Στεργιούδα (που τραυματίστηκε και αποχώρησε), δυναμίτισε ακόμη περισσότερο το κλίμα στο ΟΑΚΑ, προτού στο δεύτερο 45λεπτο οι ορμητικοί Πειραιώτες καταφέρουν να σκοράρουν δύο φορές. Τη μία με κεφαλιά του Μητρόπουλου, από φάουλ του Λεμονή στο 47', και τη δεύτερη από εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Νίκου Σαργκάνη, ύστερα από ανατροπή που κέρδισε ο Άλμπερτσεν στο 80'.

Το μονοκόμματο βολέ του Πάπριτσα στο 88' χάρισε ελπίδες ισοφάρισης στον ΠΑΟΚ, αλλά οι πραγματικές πιθανότητες, παρά την πίεση των τελευταίων λεπτών, είχαν χαθεί στο πέναλτι που δεν είχε πάρει ο Σέρβος φορ, σε μαρκάρισμα του Μίχου εντός περιοχής, και στο δοκάρι του Χρήστου Δημόπουλου που είχε προηγηθεί της μείωσης. Το 2-1 δεν άλλαξε ως το τελευταίο σφύριγμα του Περικλή Βασιλάκη, ο οποίος στο φινάλε είχε να διαχειριστεί την ένταση που προέκυψε μετά από καβγά των πάγκων. Το αποτέλεσμα αυτό πάντως δεν στέρησε από τον ΠΑΟΚ τον τίτλο.

Ούτε από τον Περικλή Βασιλάκη μια μακρά πορεία στη διαιτησία, στη διάρκεια της οποίας ήταν μεταξύ άλλων παρών στο 7-1 της ΑΕΚ επί του Πανιωνίου στη Νέα Φιλαδέλφεια, με τον Θωμά Μαύρο να σκοράρει το μοναδικό γκολ του ως αντίπαλος της Ένωσης απ' όταν επέστρεψε στη Νέα Σμύρνη - είχε ισοφαρίσει προσωρινά σε 1-1 χωρίς να πανηγυρίσει.

Πλην της κεντρικής φωτογραφίας, συλλέξαμε, χάρη στη Eurokinissi, μερικές ακόμη από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του στο γήπεδο:

Η πολιτική σταδιοδρομία του, τοποθετώντας πάντα τον εαυτό του -από τα φοιτητικά χρόνια του στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου- στον σοσιαλιστικό χώρο, ήταν ένα άλλο κεφάλαιο της δραστήριας ζωής του. Μιας ζωής που διακόπηκε λίγες ημέρες αφότου συμπλήρωσε 64 χρόνια.

Είναι σωστή η τιμωρία στον Όγκνιεν Βράνιες; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: