Οι Αργεντινοί του Παναθηναϊκού: Από τον χειρότερο στον καλύτερο

Από το τρίτο δεκαήμερο του Ιούνη φτάσαμε στο πρώτο του Αυγούστου, αρκετές εβδομάδες αργότερα δηλαδή, για να λάβει υπόσταση η επιστροφή του Λούκας Βιγιαφάνιες στον Παναθηναϊκό. Αν θα πρόκειται για επιστροφή-καταστροφή ή μια ωφέλιμη κίνηση, ως συνέχεια της σταθερής πρακτικής των δεύτερων θητειών στην ίδια ομάδα, θα εξαρτηθεί από τους πολλούς παράγοντες της ίδιας εξίσωσης (κατάσταση, ρόστερ, νέος προπονητής, ρόλος).

Προς το παρόν εμείς αξιολογούμε την πρότερη παρουσία του Αργεντινού μεσοεπιθετικού, όπως και των 19 συμπατριωτών του που έπαιξαν κατά καιρούς στην ελληνική ομάδα. Οι 'πράσινοι' είχαν μια σταθερή ροπή στο αργεντίνικο στοιχείο, από τα 70s κιόλας, η οποία διευρύνθηκε αφότου επιτράπηκε η αθρόα εισροή ξένων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μόνο τερματοφύλακας δεν θα βρεις στη λίστα, καθώς παραδοσιακά ο Παναθηναϊκός βολευόταν κυρίως με Έλληνες γκολκίπερ ή -αν έπρεπε- με Ανατολικοευρωπαίους.

Η ιεράρχηση, απ' αυτόν που έδωσε λιγότερα ως τον κορυφαίο, έγινε με βάση την εικόνα τους και όχι την αγωνιστική αξία τους.

Ούγκο Ντελγκάδο

Τα 18 λεπτά σε ήττα από τη Λάρισα τον Οκτώβρη του '91 ήταν τα μοναδικά του με τα 'πράσινα', όταν προηγουμένως στον ΟΦΗ είχε θαμπώσει τους πάντες με τις χορευτικές κινήσεις του και τις αγωνιστικές επιδόσεις του (6 γκολ σε 22 ματς από τον Δεκέμβρη του '90 ως τον Ιούνη του '91). Γύρισε στο Ηράκλειο και το αποτύπωμά του υπάρχει ακόμη στο χορτάρι του 'Γεντί Κουλέ'.

Αρτέμιο Γκραμάχο

Από τον Σεπτέμβριο του '72 ως τον Δεκέμβριο του '73 έπαιξε σε όλα κι όλα 10 παιχνίδια. Δεν ενσωματώθηκε ποτέ και ζήτησε να φύγει, διότι οι σχέσεις του με τον Φέρεντς Πούσκας δεν ήταν καθόλου καλές.

Λαουτάρο Ρινάλντι

Η σχέση του με ποπ τραγουδίστρια της ελληνικής μουσικής σκηνής απασχόλησε περισσότερο τις εφημερίδες από τις μηδενικές επιδόσεις του. Σε 16 παιχνίδια ήταν μόλις τρεις φορές βασικός και 90 λεπτά έβγαλε μόνο σε ματς κυπέλλου με τον Κισσαμικό. Η πιο ελαττωματική, αν όχι η πιο καταστροφική, επιλογή του Αντρέα Στραματσιόνι. Τουλάχιστον δεν προκάλεσε προβλήματα με τη συμπεριφορά του, αλλά ζημίωσε το ταμείο με συμβόλαιο 450.000 ετησίως!

Ραούλ Μπάλιαν

Σε 11 παιχνίδια δεν σκόραρε ούτε μια φορά. Αυτό λέει πολλά για έναν ποδοσφαιριστή που έκανε εντύπωση στην Καλαμάτα, αλλά από τους 'πράσινους' έφευγε δανεικός σε Απόλλωνα και Καβάλα. Είχε ταβάνι και βρήκε σε αυτό όταν μεταγράφησε στους 'πράσινους'.

Αντρές Τσάβες

Υποτίθεται πως θα ήταν ο φορ που θα κάλυπτε το κενό του Μάρκους Μπεργκ. Υποτίθεται πως θα ήταν η απαιτούμενη οντότητα στην αντίπαλη περιοχή. Το ντεμπούτο του συνδυάστηκε με γκολ στα Χανιά. Όλα καλά έως ότου ξυπνήσει ένα βράδυ του Νοεμβρίου και εξαφανιστεί. Άνευ ειδοποίησης είχε φύγει για την πατρίδα του. 8 αγώνες και 2 γκολ η προσφορά του.

Ρομπέρτο Νέστορ Αγουερόπολις

Αργυρόπουλο τον σύστησαν στο ελληνικό κοινό. Αμυντικός, με θητεία στη Νιούελς Ολντ Μπόις, ο οποίος αποκτήθηκε στις αρχές των 80s και εμφανίστηκε σε 26 παιχνίδια. Το 1 εξ αυτών το ιστορικό 4-2 επί της Γιουβέντους στη Λεωφόρο.

Ραούλ Αλφάρο

Ως και σήμερα αναζητείται η καταγωγή του επωνύμου 'Μπιστάκης' που συνόδευε το αθλητικό δελτίο του. Λένε πως θα είχε προσφέρει πολλά περισσότερα από 12 ματς και 2 γκολ σε 3.5 μήνες, ωστόσο τα εμπόδια με την ελληνοποίησή του ήταν ανυπέρβλητα κι αποχώρησε πολύ γρήγορα.

Κριστιάν Λεντέσμα

Στα 34 του επιλέχθηκε ως ένας βετεράνος που θα λειτουργεί πάνω απ' όλα με το μυαλό και την εμπειρία του. Τα χρόνια της Λάτσιο είχαν περάσει και το βαρύ σκαρί του δεν τον άφησε να εμφανιστεί περισσότερες από 15 φορές. Συνέβαλε πάντως προκειμένου ο Παναθηναϊκός να μπει στους ομίλους του Europa League, κάνοντας το καλύτερο παιχνίδι του στο 3-0 επί της Μπρόντμπι.

Λούις Αντρεούτσι

Μία η σεζόν του στον Παναθηναϊκό, 20 οι συμμετοχές και 4 τα γκολ του. Αλησμόνητη σε όσους την έζησαν η στιγμή που σε αγώνα με την Καβάλα γύρισε προς την κερκίδα της Λεωφόρου και πανηγύρισε γκολ πιάνοντας σφιχτά τα γεννητικά του όργανα και απαντώντας στα γιουχαΐσματα για την απόδοσή του. Έγινε άμεσα αλλαγή και κατόπιν τιμωρήθηκε με τρίμηνο αποκλεισμό, επιστρέφοντας ξανά τον Φλεβάρη. Στην τελευταία συμμετοχή του αποβλήθηκε με κόκκινη. Δεν ξανάπαιξε φυσικά, αφού ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είχε γίνει έξω φρενών με τη συμπεριφορά του.

Σεμπαστιάν Ρομέρο

Αναζητείται ακόμη ο λόγος που μέτρησε 59 ματς με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και βρίσκεται σε αυτή τη θέση λόγω χρονικής διάρκειας. Δεξιός εξτρέμ χωρίς ταχύτητα ή ντρίμπλα, μονάχα η καταγωγή του δεν έφτανε για να σημαδέψει τη διετή θητεία του στο αθηναϊκό κλαμπ, παρά τις 59 συμμετοχές και τα 5 γκολ που άφησε φεύγοντας για τη Χιμνάσια Λα Πλάτα. Δεν μπορούμε να μαντέψουμε κατά πόσο επηρεάστηκε από την προετοιμασία του Χανς Μπάκε στο Σαντιγιόν.

Λουτσιάνο Φιγκερόα

Αρκούσαν 16 παιχνίδια και 6 τέρματα για ν' αγαπηθεί από την κερκίδα της Λεωφόρου. Σπουδαίος στα νιάτα του, ήρθε στον Παναθηναϊκό ως λύση έκτακτης ανάγκης και εκτιμήθηκε ο ιδρώτας που έχυνε στο γήπεδο όσο άντεχε να παίζει. Από τη στιγμή που έχει σκοράρει στο Καραϊσκάκη, η παρουσία του με τα πράσινα λαμβάνει άλλη διάσταση.

Φερνάντο Γκαλέτο

Ψηλός, ευθυτενής, αγέρωχος. Σωστός 'κόμης'. Χαφ αποκλειστικά και μόνο για το χώρο μπροστά από την άμυνα, έδινε πάντα σωστά την μπάλα χωρίς περιττές ενέργειες και φιοριτούρες. Δεν ήταν λίγα τα 90 παιχνίδια του (με 2 γκολ απέναντι σε Λα Κορούνια και Ολυμπιακό) σε τρεις σεζόν.

Εμάνουελ Ινσούα

Χρονικά είναι ο έσχατος της λίστας. Σχεδόν αναντικατάστατος κατά την τριετία του στο 'τριφύλλι' (2017-2020). Τον διάλεξε ο Ουζουνίδης για το αριστερό άκρο της αμυντικής γραμμής, τον εκμεταλλεύτηκε περισσότερο ο Δώνης. 70 τα παιχνίδια του, 4 τα γκολ του. Τον διέκρινε ο δυναμισμός του, τακτικά και αγωνιστικά βελτιώθηκε πολύ στην πορεία.

Λούκας Βιγιαφάνιες

Ο Παναθηναϊκός δαπάνησε τον χειμώνα του '16 ένα σημαντικό ποσό για τον αγοράσει από τον Παναιτωλικό, αλλά τα λεφτά του όχι μόνο τ' άξιζε, αλλά τα έφερε και πίσω όταν δύο χρόνια μετά πωλήθηκε στην Αλάνιασπορ. Είχε προλάβει να παίξει 73 ματς και να βρει δίχτυα σε 10 περιπτώσεις. Επιτάχυνση, ντρίμπλα και χτυπήματα τον έφεραν ξανά πίσω στο 'τριφύλλι' για μια δεύτερη θητεία.

Χουάν Ραμόν Βερόν

'La Bruja' το προσωνύμιό του στην Αργεντινή, ήρθε στον Παναθηναϊκό ως ένας εκ των κορυφαίων γκολτζήδων στο πρωτάθλημα της πατρίδας του και δη της Εστουδιάντες, με στόχο την επανάληψη της πορείας ως το Γουέμπλεϊ ένα χρόνο νωρίτερα. Ένας καταπληκτικός τεχνίτης, εντυπωσιακός οργανωτικά και εκτελεστικά. Τα χνώτα του δεν ταίριαξαν με του Δομάζου στη διετία που παρέμεινε. Η κληρονομιά του; Τα 24 γκολ σε 61 παιχνίδια και η εκ των υστέρων δυνατότητα να φέρει τον μικρό Χουάν Σεμπαστιάν στην Ελλάδα. Μια ευκαιρία που ξοδεύτηκε από τους ανθρώπους του 'τριφυλλιού'.

Όσκαρ Αλβάρες

Ασυναγώνιστος σκόρερ των 70s, από εκείνους που αναπτύσσουν μια σπάνια αίσθηση με τ' αντίπαλα δίχτυα και δεν την χάνουν ποτέ. Ο ΠΑΣ τον πρωτοέφερε στην Ελλάδα, αλλά στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε πολύ περισσότερο, μια γεμάτη τετραετία (1976-1980), κατακτώντας τους μοναδικούς τίτλους του. Τα 56 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις είναι αριθμός που αντανακλά την εκτελεστική δεινότητά του. Απεβίωσε τον Απρίλιο του 2016.

Σεμπαστιάν Λέτο

Η ατραξιόν του πανάκριβου συνόλου που πανηγύρισε το νταμπλ του 2010. Άτι με χαίτη που ανέμιζε σε κάθε κατεβασιά του από τ' αριστερά, χάριζε τη σπιρτάδα, αυτό το απρόβλεπτο, που είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός για να εμπλουτίσει την ουσία των τίτλων. Ο Σισέ, ο Κατσουράνης, ο Ζιλμπέρτο και ο Καραγκούνης ήταν περισσότερη συνεπείς, ωστόσο ο 24χρονος τότε εξτρέμ λειτουργούσε ως το αντίβαρο νεότητας. Χάρισε το κύπελλο. Κατέληξε μάλιστα ηγέτης, όταν έφυγαν οι υπόλοιποι, προτού γυρίσει για μια δεύτερη θητεία 16 γκολ σε 47 αγώνες - παίζοντας κυρίως ως αλλαγή.

Έκι Γκονσάλες

Ομολογούμε πως χωρίς αυτόν ο Παναθηναϊκός δεν θα 'χε κατακτήσει το νταμπλ του 2004. Του άλλαξε όλο το παιχνίδι, προσέφερε την απαιτούμενη ποιότητα σ' ένα χώρο που οι 'πράσινοι' του Σουμ πάσχιζαν να βρουν ισορροπία με τους Ζουτάουτας- Μάριτς και τον ταλαιπωρημένο Σανμαρτεάν. Έκανε ντεμπούτο τον Φλεβάρη και σε μισή σεζόν (16 ματς) σκόραρε 5 φορές. Ανήκε στο ρόστερ ως το καλοκαίρι του 2008 και λίγο έλειψε να φτάσει τον τριψήφιο αριθμό συμμετοχών, ωστόσο ο τραυματισμός στο γόνατο τού έκοψε τη φόρα μετά τα 81 παιχνίδια και τα 18 γκολ σε 2.5 χρόνια. Ο Λέμαν ακόμη ψάχνει το πώς η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα του.

Χουάν Χοσέ Μπορέλι

Αν και διεθνής με τις μικρές εθνικές της πατρίδας του, ο Όσιμ τον είχε 'ευνουχίσει' έως ότου ο Ρότσα τον απελευθέρωσε από τα δεσμά του. Μόνο σε δύο σεζόν έκανε 80 εμφανίσεις, όταν στα προηγούμενα 2.5 χρόνια δεν είχε μετρήσει ούτε τις μισές, και στο ίδιο διάστημα σκόραρε συνολικά 27 φορές. Σημείο αναφοράς στην πορεία ως τα ημιτελικά του Champions League τη σεζόν 1995-96, έχοντας πετύχει το γκολ στη Ριέκα που έβαλε τον Παναθηναϊκό στους ομίλους, ενώ το δικό του τέρμα με κεφαλιά απέναντι στην ΑΕΚ χάρισε το πρωτάθλημα του '96. Λίγους μήνες αργότερα έγινε το μεγάλο λάθος με τον Χότα-Χότα: έφυγε για την Οβιέδο.

Χουάν Ραμόν Ρότσα

Ο 'Ινδιάνος' συμπλήρωσε σχεδόν 10 χρόνια προσφοράς ως ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό και σχεδόν αμέτρητα ως μόνιμο στέλεχος του οργανογράμματος (σκάουτινγκ, ακαδημία, πρώτη ομάδα). Ταξίδεψε από το Μπουένος Άιρες ως Μπουμπλής, λίγο έλειψε η ένταξή του στο 'τριφύλλι' να τιναχτεί στον αέρα και ουδείς φανταζόταν πως θα φτάσει τα 260 ματς συνδυασμένα με 15 γκολ. Αρτίστας με την μπάλα και ταυτόχρονα δυναμικός χωρίς αυτήν, διαμόρφωσε ένα ποδοσφαιρικό προφίλ που δεν αμφισβητήθηκε ούτε από τους αντιπάλους του.

Ποιος κατά τη γνώμη σας είναι ο κορυφαίος όλων;