Ο πρώτος προπονητής του Γιάννη Φετφατζίδη μιλά στο contra.gr

Όταν οι σοφοί του ελληνικού ποδοσφαίρου συμφωνούν μεταξύ τους κάτι δεν πάει καλά. Ή κάτι μοναδικό συντελείται στον θαυμαστό κόσμο της στρογγυλής θεάς. Όπως και να το δει κανείς το “φαινόμενο “Γιάννης Φετφατζίδης” είναι υπαρκτό. Ο 19χρονος Έλληνας ποδοσφαιριστής (21/12/1990) έχει καταφέρει να υποκληθούν στο ταλέντο του άπαντες. Από τον τελευταίο προπονητή που μόλις πήρε το δίπλωμά του, μέχρι τον Φερνάντο Σάντος που τον εμπιστεύεται πλέον με κλειστά τα μάτια.

Η ζωή όμως για τον "Ελληνα Μέσι" ή τον "Μαραντόνα των φτωχών" τώρα αρχίζει. Το αν θα αντέξει στον καταιγισμό των κοσμητικών επιθέτων και των “Σειρήνων” που ηχούν ήδη τριγύρω του θα το δείξει η ιστορία.

Η πυξίδα του 19χρονου ποδοσφαιριστή πάντως δείχνει την σωστή κατεύθυνση από τότε που πρωτοπάτησε σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Σε ηλικία μόλις 9 ετών το φθινόπωρο του 2001 όταν τον πήρε από το χέρι ο πατέρας του και τον οδήγησε στις ακαδημίες της ομάδας της γειτονιάς του τις ακαδημίες του ΑΣ Σούρμενα.

Ποδοσφαιριστής και ο ίδιος ο πατέρας του ο Γιώργος Φετφατζίδης αγωνίστηκε ως τα 40 του στον Κεραυνό Γλυφάδας που έφτασε μέχρι και την Δ' Εθνική ήθελε να δει τον γιο του να κλωτσάει το τόπι. Που να ήξερε τι εκπλήξεις τον περίμεναν. Πηγαίνοντας στο γήπεδο όπου στεγάζονται η ακαδημίες του ΑΣ Σούρμενα παρέδωσε τον μικρούλη Γιάννη στον φίλο και πρώην συμπαίκτη του Κώστα Επόγλου που τότε ήταν υπεύθυνος των Ακαδημιών.

"Ο Γιαννάκης ήταν η μασκότ των Ακαδημιών. Ήταν ο πιο μικρός της ομάδας που είχαμε φτιάξει αλλά και ο πιο καλός μαθητής" θυμάται μιλώντας στο contra.gr ο Κώστας Επόγλου. " Απο την πρώτη στιγμή που κλώτσησε μπάλα έδειξε την ευστροφία του. Αλλού κοίταζε, αλλού έδινε τη μπάλα, δεν ήταν καθόλου προβλέψιμος και είχε πείσμα και δύναμη, στοιχεία που πήρε από τον πατέρα του".

Όπως συνηθίζεται στις Ακαδημίες τα σαββατοκύριακα οι ομάδες έπαιζαν σε διάφορα τουρνουά. "Ήταν ο πιο μικρός και σε ηλικία και σε σωματοδομή και συνήθως δεν ξεκινούσε στην πρώτη ομάδα. Όταν τον έβαζα αλλαγή όλοι απ' έξω δεν έκρυβαν την έκπληξή τους. Βέβαια στην συνέχεια έμεναν με το στόμα ανοιχτό με τα πράγματα που έκανε μέσα στο γήπεδο. Δεν σας κρύβω ότι με τον Γιάννη ανατρέπαμε αποτελέσματα όταν βρισκόμασταν πίσω. Έκανε φοβερά πράγματα για την ηλικία του".

Οπως τονίζει ο πρώτος προπονητής του, ο Φετφατζίδης ήταν ησυχό παιδί εκτός γηπέδων, αλλά όταν είχε την μπάλα στα πόδια του έβγαζε ποδοσφαιρικό τσαμπουκά: " Έξω ήταν ένα πολύ συνεσταλμένο παιδί, πολύ σεμνό και με πολύ καλό χαρακτήρα. Ερχόταν πρώτος στην προπόνηση ακόμη και με βροχή. Ποτέ δεν μιλούσε όταν κάναμε προπόνηση και πάντα άκουγε. Αλλά και μέσα στο παιχνίδι εκτελούσε με ευλάβεια όλες τις εντολές που έπαιρνε, ήταν πάντα ομαδικός και ήθελε να μάθει".

Τα τρία χρόνια που έμεινε στα Σούρμενα ήταν αρκετά για τον Γιάννη Φετφατζίδης να ξετυλίξει το ταλέντο του: "Φαινόταν ότι η εξέλιξή του θα ήταν ραγδαία. Το 2004 παίξαμε σε ένα τουρνουά όπου μετείχε και ο Ολυμπιακός. Εκεί τον είδαν οι άνθρωποι του και κυρίως ο κ. Γεωργιάδης και μετά από λίγες μέρες ήρθαν και τον ζήτησαν από τον τότε πρόεδρό μας Τάκη Ακριτίδη. Ήρθαν κι άλλες ομάδες και τον ζήτησαν, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ. Δόθηκε στον Ολυμπιακό γιατί ήταν η πιο σοβαρή προσέγγιση που μας έγινε. Χωρίς ανταλλάγματα βέβαια. Τα Σούρμενα δεν πήραν κάτι για να δώσουν τον Φετφατζίδη στον Ολυμπιακό. Θεωρώ όμως ότι σε βάθος χρόνου κέρδισαν, αφού φαίνεται η δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες μας".