Οι 10 πρωταγωνιστές των τελικών του Champions League

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τον μεγάλο τελικό του Champions League μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Γιουβέντους, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου το προσεχές Σάββατο (06/06). Το παρελθόν μας έχει διδάξει πως σε τέτοια ματς μάς δεν χωράνε προβλέψεις, είτε για τον νικητή είτε για τους πρωταγωνιστές της αναμέτρησης. Υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που έγιναν οι ήρωες της μίας βραδιάς, όπως και άλλων που επιβεβαίωσαν τα ηγετικά χαρακτηριστικά τους, οδηγώντας την ομάδα τους στην κορυφή της Ευρώπης.

Γ' αυτό το λόγο, το Contra.gr ξεχώρισε τα 10 σημαντικότερα πρόσωπα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, τα οποία με θετικό ή αρνητικό τρόπο έκριναν την τύχη ενός τελικού. Από το "καρέ" του Φέρεντς Πούσκας απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης και τη μαγική βραδιά του Χέλμουτ Ντουκαντάμ, μέχρι το γκολ-ποίημα του Ζινεντίν Ζιντάν και το... γλίστρημα του Τζον Τέρι.

Φέρεντς Πούσκας (1960, Ρεάλ Μαδρίτης - Άιντραχτ Φρανκφούρτης 7-3)

Τα πρώτα χρόνια της διεξαγωγής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών είχαν άρωμα... Ρεάλ Μαδρίτης. Οι "μερένγκες" για 5 συναπτά έτη (1956-60) κατακτούσαν το τρόπαιο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, έχοντας μία εξαιρετική ομάδα, αποτελούμενη από μεγάλα αστέρια της εποχής, μεταξύ των οποίων ήταν οι Φέρεντς Πούσκας και Αλφρέδο ντι Στέφανο. Ο Ούγγρος επιθετικός ήταν άλλωστε ο μεγάλος πρωταγωνιστής ενός εκ των συναρπαστικότερων και θεαματικότερων τελικών της ιστορίας, το 1960.

Η Ρεάλ αντιμετώπισε στο "Χαμπντεν Παρκ" της Γλασκόβης την Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Οι Γερμανοί προηγήθηκαν στο σκορ στο 18ο λεπτό του αγώνα με τον Ρίτσαρντ Κρες, όμως ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο έφερε... τούμπα το ματς με δύο προσωπικά του γκολ, πριν πάρει την σκυτάλη ο "καλπάζων συνταγματάρχης", ο οποίος σημείωσε καρέ(!) τερμάτων, όντας ο μοναδικός που έχει καταφέρει ένα τέτοιο επίτευγμα στα 60 χρόνια ιστορίας του θεσμού. Το τελικό 7-3, απέδειξε την ανωτερότητα της ισπανικής ομάδας, καθώς και την ποιότητα του τεράστιου Πούσκας.

Εουσέμπιο (1962, Μπενφίκα - Ρεάλ Μαδρίτης 5-3)

Ο Θρύλος του Πορτογαλικού ποδοσφαίρου, Εουσέμπιο μεσουρανούσε τη δεκαετία του '60, οδηγώντας την Μπενφίκα στον τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1962, μία χρονιά μετά την κατάκτηση του πρώτου βαρύτιμου τροπαίου κόντρα στην Μπαρτσελόνα (3-2). Το γεγονός πως ήταν μόλις 19 ετών δεν τον... ενόχλησε να αποκτήσει ηγετική χαρακτηριστικά, τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία της πορτογαλικής ομάδας στη διοργάνωση. Στις 2 Μαΐου του 1962, το "Ολίμπις Στάντιουμ" υποδεχόταν την Μπενφίκα και τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο τελικός αποδείχθηκε συναρπαστικός, καθώς το σκορ στο 51ο της αναμέτρησης ήταν ήδη στο 3-3, με τον Φέρεντς Πούσκας να πραγματοποιεί ακόμα μία εκπληκτική εμφάνιση. Σ' εκείνο το σημείο ο Εουσέμπιο αποφάσισε να... σβήσει όλα όσα είχαν προηγηθεί. Στο 65' και στο 68' έδωσε αέρα δύο τερμάτων στους μπενφικίστας, τα οποία αποδείχθηκαν ικανά να τους στέψουν πρωταθλητές της Ευρώπης.

Πιερίνο Πράτι (1969, Μίλαν - Άγιαξ 4-1)

Τη σεζόν 1968-69 η Μίλαν επέστρεφε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, έχοντας ως στόχο να επαναλάβει την επιτυχία της σεζόν 1962-63, όπου είχε επικρατήσει με 2-1 της Μπενφίκα. Αυτή τη φορά, αντίπαλός της ήταν ο Άγιαξ, η ανερχόμενη δύναμη εκείνης της εποχής. Ο τελικός αποδείχθηκε εύκολη υπόθεση για τους "ροσονέρι", οι οποίοι είχαν σε μεγάλη βραδιά τον σπουδαίο επιθετικό, Πιερίνο Πράτι.

Ο Ιταλός άσος άνοιξε το σκορ μόλις στο 7ο λεπτό της αναμέτρησης, ενώ λίγο πριν ολοκληρωθεί το πρώτο ημίχρονο διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας του. Ο Άγιαξ κατάφερε να μειώσει με τον Βέλιμπορ Βάσοβιτς στο 60', όμως ο Άντζελο Σορμάνι επτά λεπτά αργότερα έδωσε εκ νέου αέρα δύο γκολ στους Μιλανέζους. Στο 75ο λεπτό, ο Πράτι ολοκλήρωσε την εκπληκτική εμφάνιση του με ακόμα ένα γκολ, βάζοντας "φαρδιά πλατιά" την υπογραφή του στην κατάκτηση του τροπαίου από την ιταλική ομάδα.

Γιόχαν Κρόιφ (1972, Άγιαξ - Ίντερ 2-0)

Ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στον Παναθηναϊκό (2-0), ο Άγιαξ επέστρεψε σε τελικό, αντιμετωπίζοντας την σκληροτράχυλη και αμυντικογενή Ίντερ. Το στάδιο "Ντε Κάιπ" του Ρότερνταμ ήταν κατάμεστο από 61.000 φιλάθλους, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να δουν από κοντά την... αρμάδα του Στέφαν Κόβατς, η οποία εφάρμοζε κατά τα γράμμα τον ορισμό του "Total Football".

Το στοίχημα για τους Ολλανδούς ήταν να "ξεκλειδώσουν" την άμυνα των "νερατζούρι" που ήταν το δυνατό σημείο τους. Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε στη λευκή ισοπαλία. Όμως, στην έναρξη του δευτέρου ανέλαβε δράση ο Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος πήρε από το χέρι την ομάδα του Άμστερνταμ και την οδήγησε στον δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό τίτλο, με δύο υπέροχα γκολ στο 47' και το 68'. Όσοι παρακολούθησαν εκείνη την αναμέτρηση, αναφέρουν πως ο συγκεκριμένος αγώνας αποτέλεσε την επιτομή του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου.

Χέλμουτ Ντουκαντάμ (1986, Στεάουα Βουκουρεστίου - Μπαρτσελόνα 0-0 (2-0 πεν.))

Το Contra.gr έχει παρουσιάσει σε μακροσκελέσατο άρθρο την εκπληκτική εμφάνιση του Χέλμουτ Ντουκαντάμ εκείνο το βράδυ του 1986 στο "Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν", όταν όλη η Ευρώπη παραμιλούσε με τα κατορθώματά του απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Η "σταχτοπούτα" Στεάουα Βουκουρεστίου τέθηκε αντιμέτωπη με την Μπαρτσελόνα, η οποία ήθελε να πάρει ρεβάνς για τον χαμένο τελικό του 1961 απέναντι στην Μπενφίκα.

Ο αγώνας ήταν "κλειστός" και οι προσπάθειες των ποδοσφαιριστών να στείλουν την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα αποδείχθηκαν άκαρπες. Ως συνέπεια, οι δύο ομάδες έλυσαν τις διαφορές τους στη διαδικασία των πέναλτι, η οποία είχε έναν και μοναδικό πρωταγωνιστή, τον Ντουκαντάμ. Ο Ρουμάνος γκολκίπερ απέκρουσε και τα 4(!) πέναλτι που εκτέλεσαν οι αντίπαλοι του (οι συμπαίκτες του ευστόχησαν στις 2 από τις 4), δίνοντας την ευκαιρία στην ομάδα του να πανηγυρίσει την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου, ούσα η πρώτη Ανατολική Ευρώπη που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά της στην ιστορία της διοργάνωσης.

Ρόναλντ Κούμαν (1992, Μπαρτσελόνα - Σαμπντόρια 1-0)

Οι δύο χαμένοι τελικοί είχαν πονέσει την Μπαρτσελόνα, η οποία έψαχνε την εξιλέωση κόντρα στην μαχητική Σαμπντόρια. Η ιταλική ομάδα, με ηγέτη τον Ρομπέρτο Μαντσίνι είχε εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις της καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς και όπως θα αποδεικνυόταν δεν θα ήταν εύκολος αντίπαλος για τους "μπλαουγκράνα". Στις 20 Μαΐου του 1992, οι δύο ομάδες διασταύρωσαν τα ξίφη τους στο "Γουέμπλεϊ" μπροστά σε 70.000 θεατές. Η "Μπάρτσα" με τις πορτοκαλί φανέλες θύμιζε τους... Οράνιε, ενώ η ομάδα της Γένοβας προτίμησε κλασσική "κυανόλευκη" με την κόκκινη οριζόντια ρίγα. Η κανονική διάρκεια του αγώνα ολοκληρώθηκε στη λευκή ισοπαλία, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να οδηγηθεί στην παράταση.

Στο 111ο λεπτό, σε μία διεκδίκηση της μπάλας ο Μαντσίνι έκανε φάουλ πάνω στον Εουσέμπιο με τον διαιτητή να δίνει την παράβαση λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Χρίστο Στότσκοφ, ο οποίος προτίμησε να συνεργαστεί με τους Χοσέ Μπακέρο και Ρόναλντ Κούμαν. Ο Ολλανδός έπιασε ένα "ξερό" σουτ και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Τζιανλούκα Παλιούκα και μαζί την ομάδα του στη... γη της επαγγελίας.

Λαρς Ρίκεν (1997, Ντόρτμουντ - Γιουβέντους 3-1)

Η Μπορούσια Ντόρτμουντ υπήρξε η τρίτη γερμανική ομάδα, μετά το Αμβούργο και την Μπάγερν Μονάχου που αγωνίστηκε σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Αντίπαλός της η Γιουβέντους, η οποία την προηγούμενη είχε πανηγυρίσει το βαρύτιμο τρόπαιο απέναντι στον Άγιαξ και ήθελε να διατηρήσει τα σκήπτρα. Οι Γερμανοί μπήκαν πιο δυνατά στην αναμέτρηση και πήραν προβάδισμα δύο γκολ μέσα σε 5 λεπτά (29', 34'), με σκόρερ τον Καρλ Χάιντς Ριντλ. Οι "μπιανκονέρι" πίεσαν για το γκολ και κατάφεραν να μειώσουν στο 65' με τον Αλέσαντρο Ντελ Πιέρο.

Τα εναπομείναντα 25 λεπτά αναμένονταν ιδιαίτερα κρίσιμα με την "Γιούβε" να προσπαθεί να πετύχει το πολυπόθητο γκολ. Στο 70ό λεπτό, ο Ότμαρ Χίτσφελντ αποφάσισε να περάσει στον αγωνιστικό χώρο τον νεαρό επιθετικό Λαρς Ρίκεν στη θέση του Στεφάν Σαπουιζά. Λίγα δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του, ο 21χρονος άσος θα γινόταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα. Ο Αντρέας Μέλερ έβγαλε μία εκπληκτική κάθετη στον Γερμανό, ο οποίος είδε τον Άντζελο Περούτσι εκτός εστίας και επιχείρησε λίγα μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή την λόμπα, στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα και την Ντόρτμουντ αγκαλιά με το τρόπαιο.

Ζινεντίν Ζιντάν (2002, Ρεάλ Μαδρίτης - Λεβερκούζεν 2-1)

Το 2002, η Ρεάλ Μαδρίτης επέστρεψε ύστερα από διάλειμμα ενός έτους στον τελικό του Champions League, έχοντας για αντίπαλο τη Λεβερκούζεν, η οποία είχε αποκλείσει στα ημιτελικά την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά, καθώς μόλις στο 9' ο Ραούλ άνοιξε το σκορ για τους "μερένγκες". Όμως, πέντε λεπτά αργότερα ο Λούσιο, με καρφωτή κεφαλιά, έφερε το ματς στα ίσα για τους Γερμανούς.

Οι παίκτες του Κλάους Τοπμέλερ αποδείχθηκαν δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος. Όλα αυτά, μέχρι να αναλάβει δράση ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος με μία τρομερή έμπνευση έδωσε εκ νέου το προβάδισμα στους μαδριλένους. Λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Ρομπέρτο Κάρλος έκανε τη σέντρα από αριστερά και ο Γάλλος με ένα εκπληκτικό γυριστό την έστειλε στα δίχτυα -του ανήμπορου να αντιδράσει- Χανς-Γεργκ Μπουτ. Το συγκεκριμένο γκολ αποδείχθηκε ικανό να χαρίσει στη Ρεάλ το 9ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της και στον Ζιντάν τον τίτλο του "Man of the Match".

Τζον Τέρι (2008, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Τσέλσι 1-1 (6-5 πεν.))

H σεζόν 2007-08 είχε ξεχωριστή σημασία για την Τσέλσι, καθώς έφτανε για πρώτη φορά σε τελικό του Champions League. Απέναντί της, η "συμπατριώτισσα" Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία ήθελε να πανηγυρίσει το 3ο τρόπαιο της ιστορίας της. Οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στο στάδιο "Λουζνίκι" της Μόσχας στις 21 Μαΐου, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να δίνει το προβάδισμα στο 26', με υπέροχη κεφαλιά. Οι "μπλε" κυνήγησαν το γκολ και έφτασαν στην ισοφάριση στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου, με τον Φρανκ Λάμπαρντ.

Οι μάχες ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές ήταν επικές, αφού κανείς δεν ήθελε να φύγει με κατεβασμένο το κεφάλι από τον μεγάλο τελικό. Στα 45 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, όπως και στα 30 της παράτασης, καμία από τις δύο πλευρές δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Έτσι, οδηγηθήκαμε στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, ο Κριστιάνο Ρονάλντο από πρωταγωνιστής θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραίος, καθώς αστόχησε στην εκτέλεση που ανέλαβε, όμως ο Τζον Τέρι σπατάλησε μία τεράστια ευκαιρία στέλνοντας το τελευταίο πέναλτι δοκάρι και άουτ. Ο αρχηγός της Τσέλσι "προδόθηκε" από τον βρεγμένο χλοοτάπητα, ενώ ο Έντβιν Φαν ντερ Σαρ απέκρουσε το 7ο πέναλτι τον "μπλε" και συγκεκριμένα του Νικολά Ανελκά και έδωσε το τρόπαιο στους "κόκκινους διαβόλους".

Ντιντιέ Ντρογκμπά (2012, Τσέλσι - Μπάγερν Μονάχου 1-1 (4-3 πεν.))

Έχοντας ζήσει υπέροχες στιγμές με την Τσέλσι, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά δεν ήθελε να αποχωρήσει (την πρώτη φορά, όπως αποδείχθηκε) από το σύλλογο χωρίς να πανηγυρίσειτο πολυπόθητο Champions League. Γι' αυτό το λόγο έβαλε ως στόχο να οδηγήσει ο ίδιος την ομάδα στην κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Σε μία χρονιά με αρκετές μεταπτώσεις, αλλαγή προπονητή, η Τσέλσι δεν έδειχνε ικανή να φτάσει μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης. Παρόλα αυτά, το "μαγικό ραβδάκι" του Ρομπέρτο Ντι Ματέο μεταμόρφωσε την αγγλική ομάδα, η οποία απέκλεισε κατά σειρά τις Νάπολι, Μπενφίκα και Μπαρτσελόνα για να τεθεί αντιμέτωπη στον μεγάλο τελικό με την Μπάγερν Μονάχου. Οι Βαυαροί ήταν το απόλυτο φαβορί, καθώς είχαν δείξει μεγαλύτερη αγωνιστική συνέπεια καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ενώ, ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας ήταν πως ο τελικός θα λάμβανε χώρα στην έδρα τους! Όμως, όπως είναι γνωστό, τα φαβορί και τα αουτσάιντερ αποδεικνύονται στο γήπεδο.

Μπορεί στο 83ο λεπτό της αναμέτρησης ο Τόμας Μίλερ να έδωσε το προβάδισμα στους Γερμανούς και πολλοί να θεώρησαν πως η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, όμως ο Ντρογκμπά δεν είχε την... τελευταία λέξη του. Με υπέροχη καρφωτή κεφαλιά ισοφάρισε για την Τσέλσι πέντε λεπτά αργότερα και έστειλε το ματς στην παράταση. Στο επιπλέον 30λεπτο δεν υπήρξε κάποιος νικητής και έτσι οι ομάδες αναγκάστηκαν να λύσουν τις διαφορές τους στα πέναλτι. Εκεί, μίλησε ξανά ο Ιβοριανός άσος, ο οποίος εκτέλεσε εύστοχα το τελευταίο πέναλτι και χάρισε το κύπελλο στους "μπλε".

Τα λέμε και στο twitter: @ilkallonas

*Σε 60 χρόνια ιστορίας είναι λογικό να υπάρχουν περισσότεροι από 10 πρωταγωνιστές. Επομένως, στείλτε μας τις δικές σας επιλογές.