Οι 3 του Ολυμπιακού που δεν φοβήθηκαν

Το ρολόι στο 'Γ. Καραϊσκάκης' σημαδεύει το 81ο λεπτό. Είναι η στιγμή που ένα ρόστερ αξίας 700 εκατ. ευρώ -αυτό της Άρσεναλ- δίνει το στίγμα του. Μια στιγμή αρκετή για να υποτάξει μια ομάδα -τον Ολυμπιακό- με το 1/10 της αξίας στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, που στα 80 λεπτά που προηγήθηκαν είχε σταθεί με απόλυτη αξιοπρέπεια στον αγωνιστικό χώρο. Στο ποδόσφαιρο του σήμερα το αποτέλεσμα είναι αυτό που επισκιάζει τα πάντα. Γι' αυτό άλλωστε την Κυριακή της νίκης άπαντες αποθεώνονται και την Κυριακή της ήττας παρατηρείται... συνωστισμός στην πόρτα της έξοδου. Για προπονητές, παίκτες, μέχρι και... διοικήσεις.

Λίγοι είναι που στέκονται σε ολόκληρη την εικόνα. Που προσπαθούν να διαβάσουν τα δεδομένα, μέχρι να φτάσουν σε ένα συμπέρασμα απαλλαγμένο από συμπάθειες, εμπάθειες ή προτιμήσεις αλλά με μοναδικό γνώμονα την λογική. Αυτήν που συχνά υπερνικιέται από το συναίσθημα. Άλλες φορές για καλό, άλλες για κακό. Την λογική ή το συναίσθημα εκείνων που καλούνται να τα βάλουν στο ζύγι, την στιγμή που γράφουν ως πρωταγωνιστές την ιστορία. Αυτοί είναι ο προπονητής και οι παίκτες του. Και στην αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την Άρσεναλ είναι τρία τα πρόσωπα που ξεχωρίζουν, για τους δικούς τους λόγους.

Η κακή συνήθεια του Τσιμίκα

Ο 24χρονος αριστεροπόδαρος μπακ πραγματοποιεί μια εκπληκτική σεζόν. Η βελτίωση του κυρίως στο ανασταλτικό και τακτικό κομμάτι του παιχνιδιού, είναι συγκλονιστική. Ο Τσιμίκας έχει αποκτήσει μια κακή συνήθεια: βουτάει ταυτότητες. Αυτό το χούι που ξεκίνησε από τον Ιούλιο και συνεχίστηκε στο ματς με την Άρσεναλ. Πρώτα κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον πλέον επικίνδυνο παίκτη της Βικτόρια Πλζεν, στον 3ο προκριματικό του Champions League. Ο Ζοέλ Καγιάμπα ερχόταν από μια σεζόν με 4 γκολ και 11 ασίστ. Ο Τσιμίκας τον 'έσβησε' στο πρώτο ματς και τον έκανε αλλαγή στη ρεβάνς. Ακολούθησε η Μπασακσεχίρ του παικταρά Βόσνιου, Έντιμ Βίστσα. Ο 30χρονος εξτρέμ είχε ολοκληρώσει την προηγούμενη σεζόν με 14 γκολ και 14 ασίστ, ενώ φέτος έχει ήδη 10 γκολ και 11 ασίστ στο ενεργητικό του! Στα δύο ματς με τον Ολυμπιακό, 'πνίγηκε' στις... τανάλιες του Τσιμίκα.

Στα playoffs απέναντι στην Κράσνονταρ, ο Τσιμίκας άφησε απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα τον Βάντερσον και δεν είχε κανένα πρόβλημα απέναντι στον Σουλεϊμάνοβ, στα 32 λεπτά που αγωνίστηκε ο τελευταίος στη ρεβάνς. Δύο παίκτες με αξία στα 12 εκατ. ευρώ σήμερα. Μπάγερν, Τότεναμ και Ερυθρό Αστέρα συνάντησε ο Ολυμπιακός στους ομίλους του Champions League. Και στα έξι ματς, ο Τσιμίκας αγωνίστηκε για 90 λεπτά. Απέναντι του βρέθηκαν οι Νιαμπρί, Κομάν, Μόουρα κατά κύριο λόγο. Ουδείς κατάφερε κάτι όσες φορές κινήθηκε στον χώρο του αριστερού μπακ των 'ερυθρολεύκων', που νίκησε κατά κράτος στο '1vs1' παίκτες παγκόσμιας κλάσης.

Αυτό έγινε και το βράδυ της Πέμπτης, στο Φάληρο. Ο Τσιμίκας κέρδισε τον Ομπαμεγιάνγκ σε όλες τις φάσεις που βρέθηκαν στο γήπεδο. Ο Γκαμπονέζος πήρε ανάσα όταν πήγε στην απέναντι πλευρά. Από εκεί έκανε και τη ζημιά, ξεκινώντας τη φάση που κατέληξε στο τέρμα του Λακαζέτ. Για 80 λεπτά, ο Τσιμίκας τον άφηνε ως απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Ο μπακ του Ολυμπιακού δεν είναι απλά εμφανώς βελτιωμένος σε σχέση με πέρσι, αλλά μοιάζει πραγματικά άφοβος απέναντι σε ποδοσφαιριστές του υψηλότερου επιπέδου. Όπως στην προκειμένη περίπτωση ο Ομπαμεγιάνγκ.

Δεν χαΜΠΑριάζει

Όταν ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Ουσεϊνού Μπα τον Γενάρη του 2019, με τον παίκτη να μένει στην Γκαζελέκ ως το τέλος της σεζόν, ουδείς -και λογικά- στάθηκε σε αυτή τη μεταγραφή. Όταν ο Σενεγαλέζος στόπερ συμπεριλήφθηκε στην καλοκαιρινή προετοιμασία, κανείς δεν περίμενε πως θα έπαιζε κάποιον σημαντικό ρόλο στο ρόστερ. Στα 17 του χρόνια ήταν μέλος της... Smash Academy, ακολούθησε η Έξελενς και το 2016 υπέγραψε στην Αμιέν αλλά δεν κατάφερε να βγάλει άδεια εργασίας. Έναν χρόνο αργότερα πήγε στην Γκαζελέκ και από εκεί στον Ολυμπιακό. Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, ο Μπα δεν είχε καμία απολύτως εμπειρία για το τι σημαίνει πίεση σε μια ομάδα πρωταθλητισμού, όπως δεν είχε και καθόλου παραστάσεις από αναμετρήσεις υψηλότερου επιπέδου.

Άφησε καλές εντυπώσεις ότα κλήθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματία Αβραάμ στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Πλζεν. Άφησε τον χρόνο να δουλεύει υπέρ του, το πρόβλημα υγείας του Σισέ τον έφερε πιο ψηλά στο ροτέισον. Σταδιακά έπεισε τον προπονητή του πως μπορεί να πάρει φανέλα βασικού. Κόντρα στην Άρσεναλ συμπλήρωσε με ιδανικό τρόπο τις 14 συμμετοχές. Ήταν αλάνθαστος απέναντι στους επιθετικούς των Λονδρέζων, είχε ένα τρομερό κόψιμο στον Λακαζέτ εντός περιοχής, κέρδισε τις περισσότερες μάχες σε χόρτο και αέρα, βοήθησε στην ασφαλή μεταφορά της μπάλας στη μεσαία γραμμή. Δεν πήρε αχρείαστα ρίσκα, δεν προσπάθησε τίποτα που δεν μπορεί να κάνει ακόμη, πήρε αποφάσεις με απόλυτη ψυχραιμία. Και το σημαντικότερο; Δεν έδειξε κανέναν απολύτως φόβο να σταθεί απέναντι στην πρόκληση.

Σύμφωνα με το DNA και την 'διαταγή' του κόσμου

Μετά από 80 λεπτά αγώνα δεν υπήρχε σκορ στο 'Γ. Καραϊσκάκης'. Ο Ολυμπιακός είχε μιάμιση ευκαιρία μέχρι τότε, το ίδιο και η Άρσεναλ. Αυτό που λίγα λεπτά νωρίτερα είχε αλλάξει ολοκληρωτικά ήταν η λογική της αναμέτρησης. Τουλάχιστον από την πλευρά των 'ερυθρολεύκων'. Στο 65' ο Μαρτίνς τράβηξε από το ματς τον Μπουχαλάκη και έβαλε τον Φορτούνη. Έξω ένας κεντρικός μέσος, μέσα ένας επιθετικός. Δέκα λεπτά αργότερα, έξω ο Μασούρας, μέσα ο Λοβέρα. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε με τριάδα τους Βαλμπουενά, Φορτούνη, Λοβέρα πίσω από τον Ελ Αραμπί, παίζοντας τα ρέστα του για τη νίκη.

Συχνά γίνεται η αναφορά στο DNA των 'ερυθρολεύκων' και την απαίτηση να παίζει για τη νίκη απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Αυτή είναι και η 'διαταγή' του κόσμου. Αυτό έκανε και ο Μαρτίνς. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κατηγορηθεί για ατολμία και έλλειψη ρίσκου ο προπονητής του Ολυμπιακού. Τώρα θα μπορούσε να... κάτσει στα αυγά του, να βάλει στην τσέπη το 0-0 και 'γεια σας'. Δεν φοβήθηκε ούτε την Άρσεναλ, ούτε το γεγονός πως ο Αρτέτα μπορούσε να φέρει από τον πάγκο παίκτες όπως ο Θεμπάγιος και ο... Πεπέ.

Το αποτέλεσμα δεν τον δικαίωσε. Άλλωστε το ρίσκο αυτό είναι. Όταν όμως έχεις το θάρρος να το πάρεις απέναντι σε ένα αγγλικό μεγαθήριο, έχει άλλη αξία. Για τη νοοτροπία τόσο του προπονητή, όσο και του συλλόγου. Δεν ήθελε την ισοπαλία. Είναι παράσημο για τον Ολυμπιακό που ο Αρτέτα έβαλε τον Σωκράτη δεξί μπακ και του φώναζε να μην περνάει το κέντρο... Ο Ισπανός τεχνικός ήθελε πάντα να έχει αμυντική ασφάλεια και μετά οτιδήποτε άλλο!

Ενστάσεις για τα πρόσωπα μπορεί να υπάρχουν. Αν μπορούσε πχ να μπει ο Ραντζέλοβιτς αντί του Λοβέρα ή ακόμη και ως τρίτη αλλαγή αντί του Βαλμπουενά. Αν υποθέσουμε ότι πρόκειται περί λάθους, τότε λάθη γίνονται. Κάθε μέρα, από όλους τους προπονητές του κόσμου. Με τον Μασούρα στο γήπεδο, ενδεχομένως το γκολ να είχε αποφευχθεί. Ο Βαλμπουενά δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Με τον Μπουχαλάκη αντί του Καμαρά στο χορτάρι, το ίδιο. Ο Αφρικανός άργησε απελπιστικά να αντιληφθεί πως πρέπει να δώσει κάλυψη. Τόσο ο Μπουχαλάκης όμως, όσο και ο Μασούρας έχουν φάει μεγάλο 'χρέωμα', όπως και ο Μαρτίνς γιατί τους βάζει. Τώρα τους έβγαλε, άρα;

Η σημασία όμως είναι στην πρόθεση κυρίως και μετά στα πρόσωπα. Ο Βαλμπουενά έμεινε για να δώσει ένα 'μαγικό' άγγιγμα ως το τέλος. Ο Φορτούνης μπήκε για να τρέξει με τη μπάλα. Ο Λοβέρα για να δώσει το απρόβλεπτο. Δεν βγήκε, τέλος. Η ήττα ήρθε, αλλά πάντα παίζει σημασία ο τρόπος. "Ο γενναίος πεθαίνει μια φορά, ο δειλός πεθαίνει κάθε μέρα" - Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Ο Ολυμπιακός επέλεξε το πρώτο. Ο Μαρτίνς επέλεξε το πρώτο. Άλλωστε πέφτει μόνο αυτός που τρέχει. Όποιος σέρνεται, δεν πέφτει ποτέ. Και ο επίλογος θα γραφτεί στο Λονδίνο.

Να δώσει βάρος στο ντέρμπι με ΠΑΟΚ αντί για τη ρεβάνς ο Ολυμπιακός; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: