Οι 5 κινήσεις του Φαν'τ Σιπ που αλλάζουν το DNA της Εθνικής Ελλάδας

Τέσσερα ματς, μία κανονική Εθνική Ελλάδας. Με Ιταλία, Βοσνία, Αρμενία και -στην αυλαία- με τη Φινλανδία, είδαμε την ελληνική ομάδα που ετοιμάζει ο Τζον φαν'τ Σιπ για τις επόμενες επίσημες διοργανώσεις. Η μεμψιμοιρία για την αποτυχία στα προκριματικά του Euro 2020 δεν χωράει. Αφήνουμε στην άκρη τη στενοχώρια και την κριτική, την κάναμε την αυτοκριτική και προχωράμε για το επόμενο βήμα. Ο ομοσπονδιακός προπονητής βρήκε αυτό που αναζητούσε και 'χτίζει' την ταυτότητα της ελληνικής ομάδας με 5 απλά και άκρως ποδοσφαιρικά βήματα.

1. Με Βοσνία 25 τελικές, με Αρμενία 20 και με Φινλανδία 27. Σύνολο: 72. Αν μη τι άλλο αυτό είναι ένα δείγμα για το τι ακριβώς θέλει να περάσει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ο Φαν'τ Σιπ. Μοντέρνο ποδόσφαιρο, κυριαρχίας και επιθετικού προσανατολισμού, με στόχο την κατοχή της μπάλας. Για πρώτη φορά ένας προπονητής θέλει να αλλάξει το DNA της ομάδας. Από την άμυνα και τις ηρωικές προσπάθειες, πηγαίνουμε μπροστά. Κυριολεκτικά. Η Εθνική γίνεται πιο επιθετική, βγάζει φάσεις και το ποδόσφαιρο που παίζει είναι πιο ελκυστικό. Μπαίνει τέλος σε μία ατέρμονη συζήτηση για το αν στην Ελλάδα ξέρουμε να παίζουμε μόνο άμυνα.

2. Ελλάδα, όπως λέμε Ολλανδία. Ολλανδός γαρ, ο ομοσπονδιακός προπονητής, αφού πρώτα δοκίμασε και είδε στο χορτάρι ποδοσφαιριστές, καταλήγει στον 'κορμό' της Εθνικής για την επόμενη διοργάνωση. Διαλέγει ποδοσφαιριστές που θα υπηρετήσουν το πλάνο του και έχουν την ευφυΐα να παίξουν το ποδόσφαιρο που εκείνος θέλει. Το χτίσιμο των επιθέσεων αρχίζει από πίσω, η πρώτη πάσα γίνεται από τον τερματοφύλακα, όπως επιτάσσει το μοντέρνο ποδόσφαιρο, ο στόπερ ξέρει μπάλα (Κώστας Σταφυλίδης) και η μεσοεπιθετική γραμμή έχει το ταλέντο να αναπτύξει επιθέσεις και να κερδίσει μπάλες.

3. Με τη Φινλανδία η Εθνική έμεινε πίσω στο σκορ και για πρώτη φορά επί Φαν'τ Σιπ γύρισε αποτέλεσμα. Δεν είναι τα δύο γκολ που πέτυχε και πώς αυτά ήρθαν, αλλά η νοοτροπία. Το ποδόσφαιρο γεννά φάσεις κάθε δευτερόλεπτο, το λάθος είναι μέσα στο παιχνίδι, άπαντες ξέχασαν στο αμέσως επόμενο λεπτό αυτό του Σταφυλίδη που έφερε το 0-1 των αντιπάλων. Η ελληνική ομάδα συνέχισε να παίζει το παιχνίδι της, χωρίς να κοιτάζει τον φωτεινό πίνακα. Δεν κυνηγούσε την ανατροπή, αλλά κυνηγούσε να παραμείνει προσηλωμένη σε αυτό που ήθελε να κάνει στο χορτάρι. Αυτό που έχει καταφέρει ο Ολλανδός τεχνικός σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει τη δική του σημασία, γιατί δεν αφορά μόνο τα συστήματα και τις τακτικές, αλλά και τον τρόπο αντίληψης.

4. Ο Φαν'τ Σιπ επιλέγει Έλληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην Ολλανδία, όπως ο Βαγγέλης Παυλίδης και ο Παντελής Χατζηδιάκος. Δεν έχει κάποια... κάψα με την πατρίδα του, αλλά γνωρίζει καλά ότι εκεί δουλεύουν συγκεκριμένα πάνω στο ποδόσφαιρο. Οι παίκτες που καλεί, λοιπόν, έχουν τις ποδοσφαιρικές παραστάσεις και την ευφυΐα να κάνουν αυτό που θέλει ο προπονητής. Το background είναι διαφορετικό και ουσιαστικά προσαρμόζονται πιο εύκολα σε αυτό που ζητά ο Φαν'τ Σιπ. Όλο αυτό θυμίζει Ότο Ρεχάγκελ και Φερνάντο Σάντος. Όχι κλήσεις χωρίς λόγο και αιτία, αλλά δημιουργία μίας ομάδας που θα μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο.

5. Επιστροφή στο παρελθόν, με ποδόσφαιρο του μέλλοντος. Ο Ολλανδός προπονητής κλείνει τα 'στεγανά', φτιάχνει έναν 'κορμό' ομάδας που δεν θα επηρεάζεται από τις όποιες μικροαλλαγές στη σύνθεση στο μέλλον και αλλάζει την ψυχολογία των διεθνών. Η ελληνική ομάδα δεν μοιάζει πια με... κάτι σαν αγγαρεία, αλλά οι ποδοσφαιριστές που καλούνται από τον ομοσπονδιακό τεχνικό θέλουν να είναι μέλη αυτού που ανοικοδομείται. Ο Φαν'τ Σιπ απάντησε στην κρίση με ποδόσφαιρο. Οι εποχές του ποδοσφαιρικού πατριωτισμού και του 'πάμε αδέλφια' πέρασαν. Ώρα να παίξουμε ποδόσφαιρο, να γίνουμε εμείς αυτοί που θα ορίσουν το παιχνίδι.

Να επιστρέψουν οι 'κομμένοι' στην Εθνική Ελλάδας; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: